Konu içinden çıkılmaz durum!!!...

Nasıl cesaret ettin? 14 yaşında kızın var. En az 34 yaşındasın çalıştığına göre. 20 de doğsa çocuk! 36 yaşımdayım 25 yaş komik bir yaş gibi. Ablacım falan derdim. Muhtemelen oda evlendiğine pişman böyle belli ediyor. Ben evlenirken 23 o da 22 di. Bin pişmanız erken evlilik oldu diye. İkinci evlilikte böyle hata yapma lüksünde yoktu. Benim şu an 2 çocuğum var. Evleneceğim kişi benden 9-10 yaş büyük olsun çocukları olsun ve yetişkin olsun isterim. Mantıksız evliliği bir kez daha kaldıramam yani.
Bir de baba çalışmaya giderse belki alırım çocuğu dedin. Belki almazsan üvey anneyle mi kalacak çocuk? Yani anne baba hayatta ama elin kadını mı ilgilenecek? Burdaki üvey anne konularını okumanı tavsiye ederim.
 
çocukla arasında 10 yaş olması kötü bir durum bence. medeni halinize asla takılmam ama yaşa takıldım. siz kaç yaşındasınız çok mu erken evlendiniz? belki yaşınız yakındır
32 yaşındayım ben ilk evliliğimi 18 yaşında ysptım 21 yaşında boşandım ikincisi ise 8 ay önce oldu işte
 
Nasıl cesaret ettin? 14 yaşında kızın var. En az 34 yaşındasın çalıştığına göre. 20 de doğsa çocuk! 36 yaşımdayım 25 yaş komik bir yaş gibi. Ablacım falan derdim. Muhtemelen oda evlendiğine pişman böyle belli ediyor. Ben evlenirken 23 o da 22 di. Bin pişmanız erken evlilik oldu diye. İkinci evlilikte böyle hata yapma lüksünde yoktu. Benim şu an 2 çocuğum var. Evleneceğim kişi benden 9-10 yaş büyük olsun çocukları olsun ve yetişkin olsun isterim. Mantıksız evliliği bir kez daha kaldıramam yani.
Bir de baba çalışmaya giderse belki alırım çocuğu dedin. Belki almazsan üvey anneyle mi kalacak çocuk? Yani anne baba hayatta ama elin kadını mı ilgilenecek? Burdaki üvey anne konularını okumanı tavsiye ederim.
İlk eşim 9 yaş büyüktü benden ama bitti yaşla pek alakası yok abartılı bir yaş farkımız da yok zaten şu anki eşimle 32 yaşındayım ben.. Çocuk konusunda da tabiki buraya almak isterim ama okılu var düzeni var basit bişey o çözülmicek bişey değil ama kardeşleri de orda belki kalmak isteyebilirde o karar ona ait nasıl isterse nerde isterse orda yaşar üvey annesiyle de araları iyi zaten bi sıkıntılsrı yok ben zaten annesiyim net bişey olmamakla beraber babası giderse de alırım buraya kalmak isterse orda da kalabilir bu yani
 
erkekler köprüyü gecene kadar ayiya dayi derler canim. Evlendikten sonra ailesi kiymete bindi, ailesi icin de ogullari kiymete bindi. Evliliginize engel olamadilar ama hep bu sekilde sizi huzursuz edecekler. Yarin birgün esiniz arada kalmaya dayanamayip sizi terk efebilir ve ailesinin buldugu bi kadinla evlenebilir. Bunlar toplumda cokca olan seyler, o yüzden esinizin vaatleriyle degil akil mantikla yola cikacaktiniz. Zaten güvendiginiz daglara kar yagmaya baslamis ki bu konuyu acmissiniz.
Deneyimlemiş oluyoruz işte tekrardan güvendiğim dağlara kar yağarsa bende kalın giyinirim olur biter kimse kimseyi hayat boyu geçinemiyorsa çekmek zorunda değil herkes gitmekte özgür
 
