Hamileyim, izne çıktım. Baktım duramıyorum evde boş boş çocuklara evde özel ders vermeye başladım. Ben anlamıyorum sizi, hiçbir zaman da anlayamayacağım sanırım. Kocanızın parasına güvenmek, bize bakmak zorunda ben evde kalacağım ne demek ya? Aile dediğimiz şey bu mu? Koca tüm gün çalışsın eşine çocuğuna baksın mı?
2013 de olmuş bu mevzu. Şimdi de bakıcı tutsun da goreyimselam arkadaşlarçalışan bi bayanım bu ay bebek için karar verdik ve çalışmalar başladı gelecek adetime 10 gün var ve bebeği çok istiyorum. asıl konu kocam çünkü bebek doğdukdan sonrada çalışmamı istiyor ben istemiyorum her anne gibi bebeğimi büyütmek istiyorum. geçenlerde bebekden konu açıldı kaynanam ben sabah erken kalkamam işi bırakır sen bakarsın dedi zaten ağız ucuyla bakarmısın demiştim çünkü istemiyorum bakmasını sigara içiyor. kayımpederde dedi ki ne çalışması bebeğine bakarsın tabiki de dedi. çok mutlu oldum. ama eşim iki üç ay bakar çalışırsın diyo anlamıyorum ısrarcılığını bugun yönetici bayan sordu bu durumda deam edermisin bırakırmısın diye bende bırakırım dedim sonra eşimle konuştum bana inatla çalışırsın benım annem bakmazsa senın annen bakar oda bakmazsa bakıcı tutarız dedi dünyam başıma yıkıldı. akşam konuşucam eşimle kesin ve net olarak bebeğim olursa çalışmıcamı söylücem.
ama korkuyorum da bi yerden sonra evin ve cocugun masrafları bunaltır da ayrılmak isterse?çünkü benim baban bizi bu yüzden terk etti. hiç çalışmam demiyorum da eğer çocuğum sıkıntı içinde büyücekse maddi olarak yetemiceksek çalışırım ama ben çalışmadan da rahat geçine biliriz evimz kendimizin borcumuz harcımız yok akıl verin bana bebek işini ertelemelimiyim çok üzgümüm kendimi anne olmaya çok alıştırmıştım
teşekkür ederim
Vala adam hakli ulkece batiyoruz. Cocuk buyutmek zor maddi ve manevi. Bence calis 6 ay sonra ek gidaya geçince kocanla kotu olmaselam arkadaşlarçalışan bi bayanım bu ay bebek için karar verdik ve çalışmalar başladı gelecek adetime 10 gün var ve bebeği çok istiyorum. asıl konu kocam çünkü bebek doğdukdan sonrada çalışmamı istiyor ben istemiyorum her anne gibi bebeğimi büyütmek istiyorum. geçenlerde bebekden konu açıldı kaynanam ben sabah erken kalkamam işi bırakır sen bakarsın dedi zaten ağız ucuyla bakarmısın demiştim çünkü istemiyorum bakmasını sigara içiyor. kayımpederde dedi ki ne çalışması bebeğine bakarsın tabiki de dedi. çok mutlu oldum. ama eşim iki üç ay bakar çalışırsın diyo anlamıyorum ısrarcılığını bugun yönetici bayan sordu bu durumda deam edermisin bırakırmısın diye bende bırakırım dedim sonra eşimle konuştum bana inatla çalışırsın benım annem bakmazsa senın annen bakar oda bakmazsa bakıcı tutarız dedi dünyam başıma yıkıldı. akşam konuşucam eşimle kesin ve net olarak bebeğim olursa çalışmıcamı söylücem.
