kocam sürekli çalışmamı istiyor


kirmiziyla isaretledigim yer icin terkedecekse niye evlendi o zaman evliligin sorumluluklarini biliyordur heralde..
istemedigin halde seni calismaya zorlamasi mantiksiz durumunuzda musaitmis bebegin(kiz olacak galiba yazarken kizin yazmisim duzelttim ) buyuyunce yine calisirsin belki ama erteleme bebek isini hemen olacakmi olmayacakmi o bile belli degil cunku INSALLAH GONLUNE GORE VERSIN RABBIM(AMIN)
 
Kimseye polemik olsun diye yazmıyorum ama bence bi'süre sonra işe geri dönmesini istemek gayet mantıklı bi'cümle değil mi?
Erkeklerin eski "karım çalışmasın"cümleleri o dönemin şartlarına göreydi. Artık her şey para, her şey çok pahalı.
Şuan borç olmayabilir ama bi'çocuğun geleceği için de çok paraya ihtiyaç var.
Tüm evin +çocuğun masraflarını tek bi'kişiye yüklemek yersiz bence. Erkek adam bakamayacaksa evlenmeseymiş demek de bana göre günümüzde saçma:26:

Günümüzde bebeğini prensesler gibi büyütüp, işini de çok güzel yürüten kadınlar var.

Şimdi işten çıksanız bu sefer açacağınız konularda; "eşimi iş arkadaşlarından kıskanıyorum, kendimi işe yaramaz hissediyorum" ve türevleri olacak. Kimse üstüne alınmasın ama zamanında işi bırakan arkadaşların sonunda kurduğu cümle hep bu oluyor hem burda karşılaştığım hem de çevremdekilerin.

Bi'tanıdığım durumumuz iyi, çocukları büyüteyim diye bankacılığı bıraktı şimdi eşinin işleri de bozuldu ee bankaya da geri kolay kolay almıyolar. Gerisini tahmin edersiniz.

Ben de "çalışmak yerine feci tembelliği seven" (en azından şimdilik) biri olarak ilerde çocuğum olursa bi'süre bakıp işimin başına ayaklarımın üstünde durmaya tekrardan koşarım gibi geliyo.

Bi'gün erkek arkadaşım "annem biz doğunca hep çalışmış, babamın çalışması değil de annemin o zaman bile çalışması benim ona karşı olan saygımı daha da güçlendirmişti, hakkını ödeyemem annemin" der hep.
 
Her anne işini bırakıp bebeğine bakmalı diye bir kural yok.. Hayat şartları belli, benim de ablamın çocuğu var 3 yaşına yaklaştı, gününün büyük kısmını bakıcısıyla geçiriyor yavrum ,içimiz gidiyor ama ne yapalım, ablam çalışıyor , çalısmasa geçinemezler ev,araba aldılar vs.. Ama sizin durumunuz farklıymış, maddi olarak sıkıntınız yokmuş(şu an için) zaman ne gösterir bilinmez.. Bence de her bebek anne sevgisiyle büyümeli, bunun taraftarıyım ancak ileriki zamanda pişman olabileceğiniz ihtimalini aklınızda bulundurun derim ben. Benim annem de ablama hamileyken işi bırakacakmış ananemler diretmiş bırakırsan yüzüne bakmayız diye, şimdi onlara duacı bırakmadığı için çok şükür maaşını alıyor, yoksa geçinemezdik cidden.. Eşinizle etraflıca konuşmalısınız bu konuyu..
 
