• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kayınvalidem yüzünden evlenmekten vazgeçmeyi düşünüyorum.

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
O cahil boşver demese idare eder derdim ama şimdi korkutucu geliyor biraz yalan yok. Aynı şeyleri evlenince derse ne olacak? Annesi istediğim gibi gelip kalırım dediğinde engellemeliydi. Anne tabi gelip kalırsın ama bizimde kendimize ait hayatımız, düzenim olacak i, müsait olmadığımız zamanlar olacak gibi şeyler söylese tamam bu adamla evlen derdim. Nişanlın sadece 2 aylık evliliğin yeni evlilik olduğunu söylemiş geçmiş. Umarım üzülmezsin, daha önce yazdığım gibi iyi düşün.
O kadar uzun cümle nerdee. 2.ay daha yeni evli oluruz dedi onu da çok genel bir yorum yaptı.
 
Nişan sürecini biraz daga uzatıp tartsanız bi süre daha? Zaten belki kriz sebebi olacak bu böyle anlarda nişanlın süreci nasıl yönetecek görmüş olursun. Ama tabi riskli de bilemedim tam.. kadık cidden cahil ve patavatsız, saygı duymak çok zor
Belki uzatabilirim yaz düğünü istiyorum falan diyerek. Normalde mayıstaydı düğün.
Kadın gerçekten öyle evet bende saygı duyamıyorum içimden gelmiyor
 
Herkese selam.
Ben nişanlıyım şuan 25 yaşındayım. 3 ay sonra evleneceğim.
Uzun olursa çok özür dilerim şimdiden.

Nişanlımın annesiyle başından beri bazı sorunlar yaşadık. Daha doğrusu o saçma sapan laflar etti.

Olayları kısaca yazacağım.

İlk vukuatımız sevgililik zamanında yaşandı. Dişim ağrıyordu dişçiye gidip geliyordum o sıralar annesi beni sözde geçmiş olsuna aradı. Geçmiş olsun dedikten sonra “Sen bu acıya bile dayanamıyorsun nasıl çocuk doğuracaksın” dedi. Ben o an algılayamadım üniversite öğrencisiydim zaten daha gülüp kapattım, telefonu kapatınca söylediği şeyi algılayabildim anca.


Sevgililik dönemimizdeyken onu aramadığım ile ilgili, sevgilimin kardeşinin (10 yaş küçük benden) doğum gününü kutlamadığım ile ilgili şeyler söylüyordu sevgilime. Mesajda şans eseri gördüm bir kez. Sonra sevgilim 1 kez “annemi ara sıra ararsan çok mutlu olur” dedi. Bende aramayacağımı kendi annemle bile zorunda olmadıkça telefondan konuşmadığımı söyledim konuyu kapattı bir daha ara demedi hiç 5 senedir ilişkimiz var.

Sonra nişanım geldi :) Nişanımda arka süsleme istemiyordum. Sade olsun istiyordum annesi beni yüz kere aradı süsleme yaptır diye. O sıralar ablamın düğünü vardı. Beni arayıp “Ablanın düğünü var diye mi yaptırmıyorsun,istersen seç en ucuzundan ben yaptırayım” dedi. Bende gidip inadına en gösterişli en pahalı olanını yaptırıp kendim ödedim parasını. Çünkü gerçekten paramız yokta yaptıramıyoruz zannediyordu ve bunu demekten hiç çekinmiyordu.

Ablamın düğünü oldu sonra. Saçımı çok hafif bir dalga yaptırmıştım. Açılmış gibi duran bir dalga. Beni gördüğü ilk an “Saçın hiç olmamış, dalgaları bozulmuş” dedi herkesin içinde. Görümcem sağolsun aklı başında biri. “O az dalga istediği için öyle yaptırdı,bozulmadı” dedi. Benim bir şey dememe gerek kalmadı.

Bu olayların bazılarını sevgilim duydu bazılarını duymadı. Duyduklarına da herhangi bir tepki vermedi. Hatta sonradan sorduğumda neden tepki vermediğini duymadığını başka bir şeye odaklandığını söyledi.


En son onlara gitmiştik. Laf arasında çocuğunun evine çekinmeden gidip kalacağını, hatta 2.ay bizim evimize yatılı geleceğini söyledi.

Bende filmler koptu zaten “Yeni evlilerin evine gidilmez” dedim. “2.ay yeni evli olmazsınız ki” dedi. Bende “20 sene yeni evli olacağız böyle giderse biz” dedim. Sevgilim de tepki verdi o an “2.ay yatılı mı gidilir anne” diyerek ama genelgeçer bir şey söyledi bana göre. Direkt uyarma yapmadı sadece bunu yapmamak gerek tarzı genel bir yorum yaptı.

