- 1 Şubat 2018
- 122
- 42
-
- Konu Sahibi MissDiemella
- #1
Merhaba hanımlar, buraya içimi dökmek için yazıyorum. Sizden de sonrasında akıl istiyorum.
Kaynanaların genel özellikleri midir yoksa yaşla gelen düşünmeden kendinde istediğini söyleme hakkı görmek midir bilemiyorum.
Örnekler şunlar: daha evliliğimin ilk senesinde bana değil ama anneme gidip dana gibi yatıyorlar çocuk yapmıyorlar demiş. O kadar sinir etti ki bu söz beni. Annemde ben gelinime kızıma çocuk yapın demedim demem , gençler ne zaman isterse o zaman yapsınlar demiş. Şimdi yeni çocuğum oldu. Bebeğimin doğumuna yeğenlerinin düğünü olacak diye bana annen yanında biz doğuma denk gelmeyiz gibi laflar etmişti.
Oğlunun çocuğu olacak diye heyecan duymuyor, zaten kızından 3 torunu var.
Sonrasında babaanne olarak gelmiyor musun gibi laf ettim ama asıl gelme nedeni uzun süre tatil de kalamayacaktı, doğuma yakın geri döndü yani.
Hastaneye yapay çiçek almış gelmiş bi de diyor ki canlı çiçek alsam çürütür soldurur atarsın diye sahte aldım hihi diye gülüyor.
Sezaryen doğum yapmak zorundaydım. Eve çıktığım gün bize geldiler, ee ağrın sızın kalmamıştır artık diyor. Bir laf söyleme adabı vardır: söylerken düşünmeden konuşuyor.
Çocuğun kakası sarı pütürlü çıkıyor diye eşim laf etti sen ne yiyorsun ya diye bana soruyor. Bu ne saçma bir laftır!
Görüntülü ablasını aradı eşim o gün yine, kime benziyor diye sordu eşim, kaynanam da kız halaya çeker hihi diye güldü. Sanki kendi kızının görümcelerine benzemesini isterdi de(!)
Çocuğu yıkama konusunda bir ısrar bir ısrar etti. Bende çocuk kilo alımı olunca yıkanacak dedim. Hastaneden çıktığımız gün yine geldiklerinde bizim sıcak su bozulmuştu siz çocuğu yıkatmazsanız alın böyle su bozulur dedi. Bende o zaman bu ne ısrar ne ısrarcısın anne, ben çocuğumun kötülüğünü mü düşünücem, ben annesiyim ne iyiyse onu yaparım dedim.
Kıyafet veriyor kızıma üstünde etiketleri bırakmış. Onlara bakarken aa etiketleri kesmemişim hihi (ki kasıtlı bıraktığını söyleme tarzından anlıyorum) diyor ama kesmemesi bile kaça aldım bak demek için. Oysa mağaza fiyatına almadığını biliyorum, pazardan aldı onları en düşük fiyata(önceden gösterdiği kıyafetler pazardan ve çocuk mağazasına gidip alışveriş yapmaz) Parası nedir önemi yok benim için ama görmem için yaptığı bariz ve çok gereksiz.
Eşimle bir sorunum yok, annesinin böyle laflarını eşime söyleyince aramıza soğukluk giriyor ya da ben anlatmayıp içimde tutup eşime karşı bir soğuk tavır içine giriyorum istemeyerek.
İçimde kaldı mı kafamda dönüyor. Lohusalık halide cabası galiba, bunlar gün içinde kafamda ve edilen lafa verecek cevap yaratıyor beynim, bu boş yere kendimi yormak demek.
4 atanın hakkı birdir dense de böyle sözden laftan kendi annem gibi görmüyorum göremiyorum. Eşim ne kadar annemi böyle kabul et, iyiliğini gör kötülük düşünmediğini bilmelisin. Konuşma tarzı bu diyor, gel gör ki kendi çocuğuna abes gelmiyor, ama bana geldiği için olmuyor olduramıyorum :/ (evlilik öncesinde de yaptığı bazı şeylerden dolayı da lafları beni rahatsız ediyor ve kaynanam dediklerini de bir güzel unutuyor ki bunu dedin sen deyince yok öyle bir şey demedim diyor inançla...)
Sizde böyle şeyler yaşadınız mı? Nasıl tepki verdiniz/cevap verdiniz?
Söylenenleri dinleyip önemsememeyi nasıl başarırım?
Umursamaz düşünce yapısına nasıl sahip olurum?
Cevap verme konusunda zihin yapımı nasıl değiştiririm?
Sonuçta o benim çocuğum ben ne istersem onu yaparım, karar bende. Üf böyle kendime yazık ediyorum.