Son düzenleme:
geç cevap yazıdım kusura bakmayın işten geldim yemek bulaşık anca oturabildim sanırım yanlış anladınız henüz hamile oldugum belli değil on gün içinde kırmızılar gelmezse müjdemi paylasırım sizlerle
öncelikle artık en son konuşmamızda bakıcı tutarız demesinden sonra benim asfalyalar iyice attı geldi aksam eve konuşmadım hiç yemeğimizi yedik anladı konuşmamamdan ne oldu kuzucuğum bakıcı tutarız dedim diye mi kızdın dedi bende açtım ağzımı yumdum gözümü evlendiğimizden beri birkaç iş değiştirdim rahat değildim çalıştığım yerlerde sana söyledim her seferinde snin canın calışmak isteiyo bilmemne dedin o yüzden sana hiç bizaman çalışmak istemiyorum diyemedim dedim çünkü sen böyle söyleyerek sürekli çalışmamı istiyormuşsun gibi davranıyordun dedim bu sefer bana demez mi istemiyorsan çalışma kuzucugum. bi sinir daha geldi bana ama anlatmaya devam ediyo söyle sıkıntı çekeriz böyle paramız yetmez falan filan caydırm çabaları bende eğer cocumuza süt bile alamıcak hale gelirsek ozaman çalışırım ama şu durumumuzda çalışmak istemiyorum dedim. birşey diyemedi ama eğer yarın birgün evin masrafı cocuğun masrafı falan yaşıyamıyorum deyip ayrılmak istersen en başta dönelim bu yoldan çünkü öz babam bizi bu şekilde terk etti ben bunu söylerken ağladım oda dayanamadı. sen nasıl istersen öyle yapalım eger bebeğimiz olursa benimde çocugum olacak o neden atayım dedi göz yaşlarımı sildi sarıldı falan şimdilik son geişmeler bunlar aldı bilgisayarını kucağına açtı tv izliyo bakalım sonradan fikri değişez inşallah şimdi yazdıklarınızı tek tek okuyacağım
yorumlarınz için teşekkür ederim şimdiden
 

Konuşularak çözülebilecek bir sorundu bence zaten.
Sevindim böyle sonuçlanmasına.
Yalnız babanızla ilgili yaşantınız nedeniyle eşinize bu konuda şüphe ile yaklaşmayın bence.
Gerçek anlamda böyle bir şüpheniz varsa yani masraflar bilmem ne yapamıyorum diye terkedecek bir adamsa
bu adamı hiç baba yapmayın..:26:
Hakkınızda hayırlısı olsun.
 


tweety düşüncelerini paylaştığın için sağol dört arkadaş biz aynız zamanlar evlendik birimiz bu ay doğuruyo oğlan diğeri 6 aylık hamiş ondanda pipili geliyo ama biz çalışmaya başladığımzdan beri bana senın kızın olur diyolar :) seninde öyle yazdığını okuyunca gerginliğim gidiverdi :) sağol
 
Birde şuna açıklık getireyim hani demişim ya evin çocuğun masrafları bizi bırakırsa diye. ben çocukluğumda böyle bi olay geçirdim iki kardeştik ve üçüncü kardeşimize hamileyken annem babam bıraktı bizi. benim eşim dünyanın ennnn muhteşem eşi olmuş olsa bile bu kuşku benim içimde hep olur çünkü babalar kızların süpermeni ilk aşkı hayatındaki kahraman olan tek erkektir. benim kahrman saydığım babam böyle yaptıysa bi yerde elin oğlu diye nitelendirdiğimz eşimiz neden yapmasın diye düşünürüm. ha güvenmediysen neden evlendin diyen olursa şu kadarını söyleyim bu devirde babana bile güvenicen.
çok teşekkür ederim düşüncelerini benimle paylaşanlara
 
Anneleri calisan arkadaslarin yazilarini okudumda hepsinin annelerinin calismasindan cok memnun olmalarida cok ilginc tamam sizi maddiyat yonunden rahat ettirmeleri cok guzel ama bu hayatta hersey maddiyat m? iyi univ. lerde okumam , guzel kiyafetler giymem , rahat yasamam annemin yanimda olmasindan daha mi onemli?
Hadi bazilarini babaanneler yada anneanneleri buyutmus ya bakicida buyuyenler yada kreslerde buyuyenler acaba kac cocuk bu durumdan mutludur? Hangi insan bir cocuga annesinden daha fazla sefkat gosterebilir?
Bu kadar acimasiz olmayin o ustunde planlar kurdugunuz su zaman dogurur , bir kac ay emzirir sonra isime donerim diye dusundugunuz varlik sizin evladiniz
Size ihtiyaclari var en azindan hayatlarinin ilk 2 yilinda yanlarinda olun...
 
