- 20 Temmuz 2014
- 2.031
- 2.472
- 133
- Konu Sahibi Papatya129
-
- #1
Herkese merhaba.
Bundan yaklaşık 3 ay önce inanılmaz stresli bir dönemdeydim. Kardeşim psikolojik tedavi görüyordu, intihar düşüncesi vardı, ve ben master için yurtdışı hazırlığındaydım.
Yurtdışına geldim. Ve hayatımın en kötü dönemi başladı. Geldikten 1-2 hafta sonra kulaklarımda bir basınç ve ağrı hissi başladı. Doktora gittim teşhis yok. "Kulağında hiçbir şey yok"
1 ay sonra basınçla beraber kulaklarım çınlamaya başladı. Ben yine doktora gittim. Doktor: "Çınlamanın maalesef tedavisi yok bununla yaşamayı öğreneceksin" Bunlar olurken babam aradı, "kardeşin intihar etti kızım"
Kendisi gelip itiraf etmiş, koşa koşa hastaneye gitmişler, midesi yıkanmış ve 2 gün gözetimde kalmış. Koşarak Türkiye'ye geldim.
Kulağım için hazır Türkiyeye gelmişken 3 farklı doktora göründüm. Üçü de kulağında görünüşte bir şey yok diyor. Nörolojiye yönlendirildim, ordan da bir şey çıkmadı. Gerçekten kafayı yemek üzereyim.
Kardeşimin durumuna ayrı kahroluyorum, ödevlerimin teslimine 25 gün kaldı ve ben daha başlayamadım bile buna ayrı üzülüyorum, sağlığımı kaybettim ve ortada ne olduğunu bile bilmediğim bir durum var buna ayrı üzülüyorum. Bugün oturdum salonda anne ve babamın karşısında hüngür hüngür ağladım. Nefessiz kalıncaya kadar ağladım. Ağlarsam geçer sandım. Geçmedi.
Birinin geçecek bunlar demesine o kadar ihtiyacım var ki. Lütfen bana dua edin bunu okuyorsanız...
Bundan yaklaşık 3 ay önce inanılmaz stresli bir dönemdeydim. Kardeşim psikolojik tedavi görüyordu, intihar düşüncesi vardı, ve ben master için yurtdışı hazırlığındaydım.
Yurtdışına geldim. Ve hayatımın en kötü dönemi başladı. Geldikten 1-2 hafta sonra kulaklarımda bir basınç ve ağrı hissi başladı. Doktora gittim teşhis yok. "Kulağında hiçbir şey yok"
1 ay sonra basınçla beraber kulaklarım çınlamaya başladı. Ben yine doktora gittim. Doktor: "Çınlamanın maalesef tedavisi yok bununla yaşamayı öğreneceksin" Bunlar olurken babam aradı, "kardeşin intihar etti kızım"
Kendisi gelip itiraf etmiş, koşa koşa hastaneye gitmişler, midesi yıkanmış ve 2 gün gözetimde kalmış. Koşarak Türkiye'ye geldim.
Kulağım için hazır Türkiyeye gelmişken 3 farklı doktora göründüm. Üçü de kulağında görünüşte bir şey yok diyor. Nörolojiye yönlendirildim, ordan da bir şey çıkmadı. Gerçekten kafayı yemek üzereyim.
Kardeşimin durumuna ayrı kahroluyorum, ödevlerimin teslimine 25 gün kaldı ve ben daha başlayamadım bile buna ayrı üzülüyorum, sağlığımı kaybettim ve ortada ne olduğunu bile bilmediğim bir durum var buna ayrı üzülüyorum. Bugün oturdum salonda anne ve babamın karşısında hüngür hüngür ağladım. Nefessiz kalıncaya kadar ağladım. Ağlarsam geçer sandım. Geçmedi.
Birinin geçecek bunlar demesine o kadar ihtiyacım var ki. Lütfen bana dua edin bunu okuyorsanız...
Son düzenleme: