üniversite de biriyle tanıstım. aynı fakültedeydik. 2 yıl sürdü. sonra ayrıldık. onun ailesi kapalı kız istiyordu falan filan. aradan 8 ay kadar zaman geçti. hayatta aşk hissettiğim tek insan olan x ile tanıştım. görür görmez kalbim attı onun da bana yoğun bir ilgisi vardı. çok istekliydi benimle başlamaya.görüşmeye başladıktan 3 gün sonra falan elimi tutmaya kalktı. o kadar cok heyecanlı ve istekliydi. ben mesafeliydim. daha önce sütten ağızım yandı tabi. biraz da hemen ilgimi belli etmek istemedim. ben kaçtıkça o kovalıyordu onun sevgisi artıyordu. bu arada aynı bölüm öğrencisiydik aynı fakültedeydik. o benim üst sınıfımda. her gün görüşüyorduk yurtlarımız da yan yanaydı. çok eğlenceli güzel vakit geçiriyorduk ve ben ona koşulsuz güvenmiştim. daha ilişkimizin çok başındayken telefonumu alıp baktı ve eski erkek arkadaşımın numarasını gördü telimde. ama hiç konuşmadım tabiki. aslında sildim diye hatırlıyorum ben. nasıl çıktı o numara rehberde anlamadım. sonra ramız bozuldu ama kısa sürdü bu bozukluk. konuşmadığımı ve nasıl orada olduğunu bilemediğimi söyledim. sinirlendi falan ama atlattık bu durumu. birlikteyken çok mutlu oluyorduk o da zamanla bana güvendi. mezunyetinde ailesiyle tanıştım. bana çok güzel davrandılar. birlikte yemeğe falan gittik. tabi arada sorunlar da yaşadık. daha sonra bahsedicem. mezuniyetinden sonra erkek arkadaşım rahatsızlandı. doktora götürdüm onu kalbinde ritim bozukluğu çıktı. çok hızlı atıyordu kalbi ve birden yavaşlıyordu.defi ile tedavi edildi ailesi geldi memleketlerinden falan. o günden sonra değişti. benimle saçma sapan şeylerden kavga cıkarmayı bıraktı. beni kısıtlamayı falan bıraktı. sana yaptıklarımın cezasını çektim dedi (ben bunun bir ceza olduğunu düşünmüyorum). neyse mezun oldu memleketine gitti. hep kalbinde en ufak bir çarpıntı olsa hemen doktora gidiyordu. bişey mi olacak diye korkuyordu. tartışmalarımız olurdu arada ufak tefek ama ondan kaynaklı olurdu ben tölere ederdim. tartısınca kalbi çarpar her insanın. bu hemen doktora gidiyordu.muayenede birşey çıkmıyordu. defalarca doktora gitti. askerliği bu rahatsızlık yüzünden ertelendi. kpss çalışmaya başladı. ama her gün muhakkak dışarı çıkardı. sabah 9 dan gece 1lere kadar gezerdi. ben sorguladığımı kısıtladığımı pek bilmem. boynuna ve kafasına ağrı girmiş. duş alıp sürekli dışarı çıktığın içindir birşey olmaz sıcak tut geçer gibi sürekli onu ikna etmeye çalışıyordum. yanıma geliyordu güzel vakit geçiriyorduk ve mutluluğumuzun ortasında suratını asıyor düşünmeye başlıyordu. ısrarla ne olduğunu soruyordum. ya işte boynum agrıyor 1 haftadır geçmedi dedi.senin yanına gelince hep bana birşey oluyor dedi. (halbuki boyun agrısı benim yanıma gelmeden 1 hafta önce başlamıştı.......) ben birşey demedim. neyse memeketine dönünce doktora gitti. kas gevşetici vermiş agrısı hafiflemiş ama geçmemiş. taktı buna. tatmin olmadı gitti mr çektirdi. birşey çıkmamış.ikna oldu sonunda. sonra ben onun memleketine gittim görüşmeye. güzel eğlenceli günlerden biriydi. akşam oldu beni otobüse bindircek