ben olsam işimi tamamen bırakmam, çocuğumu daha iyi imkanlarda yetiştirmek varken niye bi maaşı keseyim ki... hayat pahalı, okul şu bu vs eskisi gibi basit değil. tabi çoook çok iyi imkanlar varsa bilemem ama.. hem bi sürü çalışan anne var, önemli olan her dk çocukla dip dibe olmaktan ziyade kaliteli vakit geçirmek kesinlikle. evinize giren aylık gelir ne kadar, yanlış anlama durumu anlamak için soruyorum. senin maaşının çok aşırı bi etkisi var mı diye
 

:) ALLAH BAGISLASIN hepsini...
bende cevap yazarken birden kizin diye yazdim sildim ama belirteyim dedim
INSALLAH en kisa zamanda bebegin seninle olur...rica ederim..
 
Anneanneler babaanler çocuklarımza belki de bizden iyi bakıyolar ama açıkcası ben hem paramı kazanıyım keyiflice yaşayım hem de çocuğum yaban ellerde büyümesin diye annemi açıkcası buna zorlayamam. O yaşa gelmiş tam rahatlıyacak bir de çocuk bak.

Terbiyeninde eğitimin de tek elden olacağı inancındayım ben kimse beni yanlış anlamasın ama anneanne veya babanne torunları ne isterse yapıyo en azından benim çevremde durum böyle. Annenin hayır dediği şeye evet diyen şımartan çok gördüm.

Ayrıca bence annelik çok kompleks bir iş sadece karnını doyurup tv karşısına otuturmak ya da çocuğu sirekli sokağa yollamak annelik değil ben konu sahibinin iyi bi anne olacağına inanıyorum ki çalışan anne anne değildir asla demiyorm benim annemde çalışan bi anne ancak en azından kişiliği oturana kadar bence çocuğun başında anne olmalı.
 
Bir kadının çalışıp çalışmaması kendine kalmış bir şeydir bence.

Zorla baskıyla olmaz.Olmamalı.

Madem maddi gücüne güvenmiyordu evlenmeyeydi o vakit neden evlendi.
 
Üzülme genelde erkekler böyle söyler, Ama Bebeğin Yüzünü Gördüler Mi Önce Onlar Derler Yazık bakıma Muhtaç, Bırak çalışmayı. Hani Derler Ya Bekara karı Boşamak Kolay Diye Işte O Hesap
 
daha çocuğu yapmamışsınız bile şimdiden niye iceşiyosunuzki eşinizle
durun bakalım hamile kalıp doğurduğunuz zaman şartlar neyse ona göre elbirliğiyle karar verirsiniz
şimdiden inatlaşmış gibi olmayın boşuna..

ben de bebeğim olunca işi bırakıp bakmak isterim kesinlikle ama
siz çalışan bi bayansınız emin olun ki ev hayatına alışmanız zor olacak
tabiki bebişler için herşeye değer ama dediğim gibi bi süre bakıp sonra işe devam edebilirsiniz

kaldı ki artık anneler için imkanlar çok iyileşti süt izni vs nerdeyse evdeymiş gibi olacaksınız
şimdiden üzülmeyin bence çocuğu yapmaya bakın :) hayırlısıyla sağlıklı güzel bi bebiş olsun inş
 
