Kayinvalidemle gemileri yaktim artik sanirim :(

En büyük hatanız aynı binada oturmak. Ben de aynı hatayı yapacaktım neredeyse çok şükür yapmadım. Sizin kv en azından sadece yemeğe çağırıyor. Ya çat kapı gelse, saatlerce kalsa, her şeyine karışsa, iş yapmanı beklese? Bir de baştan nasılsa öyle devam eder, siz baştan kabul edip 1,5 sene birlikte yiyince bunun bozulmasını istemiyor.

Kayınvalidenizin hatası sizin artık ayrı bir aile olduğunuzu.idrak edememek, muhtemelen oğlunu bekar gibi sürekli yanında görmek istiyor.
 
Sorunun kökünü doğru bulmuşsun da çözüm çok olmamış tatlım. X böyle şeylerden hoşlanmıyor derse yine anne üzerine alınır, konu sahibinin onlarla vakit geçirmek istemediğini sanar. Eşi, konu sahibine paslamış olur yani yine.

Dese ki eşi, “Anne biz daha yeni evliyiz, yemekten yemeğe görüşüyoruz, birbirimize henüz alışamadık bile. Biz artık ayrı bir aileyiz, düzenimizi kurmamız lazım. Haftada 1 ya da 2 haftada bir burada yiyelim, sizi de evimizde ağırlayalım ama her gün her gün olmaz, ben de karımla baş başa yemek yemek, vakit geçirmek istiyorum” şeklinde konuşması lazım. Ama eşi daha kendisi yeni bir aile kurduğunun bilincinde değil ki annesine bunları söyleyebilsin
 
Valla ben sizi çok iyi anlıyorum, çekilecek dert değil. Ben olsam aynı tepkileri bende verirdim, inatla anlamayan bir kadın, insanı sinir hastası eder ya.
 
.(Benim ailem Türkiye de ben bu kadar ağlamıyorum nedir dedim evlendikten sonra bu ailem de ailem diye tutturman) İşte bu kısım beni benden aldı şu cümleyi gördüm içimin yağları eridi . Bende sevmem zırt pırt sürekl git gel evimde olmayı severim kalabalık sevmem . O kadar haklısınız ki sizin kabahatiniz yok . Eşinizin sizi anlaması gerekir o kadının sürekli sizi çağırıp rahatsız etmesi yanlış. Sizin ayrı bir hane ayrı bir düzen olduğunuza adapte olamamış .
 
Meraba çok Teşekkür ederim.Aslinda çok doldum ve bu kadar açıkça konuşmama rağmen çözülmediğini görünce artik gerçekten gitmek istedim.Hem burnu sürtsün diye hem de kafamı dinlemek istedim.Aralik sonu gibi mimar evimizin hazır olacagini söyledi.Çalisma odasini da oraya taşiyacagiz.Eşimle az önce sakince tekrar konuştuk yeni evimizin alanı büyük her tarafını çevireceğim evet bunalmakta haklisin sadece önceden aşırı gidince şimdi arada bu kadar mesafe bırakınca ailem bir problem olduğunu düşünüyor dedi.Ben de annenle defalarca konuşmama rağmen anlamadığı için alışsın anlasin diye arayı daha da açmaya karar verdim dedim.Benim vıcık vıcık sürekli beraber olmak istemememin altında onlarla problemim olup olmadığını değil bunun altında acaba fazla mi sıkıyoruz,haddinden fazla mi bunaltiyoruz diye düşünmeleri daha doğru olur dedim.Sakince konusunca bana hak verdiğini söylüyor.Evi bütün arazisiyle çevireceğim dedi.Hazirana kadar bekle evin içi için laminantlar seramikler seçilmesi gerekiyor onu seç birlikte gideriz dedi.Aslinda anlıyor beni ama o taraftan nasil bir baski varsa o da arada kalıyor.Ama artık sabrım bitti sanki birşey deseler patlayacakmisim içimden başka bir ben cikacakmis gibi hissediyorum.Aileme şuan birşey söylemedim ama bu sanki büyük anlatılması gereken bir sorunmuş gibi geliyor :/
 
