Herkese meraba, size başımdan geçen bi olayı anlatmak istiyorum ve düşüncelerinizi merak ediyorum. 3 aydır sevgilimle farklı şehirlerde yaşıyoruz ondan önce de 2 yıl boyunca aynı şehirde hergün çok rahatça görüşebiliyorduk. Ama artık öyle değil ben calismaya başladım ve haftada 1 gün cumartesileri görüşüyoruz oda şöyle, şehirler birbirine aşağı yukarı 4 saat uzaklikta. ben sabah 7 de otobüse biniyorum 11 buçuk gibi orda oluyorum saat 3'de de otobüse binip geri dönüyorum. Yani Hepi topu 3 saat görüşüyoruz. O niye gelmiyo senin olduğun yere dceksiniz çok tanıdık olduğu için rahat olamıyoruz korka korka dolaşıyoruz o yüzden ben gidiyorum. Her neyse 3 aydır araya mesafe girdiği için midir yoksa özlediğimiz için midir bilmem uzaklasmistik birbirimizden sürekli tartisiyoduk falan ama son 1 haftadır okadar iyiyiz ki tam dedik problemleri hallettik mutluyuz. Bu cumartesi yine olan oldu ben herzamanki gibi saat 12de indim otobüsten almaya geldi eve gittik tam 1 saat boyunca konustuk bana kötü olduğunu uzak olduğumuz için sürekli şüphe merak içinde yaşadığını anlattı kendisi polis memuru birazda isim geregi paranoyağim napicagimi bilmiyorum çok saçma dusuncelere kapiliyorum kendime De kızıyorum bunları düşündüğüm icin sana güveniyorum ama sürekli bana bi hata bi yanlış yapabileceğini düşünüyorum dedi. Uyuyamiyorum sen 1 kere telefonumu açmasan aklıma başka başka şeyler geliyo dedi. Ben de hiç kızmadan tepki göstermeden sarıldım ne kadar uzakta olsak da tek düşündüğüm sensin sana yalan söylemiyorum sana sadakat konusunda hiç bi yanlısım olmadı olmaz da dedim . Ama ben böyle söyledik ce 1 saat boyunca sürekli aynı şeyleri sordu bana o kadar çok üstüme geldi ki dedim tamam artık kahvaltı yapalım aşkım. Sonra saat 2 oldu sana balık yapcam dedi otobüse yetiscem diye hızlı hızlı yemek hazırladı sonra oturduk masaya ben yemek yiyorum telefonumu aldı eline kurcalamaya başladı arkadaşlarımla mesajlarima kadar okudu yine sesimi çıkarmadım tamam bak yeter ki için rahat etsin dedim sonra apar topar çıktık evden otobüse yetişmek için. Eğer o otobüsü kacirirsam eve gitcek başka otobüsüm yoktu çünkü . Asansöre bindim hala elinde telefon sonra tam incez tekrar yukarı çıkmaya başladık Noldugunu bile anlayamadim meğerse telefonumda hangouts diye bi program var bilmeyenler için söylüyorum sadece telefonda normal mesajlaşma işine yarıyor ama ben o programı hic kullanmadim bile. Neyse o uygulamaya girmeye çalıştı ağ bağlantısı yok dedi. Eve geri döndük wifi ye bağlanıp o uygulamanin ne işe yaradığını gorcekmis diyorum ki ya kullanmıyorum bile hem sadece mesajlaşma işlevini görüyo bunu kullandığın zaman Telefona gelen mesajlar buraya da geliyo diyorum beni dinlemiyo bile. Ben artık iyice sinirlendim yeter artık otobüse geç kaldım 10 dk var nasıl yetiscez diye bagirip çağırmaya başladım kavga ede ede çıktık evden. Yolda da sende bana ver bende seninkine bakayım o zaman dedim vermiyorum vermem inat ettim dedi bana rezil olduk yollarda. bende sen bişey sakliyosun asıl dedim yolda onun telefonunu ben almaya çalışırken oda vermicem diye cabaladigi için o hengamede telefonun ekranı gitti sonra taksiye bindik otobüse yetisebilmek için hala kavga ediyoruz ama ben ne var o telefon da niye vermiyosun dedim taksi de telefonu ortadan ikiye kırdı kızlar. Senin yüzünden 2. Telefonu da kırdım al sana telefon dedi. 3 milyar telefon faturasi ödücem üstelik te olmayan bi telefon için dedi . Borcu da çok yenisini de alamıyo. O kadar çok üzüldüm ki mahçup oldum sanki onu tahrik etmişim gibi geliyor. İlk aldığı telefon 2.500 liraydi 6 ay kullandı daha 2000 lira borcu varken duvara attı kırdı. Sonra da o kadar borç icinde 900 liraya taksitle yeni baska bi telefon aldı rahat rahat konuşalım diye 1 ay önce şimdi bunu da kırdı. Senin yüzünden telefon haram bana yeni bişey yasak falan dedi . Simdi 50 liralik bisey aldi onu kullaniyo muhtemelen Ona yenisini almak istiyorum ama alma imkanım da yok çok utanıyorum kızlar ağlıyorum sürekli mahcubum biraz uzun oldu nolur kusura bakmayın