ama korkuyorum da bi yerden sonra evin ve cocugun masrafları bunaltır da ayrılmak isterse?çünkü benim baban bizi bu yüzden terk etti. hiç çalışmam demiyorum da eğer çocuğum sıkıntı içinde büyücekse maddi olarak yetemiceksek çalışırım ama ben çalışmadan da rahat geçine biliriz evimz kendimizin borcumuz harcımız yok akıl verin bana bebek işini ertelemelimiyim çok üzgümüm kendimi anne olmaya çok alıştırmıştım
teşekkür ederim
En sağlıklı aileler anne evde baba işte porföyünden çıkıyor. Annenin baktığı gibi kimse bakamaz. Kadın çalışmak zorundaysa o ayrı buna birşey diyemem ama kadın çalışmadan da o ev geçinebiliyorsa kesinlikle çocuklarının başında kalmalı. Gitsin gün gün gezsin tozsun diye demiyorum. Ev hanımlığı bence çok özel. Bunu sindirebilen ve hakkını veren çok az kadın var. Bir iş yerinde kariyer almaktan. Eve üç kuruş para getirmekten daha özel bence çocuk yetiştirmek. Tabi ki eş desteği çok önemli. Biz çocuklarımızı orda burda büyüsün diye doğurmuyoruz ki.
Valla hassas noktama bastın canım. Çocuklar taaa bebeklikten itibaren etkileşimlerle büyüyor gördüğünü benimsiyor. Bunları bile bile. Çocuklarımız sanki robotmuşçasına orda burda büyütüyoruz. Üstü temiz olsun karnı doysun yeter mantığı beni çok üzüyor. Böyle çocuk büyür ama asla yetiştirilemez. Evde kedi beslemekten farkı kalmıyor. Yetiştirmek başka büyütmek başkaAma o çocuk büyüyecek başka insanlara örnek olacak. Kendine yuva kuracak. Çok basit düşünüyoruz. Bu çocukları böyle görmek beni çok üzüyor. En candan bakan anane bile anneye denk olamaz. Bu çok hassas ve detaylı bir konu.
Ve bu anlattıklarım paranın pulun çok dışında neyi neye tercih ediyor bu adamlar ya pöff gerçekten.
Hamileyim, izne çıktığım halde çalışmaya devam ediyorum. Eşimle evliliğimizden beri temizliği de yemeği de beraber yapar, “birbirimizin gönlünü” hoş tutarız. Bunun bir bedeli yoktur çünkü aile olmak bunu gerektirir. İkimizde çalışıp ailemize katkı sağlıyoruz. Bebeğimiz geldiğinde de bu böyle devam edecek.Eve yatili bi kadin tutun temizligi cocuk bakimini yaptırın yemekleride o yapsın ustune gecede adamın gönlünü hos etsin t bunlarin aylik bedeli ne olur sizce son cumleniz cok sacma olmus koca tum gun çalışıyor kadin yatiyormu bu nasil sığ bi düşünce
Memurluğunuzu yakarak gerçekten çocuğunuza iyilik mi yapmış olacaksınız? Bu çocuklar maksimum 5 sene sonra tamamen okulda olacaklar dershanesi osu busu sabahtan akşama evde olmayacaklar. Siz ne olacaksınız o zaman?Para kazanmak zorundaysa bir kişi ben buna birşey demediğimi üst yazımda da belirttim zaten. Ki bence bu durumda bile süt çağı dediğimiz ilk 2 yaş dönemini anne bebekle geçirmeli.
Evet bende memurum hanımefendi. Evime 3 kuruş getirdim yani. Ve çocuk yetiştirmenin o 3 kuruştan daha değerli olduğunu çocuğumla vakit geçirdikçe daha da iyi anladım. Tecrübelerimle. Ve şuan eşimle bunu konuşuyoruz. Benim getireceğim para bizim için hayati önem taşıyor mu bir ev almaktan daha önemli geldi bize evladımız. şuan da 2 yıl ücretsiz izin aldım. borçlarımızı kontrol altına almayı düşünüyoruz. Ve 2. Çocuk planlıyoruz. Yani benim getireceğim para elzem olmadığı için çalışma hayatımı ve memurluğumu yakıcam. Birikim yapmayız ama çocuğumun başında dururum. Ben tamamen keyfiyetten bahsediyorum. Evde alınacak ekmek o 3 kuruşa bağlıysa kastettiğim bu değil tabi ki. Konu sahibi çalışmamak istediğine göre getirdiği para hayati önem taşımıyor. Kendimi onun yerine koydum ve yazdım.
https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/722043Konu çok eski hortlamış nedense,şu mesajı görünce dayanamadım yazmak borç oldu bana ..
