- 10 Nisan 2013
- 1.134
- 1.583
- Konu Sahibi beybibeybi
- #41
Katılıyorum size...Bende çalışan bir bayanım.Evlendiğim güne kadar çalıştım sonra eşim izin vermedi çocuk oldu vs vs.2 yaşına geldiğinde ben çalışacağım dedi o ise hayır dedi 3-4 ay kafasını yedim dırdırla en son kayınpeder ''eeee yetti be çalışcaksa çalışsın rahat bırak kızı''dedi ölelikle izin aldım ama sadece borçlarımız bitene kadardı(1-2sene kadar)5 sene bitiyor eşim işe başladıktan sonra sen artık burdan EMEKLİ olursun demeye başladı (kurumsal bir firmada çalışıyorum)halende öle düşünüyo 5 senede borcumuzu bitirip 2 araba aldık hayırlısıyla kızımza gelecek yatırımı olarak gücümüzün yettiğince küçük bir daire alıp kiraya vermeyi düşünüyoruz üniversite parası biriksin rahat etsin diye.Kızıma kayınvalidem bakıyo oda sigara kullanıyo ama kızımın yanında içmiyo(kayınvelidem benden iyi bakar hep bir dediğini 2 etmez şimdiye kadar kızımı hep sırtında taşıdı ).İşe gitmemi en çok kızım istiyor çünkü geleceği için(7 yaşında ve doktor olmak istiyor) eve gelince kızım için herkes biter ertesi sabaha kadar koltuğum altından çıkmaz beraber uyuruz o derece(babasına bile bakmaz)annesine çok düşkündür.benim ailem eşimin ailesi kızım dahil herkes der Çok iyi bir işin mesleğin var diye.ALLAH BANA EMEKLİLİĞİ NASİP ETSİN.Ben evde patlarım ya çalışmak gibisi varmı çalışan demir paslanmaz derler bacım.
Hani çalışmayacaksın da demeyecek tabi ki ama kararı eşe bırakacak istersen çalış istersen çalışma.
(((((((
keşke ev hanımı olsaydım kimseye bırakmasaydım o zaman bu kadar kördüğüm olup başımın ağrısıyla oturmazdım 