Valla ben sizi çok iyi anlıyorum, çekilecek dert değil. Ben olsam aynı tepkileri bende verirdim, inatla anlamayan bir kadın, insanı sinir hastası eder ya.
Gerçekten öyle suan sabrımin son sınırındayım sanki.Sinirlerim aşırı yıprandı.Bir ara sürekli bahane uydurmaktan sonra da konuştum ama ya devam ederse ya yine anlamadiysa beni diye düşünmekten kafayı yiyecek gibi hissediyordum hala aynı şekildeyim
 
Daha neler neler söyledim anlasin aramızdaki farki diye :) Anlıyor da o taraftan o kadar baskı varki benim hakli oldugumu alenen kabul edemiyor.Ben de mesafeli olmayı severim bu asla karşı tarafa soğuk olmak anlaminda degil zırt pırt gitmek istemem az olsun ölçülü olsun tadında birakalim birbirimizi özleyelim birlikte yemek yemek bir görev haline gelmesin keyif alalim istiyorum ama musade etmiyorlar.Vicik vıcık bir ilişkinin içersine çekmek istiyorlar beni.Esimle az önce sakince konuştuk beni anladığını hak verdiğini söyledi ama önemli olan bunun devamında üstüne düşenleri yapabilecek mi ona bakmak lazım.Ev bitene kadar ailemin yanina gideceğim o da geleceğini söylüyor sonra isleri için o daha erken döner muhtemelen.Sonra yeni evde deneriz eğer mudahaleleri hala devam ederse o zaman tavrım çok farklı olur
 
Uzlaştığınıza sevindim fazla muhabbet tez ayrılık getirir lafı ne kadar doğru insanın gideceği varsa da gitmek istemez şu durumda.
 
Bence ayda 2 kere veya 3 kere yemeğe gidip orta yolu bulunabilir. Kayınvalideniz saplantılı bu konuya. Bence sizde de yeriz ama her zaman olmaz deseydiniz. Bi kabul edin bi reddedin. Bi süre sonra Sürekli hayır deyince onlarda yanlış anlamaya başlamış.
 
Sanırım dalga geçmek için yer arıyorsunuz benim anlatacak kimse olmadığı için buraya yazdım keske bakıp geçseydiniz dalga gececeginize
Aynisi bana da oldu. Resmen linc ediyolar insani. Kimse ilimli yaklasmiyor. Canim okudum bastan sona kadar. Ve cok uzuldum. Bende buna benzer seyler yasadim. Bu erkekler evlendikten sonra annam anam babamda babam diye tutturuyolar bende anlamadim. Bizim annemiz var yani. Sadece onlarda yok ki. Ne diyim bilmiyorum ya bende yurtdisinda birtakim problemler yasiyorum. Bende turkiyeye gidip kafami dinliyim dedim ama vazgectim. Gitmekle olmuyo bence. Ikiniz arasinda problemi cozup anlasmaniz lazim diye dusunuyorum. Oda kendi ailesiyle halledicek seni karistirmadan. Ya da en azindan hafta da 1 yemegi kayinvalidende yiyebilirsin.
 

Kayınvalideniz bağırışmanıza rağmen yine bunları dediyse bence olay çok daha ciddi.

Bu saatten sonra bu konuyla ilgili asla kv muhatap olmayın. Bunu çözse çözse eşiniz çözer.
 