Kendisi normal ilişkilerinde de bu tarz şeyler yapıyor kayınvalidem. Örneğin halasının oğlunun düğününde damada gidip “Gelin senden yaşlı mı çok yaşlı duruyor” demiş.
Yine bir akrabasına kız yeni doğum yaptığında “senin de doğum yapınca iyice boyun kısaldı” demiş. Kız gelip “Bana diyordun da senin gelininin de boyu kısaymış” dedi benim için. 😂 Onun yüzünden bodyshaming yaşadım bir de. 😅😅😅


Beni de sık arıyordu eskiden. Ben onu hiç aramıyorum. Sevgilime “Sık sık görüşürsek samimi oluruz” demiş annesi 😅
Sevgilim de onu sık sık ararsanız samimi olamazsınız asıl,onunla samimi olmak istiyorsanız aramayın, demiş.

Annemi çekip konuştum karşıma. Artık en ufak birşey derse beni bulur karşısında diyor nişanlım. Ama ben o kadar soğudum ki.
Evlendikten sonra nişanlım ya bir de ondan taraf olursa diye çok korkuyorum. Sevgilim annesinin kötü biri olduğunu düşünmüyor bu arada sadece nerde ne konuşulması gerektiğini bilmiyormuş. Öyle söylüyor.

Artı olarak nişanlımın dedesi ölmüştü. Nişanlımın babasına haber geldi. Kayınvalidem kayınpederime “Otur,yemeğini ye de öyle gidersin” dedi. (kendi kvsini hiç sevmiyor)
Sonra “hiç ölecek gibi değildi dün öyle yemek yiyordu tıka basa,ölecek günü buldu adam” dedi. Benim kanım çekildi gerçekten söylediklerine. Görümcem kavga etti annesiyle nasıl konuşuyorsun sen böyle diye.


Ama nişanlım yine de annesini normal buluyor. Yani her yaptığına bir açıklaması var. “Nerde ne konuşulduğunu bilmiyor, cahil”vs diyor. Asla “hatalı” diyemiyor.

Görümcem ve kayınpederim iyi insanlar bu arada.

Nişanlımla da güzel bir ilişkimiz vardı annesiyle iletişimimi geliştirene kadar. Beraber yaşadık uzun süre ev ortamında da güzel vakit geçiriyoruz.
Ama evlenmekten korkuyorum artık sanki huzurum bozulacak annesi yüzünden. Hatta bir ara hiç evlenmesekte ailesiyle görüşmek zorunda kalmasam beraber yaşamaya devam mı etsek diye bile düşündüm.

Yorumlarınızı merak ediyorum sizce ne yapmalıyım ?
Hikayeni okurken o kadar benzer anılara gittim ki... Kendimi buldum bazı şeylerde. 8 yıl önce nikahıma 5 gün kala ayrıldım nişanlımdan. Sebep daha çok annesi gözükse de nişanlımın tepkisizliği , annesini son ana kadar haksız bulup açıktan açığa güzelce konuşamayacak kadar iradesiz oluşuydu. Özür dilerim, ama öyle görüyordum o dönem.
Ben de senin gibi mesafeyi seven, ilişkisine odaklı, aileye önem veren ama asıl önceliği sevdiği olan biriydim.
Kayınvalidem beni soğuk buldu, yargıladı, yadırgadı.
O kadar benzer şeyler yaşamışız ki seninle... Ben o zaman yeni tesettüre girmiştim, çok sadeydim mutluydum da böyle.

Kayınvalidem de abartıyı severdi, şu renk şal alalım sana, niye almıyosun bütçen mi yok gibi saçmalardı. Ki durumum iyiydi ailemin de öyle.
Nikah tarihimiz yaklaşınca nikah üzerinden kendi istediklerini yaptırmaya çalıştı, ben direndikçe çirkinleşti, en son oğluyla arası bozulunca anladı bir şeyleri ama durumu toparlayamadı daha da batırdı...

Evlenmeden 1 2 hafta önceydi, yine istedikleri olmadı diye çıldıran kayınvalidem, bana "sen istesen de istemesen de ben evinize gelirim, istediğim misafiri getiririm, beğenmezsen çıkar gidersin o vakitlerde" gibi saçmalık üstü cümleler kullandı. Niye bilmiyorum, neyi görmeyi bekledim bilmiyorum, belki o dönem nişanlıma sevgimden son ana kadar olaya müdahale etmesini, dik duruş sergilemesini bekledim.
Aynı senin anlattığın gibi o da sessiz kalıyordu. "Annem işte, bilmiyo musun, mazur gör, boşver" falan diyordu.

