- Konu Sahibi ipektuncer
-
- #121
Teşekkür ederim canım, daha iyi ve daha dürüst bir eş nasip etsin Allahım sana inşallah.
Cok iyi bir esin var, seni ve aileni cok iyi taniyor.
Insallah birdaha zorluklar yasamazsinizda mutlu mesut bir yuvaniz olur.
Rabbim bizede huzurlu ve mutlu yuva kurmayi nasip eder insallah..
Yazdıklarını ağlayarak okudum, inan eşini öyle çok takdir ettim ki... Evet bir hata yapmış ve yaptığının hata olduğunu düşünmüyor, ama sırf o gece yaptığı seni gece yaraısına kadar arabanın içinde beklemesi, senin orada sıkıntıda olabileceğini tahmin ederek, seni koruma içgüdüsü ile orada resmen nöbet tutması, inan bu eşinin yaptığı hatayı benim gözümde yoketti.
Üstelik yaptığının hata olduğuna inanmasa da sırf seni huzurlu kılmak adına krediyi de kapattırmış, yani kendi doğru olduğuna inandığı şeyde diretmemiş sen mutlu ol diye. Gerçekten takdir ettim. Umarım eşinle ve çocuklarınla çok mutlu olursun, senin de deiğin gibi, ailen onlar senin, baban demeye bile layık görmediğim o insanı da sil artık tamamen, zira anladığım kadarı ile sana mutsuzluktan başka birşey getirmiyor ve sen bunu haketmiyorsun...
Bu saatte hala ayaktayım ve hayatımın muhasebesini yapıyorum..
Çok ağır bir hafta sonu geçirdim, anlatacağım kısaca. Zaten kısa.. Çok kısa, çok net, çok acı.
Cuma günü eşim eve geldi, kızımızın karnesini aldık birlikte.
Sonra beni babamlara bırakmasını, bırakmazsa taksiyle gideceğimi söyledim.
Söylediğimi yapacağımı, yapmayacağımı söylemeyeceğimi bilir, götürdü sağolsun.
Kendi elleriyle götürdü ve bıraktı. Akşam iş çıkışı da geldi.
Çocuklar yanımızda yokken (hatta tepemizde yokken diyeyim daha doğru) konuşma fırsatı bulduk uzun zamandan beridir ilk defa.
Hala kendisini haklı gördüğünü, sırf ben eve döneyim diye yalandan "tamam karıcım, suçumu anladım, beni affet" demenin çok riyakarca olacağını, benim çok katı ve net olduğumu, bu yüzden bana karşı çok şeffaf olamadığını söyledi. O krediyi çekmek zorunda olduğunu, bana söylerse kesinlikle sorun çıkartacağımı bildiğini, kendisinin de bu konuyu sakladığı için sürekli gergin ve tetikte yaşamaktan 6 aydır huzursuz olduğunu anlattı.
Hiçbiri ama hiçbiri benim gözümde hayat arkadaşından gizli kapaklı işler yapmanın izahati olmadığından eve dönmeyeceğimi, bir müddet ayrı kalmak istediğimi söyledim.
O da "6 aydır evde 2 çocukla hem ruhen hem bedenen çok yorgun düştüğümü, sinirlerimin gergin olduğunu, kendi yaptığının (kredi çekmesi) doğru olmamakla birlikte, evi terk etmeme tek başına sebep olamayacağını, sorunun yüzde 50'sinin de sinirlerimin yıpranmış olması olduğunun farkında olduğunu söyledi.
Biz konuşurken salondan babamın sesi geldi "o niye kalıyor anlamıyorum" diye size kibarlaştırarak yazabileceğim, son derece kaba bir laf etti. Hani bir insanı evden kovarken söylenebilecek çok ağır bir laf, öyle izah edeyim. Hiç de sakınmıyor kendini. Çünkü ne ben ne ailem değersiziz onun gözünde malum. Ne kadar dağılsak, kötü olsak o kadar iyi. Hatta gitsin önüne gelene anlatsın en özel sırlarımı, bayılır zevkten.