İlk eşim 9 yaş büyüktü benden ama bitti yaşla pek alakası yok abartılı bir yaş farkımız da yok zaten şu anki eşimle 32 yaşındayım ben.. Çocuk konusunda da tabiki buraya almak isterim ama okılu var düzeni var basit bişey o çözülmicek bişey değil ama kardeşleri de orda belki kalmak isteyebilirde o karar ona ait nasıl isterse nerde isterse orda yaşar üvey annesiyle de araları iyi zaten bi sıkıntılsrı yok ben zaten annesiyim net bişey olmamakla beraber babası giderse de alırım buraya kalmak isterse orda da kalabilir bu yani
düşünce sisteminiz çok garip. Ama bir ömür zorbalanacaksınız maalesef. Karşı komşum sizin gibiydi. Market çalışanı bile oğlun mu diye dalga geçerdi. 2 çocuğu olmuştu yeni eşinden. Kayınvalide eve sokmuyordu. Kendi parkta bekliyordu eşi götürüp çocukları gösteriyordu. Bilemedim bir ömür böyle çarpık bir hayat yaşamaya değer mi? O zaman kızınızı 18 yaşında doğurduğunuz çocuk istismarı olmuş size. Yani ilk eşinizle de sorunlu ve yanlış bir evlilik olmuş! Bence yaş farkınız fazla. Hele de 20 Li yaş bir erkek için. Ben çocuklarımın babasından 1 yaş büyüktüm 10 yıl evli kaldık bir kere dile gelmedi. Boşandıktan sonra bana yaşlı falan dediğini duydum 😂😂😂😂 neyse inş düzeltebilirsiniz. Ama kimse kimsenin çocuğunu kendi çocuğu gibi sevmez bunu unutmayın.
 
Kendinden 7 yaş küçük biriyle evlenmek hakikaten cesaret ister valla çocuk büyütmeyi sevmişsiniz siz anlaşılan. 18 yaşında çocuk sahibi olma motivasyonunuz kadar çocuğunuzdan 10 yaş büyük biriyle evlenme motivasyonunuz da takdire şayan. İnşallah hayatın bir yerinde mantıklı ve doğru kararlar alma güdüsü edinirsiniz yaş olmuş 32.
Hayırlısı artık bakıcaz... Bende o cesaret var demekki her önüne gelen dul olduğum için yanlış gözle baktı birtek o bakmadı onunlada evlendim sorunlar oluyor evet olucakta... Düzelmezse olucağı belli zaten.. Ben kendimce mantıklı ve doğru kararlar verdim zaten Kimse de kavun değil.... Koklayıp da anlayamıyosun bazen mantıklı olmayan kararlarım da bana ait bu size laf sokma hakkı vermiyor herkes dengiyle evlenemiyor malesef ilk eşimde 8 yaş büyüktü benden ama kimse çok büyük senden mantıksız bu evlilik demedi bu şekilde olan yakın tanıdıklarım da var gayet de mutlular yaşla bi alakası olsaydı onların da mutsuz olması gerekiyordu bu tamamen kişisel bir sorun yaşsal değil
 
düşünce sisteminiz çok garip. Ama bir ömür zorbalanacaksınız maalesef. Karşı komşum sizin gibiydi. Market çalışanı bile oğlun mu diye dalga geçerdi. 2 çocuğu olmuştu yeni eşinden. Kayınvalide eve sokmuyordu. Kendi parkta bekliyordu eli götürüp çocukları gösteriyordu. Bilemedim bir ömür böyle çarpık bir hayat yaşamaya değer mi? O zaman kızınızı 18 yaşında doğurduğunuz çocuk istismarı olmuş size. Bence yaş farkınız fazla. Hele de 20 Li yaş bir erkek için. Ben çocuklarımın babasından 1 yaş büyüktüm 10 yıl evli kaldık bir kere dile gelmedi. Boşandıktan sonra bana yaşlı falan dediğini duydum 😂😂😂😂 neyse inş düzeltebilirsiniz. Ama kimse kimsenin çocuğunu kendi çocuğu gibi sevmez bunu unutmayın.
:) doğrudur benim kayınvalidem de kayınbabamdan büyük bi iki yaş :) babannem dedemden büyüktü ikiside rahmetli oldu şimdi ve dedem 3 çocuğuyla babannemi nikahına almış ve dedeminde ilk izdivacı olmuş babannemin ikinci olmuş... Olabiliyor yani ve babannem dedemden nerdeyse 10 yaş falan büyüktü aşık olmuş babanneme evlenmişler kabul etmiş 3 kız çocuğuyla ve hala bile halamlar rahmet okurlar kabrini ziyaret ederler dedemin o bizim babamızdı derler.. Tamamen değişmeyen hint kumaşı gibi hissetmeyen insanlarla yürüyor galiba kendi çocuğu gibi zaten sevemez ama kötülük de etmez ben veririm ona sevgisini zaten ben daha ölmedim hayattayım ama gelmek ister tabiki babası giderse yüksek ihtimal alırım yanıma benimde çok içi'm rahat etmez zaten
 
