Eşim kötü zamanında destek olmadı, ilgisiz ve uzaklaştı

Nickyokkk .!.:

Hamile olmasanız şaşırırdım zaten.

Genişletmek için tıkla...

modinas .!.:

Adam yontulmamış haklısınız ama siz de duygularınızı çok abartıyorsunuz sanki,okurken ben bile öyle hissettim.Hepimiz zaman zaman sevdiklerimizle tatsızlık yaşıyoruz,siz dünyanın sonu gibi anlatmışsınız.

Sürekli sarılsaydı demiş durmuşsunuz,siz sarılsaydınız.O an içimden eşime sarılmak geliyorsa kimin başlattığının ne önemi var; ben sarılırım.İlişkileri böyle daha çekilmez hale getiriyor pek çok kadın, maalesef siz de öyle yapmışsınız.
Bir de gerçekten erkekler bizim kadar detaylı düşünemiyor,dosdoğru bakıyor onlar.Zaman zaman yönlendirmek lazım.

Genişletmek için tıkla...

gelengiden .!.:

İnşallah siz ve çocuğunuz için her şey çok güzel olur, sizde benim gibi anneliği hissetmeye başlamışsınızdır öncelikleriniz şimdiden çok değişmiştir lütfen bebeğiniz için canını fazla sıkmayın o da hisseder

Genişletmek için tıkla...

Emelgoksu .!.:

Evet biraz öyle ani karar derken yine de aynı yere geliyoruz ortada bir çocuk var o da boşanmak istemeyecektir ki söyledi de bunu. Haklısınız inşallah beklentilerimi azaltabilirim belki o zaman mutlu olurum bilmiyorum, hayırlısı artık biraz uzak kalıp zamana bırakmayı düşünüyorum

Genişletmek için tıkla...

modinas .!.:

Tüm zamanları bilemem ama cidden bu olayda eşinin aman aman büyük bir kusuru yok bence.Sen de gelince onu iteklemişsin,o da ona kırılmıştır.Neden hemen boşanma sözünü geçiriyorsunuz evlileriniz de ,bu kadar basit olmamalı bu kelime .

Genişletmek için tıkla...

Emelgoksu .!.:

Ya valla sağolun şöyle yorumlara ihtiyacım vardı belki de yani ben mi çok abartıyorum da dedim belki sağlıklı düşünemiyorum olur ya, hani çıkmazda kalmasam zaten yazmam birinin de çıkıp benim eşim de böyle ama yani ne bileyim düzeliyor her evlilikte olur eşine şöyle şöyle davran bence faydası olur demesini falan bekledim de yani

Genişletmek için tıkla...

Dribbble .!.:

Çok drama queensiniz son mesaj kanıtladı :)) Sarılsaydı kendime gelirdim diyerek sinir krizi geçiren kadına benzettim sizi biraz da. Tabi siz onun kadar değilsiniz ama ucundan var gibi e hamilelik kafası da var olaylar uçuyor ıslanmalar ağlamalar bağırmalar :)) Neyse lohusalıktan sonra siz düzelirsiniz eşiniz de o zamana kadar yontulur bence.

Genişletmek için tıkla...

Emelgoksu .!.:

Ya gerçekten merak ediyorum yanlış anlamayın tek ben mi böyleyim gerçekten ben mi çok temas bağımlısıyım ya da ben mi sadece eşinden bir iki güzel kelime falan sevgi içerikli bi şey görmek isteyen ya da benim eşim haricinde bütün eşler hep son derece ilgili sürekli sevgisini gösteren falan kimde sorun anlayamadım gerçekten

Genişletmek için tıkla...

Emelgoksu .!.:

Ya gerçekten merak ediyorum yanlış anlamayın tek ben mi böyleyim gerçekten ben mi çok temas bağımlısıyım ya da ben mi sadece eşinden bir iki güzel kelime falan sevgi içerikli bi şey görmek isteyen ya da benim eşim haricinde bütün eşler hep son derece ilgili sürekli sevgisini gösteren falan kimde sorun anlayamadım gerçekten

Genişletmek için tıkla...

CiRiLLA .!.:

Temas bagimlisi olmaniz normal.
Benim eşim temas sever ben de severin.
Ama drama yaratmiyorum bunlari yapsin diye. Insan bıkar yani.

