Merhaba arkadaşlar,
Yaziciklarim biraz uzun olabilir birilerine anlatıp içimi dökmek istiyorum ve tecrübeli kadınların tavsiyelerinize acigim.
Eşimle evlilik yoluna girdiğimizde kaynanamı tanımıyor ve o zamana kadar da asla önyargı besleniyordum kayinvalidelere karşı.Neyse biz nisanlandik bir sıkıntı yok her şey normal gibi aileler birbirini tanimaya çalışıyor kadın çok tatlı guleryuzlu biri gibi.4 ay sonra eşim 6 aylık bir eğitime katıldı şehir dışında bu süre zarfinda kayinvalidemler iki üç kere görüştük aynı sehirlerdeyiz ve aramız yürüyerek 15 dakika falan.biraz yaşı var ama gelmek istese gelebilir gelmedi çağırıp davet ettim hazırlıklar yaptım bekledim onlar yine bir şekilde bahane üreterek gelmesi ve bir telefon açıp gelmiyoruz demeyi çok gördüler.nasil söylesem uygun olur diye düşünüyorum beni yok saydılar,umursamadilar bu süre zarfinca maddi manevi hiç bir şey göremedim ve maddi açıdan da bir şey beklemiyordum.bir kere ramazanda ifatara davet ettik ertesi gün telefonda konuşurken benim gelip gelebilceğim buydu dedi bana.biz aile içinde bu tür bir şey yasamadigimiz için ben çok kafama taktım o nişanlılık sürecini çok berbat bir şekilde geçirdim çok defa ayrılmaya kalkistik neyse eşim geldi eğitimden ve biz artık karar verdik o yaz kesin evlenicez evlilik süreci boyunca beni bırakın eşimin arkadasinda hiç bir şekilde durmadılar ben ve ailem sahip çıkarak her şeyi yaptık.butun evi düğün hazırlıklarını yaparken ne yaptınız bir şeye ihtiyaç var mı ya da ben de buradayım gücümün yettiğince yanınizdayim dahi demedi komşunun çocuğu evlenir gibi uzaktan uzağa baktı annem eşime gercekten anne oldu kaynana değil annesinin hiç bir şekilde aklına gelmeyen şeyleri hep düşündü her şeyi en ince ayrıntılarına kadar düşünüp yaptık.tabi bunlar olurken annem arayıp açık açık konuştu ama tartışma gibi değil içini döktü oda ağlayıp kendi bahanelerini anlatıp kendini acindirarak konuyu kapadı bu onun en büyük silahı bugüne kadar herşeyden bu şekilde siyrildigini düşünüyorum.Yalan söyleme huyu var bir kaç defa tanık oldum,kendilerini hep haklı ve insanlardan üst görüyorlar,patavatsız,ve bazen nerede ne konusucagini asla bilmiyor bu tür huylarindan dolayı zaten sogumustum ondan bana zarar veriyordu çok fazla kafama takıyorum çok düşünüyordum ve iliskime de yansıyordu o yüzden daha mesafeli oldum ben araya mesafe koyunca o benden de mesafeli oldu bundan rahatsızlık duymadım tabiki.neyse arkadaşlar gelelim iki gün öncesine biz eşimle abisinden dolayı bir tartışma yaşadık ki bu ilk değil abisi sürekli evimize arabamiza paramızı harcamamiza olumsuz bir şekilde yorum yapar ya acayip ukala birisi ve bugüne karşı ailede her ne isterse olmuş ne soyliycekse söylemiş annesi babası için 6 çocuk içinde tek çocuk gibi.tartistik tartışma nedenimiz de eşim izne ayrılıyor aslında bizim çok ayrı bir planımız vardı ama annesi ve bu abisinin köye gitme planı vardı eşimde arabanın masrafını karşılayın birlikte gidelim diye bir teklifte bulundu bunlar da kabul etti tabi ki ama asıl sorun şu bu abisi eşimi aradı biz ayrı sehirlerdeyiz gel bizi burdan al dedi otobüse