Aslinda cok iyi, cok sefkatli biri ama yoğun bir tutku hic olmadi hayatimizda. Ikimizde. Cok kontrolcu ve mukemmeliyetciyiz, akışa birakamadik kendimizi. Ben de kolay bir insan sayılmam ama sorunları çözmek için kendimi anlamaya çalışmaktan ve bunun için de dırdırci saymaktan çok yoruldum..
Bu ara ben de ihmal ediyorum kocamı kendi kaygılarımdan tavsiye verecek insan değilim aslında.
Daha çok nasılsın denebilir. Gelecek konuşulabilir. Mevzunun illa ki oraya gelmesi lazım neticede.Aslinda konusuldu, çocuk istedigini soylemisti ama hep erteliyor. 50 yasinda mi dogurcam
Tüm yorumlarinizi aklimin bi köşesine yaziyorum, belki goremediklerimi gormeme vesile olurlar
Yani direk boşanın dicem ama çokta iyi bahsediyorsunuz bu konu dışında sorununuz yokmuş hala seviyorsunuz belliki kurtarmakta istiyorsunuz. İlişki terapistine gitseniz bir tanıdığım öyle kurtarmıştı evliliğini. Hem son kararı farkındalık kazandıktan, neyin ne olduğunu gördükten sonra karar verirsiniz.
icimde istiyorum aslinda ama konuşamıyorum diyor ki isterse agzi iyi laf yaparöncesinde pek de konuşamazlar ki 22 23 yaşında evlenmişler zaten
Konuyu oraya getirmek için zekice planlarim oldu ama işte sonuçsuz kaldı hep. Bu konu aramızda bu kadar hassas hale gelmişken Bebek görmesinde bile ekti beni adam yaBu ara ben de ihmal ediyorum kocamı kendi kaygılarımdan tavsiye verecek insan değilim aslında.
Benim de aklımda o var su an icin. Ama küçük bir şehirde yaşıyorum umarım burda öyle bir terapist vardır. Üçüncü bir kişinin bizi kendimize getirmesi iyi olabilir. Evet genel anlamda iyiyiz, çok güzel bir sohbetimiz var, aileme karşı çok sevecen ve saygılı. Ama galiba birbirimizi zi çok yıprattık
Aynen öyle oldu
yok ben akademisyenim o hukukcuCok özür diledi sonrasında, hakli olarak kızıyorsun tamam filan dedi ama sonuç olarak beni değil arkadaşını tercih etti ona gittiÇünkü konu oraya gelmesindi.
Bence boşan.
Manipülasyon özrü mü ki? Hukukçu demişsin. Çakaldır o şimdi tüm söylediklerim iptal
tam diyecektim ki ya mühendis -çünkü çok mükemmeliyetçi, takıntılı duruyor, ya hukukçu- ağzı iyi laf yapar dediğinz için.Aynen öyle oldu
İnşallah kolaylikla ve sağlıkla kavuşursunuz bebeginize
şimdilerde diyor zaten, evet çekincelerim vardı ama ben baba olmak istiyorum seni de ikna edicem diyor ama yine adım atmak yok, hep bekliyor. Bebek görmesine gelmeyip beni ekince tekrar alevlendi konu ve tartistik. Bensiz nasıl çocuk yapmama karari alırsın ve bunu ailelerimizin yaninda soylersin diye bana kızıyor. Aileler çocuk yapın diye sıkıstirirken sen nerdeydin niye uzerine alınmıyordun diyorum falan filan hep boyle tartisma yasaniyor. Gururumu kirdi, gormezden geldi beni bu çocuk konusunda, yalnız birakti..Cok keskin bir empati yeteneginiz olmali
muhtemelen böyle düşünüyor ama gururumu kırdı ya bi kere, öfkem geçmiyor çok teşekkür ederim öncelikleİnşallah kolaylikla ve sağlıkla kavuşursunuz bebeginize
belki çocuk gerçekten istiyor ama sizin de bu konuda ona karşı sert tutumunuzdan dolayı istediğini size tam belli edemiyor olabilir mi? yani siz çocuk istemiyorum ben vazgeçtim dediğiniz için. sizin ikna edilmeyi beklediğinizi değil de zamana ihtiyacınız olduğunu mu düşünüyor bilemedim..estagfurullahCok keskin bir empati yeteneginiz olmali
Sanirim haklisiniz.. Benim beklentim bu konuda biraz istek görmek, hatta belki biraz şımartılmakti.. Ama mutlu olabilmem için bu beklentilerimin olmayacagini kabullenmem gerekiyor gibi duruyorçok teşekkür ederim öncelikle
genel olarak bana kalırsa eşiniz istese bile hiçbir zaman çok hevesli davranmayacak bu konuda. bazı insanlar duygularını bastırırlar. "oyy benim canım bebeğim olacak" moduna da giremezler..
yine dertlenip uyuyamayan benim, o horul horul uyuyor 
ay bi paralasam da hırsımı mi alsam acaba ya 40 gün 40 gece dövsem öfkem geçmez gibi