Kendinden 7 yaş küçük biriyle evlenmek hakikaten cesaret ister valla çocuk büyütmeyi sevmişsiniz siz anlaşılan. 18 yaşında çocuk sahibi olma motivasyonunuz kadar çocuğunuzdan 10 yaş büyük biriyle evlenme motivasyonunuz da takdire şayan. İnşallah hayatın bir yerinde mantıklı ve doğru kararlar alma güdüsü edinirsiniz yaş olmuş 32.
Neden ne şekilde evlendiğimi brn biliyorum insanları keşke yaşadıklarını bilmeden yargılamasanız brn bayılmıyordum 18 yaşında çocuk doğurmaya daha kendim çocukken ama öyle oldu ve 2 yıl anca sürdü zaten evliliğim
 
Merhaba soru sahibi hiç evlenmemiş senden yaşça küçük bir adamla evlendiğine göre başına ne geleceğini az çok kestirmissindir. Hele ki bizim kültür de erkek ailesi asla sevmez böyle olayları.

Her şey çok açık biraz daha deneyeceğiz yazmışsınız ama sihirli değnek değip düzelmez. Hele size en ihtiyacı olduğu dönemde kızınızı babasına bıraktıysanız bu evlilikten size hayır gelmez.
 
Merhaba soru sahibi hiç evlenmemiş senden yaşça küçük bir adamla evlendiğine göre başına ne geleceğini az çok kestirmissindir. Hele ki bizim kültür de erkek ailesi asla sevmez böyle olayları.

Her şey çok açık biraz daha deneyeceğiz yazmışsınız ama sihirli değnek değip düzelmez. Hele size en ihtiyacı olduğu dönemde kızınızı babasına bıraktıysanız bu evlilikten size hayır gelmez.
Teşekkür ederim yorumunuz için.. Böyle bir kültürü ben kabul etmiyorum bu kültür değil çnkü bana göre... Ben kızımı hiç bırakmadım burası da onun evi sadece liseyi orda bitirmesini uygun gördük babasıyla onun durumu da benden iyi zaten hergün arar sorarım ihmL etmem buraya da gelir kalır da odası da var burda yani anlıcağınız brn çocuğumu sadece fiziken yolladım elimi çekmedim üstünden çekmemde
 
Eşimle 8 ay önce evlendik ve onun ilk benim ise ikinci evliliğim.. Ve ilk evliliğimden bir kızım var 14 yaşında ve eşimde benden yaşça küçük.. Benim derdim şu ailesi beni istemiyor şaşırcak bişey değil bu topluma göre ama benim çok zoruma gidiyor eşim onlara çok bağlı brni ikinci planda tutuyor onları kırmaktan korkuyor ama beni kırmaktan korkmuyor sürekli onlara evde ettiğimiz kavgalsrı anlatıyor böylelikle bana daha çok bileniyorlar ve bir dünya laf söylüyorlar hemde hakları olmadan ve sürekli eşime boşan gel diyorlar seni Dengin biriyle evlendirelim diyorlar ve bu evliliği akrabalarından gizliyorlar ve nikahımıza fa gelmemişlerdi oğullarını yetim gibi bıraktılar nikahta şimdi kıymete bindi evlatları kaç defa evlerine de gittim hep yüzüme güldüler iyi davrandılar ama biliyorum istemediklerini beni ve bunu dile getirmekten de hiç çekinmiyorlar beni oğullarına yakıştıramıyorlar ve her fırsatta boşan gel diyorlar eşimle aramıza soğukluk girdi eskisi gibi değiliz birbimize karşı evde iki yabancı gibiyiz sen ailene evin sırrını verdikçe bu iş düzelmez dedim kaç defa ama dinlemiyor en son sustur aileni dedim bakalım yapabilecekmi emin değilim onu yanlarına çekmek için de yalandan beni soruyormuş kayınvalidem nerde napıyor çalışıyormu nasıl diye göz boyama şekli yani maksat oğluna sorun bizde değil karında havası yaratmak. Ama daha evlenmeden önce bile ağıza alınmayacak laflar ve tehditlerle karşılaştım yinede birgün ağzımı açmadım saygısızlık yapmadım onlara . Eşim telefonla evlenmiş gibi evde ilgi yok alaka canı isterse ben bunu sorun olarak belirttim ama düzelmiyor ve ailesine de hep benim eksiklerimden bahsediyor olabilir benimde kaygılarım var sinirliyim daha doğrusu herkese sinirlenmem ters gelen insanlara sadece .. Gidip gelmiyorum ama eşimin aklı karışmış belli herşey olacağına varır takma bu kadar herşeyi kendimizi düzeltmemiz lazım diyor ama inanmıyorum etkileniyor çok çabuk ailesinden ve onlar kol kanat gerdikçe onu bir birey olarak görmedikçe hala kundaktaki bebek gibi davrandıkça da bu böyle devam edicek gerekeni söylemiyor karımla aramıza girmeyin diyemiyor direnemiyor ama sevdiğini biliyorum eskisi gibi olmasa bile bende seviyorum ama soğukluk başladı ikimizdede bana akıl verin sizce ne yapmalıyım?
Daha basindan olmazmis bu is. O kadar saygisizligi nasil gormezden geldiniz, esinizin boyle yapacagi belliymis. Duzelecegine inanciniz var mi?
 