Derdim olunca geciyorum dogru durust sekilde anlatiyorum sonra aglayacaksam sariliyoruz agliyorum.
Yagmurlarda islanip odanin köşesinde miz miz miz aglayip 50 sefer noldu diye sordurup 51. De de 5 yasinda cocuk gibi bagira bagira nefes nefese anlatmam ortada ölüm, hastalik yoksa. Insanin yapasi varsa da kacabilir.

Genişletmek için tıkla...

Emelgoksu .!.:

Eşimle 3 buçuk yıldır evliyiz. Severek evlendik. Ama hiçbir şey beklediğim gibi olmadı. O kadar ilgisiz ki, resmen artık ondan sevgi ve ilgi dileniyorum. Dışarda elimi tutmaz, benimle bir fotoğraf bile çekinmez. Sevmiyormuş. 3 buçuk yıl hep böyle geçti ben ne istediysem hep itiraz etti. Her şeyi zorla, ısrarla yaptı ben de bu durumdan çok sıkıldım artık. Ben kocamdan da bunları istemeyeceksem kimsen isticem? Özel günlerde hediye almak falan zaten hak getire. Ve bu 3 buçuk yıl içinde daha önce 2 kere düşük yaptım o konuda da çok yıprandım zamanında ve uzun zamandır bebek bekliyorduk Rabb'im nasip etti şuan 6 aylık hamileyim. Ama bu da hiç hayal ettiğim gibi gitmiyor nerdeyse Allah esirgesin isyan edicem o kadar pişmanım ki Hiç sevinemedim bile çocuğumla ilgili heyecanım hevesim kalmadı.. Öğrendiğinde tepkisiz, alınacak edecekte aynı şekilde. Neyse bunları bi şekilde geçiştiriyodum en son şöyle bı şey oldu. Babamın başka biriyle birlikte olduğunu ve artık onunla yaşamak istediğini öğrendim. Annem de kalp hastası bi kadın. 35 seneden sonra boşanmaya karar verdiler bu durum annemin ve kardeşimin yaşadı şeyler beni ister istemez bir stresin içine daha soktu. Ve yaşadığımız yer küçük bi yer herkesin lafı sözü bu da cabası. Eşimle bu konuyu öğrendiğimde bir iki kere konuştuk ama ben yabanci birine anlatsam o da aynı şekilde konuşur hayırlısı her sey olacağına varır bitti. Daha sonrasinda sen üzülüyor musun, bak strese girme bizim bi bebeğimiz var vs zaten yok. Neyse ben bi hafta önce kardeşimle çok büyük bi tartışma yaşadım ve yağmur yağıyordu o yağmurda eve kadar yürüyerek geldim sırılsıklam oldum. Üzerine o da işten geldi geldiğinde çok üzgün ve sinirliydim ağlıyordum yatakta oturdu nolduğunu sordu, cevap verecek anlatacak halde değildim. Ağlamaya devam ettim durduramadım çok dolmuştum. Hiçbir şey yapmadı bekledi nolduğunu sormaya devam etti. Bi sarılabilir, kaldırabilir sakinleştirmeye çalışabilirdi. Ki ben hep derim sen sarılınca sakinleşiyorum diye. Ama sormaya devam etti noldu anlat ofladı falan ben de kalktım anlatmaya başladım. Ama ağlamaklı olduğum için hararetli şekilde anlatıyordum tam bu sefer de ben anlatmaya başlayınca beni yarıda kesip, sakin anlat, bağırma falan dedi bu beni daha çok sinirlendirdi. Ben de sakin anlatamam şuan git o zaman sonra anlatırım dedim yükseldim, gitti içerde söylenmeye başladı ben naptım falan diye. Ben kendi kendime biraz sakinleştikten sonra tekrar geldi ben zaten kalkmış oturuyordum bu sefer sarılmaya çalıştı, sakinleştin mi falan dedi ben de istemedim, çekil geçti artık dedim. Yani benim ihtiyacım varken yapmadığın şeyi geçtikten sonra yapmanın anlamı yok benim için çünkü benim