Eşim bu sözü duydu, gene de gitmedi. Birlikte gidelim diye ısrar etti.
Gerildim ben de iyice, gitmesini istedim çok net bir şekilde. Peki dedi, çıktı evden. Gitti.
Sonra ben pijamalarımı giydim, çocuklarımı da giydirdim, yatırdım.
Herkes yattı, ben de yattım, sonra kızım su istedi.
Kalktım mutfağa giderken, babamla karşılaştık. Yanından geçtim, konuşmuyoruz tabi biz.
Tam geçtim yanından, küfretti. "Ağzına s.... senin".. dedi.
Duyduğuma emin olmak için 2 defa söyledi.
Bu satırları yazarken klavyeyi ıslatmamak için geri çekiliyorum, bu kadar rahat yazdığıma bakmayın.
Pijamalı bir şekilde karşısına çıkmama mı kızdı, yoksa zaten benim bu hayattaki varlığım mı asıl sorun onun için, anlamadım.
Sitemler, beddualar kifayetsiz. Tek laf çıkmıyor ağzımdan, Allah'a havale ediyorum.
Hemen döndüm salona, salondaydı çocuklarım.
O an 2 seçenek vardı, gecenin 1'inde çıkıp eve dönmek veya bu sözü yutup sabahı beklemek. Çocuklarını düşünen anne sanırım ki sabaha kadar beklerdi.
Öyle yapamadım, kızımı giydirdim, oğlumu battaniyeye sardım ve evden çıktım.
Ben evden çıakrken küfürler, beddualar havada uçuştu. Yazmaya utanırım.
Ben tek laf etmedim. Ağzımı açmadım.
Aşağıdan taksi çağırır ve otele giderim diye düşündüm. O an kucağımdaki 2 çocuğumdan başka hayatta herkesten nefret ettiğimi hissederek indim merdivenlerden.
Kocanla sorun yaşıyor ve 1-2 gün ayrı kalmak istiyorsun. 2 çocukla gidebileceğin tek yer babanın evi. Orada da ruh hastası yaratık psikolojik şiddet uyguluyor. Açıkça ya, resmen açıkça küfür! Ne derdin var benimle ruh hastası, ne derdin var?? Annemle birlikte ölmediğim için mi suçluyum? Neyim varsa aldın elimden zaten, doy artık ruh hastası, doy artık!
Benim yanımda oğlunu sevmesi, okşaması, şakalaşması yeterince acıtıyrodu. Benimle tek kelime konuşmasa da en azından bana kapısını açmasına bile ahmakça seviniyordum.
Biliyorum "niye gittin ki oraya, bilmiyor muydun böyle olacağını" diyeceksiniz.
YOK başka biri, yok yani işte, eşimle sorun yaşarsam eğer benim hiç kimsem yok ki o ruh hastası insandan başka.
Aşağı indim hızlı hızlı, çocuklarım yanımda. Apartman kapısından çıktım, telefonumu aldım elime taksi çağırmak için. O sırada eşim arabadan indi, gitmemiş, saatlerdir kapıda arabanın içinde oturuyormuş.
"Senin bu geceyi burada geçiremeyeceğini biliyordum" dedi. Oğlumu, kızımı aldı, arabaya bindirdi.
Ben de 2.bir fevri davranışa (yani hayır ben çocuklarımla otele gideceğim diyerek sorun çıkartmaya) hak görmedim kendimde anne olarak.
Biz eşimle sorun yaşadık, ama çocukların yanında kavga etmedik. Kızım etkilenmedi. Ama babam yaptı yapacağını.
Bu arada cuma günü krediyi kapattırmış eşim, kapatın veya tazminatımı verin, ben kapatayım demiş. Neticede kapatılmış, ama benim derdim bu değildi başından beri.
Söz verdi, yemin etti, artık seni sıkacak derecede şeffaf olacağım dedi. Bilemiyorum, zaman gösterecek.