Teşekkür ederim yorumunuz için.. Böyle bir kültürü ben kabul etmiyorum bu kültür değil çnkü bana göre... Ben kızımı hiç bırakmadım burası da onun evi sadece liseyi orda bitirmesini uygun gördük babasıyla onun durumu da benden iyi zaten hergün arar sorarım ihmL etmem buraya da gelir kalır da odası da var burda yani anlıcağınız brn çocuğumu sadece fiziken yolladım elimi çekmedim üstünden çekmemde
Tekrar hamile kalma
 
Valla büyük cesaret.
14 yaşında kız, 25 yaşında koca. Kız öz annesi evlendi diye, üvey anne elinde. Hala yaptığınızın hata olduğunun farkında değilsiniz.
Hata değil demiyorum ama yabNcı yere yollamadım diyorum üvey annesi kötü biri değil bende zaten hergün arar sorarım burda odası da var geliyorda kalıyor da yani babA olan taraf ikinciye evlenebilirken anneler neden evlenemiyor o zamanda üvey baba elinde kız çocuğumu bırakılır demicekmisiniz?
 
Eşimle 8 ay önce evlendik ve onun ilk benim ise ikinci evliliğim.. Ve ilk evliliğimden bir kızım var 14 yaşında ve eşimde benden yaşça küçük.. Benim derdim şu ailesi beni istemiyor şaşırcak bişey değil bu topluma göre ama benim çok zoruma gidiyor eşim onlara çok bağlı brni ikinci planda tutuyor onları kırmaktan korkuyor ama beni kırmaktan korkmuyor sürekli onlara evde ettiğimiz kavgalsrı anlatıyor böylelikle bana daha çok bileniyorlar ve bir dünya laf söylüyorlar hemde hakları olmadan ve sürekli eşime boşan gel diyorlar seni Dengin biriyle evlendirelim diyorlar ve bu evliliği akrabalarından gizliyorlar ve nikahımıza fa gelmemişlerdi oğullarını yetim gibi bıraktılar nikahta şimdi kıymete bindi evlatları kaç defa evlerine de gittim hep yüzüme güldüler iyi davrandılar ama biliyorum istemediklerini beni ve bunu dile getirmekten de hiç çekinmiyorlar beni oğullarına yakıştıramıyorlar ve her fırsatta boşan gel diyorlar eşimle aramıza soğukluk girdi eskisi gibi değiliz birbimize karşı evde iki yabancı gibiyiz sen ailene evin sırrını verdikçe bu iş düzelmez dedim kaç defa ama dinlemiyor en son sustur aileni dedim bakalım yapabilecekmi emin değilim onu yanlarına çekmek için de yalandan beni soruyormuş kayınvalidem nerde napıyor çalışıyormu nasıl diye göz boyama şekli yani maksat oğluna sorun bizde değil karında havası yaratmak. Ama daha evlenmeden önce bile ağıza alınmayacak laflar ve tehditlerle karşılaştım yinede birgün ağzımı açmadım saygısızlık yapmadım onlara . Eşim telefonla evlenmiş gibi evde ilgi yok alaka canı isterse ben bunu sorun olarak belirttim ama düzelmiyor ve ailesine de hep benim eksiklerimden bahsediyor olabilir benimde kaygılarım var sinirliyim daha doğrusu herkese sinirlenmem ters gelen insanlara sadece .. Gidip gelmiyorum ama eşimin aklı karışmış belli herşey olacağına varır takma bu kadar herşeyi kendimizi düzeltmemiz lazım diyor ama inanmıyorum etkileniyor çok çabuk ailesinden ve onlar kol kanat gerdikçe onu bir birey olarak görmedikçe hala kundaktaki bebek gibi davrandıkça da bu böyle devam edicek gerekeni söylemiyor karımla aramıza girmeyin diyemiyor direnemiyor ama sevdiğini biliyorum eskisi gibi olmasa bile bende seviyorum ama soğukluk başladı ikimizdede bana akıl verin sizce ne yapmalıyım?
14 yaşında bir kız çocuğu ile henüz ergen ve olgunlaşmamış bir çocukla ne işin vardı, Allah akıl fikir versin , çocuklarınıza da acımıyorsunuz, yazık değil mi o kız çocuğuna ...
 
Back
X