binip gelemiyormuş eşim işinden kaynaklı gelemiycegini ifade etti ama anlamıyor abisi bir sürü tavsiye verdi gidip onları alması için eşim kabul etmeyince param olsa zaten kimseye minnet etmem dedi işi gorulmeyince bunlar beni sinirlendirdi şöyle düşünün bir de eşim iş yerine yalanla dolanlanonlari almaya şehir dışına çıksa bu çok rahat ispatlanir ve işten atılır devlete bağlı çalışıyor. ve eşim onlar yüzünden yapmaması gereken şeyler yaptı artık sinirlerim iyice bozulmuştu ne yapacağımı bilmiyorum ama sinirliyim diyorum ki ben burda bu haldeyim eşimle de aram kötü onlar da iyi olmasın.asla böyle düşünecek biri değilim hep Rabbime havale ederim ama gözüm dönmüş ben kayinvalidemi aradım desim ne var ne yok bahsedicem artık yeter uzaktan benim evime müdahil olup huzurumu kacirmasinlar eşim engel oldu sonra aradığımı görünce o dönüş yaptı eşim açmadı bir kaç defa arayınca açtı biraz konuştular şöyle bir cümle geçti aralarında essim dedi ki anne sevemedi bizim aileyi benimseyemedi o da neden sevemiyormus biz onu çok seviyoruz el üstünde tutuyoruz ya dedi neyse ertesi gün beni aradı biraz havadan sudan konuştu sonra direk dedi neden tartisiyorsunuz derdiniz sıkıntınız ne sen neden bizim aileyi sevmiyorsun anlat bakiyim dedi.ben de anlatmaya karar verdim fakat şöyle dusundum ben anlatırım içimi dokerim evet burda haklısın bak şu böyle oldu surda sen yanlışsin gibi tepkiler bekliyorum.bahsetmeye başladım dün böyle böyle oldu her zaman dinden imandan bahsediyorsunuz ama dün eşim sizi gelsin bulunduğunuz yerden alsın diye bir sürü yalan dolan saydiniz konu çıkarlarıniza gelince hep böyle oluyorsunuz dedim ve dün konusulanlarin bir kısmını inkar etti ama kulaklarımla duydum ve eşimde biliyor ben karşımda birinin yalan söylediğine eminsem asla duramıyorum onu illa kabullendiricem ona ben böyle bir uğrasa girdim ve kadın en sonunda dedi ben onu duymamisim o zaman dedim ki duymadığım bir şey için emin olmadığın bir şey için böyle net konuşma o zaman.sonra bana bacı kardeş abi kardeş arasına girme falan dedi ben de bu artık bizim evliliğimizi olumsuz etkiliyor dedim eşime her ağzınıza geleni söylüyorsunuz arkadaşlar eşim ailede en küçük çocuk ve bugüne kadar çok fazla sesi çıkmamış dinlenmeniz ya da düşüncelerine değer verilmemis kişi artık susmaya alışmış ama içine attıkça öfke problemleri yaşıyor.dedim ki artık dedim onun bir eşi bir yuvası var büyüdü bugün 25 yaşına geldi herkesle nasıl dikkat ederek konusuyorsaniz onlarda öyle konusucaksiniz yok sayiyorsunuz her zaman dedim laflarinizi suzgecinizden geçirin ve öyle konuşun dedim bizim beş kavagamizdan ucu sizsiniz sizin bu tavırlarıniz.bunlarin karşılığında bana dedikleri şöyle bu zamana kadar ben sana hep iyi oldum hep arkanda durduk el üstünde tuttum sen çok simarmissin sen buyumemissin sen olgunlasmamissin büyü de gel .kendisi başka konular açtı mesela usttede yazmıştım davet ettim gelmedi ve haber de vermedi diye onu soyledim ben arayıp haber vermediysem sen arayıp sorsayfin diyor bakın buda normal bir şey ama süreklilik kazanınca değil bekli hastayim belki soyleyim böyleyim diyor .