Derinss haklısın, bırak anne herhangi bir iyi niyetli arkadaş bile "evini sat, parasını ye" diye akıl vermez. Elimde avucumda ne varsa hile ile aldı elimden bu karı-koca. Şimdi de sanırıme vimi sattırıp, elime geçecek nakit parayı bir şekilde elimden alıp sevgili oğullarına bir gayri menkul daha almak derdindeler.
Evi satar, ben de o ara İpek'e azıcık kızım, yavrum, kuzum derim. Yumuşar, o arada parayı isterim. Plan böyledir, yazılmıştır, eminim.
İnsan olan "evi sat, kiraya çık, o parayla çocuklarına bak" der mi. Benim işim var, kirayı da öderim, yavrularıma da bakarım bir ayrılık olsa. Evi neden satayım, aptal olmam lazım. Madem yardım etmek derdindesin (güya), desene "burası senin de evin İpek, buraya gelirsin". Yok tabi, gidip sağda solda "İpek rezil oldu, dağıldı, evi de kaybetti, sıfırı tüketti" diye gevezelik etmek varken. Oğulları ise herşeyi 4-4lük yapan mükemmel insan olarak lanse edilecek, elbette.
Tamam, kabul artık.
Yok benim ailem, onlar 3 kişilik bir aile.
Benim ailem kocam ve çocuklarım. Kapısını çalacak bir ailem yok.
İpek..
İyi olmuş diyeceğim bana kızmayacaksın değil mi?
İyi olmuş babanın küfür etmesi senin o evden çıkman eşinle evinize gelmeniz çok çok iyi olmuş.
Eşinin kabahatinin bu kadar büyütmen elbette prensiplerinden ibaret değil
Sen baba şefkati istedin,ne bileyim kocası ağzını burnunu kıran bir kadın gibi babanda gel evladım kafanı mı dinleyeceksin bizim kapımızı sana evlatların açık lafını duymak istedin,eşine yine dönecektin sadece belki de bunu sınamak istedinç
Ve olmadı,ben olmamasına şaşırmadım senin beklentilerini de asla yadırgamıyorum.
İki çocuklu bir anne olarak tek arzun baban tarafından sadece sevilmek değer bulmak,bunu sana hissettirebilecek her türlü zorluğa göğüs gerersin.
Eşin kabahatli ama bence tam bir aile babası,karısını sevip saydığına da adım kadar eminim.
İpek bak baban "baba" değil kocana sarıl diye söylemiyorum bunları ne ben bir kadına böyle bir tavsiyede bulunacak bir kadınım ne de sen babasının hatalaır yüzündne koca kahrı çekecek kadınsın..
Eşini seviyorsun ipek,o iyi bir adam,sadece aptal o da her erkek kadar aptal,ve tek suçu biraz fazla akıllı bir kadınla evli olması :)
Bu da senin kabahatin :)
Evini niye terkettiğini anlamakta güçlük çekmiştim ama son mesajınla anladım senin derdin kocan değil ipek ,baban..
Allah rızası için bırak artık şu adamı,kocanla ayrılırsın barışırsın tekrar hata yaparsa kapıya koyarsın bilemem ama babandan uzka dur artık.
Dua et Allah onu ıslah etsin,kalbine yumuşaklık versin,ne zaman öleceğimiz belli değil ahirete evlat hakkıyla gitmesin..
Onun için sadece dua et,,, ama uzak dur !
Bence mutlu bir aileniz var eşinin de dediği gibi çalışan üreten sosyal bir kadın olarak iki çocukla kendi benliğine sarmaya başlamışsın.
Bugün kredi yarın başka mevzu mutlaka sorun çıkartacaksın biraz ferahlamaya çalışsan çocukları az biraz üstünden alsalar zaman zaman..
Babanla yaşadığın sıkıntı için çocuklarını babalarından mahrum bırakma,eşine sarıl çözümü bulmuş şeffaflık yemini etmiş,kendini onun kollarına bırak.