Ev hanımıyım 34 yıldır 1 kızım var evli torun sahibiyim ..
Kızımı öyle güzel yetiştirdik ki,okudu iş sahibi şu anda da yurt dışında görevli gitti.
Siz sadece ev hanımlarının mı çocuklarını iyi yetiştireceğini iddia ediyorsunuz,bakın çalışan bir çok anne bile evladına o kadar güzel bakıyor ki bilmem bunun farkındamısınız.
Hamileyim, izne çıktığım halde çalışmaya devam ediyorum. Eşimle evliliğimizden beri temizliği de yemeği de beraber yapar, “birbirimizin gönlünü” hoş tutarız. Bunun bir bedeli yoktur çünkü aile olmak bunu gerektirir. İkimizde çalışıp ailemize katkı sağlıyoruz. Bebeğimiz geldiğinde de bu böyle devam edecek.Siz önce bakış açınızı değiştirin, yazdığımı anlamakta zorluk çekiyorsunuz.
Sizin o üç kuruş dediğiniz şey olmadan gecinilmiyor.En sağlıklı aileler anne evde baba işte porföyünden çıkıyor. Annenin baktığı gibi kimse bakamaz. Kadın çalışmak zorundaysa o ayrı buna birşey diyemem ama kadın çalışmadan da o ev geçinebiliyorsa kesinlikle çocuklarının başında kalmalı. Gitsin gün gün gezsin tozsun diye demiyorum. Ev hanımlığı bence çok özel. Bunu sindirebilen ve hakkını veren çok az kadın var. Bir iş yerinde kariyer almaktan. Eve üç kuruş para getirmekten daha özel bence çocuk yetiştirmek. Tabi ki eş desteği çok önemli. Biz çocuklarımızı orda burda büyüsün diye doğurmuyoruz ki.
Valla hassas noktama bastın canım. Çocuklar taaa bebeklikten itibaren etkileşimlerle büyüyor gördüğünü benimsiyor. Bunları bile bile. Çocuklarımız sanki robotmuşçasına orda burda büyütüyoruz. Üstü temiz olsun karnı doysun yeter mantığı beni çok üzüyor. Böyle çocuk büyür ama asla yetiştirilemez. Evde kedi beslemekten farkı kalmıyor. Yetiştirmek başka büyütmek başkaAma o çocuk büyüyecek başka insanlara örnek olacak. Kendine yuva kuracak. Çok basit düşünüyoruz. Bu çocukları böyle görmek beni çok üzüyor. En candan bakan anane bile anneye denk olamaz. Bu çok hassas ve detaylı bir konu.
Ve bu anlattıklarım paranın pulun çok dışında neyi neye tercih ediyor bu adamlar ya pöff gerçekten.
https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/722043
bununla ilgili bir makale bırakmıştım. Okursanız sevinirim. Bahsettiğim şey burdaki bir iki örnekten fazlası.
İlkellik akıyor1
Modernleşme ile beraber kadın, süregelen yapısından uzaklaşmış ve değişim içerisinde kendini bulmuştur.
Modernleşme öncesi dönemde yeri ev olarak kabul edilen kadın, ev ve işyerinin ayrılmasının de etkisiyle, kamusal
alanda çalışmaya başlamış; evdeki üretimi değersiz çabalar olarak görülmüştür.
