kocam sürekli çalışmamı istiyor

beybibeybi

oldğu kadar olmadğı kader
Kayıtlı Üye
13 Mart 2012
331
4
selam arkadaşlar çalışan bi bayanım bu ay bebek için karar verdik ve çalışmalar başladı gelecek adetime 10 gün var ve bebeği çok istiyorum. asıl konu kocam çünkü bebek doğdukdan sonrada çalışmamı istiyor ben istemiyorum her anne gibi bebeğimi büyütmek istiyorum. geçenlerde bebekden konu açıldı kaynanam ben sabah erken kalkamam işi bırakır sen bakarsın dedi zaten ağız ucuyla bakarmısın demiştim çünkü istemiyorum bakmasını sigara içiyor. kayımpederde dedi ki ne çalışması bebeğine bakarsın tabiki de dedi. çok mutlu oldum. ama eşim iki üç ay bakar çalışırsın diyo anlamıyorum ısrarcılığını bugun yönetici bayan sordu bu durumda deam edermisin bırakırmısın diye bende bırakırım dedim sonra eşimle konuştum bana inatla çalışırsın benım annem bakmazsa senın annen bakar oda bakmazsa bakıcı tutarız dedi dünyam başıma yıkıldı. akşam konuşucam eşimle kesin ve net olarak bebeğim olursa çalışmıcamı söylücem.
ama korkuyorum da bi yerden sonra evin ve cocugun masrafları bunaltır da ayrılmak isterse? çünkü benim baban bizi bu yüzden terk etti. hiç çalışmam demiyorum da eğer çocuğum sıkıntı içinde büyücekse maddi olarak yetemiceksek çalışırım ama ben çalışmadan da rahat geçine biliriz evimz kendimizin borcumuz harcımız yok akıl verin bana bebek işini ertelemelimiyim çok üzgümüm kendimi anne olmaya çok alıştırmıştım

teşekkür ederim
 
Her anne gibi bebeğimi büyütmek istiyorum demişsin.Ama çoğu kadın hem çalışıp hem çocuğa bakıyor.
Doğum izni var zaten.Sonrasında ki dönem çalışmaman sizi maddi sıkıntıya sokacaksa ya çalışmalısın ya da çocuğu ertelemelisiniz.
Evin çocuğun masrafları bunaltırsa demişsin demekki senin çalışman şuan önemli bir katkı eve.
Ben eşini haksız bulmadım.Tabiki her kadın çocuğunun hep yanında olmasını ister ama şartlar buna müsade etmeyebilir.
Birbirinizi kırmadan ortak bir çözüm bulabilirsiniz bence.
 
geçim derdinden dolayı ayrılmasından korkuyorsanız, bu kadar güvensizliğiniz varsa ki geçmişte yaşamışsınız, ondan kaynaklı sanırım, biraz daha güveninizin oturmasını bekleyebilirsiniz, bu bana önemli geldi.
bebeği erteleme noktasında da siz karar verirsiniz, bebeğin masrafları ne kadar olabilir, bütçemiz ne kadar etkilenir diye hesap ederseniz yaklaşık bir sonuca ulaşırsınız.
anne olmak yaşamadığım halde mükemmel bir duygu eminim. o tatlı ve bağımlı bebeği birilerine emanet etmek kolay değil ve hep yanında olmak istemek çok doğal. eşinizle konuşup bebeğin en azından 2 yaşa kadar sizinle büyümesi; ama gerçekten maddi bir zorlanma olacaksa o zaman işe başlayabileceğinizi söyleyin.
duruma göre problem çözme yeteneğinizi konuşturmanız gerekecek hasılı.
ama maddiyat, yaş, sağlık el veriyorsa bence ertelemeye gerek yok.
erteleseniz ne olacak? sizin fikriniz mi değişecek eşinizinki mi?
eşinizin çalışmamanıza izin vereceği bir koşul veya zaman varsa belki beklenebilir.
hayat müşterek.
 
benim annem doğduğumda köyde öğretmenlik yapıyordu. babam da öğretmen. arabamız da yokmuş o zaman. dolmuş bile gitmiyomuş köye. babam demiş ki bırak işi. çok ısrar etmiş. annem asla demiş.
şimdi konuşuyoruz da babamla annemle falan. babam diyor ki "eğer o zaman annen bıraksaydı işini, imkanı yok bu şartlarda okutamazdık sizi." üniversite okuyoruz hem ben hem kardeşim.
normal şartlar olsa bırak tabi denilir. ama türkiye burası. şartlar belli, fiyatlar hayat standartları belli. ve emin ol çocuğun büyüyecek üniversite o kadar masraflı bir iş ki.
annem de çalışan kadın olmasına rağmen çalışmıyormuş gibi ilgilendi bizimle. bi yanda okul planını yazarken bi yandan benim ödevlerime yardım etti. yine banyomuzu yaptırıp portakalımızı soydu
 
chuky'nin dediği gibi, eşin haksız değil ama kırıcı...
gerçi kırıcı da değil sanıyorum sadece fazla ısrarı antipatik olmuş...
oturup enine boyuna konuşmanız gerekiyor gibi.
daha sonra çalışcaksın-çalışmayacağım tartışmaları olmasın...
takkeleri koyun önünüze yani...
 