Ben bunu bile yapmadığını düşünüyorum karakterin yüzünden hep kuyruğu dik tutma mecburiyeti özel hayatını perişan etmiş.
Kendini bırak artık mutluluğunuzu büyütmeye bak
İşiniz gücünüz var sağlıklısınız iki tane sağlıklı çocuğun başını sokacağın bir evin seni seven bir kocan var.
Artık Mutlu Ol..
Lütfen ........ Bunu hakediyorsun İpek !
İpek,önceki konularındanda biliyorum az çok hikayeni...
Yazılanları okurken ve sayfalar ilerlerken neolur babasına gitmemiş olsun diye geçirdim hep içimden.
derinsin yorumunu okuyunca hatta,biraz rahatladım çünkü çok net açıklamış bazı şeyleri.
Sonrasında da zaten gece yaşadığın o kötü olayı okudum ve içim acıdı...
Sığınacak bir limanımızın olmaması bazen ne kötü,seni anlayabiliyorum.
Eşinin krediyi kapattırmasına sevindim,bundan sonrasını kendi içinde hazmedebilecek misin bilmiyorum,
ama başka çarede yok gibi görünüyor.Senin eşin iyi bir eş aslında hani insan şaşar beşer ya bazen
belki öyle bir durum oldu eşin açısından.
Hayatta yaşadığımız iyi veya kötü hiçbirşey sebepsiz tesadüf yaşanmıyor...
Yaşadığımız,yaşacağımız herşeyin bir sebebi var birazda bu yönden bakmaya ve rahatlamaya çalış.
Babanın huyunu biliyordun,onun yanına sığındığında başına gelecekleride biliyordun ama çaresizdin işte gittin.
Bu yüzden neden gittin vay sen bilmiyor muydun böyle olacağını vs gibi saçma cümleler kurmayacağım.
Sen haklısın hemde sonuna kadar..Kim olsa aynı tepkiyi verirdi zaten.
Bundan sonrası için herşeyin iyi olmasını,bu olayı unutmasanda canını acıtmayacak kadar hafiflemesini diliyorum.
cok uzuldum ipekcim .
kendi cekirdek ailendeki sorunu cozmeye calisirken, bu kadar kostek olunabilir ,ama daha da kotusu bu kostegin en yakinindan gelmesi.
Esin gercekten seni taniyan ve degerini bilen biri anladigim kadariyla.
Babadan degil ama esinden yuzun gulmus.
Bundan sonrasi icinse, en iyisi aile sorunlarini kimseye belli etmeden, ailenin yine icinde cozmeye calismak olmali sanirim senin icin. anladigim kadariyla senin buyuklerine baktigin gozle ,onlar sana bakmiyor.
hic uzme canini,esine ,cocuklarina saril.
bundan altı ay kadar önce açtığım konumu belki hatırlarsınız kk olarak beraberce konuşmuştuk.benim eşim de bana 10 milyar kadarlık bir kredi borcu olduğunu ve her ay düzenli onu ödediğini söyleyerek kandırmıştı.ben kazancının az olduğunu düşünmeyeyim diye olmayan bir borç uydurmuş ve zaten her ay gelirinin bir kısmının oraya gittiğini düşünmemi sağlamıştı o dönem kredi kartımı da kullanarak evi bana geçindirtmiş oysaki ben tesadüf eseri öğrenene kadar kredi kart borçlarımı sorgulamamıştım bile.bu olayda bu yalanda çok kırılmış incinmiştim.halen kırgınım.güvenemiyorum tam olarak halen.şimdi ise işler değişti ben doğum sebebiyle izne ayrıldım ve şubat itibariyle ücretsiz izne çıkmayı düşünüyorum inş. eşimin ise artık yalanlara başvurmasına gerekmeyecek kadar kazancı arttı.ama geçmiyor benim içimin acısı yalanların acısı. affetsemde geçmiyor.ama biliyorum ki o pişman oldu.hem de çok.