Nikaha 3 gün kala, hatta kınam bile olmuştu :) Ayrıldım. Nişanlım o zaman fark etti hatalarını, geri döndürmeye çalıştı, annesi geldi özür diledi vs. ama içim öyle soğumuştu ki bir daha ısınamadı. Onun oradaki tepkisizliğini görünce böyle insandan eş de baba da olmaz hayatımı zindan etmeyeceğim dedim.

Herkesin yaşadığı kendine özeldir, ama bazı şeyler evlenmeden açıkça görülebiliyorken iyi düşün derim. Ben verdiğim karardan pişman olmadım.
 
Hikayeni okurken o kadar benzer anılara gittim ki... Kendimi buldum bazı şeylerde. 8 yıl önce nikahıma 5 gün kala ayrıldım nişanlımdan. Sebep daha çok annesi gözükse de nişanlımın tepkisizliği , annesini son ana kadar haksız bulup açıktan açığa güzelce konuşamayacak kadar iradesiz oluşuydu. Özür dilerim, ama öyle görüyordum o dönem.
Ben de senin gibi mesafeyi seven, ilişkisine odaklı, aileye önem veren ama asıl önceliği sevdiği olan biriydim.
Kayınvalidem beni soğuk buldu, yargıladı, yadırgadı.
O kadar benzer şeyler yaşamışız ki seninle... Ben o zaman yeni tesettüre girmiştim, çok sadeydim mutluydum da böyle.

Kayınvalidem de abartıyı severdi, şu renk şal alalım sana, niye almıyosun bütçen mi yok gibi saçmalardı. Ki durumum iyiydi ailemin de öyle.
Nikah tarihimiz yaklaşınca nikah üzerinden kendi istediklerini yaptırmaya çalıştı, ben direndikçe çirkinleşti, en son oğluyla arası bozulunca anladı bir şeyleri ama durumu toparlayamadı daha da batırdı...

Evlenmeden 1 2 hafta önceydi, yine istedikleri olmadı diye çıldıran kayınvalidem, bana "sen istesen de istemesen de ben evinize gelirim, istediğim misafiri getiririm, beğenmezsen çıkar gidersin o vakitlerde" gibi saçmalık üstü cümleler kullandı. Niye bilmiyorum, neyi görmeyi bekledim bilmiyorum, belki o dönem nişanlıma sevgimden son ana kadar olaya müdahale etmesini, dik duruş sergilemesini bekledim.
Aynı senin anlattığın gibi o da sessiz kalıyordu. "Annem işte, bilmiyo musun, mazur gör, boşver" falan diyordu.

Nikaha 3 gün kala, hatta kınam bile olmuştu :) Ayrıldım. Nişanlım o zaman fark etti hatalarını, geri döndürmeye çalıştı, annesi geldi özür diledi vs. ama içim öyle soğumuştu ki bir daha ısınamadı. Onun oradaki tepkisizliğini görünce böyle insandan eş de baba da olmaz hayatımı zindan etmeyeceğim dedim.

Herkesin yaşadığı kendine özeldir, ama bazı şeyler evlenmeden açıkça görülebiliyorken iyi düşün derim. Ben verdiğim karardan pişman olmadım.
Gerçekten benzer şeyler yaşamışız. Düğün sürecimiz yaklaşmadığı için kendimi bilemiyorum belki düğün yaklaştıkça benim kv de de bu tarz hareketler yapmaya başlayacaktır.
Peki merak ettim şuan evli misin ve eski nişanlın ne durumda
 
Nişanlınızın sizi yeterince savunmadığını düşünüyorum ben. Bu adamla olmaz konu sahibi, evlendikten sonra çoook pişman olursunuz. Bu ilişkide 3 kişisiniz resmen. Kabus gibi. Hele çocuklar olduktan sonra hayal edin her şey daha da korkunç olacak. Yol yakınken kaçın.
 