Öncelikle merhaba
Allah yardım etsin. Sizi iyi anlıyorum. Eşimde bende Doğu kökenli ailelerdeniz ama o 20sene orda yaşamış sonra büyük şehire gelmiş ben direk büyük şehirde ve modern bi annenin olduğu ailede doğdum büyüdüm. Evlendiğimizde ben 28 eşim 35 yaşındaydı(özellikle yaşlar ilerledikçe hem aileler evlatlarına alışıyo hemde eşlerin birbiriyle yaşamaya alışması daha zor oluyo diye belirttim). Aslında ailesinden ayrı evde yaşıyodu. 1sene görüştük evlilik öncesinde ailesi 2kere geldi evine kalmaya, o hiç gidip kalmadı,onun evinde ben 1-2 kere yemek yaptım ailesi geldi orda yedik benimde ailemden ayrı evim vardı ama kendi evime çağırmak istemedim eşim veya ailesi benim ailemle tanışmadığından, diş doktorumuz ailesinin evine yakındı dişe gittiğimizde hep uğrardık aman ayıp olur derdi eşim diye ki malum o tedavilerde uzun süre ve çok gidiş gelişli oluyo bazen haftada 2-3 kere olan 6aylık tedavi.
Neyse uzatmayım nasıl başlarsa öyle gidiyo. Eşimin ailesi kimseyle görüşmez komşu falan, akraba deseniz burdakiler sadece anne tarafından var ve küsler onlarla. Kısacası görümcem evlenmiş şehir dışında bi eşim var onların gözünde ama bu yanlış. Bencillik yapıyolar evlerimiz arası 50kilometre ve hemen hergün görüşmek istiyorlar. Eşim kıramıyo ve saygısızlık görüyo hayır demeyi. Eşimin babası bize geldiğinde inan yol parasını alır eşimden o kadar geldim diye, evleri 50km uzakta ama bi çay içmeyemi gelicez o kadar yolu der yatıyada falan kalmak İçin fırsat görürlerse kaçırmazlar. Bizim onlara gitmemiz söz konusu olunca hep beklerler. Hafta 7gün 5günü onlara gittiğimizi bilirim defalarca ve benim ailem aynı mesafede olsada 2-3 haftada bir gittiğimiz halde... bide gidince benim ailemden 20.30 gibi gidip 21.30-22de kalkarız, onlara 20-20.15de gidip gece 12de anca kalkarız bırakmazlar durun az diye. bi yerden sonra ben eşimle konuşmaya başladım yani yoruluyoruz bizimde hayatımız var arkadaşlarımız eşimiz dostumuz olmasında bizde yaşlanınca kimse yok diyip çocuk yapıp sadece onamı saralım sizinkiler gibi diye. Oda benle aynı düşünsede kırmamak için bişi demiyordu ben konuşunca evet şöyle böyle onlara gelince tavırsızdı. Zaman içinde ben işten ayrıldım(öncesinde şirket arabası vardı yakıt sorunum yoktu çalıştığım pozisyonda sınırsız ücretsizdi) tek maaş kaldık. Sağolsun eşim 2. Araba almaya ısrar etti ben istemesem de ama alışkınım diye tazminatın üstünü tamamladı bütçemize göre aldık. bi baktı para gerçekten bi yerden sonra zorluyo bi gidiş geliş en az 50 liradan fazla aylık 600-1000 TL nerdeyse yol parası sırf onlara, bunu bahane sürdü söyleye söyleye azalttı şimdi haftada 1 kere. bide gidiyoruz çalışsamda çalışmasamda eşimin işten çıkış saati gereği 20-20.15te anca oradayız ama sofrayı ben kurayım kaldırayım çayı getireyim makinasını boşaltıp kirliyi koyayım diye bekliyo annesi hep. Bende bi masayı toplamayı yapıp silerim gerisine karışmayı mantıklı bulmuyorum. Benim evime gelenden de beklemiyorum(ki eşim annesine der yardım et diye yapmaz annesi eşim demeden yalandan yanımda durur gerek yok derim ben bitirmeye yakın sorduğunda döner gider istemiyo der) gittiğimde de yapmak istemiyorum kimseye hizmetçi değilim bende. Kendi kızıda evli yapsın bişi oooo aylarca konuşur öteki dünürlerinin arkalarından ama kendine köle gelin bekliyo.
Biz 3,5 yıllık evliyiz Allah bağışlarsa eylülde kızımız olacak. Çok istedik ama olmadı bebek ki onlarda biliyo doktora gidip geldim bende bişi olmadığı halde ona bile arkamdan doğumdan korkuyo diye yapmıyodur çocuğu yada annesi istemiyo ondan yapmıyodur demiş eşimin annesi. Eşimin değerleri düşük çıkmış bebek için test yaptırdığında ve devletin sistemi olan e nabızdan bakıyo eşim sonuca ben test verirken falanda yanında değildim tanımıyorum gittiği yerdekileri ama annesi diyoki babasına sen git doktora bak bizim kızın görümcesine eşi zamanında yalandan senin çocuğun olmuyo demiş kendinin olmadığı halde dedi sofrada eşim ve bende varken ve her yaptıkları yanlışı inkar ediyorlar sonradan Allahtan eşim görüp duyuyorda biliyo ne olduğunu...
sen ne kadar yüz verirsen ilerler o ısrarlar laflar sözler artarak devam eder bi kere tavır aldıysan devam et kararında kal ki anlasınlar yoksa hep aynı veya farklı yolla vazgeçirmeyi istiyorlar alıştıklarından. Seviyeni koru, eşinle kötü olma. Yuva yıkmak kolay değil anlayış öncelikle önemli o yüzden ve onun ailesinin bildiği herşeyi mutlaka kendi ailenede söyle(iyiyi de kötüyüde onların bildiğini senin ailende bilsin).
Ben başta söylemedim alttan aldım eşimin ailesine saygı öyle onlarda falan diye yaşamadığım kalmadı(arkalarından ama benim yüzüme babama kardeşime ve en çokta anama sövdüler bana bağırdılar eşimle beni ayıracaklarını iddia ettiler babamı arayıp yalandan oğlum beni dövdü senin kızın doldurduğundan dediler kendi yaptıkları pislikleri kapatmak İçin).
Ya nolacak hergünde yesek diye düşünme. Haklısın sizin bi hayatınız var ve onların isteğine göre yaşamayın. Orta yolu bulmak İçin haftada 1gün belirleyip 1hafta siz 1hafta onlar olacak şekilde gelinip gidilebilir normal olarak. Bunuda sen yanındayken eşin doğru düzgün ifade ederek anlatıp kabul ettirmeli naçizane tavsiyem(senin olman konuşulanları doğru ve direk görmen duyman İçin,kişilerin tavırlarını ölçmen için iyi olur). Sen iyi bişi de desen gelin olduğundan kötü anlaşılır, sen olmadan eşine de kimin ne dediğini bilemezsin. Hele daha tam oturmamış yeni evliliklerde iletişimde azsa eşler konuşup gerçeği sormayınca yok yere kötü sonuçlar olabiliyo. Evini bırakma bence. Sorununu çöz tabini aileni özlediysen gel ama sorun varken küs ayrılma eşinin yanından. İnsanlar gülen yüzlü anlayışlı hayatı paylaşacağı eş arar kendine her iki cinsiyet içinde unutma. Sorunlarda çözüm odaklı yaklaşım çözüm İçin fikir veya hatta birden fazla fikir önermeye çalış
 