Kadınların evde oturup evleriyle ilgilenmeleri ve bebeklerini büyütmeleri gerekir...
Bunu çok sofu olduğum için söylemiyorum şöyle ki bir bebek sahibi olmak bir araba bir bisiklet sahibi olmak gibi değil...Senin doğurduğun bebek benim doğurduğum bebek onu bunu şunu yani toplumu oluşturuyor...bebekliği iyi geçmemiş birey çocuk oluyor içinde eksiklikle büyüyünce sağlıklı mutlu başarılı olmuyor olamıyor eksik kalıyor..sonra toplumda böyle mutsuz huzursuz insanlar türüyor ve çok fazlalar...domino etkisi yapıyorlar ve toplum bozuluyor...
Yani kadın evde bebeğini çocuğunu yetiştirmeli bence...
fikrin doğru , seni destekliyorum
 

polemik için söylemiyorum yanlış anlamayın ama annem hiç bi zaman tam gün evde olmadı haftaiçi, yarım gün hep okuldaydı valla geldiğinde bi şeker falan alırdı anne hadi okula git gelirken getir derdim. geldiğinde yine sıcak davrandığı için annem, hep eve geldiğinde "benim günüm şimdi başladı yavrum" derdi. (ayyy annemi özledim) babaannem bakardı annem gelene kadar. hiç anne eksikliği hissetmedim çok şükür. önemli olan aile evde olduğundaki huzur. anne her saat evde olur ama suratı asılır yada ne bilim kocayla kavga eder. o zaman asıl çocuğun psikolojisi zedelenir. hem de annem gün içinde yaptıklarını anlatırdı 4 5 yaşlarımda bile hatırlıyorum bunu. yada gelir sorardı yarın annen ne giysin diye
ve annem diyor ki "ağlama sesini apartmanın dışından duyardım. koşa koşa gelirdim." ama şartlar işte. o zamanlar mecburdu. o da isterdi evde oturmak ama. kardeşim de ben de aileden uzakta üni okurken "iyi ki de bırakmamışım. şimdi isteklerinize cevap verememek çok üzerdi beni. yok napalım diyince içim giderdi." diyor. çok iyi düşünmek lazım
 
Aslında eviniz kendinize aitse, eğer eşinizin maaşı da iyiyse, en azından
ilk 3 yıl çocuğunuza kendiniz bakabilirsiniz.
Çünkü ilk 3 yıl bebekteki güven duygusunun gelişiminde çok önemli.
Ben de şartlarım uygun olmazsa bebeğim için işe ara verebilirim diye düşünüyorum.

Ama eşinizi de anlıyorum belki gerçekten sizin katkınıza ihtiyaç duyuyordur.
Yine de sizin fikrinize karşı çıkış şekli kırıcı olmuş.
Güzelce konuşup orta yolu bulabilirdiniz.
Hala bulabilirsiniz :)
 
Çalışıp çalışmama kararı tamamen size aittir.
Ne demek masraflardan bunalırsa eşim bizi terk ederse.
Çalışmadığınız için gidecek adamın size ne faydası var zaten.
Maddi olarak zorunluluk yoksa ben her annenin en azından 3 yaşına kadar bebeğini kendi büyütmesi taraftarıyım.
Çocuğunuz kreş yaşına geldiğinde gerekirse çalışırsınız.
 
Karısını seven hiçbir erkek, geçim sıkıntısından boşanmak istemez. Çalışıp çalışmayacagınıza siz karar verirsiniz. Yeri geldiginde evin reisi kesilmeyi biliyorlarsa eşlerine çocuklarına bakmayı da bilecek erkekler. Çok sıkıntıya düşmeyiz demişsiniz borcunuz kiranız yokmuş eşiniz daha Allahından ne istiyor anlamadım.
 
Karısını seven hiçbir erkek, geçim sıkıntısından boşanmak istemez. Çalışıp çalışmayacagınıza siz karar verirsiniz. Yeri geldiginde evin reisi kesilmeyi biliyorlarsa eşlerine çocuklarına bakmayı da bilecek erkekler. Çok sıkıntıya düşmeyiz demişsiniz borcunuz kiranız yokmuş eşiniz Allahından daha ne istiyor anlamadım.
 
yani eşiniz ekstradan sizin ya da kendi maaşınızı bakıcıya vermeyi bile düşünüyor, yazık değil mi yahu? madem geçimle ilgili bi derdiniz yok , çocuğa kimse anası gibi bakmaz kusura bakmasın eşiniz
size en ihtiyaç duyduğu dönemde yanında olmayacaksanız ne anlamı var ki, tabi kayınvalide veya anne bakabilir, geçim derdi de varsa mecbur. Ama madem sizin öyle bi sıkıntınız yok çalışmak zorunda değilsiniz benim fikrimce. zaten o karar size ait olmalı. Bana mesela eşim sürekli çalış diye baskı yapsa , çalışacağım varsa da çalışmam
 
annem bakmazsa senin annen bakar o da olmazsa bakıcı tutarız demiş ya eşin, mesleğini bilmiyorum ama sen çalışsan zaten kazancının büyük kısmı bakıcıya gidecektir. bu durumda çok da maddi bir katkısı olmayacak çalışmanın.. ne anladın o zaman o çalışmadan. misler gibi çocuğunu kendin büyütmek varken hiç tanımadığın birine bırakmaya da insanın içi elvermez.. bence bu konuda son sözü söyleyecek olan sensin.
 