Evlilik ortak bi'müessese ve ben tüm yükü erkeğin sırtlanmasına üstüne "evlenmeseymiş ozaman" denmesini çok yadırgıyorum:26:
Çocuğuna 3-4 yaşına kadar bakmak istemek tabii ki çok doğru ama tamamen işten kopup tüm yükü adama yüklemekte acımasızca bence. Neticede günümüzde bi'ev kolay dönmüyo. Bi'çoğumuz da okuyan bayanlar olarak "ev geçindiremiyosa evlenmesin" demek direk erkeğe yüklenmek gibi geliyo bana. Eskiden-miş bence onlar erkek ev geçindirmekle yükümlü durumları:44:
 
Çalısacaksın diye baskı yapması garip geldi bana... siz ona calısmak istemediginizi bebeginizin sizin kucagınızda buyumesını ıstedıgınızı söyleyin cunku bu bi kere olur ılk cocuk ılk heyecan .. bilmiyorum cocuk olduktan sonra calısmak bana dogru gelmıyor tabii zorunlulugunuz yoksa :26:
 
Konu, içeriği nedeniyle ilgili başlığa taşınmıştır.
 
Son düzenleme:
kocaların karılarının çalışmasını istemesi hep garip gelmiştir bana .
ne demek çalışacaksın.
bi tarafına güvenmiyorsa evlenip çocuk yapmasaymış..

kesinlikle katılıyorum. erkekler çok değişti ya....tabıkı sizin çalışmanız ekstra bır gelır sağlar rahat olursunuz ama illa çalışacaksın demek çok ayıp...bu arada eşinizin sizi terketmesınden korkmanızda garıp geldı bana...ya neden kadınlar korkuyo anlamıyorum erkekler korksun bıraz ya....ben hamıleyım hiçte korkmuyorum herşey olabılır hayatta... çok sevdığım çok guvendıığm kocam yarın bırgun bana ALLAH korusun yanlış yaparsa beni kaybeder bu kadar basit
 
Öncelikle Allah gönlüne göre versin diyorum:)
Sonrasında çaışan bir anne olarak, çalışmanın acımasızlık olduğu yönündeki yorumları çok acı buldum, bence asıl acımasızlık bu şekilde itham etmektir.
Herkes kendi koşulları içeirisnde kendisi ve çocuğu için en doğrusunu zaten bulacaktır. Kendimden örnek verirsem, doğumdan sonra altı ay evdeydim. Hep gerek iş ve gerekse sosyal hayatı yoğun bir insandım. İlk aylar güzel geçti bebeğimle ilgilenmek, gelen-giden derken, 3 ay sonra bana bir haller olmaya başladı, müthiş sıkılıyordum, burada akrabam yok, arkadaşlarımın hepsi çalışıyor, eşim sabah gidip akşam geliyor, ve ben günde yarım saatlik pıuset gezintilerimiz haricinde iki kelime sohbet etmeden oturuyorum, müthiş bir asabiyet başladı bende. zaten çocuğum uyumza-uyutmaz bir çocuktu, yorgunluk ve gerginlikten resmen sinir topu olmuştum. Eşim yarım saat geç gelse resmen burnundan getiriyordum, ben bütün gün evdeyim sen nasıl gelmezsin diye. Sonra mı ne oldu? Çalışmaya geri döndüm. Eve yorgun olsa da koşa koşa mutlu gelen bir anne, uyuyana kadar oyunlara doyamayan bir anne oldum. O zaman anladım o hep söylenen kaliteli zaman neymiş. Şimdi yıllar geçti tabi, sabah onu şarkılarla okula bırakıp ben işe. Bence hepimiz çok daha mutluyuz böyle. Çocuğuma kazandığım paramla istediğimi alabilmenin, istediğim okula gönderebilmenin keyfi de artı bir mutluluk tabi.
Bu benim hikayem. Ama evde oturup da mutlu olabilen için bambaşka senaryolar yazılabilir. Onlar için mutluluk beni tam tersimde bulunabilir.
Bu yüzden yorum yaparken, o sizin evladınız, çalışamk acımasızlıktır vs demek doğru değil bence.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…