ve yüzünüzü birazcık da olsa gülümsetmesi için size ilginç bişey anlatayım. geçen evde bebek kucağımda henüz bir aylık bile değil. sürekli kusuyor. onla uğraşıyorum.eşimin feryadı yükseldi banyodan aşkım nolur çabuk gel nolur hemen gel. bebeğimi hemen bıraktım banyoya koştum.eşim iki bacağını uzatmış iki ayak bileği kocaman şişmiş kıvrana kıvrana yatıyor banyonun zemininde.aşkım benim iki ayağım da kırıldı diye acıyla kıvranıyor.meğerse benim telimi alıp lavaboya girmiş.her sabah klozette gazeteleri okurdu netten.o arada telimde kk yı görmüş benim açtığım konuyu görmüş ve okumaya başlamış. 20 küsür sayfayı okurken epey vakit geçmiş ve ayaklarının uyuştuğunu bile farketmemiş o azimle. ve ayağa kalkmasıyla uyuşmuş bacaklarından dolayı dizlerine hakim olamayıp yere kapaklanması bir olmuş.meğer o düşüşle bileğinde bağlar kopmuş.işte böyle 30 cm lik klozetten kalkarken düşüp bağ koparan ve 2 hafta alçıyla gezen bir kocam var :)güldüğüme bakmayın çok üzüldüm hiç kıyamadım elbette ama benim özelimi karıştırdığı anda bu ilginç kazayı geçirmesi de halen aramızda espri konusu
Teşekkür ederim canım, daha iyi ve daha dürüst bir eş nasip etsin Allahım sana inşallah.
Eşinizin sizi orada beklemesi, krediyi kapatması ve bu konu hakkında söz vermesi; çok güzel sonuçlanmış konunuz maşaallah.
Ailenizi, yuvanızı, yaşadıklarınızı bilmiyorum ama sizi okuduklarımla yorumlarsam eğer eşinize karşı biraz katısınız sanırım, buda yaşadıklarınızdan kaynaklanıyor doğal olarak.
İnşaallah huzurunuz ve aşkınız artarak devam eder, çok mutlu olursunuz.
Ipek söylenecek herşeyi söylemişsin zaten
eşini takdir etmemek elde değil sen de biliyorsun
ailenin tavrından faydalanıp daha beter şeyler de yapabilirdi
en güzeli de seni senin derdini anlaması ,adam senin derdini sana anlatmış resmen ,derdini anlatıp da hala anlaşılamayanlarla dolu bu forum
biraz dinlenmeye ihtiyacın var sadece bunu kendin eşin ve çocukların için yap
1 yıl izinliyim demiştin galiba 6 ay oldu heralde belki de geçti oğlun doğalı zaten 2 çocuk var şimdiden sürekli olmasa da arada gelecek bi bakıcı bulsan sana yardımcı olacak bu arada sen kendinle ilgilensen kafanı dağıtsan
yoksa ortalığı dağıtıyorsun bak =))
Derinss, öyle özeniyorum ki babasının kolları altındaki kızları gördüğümde.
Ben babamın sevgisini elde etmek için herşeyi yaptım. O çocuk, ben ebeveyn oldum. Ben verdim, o aldı. O nazlandı, şımardı, ben alttan aldım, idare ettim.
O arsızca istedi, ben bulup buluşturup mutlu ettim. O hep küstü, ben gönlünü aldım. Düşünüyorum da, gerçekten neler neler yapmışım ben, küçücük iyi niyetler görmek adına, yok sayılmamak adına. Eve girdiğimde, eve sanki fare girmiş gibi huzursuz yüz ifadeleri takınan, hastalandığımda öksürük sesimden rahatsız olup "lanet olsun" diyen, akşam yemeğine beni beklemeyen, okuldan eve geldiğimde buzdolabını açtığımda oflayıp poflayan insanlara "aile" diyerek 22 sene geçirdim ben aynı çatı altında.
Ne zaman elim ekmek tuttu, onlara maddi kazanımlar sağladım azıcık değerim oldu. Değerim olmadı ama en azından "aa burada bir insan varmış" denildi.