Buna rağmen hala onların evlerine haftada bir gidiyor musunuz,
 
Aynen işte onu demeye getiriyorum kayınvalide olmasa önünüze belki başka sorunlarla gelecek eşiniz burası belirsiz ve boşluk ve eşiniz de anlayissiz iş yoğunluğu olabilir ama tek boş anınız yemekler ve onda da annesine her seferinde gitmeye evet diyor bu ilgisizliktir. Alakasizliktir. Siz derdinizi söylemişsiniz arıza çıkmış. Anlayissizliktir. Önce eşi çözmek lazım bu düğümde sanki.
 
Buna rağmen hala onların evlerine haftada bir gidiyor musunuz,
6ay görüşmedik o olaylardan sonra. Ben eşime istiyosan git dedim kendi isteğiyle gitmedi ama devamlı gitmiyorum gelmiyorlar diye dilindeydi benle alakalı olmasada. Annesi bi gün aradı oğlumu özledim özür dilerim diyip ağladı, yaptıklarını yüzüne vurarak sordum hangi birine özür dilediğini ve ben yapmadım Allah senin iftirandan korusun dedi eşim duydu bunlarada üzüldü. Bende onun hatrına mesafeliyim ama gidip geliyordum. En son yılbaşı bizdelerdi 3 günlük tatil boyu ve komşu geldiğinde arkamdan konuşmuş komşuya eşimin yanında benim yanımda da benim messebimden olan insanlara hakaret etti sen üstüne alınma falan diyip(eşim açıp bunu görümcemle konuştu telefonda yine beni suçladılar inatçı o herşeyi biliyo diye ki onların her dediğine boyun eğmemenden böyle diyolar. Eşim bidaha hiç birinizle görüştürmüycem kızı üzüyorsunuz dedi), eşim ertesi gün annesine hatasını yüzüne söyledi eşime sen bizim aramızı bozuyosun ben ona demedim diyip bağırıp edip gitti ve o günden sonra 2hafta gitmedik hamile haberi aldık üstüne o zamandan beri gitmiyorum sağlık açısından. Ama bebekten sonra yine eşimin hatrına giderim, çok iyi biri eşim onun üzülmesine dayanamıyorum. Onun suçu yok onların yerine mahçup oluyo üzülüyo. Bide benim gitmememde olay yaratmalarına sebep mesela bebeği yeni söyledik Ramazan başında. Şu ara bebek olacak diye mutlular susuyorlar yoksa eşimi doldurmaya çalışıyorlar ben olmadığımda, maddi manevi yıpratıyolar eşimi ve aramızı bozamasalarda eşimi üzüp aklına kurt sokuyolar... gitmem bizim için daha iyi
 