Gerçekten benzer şeyler yaşamışız. Düğün sürecimiz yaklaşmadığı için kendimi bilemiyorum belki düğün yaklaştıkça benim kv de de bu tarz hareketler yapmaya başlayacaktır.
Peki merak ettim şuan evli misin ve eski nişanlın ne durumda
Çok benzettim ben o yüzden hemen yazayım dedim. Benim de son birkaç ayda oldu nolduysa, son kozunu oynadı gibi düşünüyorum kv min. Şu an başka biriyle evliyim. 2016da nişanlımdan ayrılmıştım, 2 yıl sonra şimdiki eşimle tanıştım. Geçen sene de evlendik. :)
Eski nişanlımın annesi de 1,5 yıl sonra vefat etmiş bunun haberini de almıştım
 
Çok benzettim ben o yüzden hemen yazayım dedim. Benim de son birkaç ayda oldu nolduysa, son kozunu oynadı gibi düşünüyorum kv min. Şu an başka biriyle evliyim. 2016da nişanlımdan ayrılmıştım, 2 yıl sonra şimdiki eşimle tanıştım. Geçen sene de evlendik. :)
Eski nişanlımın annesi de 1,5 yıl sonra vefat etmiş bunun haberini de almıştım
Son yazdığınıza garip hisler hissettim Allah affetsin :)
 
Herkese selam.
Ben nişanlıyım şuan 25 yaşındayım. 3 ay sonra evleneceğim.
Uzun olursa çok özür dilerim şimdiden.

Nişanlımın annesiyle başından beri bazı sorunlar yaşadık. Daha doğrusu o saçma sapan laflar etti.

Olayları kısaca yazacağım.

İlk vukuatımız sevgililik zamanında yaşandı. Dişim ağrıyordu dişçiye gidip geliyordum o sıralar annesi beni sözde geçmiş olsuna aradı. Geçmiş olsun dedikten sonra “Sen bu acıya bile dayanamıyorsun nasıl çocuk doğuracaksın” dedi. Ben o an algılayamadım üniversite öğrencisiydim zaten daha gülüp kapattım, telefonu kapatınca söylediği şeyi algılayabildim anca.


Sevgililik dönemimizdeyken onu aramadığım ile ilgili, sevgilimin kardeşinin (10 yaş küçük benden) doğum gününü kutlamadığım ile ilgili şeyler söylüyordu sevgilime. Mesajda şans eseri gördüm bir kez. Sonra sevgilim 1 kez “annemi ara sıra ararsan çok mutlu olur” dedi. Bende aramayacağımı kendi annemle bile zorunda olmadıkça telefondan konuşmadığımı söyledim konuyu kapattı bir daha ara demedi hiç 5 senedir ilişkimiz var.

Sonra nişanım geldi :) Nişanımda arka süsleme istemiyordum. Sade olsun istiyordum annesi beni yüz kere aradı süsleme yaptır diye. O sıralar ablamın düğünü vardı. Beni arayıp “Ablanın düğünü var diye mi yaptırmıyorsun,istersen seç en ucuzundan ben yaptırayım” dedi. Bende gidip inadına en gösterişli en pahalı olanını yaptırıp kendim ödedim parasını. Çünkü gerçekten paramız yokta yaptıramıyoruz zannediyordu ve bunu demekten hiç çekinmiyordu.

Ablamın düğünü oldu sonra. Saçımı çok hafif bir dalga yaptırmıştım. Açılmış gibi duran bir dalga. Beni gördüğü ilk an “Saçın hiç olmamış, dalgaları bozulmuş” dedi herkesin içinde. Görümcem sağolsun aklı başında biri. “O az dalga istediği için öyle yaptırdı,bozulmadı” dedi. Benim bir şey dememe gerek kalmadı.

Bu olayların bazılarını sevgilim duydu bazılarını duymadı. Duyduklarına da herhangi bir tepki vermedi. Hatta sonradan sorduğumda neden tepki vermediğini duymadığını başka bir şeye odaklandığını söyledi.


En son onlara gitmiştik. Laf arasında çocuğunun evine çekinmeden gidip kalacağını, hatta 2.ay bizim evimize yatılı geleceğini söyledi.

Bende filmler koptu zaten “Yeni evlilerin evine gidilmez” dedim. “2.ay yeni evli olmazsınız ki” dedi. Bende “20 sene yeni evli olacağız böyle giderse biz” dedim. Sevgilim de tepki verdi o an “2.ay yatılı mı gidilir anne” diyerek ama genelgeçer bir şey söyledi bana göre. Direkt uyarma yapmadı sadece bunu yapmamak gerek tarzı genel bir yorum yaptı.

Kendisi normal ilişkilerinde de bu tarz şeyler yapıyor kayınvalidem. Örneğin halasının oğlunun düğününde damada gidip “Gelin senden yaşlı mı çok yaşlı duruyor” demiş.
Yine bir akrabasına kız yeni doğum yaptığında “senin de doğum yapınca iyice boyun kısaldı” demiş. Kız gelip “Bana diyordun da senin gelininin de boyu kısaymış” dedi benim için. 😂 Onun yüzünden bodyshaming yaşadım bir de. 😅😅😅


Beni de sık arıyordu eskiden. Ben onu hiç aramıyorum. Sevgilime “Sık sık görüşürsek samimi oluruz” demiş annesi 😅
Sevgilim de onu sık sık ararsanız samimi olamazsınız asıl,onunla samimi olmak istiyorsanız aramayın, demiş.