ona o an ihtiyacım vardı. Sonra ben naptım sana geliyorum bana kapıyı açmıyorsun gibisinden bir şeyler söyledi ben de ben ne haldeyim sen ne düşünüyorsun dedim iyice sinirlendirdi. Sonra korkmuş bi şey oldu sanmış bebeğe bişey oldu sanmış o yüzden endişelenmiş bunları söylüyor. Tamam korkan insan önce bi sakinleştirmez mi? O istiyor ki ben anında sakinleşip yumuşak şekilde anlatayım ama nasıl yapabilirim bunu. Artık iyice üzerime geldi yani söylenip durdu ben de dayanamadım bu sefer tekrar ağlamaya başladım kalktı evden gitti bu sefer de. Ben isterdim ki orda nolduğunu öğrenmeye çalışmadan önce benim üzgün olduğumu gördüğü için bi şefkat göstersin, sadece bunu istedim. Gitmiş bi tane yakın bi ablamız var hep bize yardımcı olur onu almış gelmiş ben kötüyüm diye. Konuştuk ama beni hala anlamadı sanki konu öylece halının altına itildi. Aradan 4 gün geçti benimle ne konuştu ne gelip gönlümü aldı. Sabah kalkıyor kahvaltısini hazırlıyorum ise gidiyor geliyor yemek yiyor yatiyor bu kadar. Ben de daraldim sonunda oturuyoduk dedim ki konuşmak istedim yani hic farkında değilsin dimi kırdığının üzdüğünün dedim. Sustu sustu ben araba yikamaya gidiyorum dedi gitti yine. O gün bugün hala konuşmuyor insan bu kadar mi vicdansız olur ya zaten hamileyim bunun arkasına saklanmıyorum ama insan biraz düşünmez mi? Bir de başımda böyle bi dert var tam sana ihtiyacım olan zaman neden beni yalnız bırakıyorsun dedim mesajlar attım haliyle eski mevzulari da söyledim hep böyle dedim zaten hiçbir hevesim istediğim olmadi hic mutlu olamadım dedim elimi bile tutmayan sen dedim böyle ufacik şeyleri benden esirgedin dedim tek istediğim ilgi ve sevgiydi ama yok bana mısın demiyor. Beni suçluyor bıkmış artık ben böyle şeyler isteyip duruyormuşum. Tamam dedim ya boşanalım ya da birbirimizden sıfır beklentisiz bi hayatımız olsun dedim kabul ediyorsan o zaman dedim. Hep isterdim ki sevgi dolu bi evliliğimiz olsun çocuklarımız bile görsün o sevgimizi diye. Ama olmayacak demek ki. Etrafımdaki herkes de diyor ki ben şükürsüzmüşüm alkolu yokmuş, kötü hayatı yokmuş, evine bakıyormuş ben daha ne istiyormuşum? Evlilik bu mu sadece bilmiyorum sulanmayan bir çiçek bile soluyor bir gün. Yani benim şuan üzüldüğüm tek şey beni böyle bi zamanda yalnız başıma bırakmak gerçekten yalnız hissediyorum tek başıma hissediyorum. Canımı acıtıyor yani bu durum nolursa olsun eşimin gelip bi şefkat göstermesini bi sarılmasını isterdim ama o daha da uzaklaştı. Gerçekten soğudum değişmez biliyorum da ama boşanamam hem hamileyim hem de sığınacak kimsem yok maalesef. Böyle evliliği olup da sonradan düzelen var mıdır merak ediyorum. Yani sabredip ndan hiçbir şey beklememem lazım ama öyle de insan nasıl yaşar bilmiyorum. Tüm sevincim hayat enerjim söndü. Sevgi göstermenin vakti saati yoktur içinden gelir ve seversin bu kadar. Bebeğimiz olduktan sonra onunla ilgilenirim diyorum, ona veririm her şeyimi daha mı kötü olur daha mı iyi olur bilmiyorum. İçim çok dolu sürekli ağlayasım var seven bi insan neden esirger karısından böyle şeyleri..