Dolma konusunda kesinlikle seni dolduruyorlar demeyin kabullenmez ama anladiginizi anlamasi icinde gidin ailenizin yanina tabi ayriliyorum diyerek degil dinlenmeye tatile gibi ama o arada onun cok ustune gitmeyin ama yani soyle aman canim aman askim demeyin o aramadan aramayin sogudunuzu anlasin alirsa aklini basina anca boyle alir
 
Birde bir sey daha yazacagim su fedakarlik iside bana sacma geliyor arkadas ben seninle evlenmisim ananin gonlu olsun diye fedakarlik yapayim ne bileyim adamin isi gucu yolunda gitmez harcamalarimi kisarim gerekirse oturur kuru ekmek yerim birikimim vardir onu paylasirim calisirim zorlarim kendimi hasta olur dogal olarak hep yaninda olurum kendimden odun veririm adi fedakarlik olur ama annesi simarikca diretecek kendi istedigi olsun diye yalandan agliyor diye neden huyuna suyuna gidip ezik buzuk durup adinada fedakarlik diyeyim ki
 
O kadar haklısınız ki,özellikle ilk cümleniz o kadar doğru ki.Ben iyi niyetimin cezasını çekiyorum şuan bunun pişmanlığını yaşıyorum.Aman saygısızlık olmasin aman kirilmasınlar darılmasınlar kötü gelin olmayayım diye çok ödün vermişim.Eğer her gün birlikte yemek yemiyorum diye kötü gelin olacaksam olsaymışım ne varmış ki bunda kendimi bu kadar yıpratmışım.Dediginiz gibi tadında bıraksalar haftada bir giderdim ama şuan özellikle de açıkça konuşmama rağmen beni insan yerine koymayıp eşimi arayarak davet ettiği için veya ben hayır dememe rağmen gidip esimle konuştuğu için suan yüzlerini bile görmek istemiyorum kendimi aptal gibi hissediyorum :/
 
Canim benim ya tebessüm ettirdin çok tatlisin:))Valla canim ben kedime bile biseyi yapma dediğimde anlıyor yapmıyor,Kayinvalidemle acik acik konuştum hiçbirşey olmamış gibi devam etti.Eşim aslinda gerçekleri gördü ama kadin ona ağlayınca tabi annesi vicdan yaptı sanirim.Şimdi ne şekilde davranayım bir süre ortalık sakinleşene kadar hic gitmiyim dimi.Zaten biletimi alacağız ama şuan çok fazla test ve doktor raporu istiyorlarmış biraz sürecek hemen bilet alıp binip gidemiyorum.Turkiye ye gidene kadar hic gitmiyim bence biraz tavırlı olduğumu anlasınlar diye düşünüyorum
 
Canimm Teşekkür ederimHaftada bir e düşürmeyi denedim ama başarılı olamadım.Şuan onlarin yüzünü haftada bir bile görmek istemiyorum aşırı soğudum.Ayda bir anca.Kayinvalidemin oğlunun evlendiğini anlaması lazim.Kizi da var ayri ev tutmuş yaşıyor ona gel diye hiç baskı yapmaz gorumcem çok geçimsizdir kirasını bile ödüyor yeterki gelmesin diye.Çunku her geldiğinde evleri kavga kıyamet.Çok istiyorsa o da çocuğu onu alsın yanina birlikte yiyip içsinler.O da evlenecek her gün damatla kizina da ayni baskıyı yapacak mi hic sanmam.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…