Annemi çekip konuştum karşıma. Artık en ufak birşey derse beni bulur karşısında diyor nişanlım. Ama ben o kadar soğudum ki.
Evlendikten sonra nişanlım ya bir de ondan taraf olursa diye çok korkuyorum. Sevgilim annesinin kötü biri olduğunu düşünmüyor bu arada sadece nerde ne konuşulması gerektiğini bilmiyormuş. Öyle söylüyor.

Artı olarak nişanlımın dedesi ölmüştü. Nişanlımın babasına haber geldi. Kayınvalidem kayınpederime “Otur,yemeğini ye de öyle gidersin” dedi. (kendi kvsini hiç sevmiyor)
Sonra “hiç ölecek gibi değildi dün öyle yemek yiyordu tıka basa,ölecek günü buldu adam” dedi. Benim kanım çekildi gerçekten söylediklerine. Görümcem kavga etti annesiyle nasıl konuşuyorsun sen böyle diye.


Ama nişanlım yine de annesini normal buluyor. Yani her yaptığına bir açıklaması var. “Nerde ne konuşulduğunu bilmiyor, cahil”vs diyor. Asla “hatalı” diyemiyor.

Görümcem ve kayınpederim iyi insanlar bu arada.

Nişanlımla da güzel bir ilişkimiz vardı annesiyle iletişimimi geliştirene kadar. Beraber yaşadık uzun süre ev ortamında da güzel vakit geçiriyoruz.
Ama evlenmekten korkuyorum artık sanki huzurum bozulacak annesi yüzünden. Hatta bir ara hiç evlenmesekte ailesiyle görüşmek zorunda kalmasam beraber yaşamaya devam mı etsek diye bile düşündüm.

Yorumlarınızı merak ediyorum sizce ne yapmalıyım ?

Sana çok uzun şeyler yazmak isterdim ama roman olur diye çekindim .
İş ne kadar ciddi farkındayım. Belki şu sözüm sana saçma ve ciddi gelmeyebilir. Bunu yaşamis ve yanlış yapmış kime sorarsan sor. Sana vereceği tek cevabı arkana bile bakmadan kaç olur. Bende diyorum ki yaşanmışlıklar hoştur güzeldir. Anılar insanı gülümseten cinstendir. Çok şükür bazı şeylere. Amma zararın neresinden dönersen kardir. Bir ömür gecireceksin . Evlilik kolay değil. 10 yıllık ilişki yaşamış ve evlenmiş biri olarak diyorum o adam evlenince öyle kalmayacak. Değişecek ve o annem diyecek. Beni karıştırma diyecek. Hem insan istiyor kocasının ailesiyle iyi olsun. Sonuçta aile hani aile. Onlarda annen baban. Yeri geliyor öz anneden vazgeçiyor insanlar zarar verdikleri için. Elim titredi şunları yazarken. İyi düşün güzelim. Gerekirse uzat. Ama ilerde keşke deme. Şu an karar vermek olumsuzda olsa seni evlendikten sonra ki kadar pişman etmez. Evlenince kim ne derse desin zordur ayrılmak. Hastalık gibi bulaşıcı bir karakter anlattigin kadın. Gorumcende neden iyi biliyor musun. Sen iyi ol diye. Annesini paslayacak kişi sensin diye. Yani ben yaşadım gördüm çok şeyi. Bir kadın olarak bunları yazmaktan korkmuyorum. Canın yanmasın. Üzülme sende ana kuzuzusun... !!
 
