Dördüncü oğlana hamileyim
İki eşimin bir benim ilk evliliğimizden şimdide ortak evladımız geliyor oda erkek...
Eşimin bir oğlu ve benim oğlum bizimle.. Benimki 10 yaşında eşimin oğlu 4 yaşında büyüğü de 5 yaşında ama bizimle değil...
Neyse özet geçmemin sebebi şu.. Aynu şeyleri ilk oğlumla yaşadım. Örümcek adamlar siren kafalar ismini unuttuğum Bi sürü korku şeyleri...
Ben yasak koydum Bi şekilde izledi duydu.. Ana sınıfına bir dönem gitti sonra gitmedi.. Ama evde pc tablet bağımlısı oldu ben çalışıyordum önüne geçemedim, sonra pandemi vs derken saldım çayıra.. Amaaa aman demedim gözlem altında izlettim pandemi bana faydalı oldu...
Kötü içerikleri yasakladım açtı ben pc yasağı koydum o ağladı... Sonra güzelce anlatmaya başladım iyiyi kötüyü zararı faydayı...
Şuan gayet efendi evet herşeyi bilen ama artık kötü içeriklerden uzak duran yaşına uygun mu değil mi diye gelip bana danışan bir çocuk oldu... Yani herşey zamanla oluyor oturuyor..
Gelelim şimdi küçük oğullarımıza.. İlk etapta ikisi bizimle değildi annelerinin sağlık sorunu dolayısıyla Bi süre biz aldık ve inanın geldikleri zaman bahsettiğiniz tüm kötü karakterler ağızlarında onları izlemek oynamak kırmak dökmek oyunları istiyorlar ve verilmeyince kendilerini yerlere atıp kafalarını yerlere vuruyorlardı... Evet hafta sonları geldiklerinde de aynılardı ben izletmemeye bahsettirmemeye gayret etsem de bir iki gün fayda etmezdi hiç Bi zaman çünkü geri gidince düzenler aynı oluyordu .. Temelli geldiklerinde işler değişti elbette
Sakince konuşmak yanındayım demek ne bileyim o psikologların söylediği herşeyi denemek pek sonuç vermedi..
Bende eski usule başvurdum..
Herşeyi Bi anda yasakladım. Ağladı mı odasında kapısı açık ağlattım, sakinleşince konuşalım dedim, başlarda susmadılar tabi aksine Ses duyurmak için daha çok bağırıp ağladılar hatta odayı yıktılar duvarlardaki kağıtları söküp ışıkları kırdılar oyuncakları attılar kırdılar.. Her seferinde daha başka şeyler yaptılar...
Her yaptıkları şiddetle odadan daha uzun süre çıkamadılar... Çok değil 7-8 gün sürdü bu durumlar...
Sonra baktılar ağlamak kırmak dökmekle istediklerini alamıyorlar
Bu sefer ağlayıp sakinleşince anne ben sakinleştim konuşalım moduna geçtiler.. Diyordum çünkü önce bitir ağlamanı rahatla sonra konuşalım... Başlarsa dinlemeyen vuran kıran ağlayan çocuklar tek çözümün konuşmak olduğunu anlamaya başladılar...
YouTube yasaklandı telefon oyunları yasaklandı sadece TV deki çocuk kanalları izlenecek kuralı geldi... Kumanda sadece bendeydi vermedim ellerine istediklerini değil güzel olduğunu uygun olduğunu düşündüklerimi açtım hep...
Bunların arasında gözünüzün önüne hep odada ağlıyor görüntüsü gelmesin tabiki öyle değildi krizler geçiyor salona geliniyor yine krizlerde odalara geçiliyor kısır döngü gibi...
Bi süre donra yerleşen şeyler oldu, artık kötü karakterlerin kötü olduğu ve Bi daha izlenmeyeceği yerleşti kendileri demeye başladı onlar kötü izlemeyeceğim veya bahsetmek yok..
Sonra yemek düzenleri oturdu, teşekkür etmeye ellerine sağlık demeye el yıkamaya tabaklardaki yemekler bitmeye başladı... Başarıyorum demeye başladım hatta öyle güzel gidiyordu...
Sonra eşimin 5 yaşındaki oğlu başa sardı tekrar ve bu sefer ben benlikten gittiğim için gerçekten baştan eğitim veremeyeceğimi söyledim ( evet o küçük olandan daha zor daha hırçın ve hiperaktifti...)
Bu süreçte depresyona da girdim bende hırçınlaştım.. Evet bazen sadece vermem benden götürdü ama olsun iyiye gidiyorlar dedim bende iyi olacağım dedim göz ardı ettim.. Hiç Bi zaman eşime de o kadar zorlandığımı belli etmedim taki işte başa sarana kadar...
Sonra küçüğü bizde kalmaya devam etti büyük olan anneside düzeldiği için annesine döndü...
Küçük oğlum ( ikiside bana anne diyor) daha Bi uyumlu daha çabuk verileni alan inat olsa da güzelce konuşunca anlayan bir çocuk...
Kuralların üstüne abisinden sonra hiç Bi daha ağlamadı sadece sormaya başladı mesela bunu izlemek yok mu anne der onlar kötü derim tamam der...
YouTube Kids şuan serbest ama onda da sadece çizgi filmler serbest, konuşturmalı oyunlu şeyler yasak saçma sapan şeyler izlenmiyor..
Seneye ana sınıfına başladığı zamanda değişmeyecek
Evimizin kuralları var ve küçük adam bunu biliyor artık, geçen gün diyor kuralları biliyorum
ama dedim sıpa niye uymayı sevmiyorsun gülüştük ( sadece takıldım ona ve geldi sarıldı bana her çocuk gibi artık kendisi şükürler olsun)
Herşey geçecek sadece sabır ve özveri istiyor, kuralsa kurals uyumalı ben bunu bilir bunu söylerim...
İlk oğlumda geç kaldım çok yandım yanında olsaydım hiç Bi zaman siren kafayla tanışmayacaktı mesela yada psikolojisi bozulmayacak geceleri alt ıslatmaya başlamayacaktı.. Geceleri uyumaktan korkmayacaktı...
Ortanca ve küçük oğlumda geceleri uyumaktan korkuyor geceleri ağlayarak uyanıyordu.. İzlemeler kesilince azaldı korkular...
Şimdi küçük oğlum bütün gece rahat uyuyor
Artık yanında uzanmıyorum uyurken kendisi uyuyor
Evet başta katı başladım ama başka çözüm yoktu
Şimdi rahat uyuyan bir bebeğim var
Herşeye ağlamayan bir bebeğim var
Ne olursa olsun Güzelce istemesini bilen bir bebeğim var
Bundan bir buçuk sene sonra bir haylaz bebeğim daha ayaklanmış olacak ve Allahın izniyle ekransız olmasa da kısıtlı büyütme tek amacım..
Ekransız olmayacak çünkü tek çocuk değil ama en azından ilk oğlumda olduğu gibi bağımlı diğerlerinde olduğu gibi hırçınlıklar yaşamayacağımı düşünüyorum da bakalım...
Çok uzun oldu hakkınızı helal edin, daha kısa anlatamazdım süreci
Allah yardımcımız olsun hepimizin