Borçlarınız mı var, şimdiden bu kadar hesap işine girmesi rahatsız edici olmuş, bende doğumdan sonra bir süre ücretsiz izne ayrılmaya karar vermiştim ama beklediğimiz gibi olmadı, başka bir ile taşındık masraflarımız arttı ve çalışmak zorunda kaldım. biraz olağan seyrine bırakın. Eşiniz masrafların artacağını göz önüne alıp böyle birşey söylüyor olabilir.
 
çocuk olunca masraflar artıcak tabi ki bu yüzden eşin çalışmanı istemekte haklı ama ısrar etmesi anlamsız çünkü bu senin kararın
ayrıca bunalıp ayrılmasından korktuğunu söylemişsin,bu kadar basit mi bu
 
bence sen şimdilik bebek durumu ertele, eşine tam güvenin gelene kadar.
böyle eş mi olur? böyle seven insan mı olur? çocuğuna bakmak istiyorsun sen en doğal hakkın
sen eşine söyle, '' bir müddet daha düşünmeyelım biz '' deyıver.
başka kocalar, eşleri çalışmasın çocuğuna baksın ister, senın eşinde zorla çalıştıracak seni.
''masraflar bunaltır ayrılmak isterse'' ne demek? ne kadar zordur birlikte ama yalnız iki yabancı durumu.
 
Son düzenleme:
Canım yaa gerçekten çok kötü olmuş bu . Eşinin bu kadar ısrarcılığı da iyi olmamış gerçekten . Şahsen ben de anne olsaydım çocuğumu kendim bakmak isterdim . Hele ki bu bir de ilk çocuksa her saniyesine şahit olmak isterdim , o annelik duygusunu yaşamak isterdim . Bakıcıya bırakmak istemezdim ben de . Eşiniz neden bu kadar ısrarcı ? borcunuz harcınız mı var ? Borcunuz olsa bile kazandığınızın bir bölümü zaten bakıcıya gidecek :44: Umarım istediğin gibi olur canım yaa .
 
Arkadaşım merhaba.
Ben bebek meselesini ayrı bir tarafa bırakmak istiyorum.Öncelikle eşinle ilişkini gözden geçirmen gerekiyor bence. Yani benim anladığım kadarıyla birbirinizi severek evlenmişsiniz. Ama (eğer daha önce de olduysa bilmiyorum) burada ufak bir anlaşılamama sorunu var. İletişim kazaları hayatımızın pek çok evresinde olabiliyor. Senin istediğin mi benim istediğim mi diye güç savaşı olduğunu mu hissediyorsun, ikinizin de birbirinizi anlamadığını veya empati kuaramadığını mı hissediyorsun, yanlış bir dil kullandığınızı mı hissediyorsun.... Önce bunları düşünelim.
Bu anlama anlaşılma sorununu yendikten sonra bir orta yol bulabileceğinizden eminim. Mesela 6 ay kadar para biriktirirsiniz çocuğun ihtiyaçları için. Sonra hamilelikte de birikir biraz. Böylece çocuğun az da olsa ihtiyaçları karşılanabilir. Arkadaşların dediği gibi ilk altı ay emzirme açısından, yine ilk 2 sene de güvene karşı güvensizlik açısından önemli. haaa 3 yaşa kadar da çiş meselesi öğreniliyor Yani sonu gelmez bunun. Evin işyerine uzaksa bence anne sütü açısından ilk altı ay izinli olman yeterli olacaktır. Önceden de biriktirdiğiniz paralar da bu altı ayı karşılayacaktır....
Umarım faydalı olabilmişimdir arkadaşım
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

N
Kayinvalide, hamilelik,doğum sonrası misafirlik ?
Yorumlar
8
Görüntüleme
1K
sharkliertyu
S
Annem ve abimin beni hep yok sayması hakkında
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
3K
Pisipatisii
  • Kilitli
İçinden Çıkamıyorum
4 5 6
Yorumlar
112
Görüntüleme
9K
Mune
G
Kayınvalidem bebeğime bakmaya gelecek
3 4 5
Yorumlar
93
Görüntüleme
5K
myjourney
M
Eşim kötü zamanında destek olmadı, ilgisiz ve uzaklaştı
3 4 5
Yorumlar
85
Görüntüleme
8K
imagination forever
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…