Sana çok uzun şeyler yazmak isterdim ama roman olur diye çekindim .
İş ne kadar ciddi farkındayım. Belki şu sözüm sana saçma ve ciddi gelmeyebilir. Bunu yaşamis ve yanlış yapmış kime sorarsan sor. Sana vereceği tek cevabı arkana bile bakmadan kaç olur. Bende diyorum ki yaşanmışlıklar hoştur güzeldir. Anılar insanı gülümseten cinstendir. Çok şükür bazı şeylere. Amma zararın neresinden dönersen kardir. Bir ömür gecireceksin . Evlilik kolay değil. 10 yıllık ilişki yaşamış ve evlenmiş biri olarak diyorum o adam evlenince öyle kalmayacak. Değişecek ve o annem diyecek. Beni karıştırma diyecek. Hem insan istiyor kocasının ailesiyle iyi olsun. Sonuçta aile hani aile. Onlarda annen baban. Yeri geliyor öz anneden vazgeçiyor insanlar zarar verdikleri için. Elim titredi şunları yazarken. İyi düşün güzelim. Gerekirse uzat. Ama ilerde keşke deme. Şu an karar vermek olumsuzda olsa seni evlendikten sonra ki kadar pişman etmez. Evlenince kim ne derse desin zordur ayrılmak. Hastalık gibi bulaşıcı bir karakter anlattigin kadın. Gorumcende neden iyi biliyor musun. Sen iyi ol diye. Annesini paslayacak kişi sensin diye. Yani ben yaşadım gördüm çok şeyi. Bir kadın olarak bunları yazmaktan korkmuyorum. Canın yanmasın. Üzülme sende ana kuzuzusun... !!
Ayrılmak istediğimi söyledim nişanlıma. sanırım ayrıldık
 
söyleyeceğim yegane şey hiçbir erkek "evet annem hatalı" gibi bir cümle kurmuyor. ya da ben şimdiye kadar hiç duymadım hiç kimse böyle bir şeyden bahsetmedi mesela. tüm erkeklerin ailesi dokunulmaz hepsinin annesi çok çok iyi niyetli tümü harika ve kraliçe. ne yaparsan yap annesine laf edecek biri yok bu erkek familyasinda. ya benim kayinvalidem geldi 1.5 ay bende kaldı eve bir süpürge tutmadı pisliğine... eşim bana " sen çok mu temizlik yapıyorsun ki annemden bekliyorsun" dedi. ölür müsün öldürür müsün? yani demem o ki TR de aksini bulamazsın. ya olana razı geleceksin ya bekar bekar yaşamaya devam.
 
Herkese selam.
Ben nişanlıyım şuan 25 yaşındayım. 3 ay sonra evleneceğim.
Uzun olursa çok özür dilerim şimdiden.

Nişanlımın annesiyle başından beri bazı sorunlar yaşadık. Daha doğrusu o saçma sapan laflar etti.

Olayları kısaca yazacağım.

İlk vukuatımız sevgililik zamanında yaşandı. Dişim ağrıyordu dişçiye gidip geliyordum o sıralar annesi beni sözde geçmiş olsuna aradı. Geçmiş olsun dedikten sonra “Sen bu acıya bile dayanamıyorsun nasıl çocuk doğuracaksın” dedi. Ben o an algılayamadım üniversite öğrencisiydim zaten daha gülüp kapattım, telefonu kapatınca söylediği şeyi algılayabildim anca.


Sevgililik dönemimizdeyken onu aramadığım ile ilgili, sevgilimin kardeşinin (10 yaş küçük benden) doğum gününü kutlamadığım ile ilgili şeyler söylüyordu sevgilime. Mesajda şans eseri gördüm bir kez. Sonra sevgilim 1 kez “annemi ara sıra ararsan çok mutlu olur” dedi. Bende aramayacağımı kendi annemle bile zorunda olmadıkça telefondan konuşmadığımı söyledim konuyu kapattı bir daha ara demedi hiç 5 senedir ilişkimiz var.

Sonra nişanım geldi :) Nişanımda arka süsleme istemiyordum. Sade olsun istiyordum annesi beni yüz kere aradı süsleme yaptır diye. O sıralar ablamın düğünü vardı. Beni arayıp “Ablanın düğünü var diye mi yaptırmıyorsun,istersen seç en ucuzundan ben yaptırayım” dedi. Bende gidip inadına en gösterişli en pahalı olanını yaptırıp kendim ödedim parasını. Çünkü gerçekten paramız yokta yaptıramıyoruz zannediyordu ve bunu demekten hiç çekinmiyordu.

Ablamın düğünü oldu sonra. Saçımı çok hafif bir dalga yaptırmıştım. Açılmış gibi duran bir dalga. Beni gördüğü ilk an “Saçın hiç olmamış, dalgaları bozulmuş” dedi herkesin içinde. Görümcem sağolsun aklı başında biri. “O az dalga istediği için öyle yaptırdı,bozulmadı” dedi. Benim bir şey dememe gerek kalmadı.

Bu olayların bazılarını sevgilim duydu bazılarını duymadı. Duyduklarına da herhangi bir tepki vermedi. Hatta sonradan sorduğumda neden tepki vermediğini duymadığını başka bir şeye odaklandığını söyledi.


En son onlara gitmiştik. Laf arasında çocuğunun evine çekinmeden gidip kalacağını, hatta 2.ay bizim evimize yatılı geleceğini söyledi.