Genişletmek için tıkla...

Emelgoksu .!.:

Ya gerçekten merak ediyorum yanlış anlamayın tek ben mi böyleyim gerçekten ben mi çok temas bağımlısıyım ya da ben mi sadece eşinden bir iki güzel kelime falan sevgi içerikli bi şey görmek isteyen ya da benim eşim haricinde bütün eşler hep son derece ilgili sürekli sevgisini gösteren falan kimde sorun anlayamadım gerçekten

Genişletmek için tıkla...

safi.naz .!.:

John Gray-Erkekler Marstan kadınlar Venüsten
Gary Chapman- Beş Sevgi Dili

Kitaplarini okumanizi, eşinizin de okumasini oneririm

Genişletmek için tıkla...

AnkaEnerjisi .!.:

Bu sevgisiz arkadaşın annesiyle arası nasıldır?

Genişletmek için tıkla...

Emelgoksu .!.:

Düşkün ailesine, hiçbir hatalarını da kabul etmez hep savunur mesela hep annesi asla öyle demek istememiştir ben yanlış anlamışımdır falan

Genişletmek için tıkla...

AnkaEnerjisi .!.:

İşte bu süt kuzuları hep böyle bir eş olarak karşımıza çıkıyorlar. Sevgisinin neredeyse tamamı annesinde.

Ben eşinizin istediğiniz ölçüde değişeceğini düşünmüyorum. Seçim sizde. Neyi hak ettiğinizi düşünüyorsanız onu seçersiniz.

Genişletmek için tıkla...

Emelgoksu .!.:

Ben mi daha çok duygusal bakıyorum belki bilmiyorum. Tabiki de gelip ah vah etmesini beklemedim sadece dedim ya yani bir koca olarak ne bileyim kimden destek beklemem gerekiyor? Annem kalp hastası üzüntü ve strese gelemiyor kalbi dayanamıyor. Ve tek başına kaldi ne kardeşleri var ne anne babasi. Sadece çocukları var. Eşim de üzüldüğümü görüyor sonuçta bir gelip üzülme stres yapma bak bebeğimizi düşük bunlar de geçer annen için de endişelenme biz varız yaa demek zor şeyler mi bilmiyorum. Ben onun annesinin başına böyle bi şey gelse mesela böyle yapmazdım.

Genişletmek için tıkla...

Emelgoksu .!.:

Ama ağlamaklı olduğum için hararetli şekilde anlatıyordum tam bu sefer de ben anlatmaya başlayınca beni yarıda kesip, sakin anlat, bağırma falan dedi bu beni daha çok sinirlendirdi. Ben de sakin anlatamam şuan git o zaman sonra anlatırım dedim yükseldim, gitti içerde söylenmeye başladı ben naptım falan diye. Ben kendi kendime biraz sakinleştikten sonra tekrar geldi ben zaten kalkmış oturuyordum bu sefer sarılmaya çalıştı, sakinleştin mi falan dedi ben de istemedim, çekil geçti artık dedim. Yani benim ihtiyacım varken yapmadığın şeyi geçtikten sonra yapmanın anlamı yok benim için çünkü benim ona o an ihtiyacım vardı.

Genişletmek için tıkla...

Vignette .!.:

Benim eşimin babası da annesini aldattı. Bana bunu söylediğinde sadece şaşırdım ve hiç beklemezdim nasıl olmuş falan dedim. Böyle bir durumda birinin birini aldattığını duyduğumuzda ben aldatan kişiye hakaret ederim yani normal bi tepki budur. Ama ben eşimin babasına hakaret edemem. Çünkü benim babam da annemi aldattı ve ayrıldılar. Hatta ben babamla en az 5 yıldır görüşmüyorum ona rağmen eşim babama tek bir kötü laf söyleyemez. Ben yanında bağırır çağırır küfürler ederim belki babam için ama o salak bile diyemez izin vermem. Daha önce bu yüzden başka bir ilişkimi bitirmişliğim bile var. Bu olaydan sonra tüm aile toplandılar ve annesiyle babası bi yüzleşme gerçekleştirdi. Orda bile ağzımı açıp tek bir kelime etmedim sadece sessizce oturdum. Çünkü bana düşmez. Ben onlar için el kızıyım. Oğlunun dediklerini yiyip yutarlar ama benim dediğim salak lafı bile yıllarca unutulmaz. Bu süreçte eşimi tabi ki destekledim ama ah canım vah canım diye değil sadece aldığı kararlarda yanında durarak. Mesela babasıyla görüşmedi, saygı duydum destekledim. Sonra bayramda babasını aramak, ziyaret etmek istedi. Destekledim ziyarete gitmek istese yanında giderdim. Ama normalde böyle biriyle görüşmem keza kendi babamla da görüşmüyorum. Gibi gibi yani eşinize bu konuda kızmayın adam ne diyebilir böyle bir durumda?

Genişletmek için tıkla...