Değişen aile kurumu ile birlikte toplumun ahlaki ve dini değerlerinin yıkım sürecine girdiği ve oldukça zayıfladığı
gözlenmiştir. Ahlaki değerlerin etkisini yitirmesiyle annelik olgusu toplum nezdinde değerini yitirmeye
başlamıştır. Araştırma, teorik bir çalışma yapılarak tamamlanmıştır. Genel bir kaynak taramasından sonra,
konuyla ilgili yerler fişleme usulüyle kaydedilmiş, daha sonra mevcut doküman kompozisyon yapılarak araştırma
tamamlanmıştır.
Çalışan kadının ahlaki ve dini değerlerimi zayıflıyor şimdi,neden konu din üzerinden ele alınmış peki..
Kadın ç.alışmasın evde olsun çocuk baksın mantığı var burada..
Zaten o cümleler bile yetti hepsini okumaya gerek kalmadı,zihnşyet farklı burada..İlkellik akıyor
Ben de memur babanın üç kızından ortancasiyim.Memurluğunuzu yakarak gerçekten çocuğunuza iyilik mi yapmış olacaksınız? Bu çocuklar maksimum 5 sene sonra tamamen okulda olacaklar dershanesi osu busu sabahtan akşama evde olmayacaklar. Siz ne olacaksınız o zaman?
Çocuğunuz gelirinizin bir tık üzerinde bir şey istediğinde ya da ihtiyaçlarınızı daha iyi olan seçeneğini siz çalışsanız alabilecekken o an alamayınca çocuğunuz size dönüp keşke sen de çalışsaydın da alsaydık anne diyecek. Canım anam çilekeş anam iyi ki benim için işini bıraktın demeyecekler emin olun.
Benim babam -3 kardeşiz- hepimizi memur maaşıyla okuttu. Yokluk görmedik şükür ama lüks içinde de büyümedik.
Şimdi memur maaşıyla karın tokluğu bile zorluyor 2 maaş anca yetiyor çoğu eve. Bundan 15 20 sene sonra çocuklarımız üniversite çağına geldiğinde ne olacağı belli değil. Yurt dışına gitmek isteseler onlara destek olacak bir birikim yapmak varken neden evde oturalım?
Annem liseden muhasebe mezunu sınıf arkadaşları hep çalışmış keşke o da çalışsaymış emekli olsaymış diyorum hep.
Teyzem 44 yaşında 5 çocuğunun küçüğü okula gidince çalışmaya başladı. Yengem 50 yaşında çocukları büyüdükten sonra çocuk baktı şirketlerde kafelerde yemek yaptı. Çünkü neden çalışmasınlar?
Bir daha giremezdim sınava çünkü aşırı heyecan vardi panikliyordum.Ben de memur babanın üç kızından ortancasiyim.
Kendi istedigim bölümü 1 puanla kaybettim ve özelde okutma luxu yoktu babamin.
Devlette okudum başka bölümü.
Arkadaşım benim puanımdan kat kat düşük almasına rağmen o zaman baba parasıyla özelde okudu ve benim hayalim sırf para yüzünden gerceklesemedi.
Tabi sukrediyorum yine mesleğim elimde ama o bölümü okuyamamak hep uktedir icimde.
Bu zamanda hele para mecburiyet ötesi bir sey.
Bazıları anlamakta zorlanıyor ama gerçek bu.