Bende filmler koptu zaten “Yeni evlilerin evine gidilmez” dedim. “2.ay yeni evli olmazsınız ki” dedi. Bende “20 sene yeni evli olacağız böyle giderse biz” dedim. Sevgilim de tepki verdi o an “2.ay yatılı mı gidilir anne” diyerek ama genelgeçer bir şey söyledi bana göre. Direkt uyarma yapmadı sadece bunu yapmamak gerek tarzı genel bir yorum yaptı.

Kendisi normal ilişkilerinde de bu tarz şeyler yapıyor kayınvalidem. Örneğin halasının oğlunun düğününde damada gidip “Gelin senden yaşlı mı çok yaşlı duruyor” demiş.
Yine bir akrabasına kız yeni doğum yaptığında “senin de doğum yapınca iyice boyun kısaldı” demiş. Kız gelip “Bana diyordun da senin gelininin de boyu kısaymış” dedi benim için. 😂 Onun yüzünden bodyshaming yaşadım bir de. 😅😅😅


Beni de sık arıyordu eskiden. Ben onu hiç aramıyorum. Sevgilime “Sık sık görüşürsek samimi oluruz” demiş annesi 😅
Sevgilim de onu sık sık ararsanız samimi olamazsınız asıl,onunla samimi olmak istiyorsanız aramayın, demiş.

Annemi çekip konuştum karşıma. Artık en ufak birşey derse beni bulur karşısında diyor nişanlım. Ama ben o kadar soğudum ki.
Evlendikten sonra nişanlım ya bir de ondan taraf olursa diye çok korkuyorum. Sevgilim annesinin kötü biri olduğunu düşünmüyor bu arada sadece nerde ne konuşulması gerektiğini bilmiyormuş. Öyle söylüyor.

Artı olarak nişanlımın dedesi ölmüştü. Nişanlımın babasına haber geldi. Kayınvalidem kayınpederime “Otur,yemeğini ye de öyle gidersin” dedi. (kendi kvsini hiç sevmiyor)
Sonra “hiç ölecek gibi değildi dün öyle yemek yiyordu tıka basa,ölecek günü buldu adam” dedi. Benim kanım çekildi gerçekten söylediklerine. Görümcem kavga etti annesiyle nasıl konuşuyorsun sen böyle diye.


Ama nişanlım yine de annesini normal buluyor. Yani her yaptığına bir açıklaması var. “Nerde ne konuşulduğunu bilmiyor, cahil”vs diyor. Asla “hatalı” diyemiyor.

Görümcem ve kayınpederim iyi insanlar bu arada.

Nişanlımla da güzel bir ilişkimiz vardı annesiyle iletişimimi geliştirene kadar. Beraber yaşadık uzun süre ev ortamında da güzel vakit geçiriyoruz.
Ama evlenmekten korkuyorum artık sanki huzurum bozulacak annesi yüzünden. Hatta bir ara hiç evlenmesekte ailesiyle görüşmek zorunda kalmasam beraber yaşamaya devam mı etsek diye bile düşündüm.

Yorumlarınızı merak ediyorum sizce ne yapmalıyım ?
Nişanlına yolun en başından söyle annen nerede ne konuşulur bilmiyorsa bende bilmiyorum madem bugüne kadar karışmadın bundan sonra bana da karışmayacaksın de en baştan niyetini belirt
 
Ayrılmak istediğimi söyledim nişanlıma. sanırım ayrıldık
Telefon üzerinden mi, ciddi misin kararında? Sana tek tavsiyem bunu yapacaksan da mutlaka ama mutlaka yüz yüze yap. Benim bu konuya dair tek pişmanlığım nişanlımla vedalaşmadan içimde ukte kalarak ayrılmaktı. Yoksa ayrılık kararımdan pişman olmadım.
 
Bence kadin patavatsiz ve cahil zaten gorumcenizde farkinda ve cevabini veriyor sizide savunuyor nisanlinizda bence cok pasif degil sac yorumundada sizi savunmasini beklemeyin yani boyle ufak seylere takilmayin ben cok buyuk sorun goremedim ya sizde gerwken cevaplari vermissiniz zaten
 
Hikayeni okurken o kadar benzer anılara gittim ki... Kendimi buldum bazı şeylerde. 8 yıl önce nikahıma 5 gün kala ayrıldım nişanlımdan. Sebep daha çok annesi gözükse de nişanlımın tepkisizliği , annesini son ana kadar haksız bulup açıktan açığa güzelce konuşamayacak kadar iradesiz oluşuydu. Özür dilerim, ama öyle görüyordum o dönem.
Ben de senin gibi mesafeyi seven, ilişkisine odaklı, aileye önem veren ama asıl önceliği sevdiği olan biriydim.
Kayınvalidem beni soğuk buldu, yargıladı, yadırgadı.
O kadar benzer şeyler yaşamışız ki seninle... Ben o zaman yeni tesettüre girmiştim, çok sadeydim mutluydum da böyle.

