Merhabalar arkadaşlar,
Nasıl başlayacağımı nasıl anlatacağımı bilmiyorum. Kayınvalidemle bir türlü anlaşamıyoruz. Eşimin yanında aman kızım yorma kendini dikkat et kendine diyor, eşim yokken ya da ailemin yanında "ee bizde hamileydik,hep oturarakta olmaz diyor.
Gelelim asıl meseleye. Arkadaşlar yaklaşık iki senedir evliyim. Kayınvalidemle altlı üstlü oturuyoruz. Evlendiğim ilk zamanlar çalışıyordum haftanın 6 günü ve ben istemediğim halde illa mevlut vereceğiz diye tutturup hiç tanımadığım insanlarla doldurdu evimin içini. Pazar günü mevlut verdiğimde görümcem evde olmasına rağmen evimde kahvaltı yapıp o kahvaltı sofrasını bile toplattırmadan aşağı indirdi kayınvalidem görümcemi. İnanın tek bir şeye bile ellerini sürmediler ve bütün hizmeti Anneannem ve annem yaptı. Hiç utanmadılar. Sonra kaynanamın eşimi doldurup doldurup bana göndermesi yüzünden sürekli kavga eder olduk,neymiş ben ona yardım etmiyormuşum. Görümcem daha tezgah silmeyi bilmez benden iki yaş küçük, o kadar ki kıyamaz kızına ama ben daha evlendiğimin ilk haftası bütün evi mutfağı mutfak dolaplarını herşeyini temizledim lakin buna rağmen yaranamadım. Yine bir gün eşimi böyle doldurup gönderdi. O gün gidip buzdolabını ve sonraki günde koltuklarını kaldırıp silip evini temizledim. Bilin bakalım ne oldu. Bacağımın ağrısından sendelemeye başladım ve bir gün sonra leke şeklinde kanamam oldu. Neden mi? Hamileymişim ve tüm doktorların söylediği hormonlarında vs bi sıkıntı yok, ağır mı kaldırdın?-EVET ve 3 doktorunda cevabı o kadar ağır kaldırmaya tabi ki düşük yaparsın oldu. Merak ediyorsunuz değil mi sonra ne oldu diye. Kayınvalidemin hiç umurunda olmadı düşük yapmam. Eşimi dedesine bakmak zorunda bıraktı ve ben eşime en ihtiyaç duyduğum dönemde doğru düzgün eşimi göremedim. Üstelik bana bakmadıkları için 10 gün belki düşük durur umuduyla annemin evinde istirahat ettim doktor tavsiyesi üzerine. Kaynanam bir kez oldun gelmedi. Görümcelerimde. Eşim beni hastaneye götürecek fırsatı zor buluyordu ve ya kardeşim ya komşumuz götürüyordu. Afedersiniz sanki gayrimeşru bir çocuğu düşürüyordum. Bu dönemde eşimle aramızdaki uçurum iyice açıldı. 10 gün sonra eve döndüm ev darma duman. Bir kez çıkıp bakmamışlar eşime sadece yemeğini vermişler. Allah razı olsun yine annem geldi ve eşimin tüm kıyafetlerini ütüledi evi temizleyip yemeğimi yaptı yine kadın. Geçen sene eşimle tatile gitmemize bile türlü bahaneler bulup engel oldu.
Şu an 36 haftalık hamileyim evdeki aklına gelebilecek her işi yine kendim yapıyorum. O kadar yüzsüzler ki eşim saflığından bunları iftara çağırıyor, iftara ya yarım saat kala ya 10 dakika kala geliyorlar.Bi sofraya bardak çanak koyuyorlar. Geçen gün kaynanam eteğinde biriken bütün ekmekleri yere silkeledi. Anne neden yere silkeledin yazık üstüne basılır kapı ağzı dedim,ee nereye silkeleyecektim dedi. Sonra ne oldu biliyor musunuz? Hiç ne görümcem ne kaynanam orayı toplamaya yanaşmadan kaçtılar, ben hep ekmeğin mübarek olduğu bilinciyle büyüdüm. Hemen elektrikli süpürgeyi getirip çekmek istedim ve kendi babam geldi halime baktı aldı elimden süpürgeyi 50 yaşındaki adam kaynanamın döktüğünü süpürdü. Daha burdalarken babam "kızım otur bak son ayın çok ayakta kaldın" dedi. Kaynanam yine "ee bizde hamileydik, hep oturmakta olmaz" dedi ve patladım artık. Dedim ki anne ne zaman oturduğumu gördün? Karnım burnumda ama her işimi kendim yapıyorum kim yardım ediyor ki bana,camlarımı bile kendim siliyorum dedim. Hemen lafı eşime çevirdi" ee söyle o silsin niye sen siliyorsun " diye. Ama kadar art niyetli bi insan ki eşime de bana söylediğinin aksini söylüyor,bizde işimizi kendimiz yapıyorduk hamileyken gibisinden. Dün ekmek döktüğü yeri babamın temizlediğini söyledim kaynanama ve görümcemden aldığım cevapla yıkıldım. Dedi ki" bencil olacaksın yenge sen hamilesin bırak yapsınlar". yüzsüz terbiyesiz. Mevlütte yardım etmediler, düşük yaptım kapımı açmadılar, bu hamileliğimde düşük tehlikem vardı yine bakmadılar, çok ağır grip geçirdim yine bakmadılar. Hep kendi ailem baktı bana ve evimin işini yaptı. Birde kalkmış bana aileme karşı bencil olmamı söylüyor. Ama bi iş olsun bi misafir olsun görümcem hemen girecek delik bulur ve bütün işler yine bana kalır ama kayınvalidemle görümcem kendimi geçtim karnımdaki bebeğe bile acımıyorlar. Daha ne laflar ettilerde anlatmıyorum artık. Çok uzun oldu ne olur kusura bakmayın ama artık tahammülüm kaldı. Doğumuma 3+4 kaldı hala onların benle uğraşmasına dayanmaya çalışıyorum. Ne olur bana bi akıl verin ne yapayım????