Şimdiden cevap veren hanımlara teşekkür ederim.
İçimi rahatlatmak için danışmak istedim.
Kaynanaların genel özellikleri midir yoksa yaşla gelen düşünmeden kendinde istediğini söyleme hakkı görmek midir bilemiyorum.
Örnekler şunlar: daha evliliğimin ilk senesinde bana değil ama anneme gidip dana gibi yatıyorlar çocuk yapmıyorlar demiş. O kadar sinir etti ki bu söz beni. Annemde ben gelinime kızıma çocuk yapın demedim demem , gençler ne zaman isterse o zaman yapsınlar demiş. Şimdi yeni çocuğum oldu. Bebeğimin doğumuna yeğenlerinin düğünü olacak diye bana annen yanında biz doğuma denk gelmeyiz gibi laflar etmişti.
Oğlunun çocuğu olacak diye heyecan duymuyor, zaten kızından 3 torunu var.
Sonrasında babaanne olarak gelmiyor musun gibi laf ettim ama asıl gelme nedeni uzun süre tatil de kalamayacaktı, doğuma yakın geri döndü yani.
Hastaneye yapay çiçek almış gelmiş bi de diyor ki canlı çiçek alsam çürütür soldurur atarsın diye sahte aldım hihi diye gülüyor.
Sezaryen doğum yapmak zorundaydım. Eve çıktığım gün bize geldiler, ee ağrın sızın kalmamıştır artık diyor. Bir laf söyleme adabı vardır: söylerken düşünmeden konuşuyor.
Çocuğun kakası sarı pütürlü çıkıyor diye eşim laf etti sen ne yiyorsun ya diye bana soruyor. Bu ne saçma bir laftır!
Görüntülü ablasını aradı eşim o gün yine, kime benziyor diye sordu eşim, kaynanam da kız halaya çeker hihi diye güldü. Sanki kendi kızının görümcelerine benzemesini isterdi de(!)
Çocuğu yıkama konusunda bir ısrar bir ısrar etti. Bende çocuk kilo alımı olunca yıkanacak dedim. Hastaneden çıktığımız gün yine geldiklerinde bizim sıcak su bozulmuştu siz çocuğu yıkatmazsanız alın böyle su bozulur dedi. Bende o zaman bu ne ısrar ne ısrarcısın anne, ben çocuğumun kötülüğünü mü düşünücem, ben annesiyim ne iyiyse onu yaparım dedim.
Kıyafet veriyor kızıma üstünde etiketleri bırakmış. Onlara bakarken aa etiketleri kesmemişim hihi (ki kasıtlı bıraktığını söyleme tarzından anlıyorum) diyor ama kesmemesi bile kaça aldım bak demek için. Oysa mağaza fiyatına almadığını biliyorum, pazardan aldı onları en düşük fiyata(önceden gösterdiği kıyafetler pazardan ve çocuk mağazasına gidip alışveriş yapmaz) Parası nedir önemi yok benim için ama görmem için yaptığı bariz ve çok gereksiz.
Eşimle bir sorunum yok, annesinin böyle laflarını eşime söyleyince aramıza soğukluk giriyor ya da ben anlatmayıp içimde tutup eşime karşı bir soğuk tavır içine giriyorum istemeyerek.
İçimde kaldı mı kafamda dönüyor. Lohusalık halide cabası galiba, bunlar gün içinde kafamda ve edilen lafa verecek cevap yaratıyor beynim, bu boş yere kendimi yormak demek.
4 atanın hakkı birdir dense de böyle sözden laftan kendi annem gibi görmüyorum göremiyorum. Eşim ne kadar annemi böyle kabul et, iyiliğini gör kötülük düşünmediğini bilmelisin. Konuşma tarzı bu diyor, gel gör ki kendi çocuğuna abes gelmiyor, ama bana geldiği için olmuyor olduramıyorum :/ (evlilik öncesinde de yaptığı bazı şeylerden dolayı da lafları beni rahatsız ediyor ve kaynanam dediklerini de bir güzel unutuyor ki bunu dedin sen deyince yok öyle bir şey demedim diyor inançla...)
Sizde böyle şeyler yaşadınız mı? Nasıl tepki verdiniz/cevap verdiniz?
Söylenenleri dinleyip önemsememeyi nasıl başarırım?
Umursamaz düşünce yapısına nasıl sahip olurum?
Cevap verme konusunda zihin yapımı nasıl değiştiririm?
Sonuçta o benim çocuğum ben ne istersem onu yaparım, karar bende. Üf böyle kendime yazık ediyorum.
Şimdiden cevap veren hanımlara teşekkür ederim.
İçimi rahatlatmak için danışmak istedim.