Kayınvalidem de abartıyı severdi, şu renk şal alalım sana, niye almıyosun bütçen mi yok gibi saçmalardı. Ki durumum iyiydi ailemin de öyle.
Nikah tarihimiz yaklaşınca nikah üzerinden kendi istediklerini yaptırmaya çalıştı, ben direndikçe çirkinleşti, en son oğluyla arası bozulunca anladı bir şeyleri ama durumu toparlayamadı daha da batırdı...

Evlenmeden 1 2 hafta önceydi, yine istedikleri olmadı diye çıldıran kayınvalidem, bana "sen istesen de istemesen de ben evinize gelirim, istediğim misafiri getiririm, beğenmezsen çıkar gidersin o vakitlerde" gibi saçmalık üstü cümleler kullandı. Niye bilmiyorum, neyi görmeyi bekledim bilmiyorum, belki o dönem nişanlıma sevgimden son ana kadar olaya müdahale etmesini, dik duruş sergilemesini bekledim.
Aynı senin anlattığın gibi o da sessiz kalıyordu. "Annem işte, bilmiyo musun, mazur gör, boşver" falan diyordu.

Nikaha 3 gün kala, hatta kınam bile olmuştu :) Ayrıldım. Nişanlım o zaman fark etti hatalarını, geri döndürmeye çalıştı, annesi geldi özür diledi vs. ama içim öyle soğumuştu ki bir daha ısınamadı. Onun oradaki tepkisizliğini görünce böyle insandan eş de baba da olmaz hayatımı zindan etmeyeceğim dedim.

Herkesin yaşadığı kendine özeldir, ama bazı şeyler evlenmeden açıkça görülebiliyorken iyi düşün derim. Ben verdiğim karardan pişman olmadım.
Siz ucuz atlatmışsınız ben de annesinin ağzına bakan annem hep hakldiir diyen asla cabalamayan özür bilmeyen birinden çocuk yokken boşandım. Bazen bocalıyorum ama sanirım doğru karar vermişim.
 
Ayrılmak istediğimi söyledim nişanlıma. sanırım ayrıldık
Hislerin ne diyorsa onlara güven. Ne bizim gazımıza gel, ne başkasının. Hislerinde bu kadın bana çektirir, nişanlım da pasif kalır diyorsan doğru kararı vermişsin demektir.
 
Telefon üzerinden mi, ciddi misin kararında? Sana tek tavsiyem bunu yapacaksan da mutlaka ama mutlaka yüz yüze yap. Benim bu konuya dair tek pişmanlığım nişanlımla vedalaşmadan içimde ukte kalarak ayrılmaktı. Yoksa ayrılık kararımdan pişman olmadım.
Yüz yüze gelirsek yine barışırız muhtemelen.
İçimde bu düşünceler oldukça sağlıklı bir ilişki kuramıyorum artık onunla. Bir yandan da etraftan çekiniyorum ayrıldığımı duyacak diye herkes.
Bu şekilde anlattım annenin evliliğimizde bir dinamit olduğunu söyledim. İnkar sürecine girdi artık böyle birşey demiyor bile neden eski dediklerinden ayrılmaya kalkıyorsun, bahane mi arıyorsun gibi. Aşırı sinirlendi, sakin değildi asla.

Kendin bilirsin, keşke hiç tanışmasaydık seninle neden girdin ki hayatıma tarzı şeyler söyledi.
Annesi zaten benim adımı bile geçirmiyormuş artık onu evde istemediğimi anlamış böyle söylüyor bir de. Kim ister ki 2.ayda yatılı birini ?
 
Hislerin ne diyorsa onlara güven. Ne bizim gazımıza gel, ne başkasının. Hislerinde bu kadın bana çektirir, nişanlım da pasif kalır diyorsan doğru kararı vermişsin demektir.
Hislerim tamamen karışmış durumda. Ama olumsuza daha yakınım sanırım.
Erkek kardeşi var bir tane o da böyle patavatsızca. Benim uyuduğum odada gece saat 2 de film izlemek isteyen, odanın kapılarını çalmadan açıp giren biri.
Birini alt etsem öbürü çıkacak karşıma.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back