yine suratı düştü. sandım ki ben gidiyorum diye üzüldü. noldu dedim ısrarla sordum en sonunda söyledi. ben haftalardır nefes alamıyorum yatınca nefesim kesiliyor şimdi de nefes çekiyorum ama yetmiyor gibi geliyor dedi. geçer dedim bende de olur bazen dedim. neyse okuduğum ile döndüm. doktora gitti nefes için burnunda et varmış onu aldırdı vs. ama hala nefesi düzelmemiş.sürekli muhabbetimiz onun duyduğu rahatsızlıklardı artık. en mutlu anımızda bile mutsuzdu. hastalıklara takıntısı oluştu. hastalıklarını düşünmemek için daha çok dışarı çıkıp gezmeye tozmaya başladı. zaten hergün geziyordu. ben çok karışmazdım ama son zamanlarda biraz karıştım ne çok çıkıyorsun vs falan. en ufak dediğim şeylere bile öfkeleniyordu. bu dönem okullar açılınca memleketine gittim yine 3 ay görüşememişştik. bize gidelim annemlere de görün dedi. pastaneden alışveriş yaptım gittik onlara. kadında börek vs bişeyler hazırlamış. kapıdan girince nasılsın iyimisin diye konustuk. başka da yüz göz olmadılar benimle. ablasının da annesinin de suratı bir karış.kötü hissettim kendimi hazırladıklarından falan yiyemedim geçmedi boğazımdan. tebessüm ederek 'her geldiğimde zahmet ediyorsunuz elinize sağlık' dedim. kadında zahmet değil hep yapıyorum x sever dedi. bişey demedim ama suratı 5 karış asık. biz otururken ablasının arkadası geldi eve. o kızı karşıladık kapıda. ablası o kız gelince siz xle tezinize bakın odada dedi bana. sevgilimle tezime bakıcaktık. benim çayım,tabağım falan yarım kaldı. girmedim mutfağa tekrar ablası öyle deyince. biz sevgilimle odaya geçtik ama bana surat asan insanlar o kızla nasıl kahkaha atıyorlar gülüyorlar falan.çok kırıldım. sevgilime gidelim dedim ' bu kadar çok mu istiyorsun gitmek' dedi. evet dedim. çıktık evden ailesine bşey belli etmedim. çıktık sinemaya gittik ama ne kadar kırgınım anlatamam.sinemaya gittik. film başlamamıştı daha ben ağlamaya başladım.ben ağlayınca o da ağladı. karşılıklı ağlaştık. ama neden ağladığımı sormadı. ben akşam döndüm okuduğum ile. ama duramadım. kavga ettik 'ailen bana bi mesaj mı vermek istiyor' falan dedim. baya kavga ettik. ondan sonra hiç düzelemedik zaten. ufak tefek şeylerden kavga çıkarıyordu benimle. ayrılmadan 1 gün önce gittim memleketine yüzyüze konuşalım diye. ağladı benim boğazım düğümleniyor bacaklarım titriyor ölücem gibi hissediyorum diye. bu bacaklarının titremesi falan bizim tartıştığımız zamanlarda olmayan bişeyler. panik atak oldum dedi. önceden hastalıklara taktığım için oluyor diyordu. sonra senin yüzünden oldu dedi bana. o gün konuştuk ama ayrılmadık. ben döndüm tekrar. ertesi gün ailesi ile konustular galiba. kahvaltı ettikten sonra yapamıyorum seninle vs falan diye ayrıldı 12 martta. ben seni unutamam dedim bitmesin düzelcez dedim eski sevgilini nasıl unuttuysan beni de unutursun dedi. sen yanımdayken iyi oluyorum dedi gidince yine kendimi kötü hissediyorum dedi. geleyim o zaman devamlı dedim gelme falan dedi. sanırım tamamen bitti. ben onu istiyorum hala. kızlar uzun oldu biraz ama fikir verir misiniz bana? döner mi?