Yok kuşum biz böyle diyince de lafları hazır. Evde biz yatmıyoruz çocuk bakıyoruz, yemek yapıyoruz vs diyorlar. Çocuk bakmak bir görev değil halbuki, onu dünyaya getirmeyi biz istiyoruz. Yani çocuk üzerinden çok meşgulüm demek yanlış. Bu bizim kendi seçtiğimiz sorumluluğumuz.Kocam bana bakamıcaksa evlenmeseymiş benle diyenleri okuyorum da inanamıyorum. Kocanız sizi evlatlık değil eş olarak aldı. Siz ona ne kadar bakmak zorundaysanız o da size o kadar bakmak zorunda. İşimize gelince 100 sene öncesinin geleneklerini baz alıp kadın evde oturur çocuğuna bakar kafasına girip işimize gelince de son sistem bebek bakım malzemeleri istemekle olmuyor diye düşünüyorum. Yıllar yıllar önce çalışmayıp evde çocuk bakan annelerin emzirme sütyenlerinin ayrı, kolik bebek biberonlarınn ayrı, son sistem bebek arabalarının vs vs böyle isteklerinin olduğunu da sanmıyorum. Ben çalışıyorum hatta işyerimde 1den çok proje sorumluluğu alıyorum ki imkanım varken gelirim çoğalsın çocuğuma güzel imkanlar sağlayabileyim diye. En güzellerini de alıyorum. Evde el el üstünde oturanı da belki anlayabilirim ama istekleri talepleri de buna göre olmalı, eşine bari giderlerini kısarak destek olmalı
Bırakınız yaksın memuriyeti. İhtiyacı olan, kıymetini bilene nasip olsun o kadro. Bazı kadınların da hayali bu, herkeste çalışma isteği olmuyor. Eşi ile anlaşmışlar, o düşünsün.Memurluğunuzu yakarak gerçekten çocuğunuza iyilik mi yapmış olacaksınız? Bu çocuklar maksimum 5 sene sonra tamamen okulda olacaklar dershanesi osu busu sabahtan akşama evde olmayacaklar. Siz ne olacaksınız o zaman?
Çocuğunuz gelirinizin bir tık üzerinde bir şey istediğinde ya da ihtiyaçlarınızı daha iyi olan seçeneğini siz çalışsanız alabilecekken o an alamayınca çocuğunuz size dönüp keşke sen de çalışsaydın da alsaydık anne diyecek. Canım anam çilekeş anam iyi ki benim için işini bıraktın demeyecekler emin olun.
Benim babam -3 kardeşiz- hepimizi memur maaşıyla okuttu. Yokluk görmedik şükür ama lüks içinde de büyümedik.
Şimdi memur maaşıyla karın tokluğu bile zorluyor 2 maaş anca yetiyor çoğu eve. Bundan 15 20 sene sonra çocuklarımız üniversite çağına geldiğinde ne olacağı belli değil. Yurt dışına gitmek isteseler onlara destek olacak bir birikim yapmak varken neden evde oturalım?
Annem liseden muhasebe mezunu sınıf arkadaşları hep çalışmış keşke o da çalışsaymış emekli olsaymış diyorum hep.
Teyzem 44 yaşında 5 çocuğunun küçüğü okula gidince çalışmaya başladı. Yengem 50 yaşında çocukları büyüdükten sonra çocuk baktı şirketlerde kafelerde yemek yaptı. Çünkü neden çalışmasınlar?
Daha çok yeni eşimle konuştuk bunu. Çocuğum tıp okumak istese çok düşük bi sıralamaya devlete gidemeyip özeli alabilecek durumu varsa ben neden çocuğumun hayali için şimdiden çabalamayayım ki. Ha yeterim yetmem onu bilmem ama onları dünyaya getirdiysem geleceklerine katkım olmalı.Ben de memur babanın üç kızından ortancasiyim.
Kendi istedigim bölümü 1 puanla kaybettim ve özelde okutma luxu yoktu babamin.
Devlette okudum başka bölümü.
Arkadaşım benim puanımdan kat kat düşük almasına rağmen o zaman baba parasıyla özelde okudu ve benim hayalim sırf para yüzünden gerceklesemedi.
Tabi sukrediyorum yine mesleğim elimde ama o bölümü okuyamamak hep uktedir icimde.
Bu zamanda hele para mecburiyet ötesi bir sey.
Bazıları anlamakta zorlanıyor ama gerçek bu.