Benim mesela hayatta en çok ama en çok merak ettiğim şey nedir biliyor musun, bir insanın (bir anne-babanın) "çocuğumun canı falanca yemeği çekmiş" diyerek bir yemek hazırlaması ve o yemeği yemek nasıl bir histir acaba? 2 hamilelik yaşadım, birgün canım şunu istedi diyemedim. Ha eşime dedim, ne istersem gidip bir restorandan alacak imkanımda vardı. Ama işte, anladın sen benim en kastettiğimi. Hep sevgi umdum. Sevgiden kastım da minicik birşey ya, sadece varlığımın kabul edilmesi.
Karısı hastalanırdı, gece yarısı hastaneye götürürdük. Tedavi biter, ücret ödeneceği an babam yok olurdu ortadan. Karısını sevmediğinden dğeil tabi, ortada bir enayi varya, onun parası sebil. Böyle böyle dilendim, ama olmadı işte. Kabul ediyorum artık.
Derinss benim babam öyle bir insanki, ona aldığın hediyenin, tatilin, eşyanın değeri ölçüsünde 2-3 gün konuşur insanla, sonra gene başa döner.
Kendi kardeşinin evine haciz geldiğinde, sessizce izleyen bir adam. O derece paraya düşkün. Bir gün olsun kiramı ödedim mi merak etmeyen, ama her maaş günümde telefon açıp "pimapen yaptırdım, 1000 tl yolla" diyen.
Bir ara ticaretle uğraştı, ekstra gelir olsun diye. Köylerden toptan gıda aldı, perakendecilere sattı. Toptan ürün aldığı adamın hesap no'sunu bana verdi,sen buraya 5 bin tl havale yapıver İpek, ben sana 1 hafta içinde vericem dedi. Havale yaptım, o 20 bin TL kazandı, ama benim 5 bin tl'mi vermedi, nasıl ama, baba işte buÇok aşağılık örnekler, ama paylaşmak beni rahatlatıyor.
Ama oğluna "oğlum okul bitince kendi işini kurmak istersen sermayen hazır" diyen bir adam..
Oğlu üniversiteye başladı diye altına sıfır araba çeken bir adam..
İnşallah haklısındır derinss, inşallah beni seviyordur kocam. Başka bir hata yapmaz inşallah. Ama bir tepki vermem gerekliydi, hiç bişey yokmuş gibi oturup zaman aşımına uğrasın diye bekleyemezdim. Bir tepki şarttı. Babam arkamda durur diye umdum. En azından 2 gün kafa dinlerim dedim. Eşime gözdağı olur, kaybetme korkusu gelir sandım. Babam ne kadar beni itse de, zor bir durumda babalığını yapar diye umdum. Bunu test etmek istedim.
Bir arkadaşım var, oğlu Down sendromlu.
Hastaneden çıkmadan terk etti kocası, bebek yaşına girmeden de boşadı, yok oldu.
Arkadaşım babası-annesi ile yaşıyor.Travmayı çok rahat atlattı, babası nasıl sahip çıktı kızına. Günahıyla sevabıyla kabullendi kızını, hesap sormadı, yargılamadı, kızının başına gelenlerden ötürü ne kendi başını ne kızının başını eğmedi hiçbir gün.
Ona mı özendim biliçaltımda, mümkün..
Bu adamla artık oturup konuşmaya, onu düzeltmeye çalışmayacağım. Ama küfürlerini de yemeyecek kadar uzak duracağım. Küfürleri, hakaretleri, dolandırıcılığı, bunların hepsi ona ait çirkinlikler. Bana ait değiller. Kendime bulaştırmayacağım. Evine hiç gitmezsem tepki gibi olur, malzeme vermiş olurum, gene başım ağrır. Zaten tepki verceek kadar bile değeri yok. Evine 2 ayda 1 gidip, çok kısa kendimi göstereceğim. Çok neşeli mutlu olacağım. Görsün ki aklımın bir köşesinde bile yer yok ona. Kendi pisliğinde yaşasın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?