Bir de yazdım ya üstte gelip gelebilceğim buydu dedi diye bunu söyledim dedim o zaman bu lafından sonra senden soğudum ve daha mesafeli olma kararı aldım senin dedi için fesatmis ben kötü bir niyetle söylemedim onu .ben kışın annemlere kalmaya gittim bir haftaligina pazartesi 7 de annemin evindeydim ertesi gün oglende kayanama gittik annemle birlikte bana diyor ki üç gün sonra geldin benim yanıma gelirken bir haber vermedin öncelikle benim evime gelmen kalman gerekiyordu ben eşim olmadan onlarda kalamam bekar kaynimda aynı evde yaşıyor.kendim rahat edemem hiç kalmadım o yüzden ama ondan izin almam gerekiyormuş ben dedim hangi çağda yaşıyoruz ben kocamdan izin alırım alırsam dedim ya böyle her şeyi yalanla dolanla kapamaya çalıştı ama nenkonuda yalan söylediyse direttim doğru olanda biraz birbirimize sesimizi yükselttik o bana fesat karaktersiz insan mısın sen ve birde küfürlü bir şey daha söyledi bu kelamlar karşısında şok oldum neye uğradığımi şaşırdım kadın o kadar egoist ki kendini asla haksız hatalı gormuyor mükemmelsin anne dedim en iyisin en has sensin dedim keşke sende yaşının insanı olsaydın dedim daha çok bir şeyler soyliycekti Allah'a emanet ol dedim ve kapadım ardından hemen aradı beni açmadım ve hemen eşimi ariyip anlattım zaten elim ayağım titriyordu iyi değildim çok ağladım haketmedigim şeyleri duyunca eşimde annesine tepki gösterdi bunları nasıl konuşur diye bana dediği şey keşke tartışmaya girmeseydin o hep kendi doğrusuna inanır falan dedi.durup düşündüm her serde bir hayır vardir belki diyorum artık her şeyi rahatlıkla bana eşime soyleyemez kendini biraz geri çeker.ve bu kadar cirkinlesmesini şuna bagliyorum haksız olan insan bağırır kendini nasıl savunucagini bileme panikler ve karşısındakine saldırır.
Ve aslında asıl konu yarın onların yanına gidicez ve birlikte uzun bir yolculuğa cikicaz bütün bu olandan bitenden sonra biz zaten eşimle karar vermiştik o yüzden şuan böyle oldu diye kararimdan vazgeçmek istemiyorum ama nasıl olucak bilmiyorum nasıl bir hal ve harekette bulunucak yan yana koltuklarda oturucaz falan çok gergin ve benim için biraz mide kaldırıcı bir ortam olucak düşünceleriniz neler genel olarak.kisa kısa bahsetmeye çalıştım anlaşılsın diye daha bahsetmedigim bir çok olay var ama çok daha uzun olucagindan yazmadım zamanınızı aldıysam hakkınızı helal edin.
Yaziciklarim biraz uzun olabilir birilerine anlatıp içimi dökmek istiyorum ve tecrübeli kadınların tavsiyelerinize acigim.
Eşimle evlilik yoluna girdiğimizde kaynanamı tanımıyor ve o zamana kadar da asla önyargı besleniyordum kayinvalidelere karşı.Neyse biz nisanlandik bir sıkıntı yok her şey normal gibi aileler birbirini tanimaya çalışıyor kadın çok tatlı guleryuzlu biri gibi.4 ay sonra eşim 6 aylık bir eğitime katıldı şehir dışında bu süre zarfinda kayinvalidemler iki üç kere görüştük aynı sehirlerdeyiz ve aramız yürüyerek 15 dakika falan.biraz yaşı var ama gelmek istese gelebilir gelmedi çağırıp davet ettim hazırlıklar yaptım bekledim onlar yine bir şekilde bahane üreterek gelmesi ve bir telefon açıp gelmiyoruz demeyi çok gördüler.nasil söylesem uygun olur diye düşünüyorum beni yok saydılar,umursamadilar bu süre zarfinca maddi manevi hiç bir şey göremedim ve maddi açıdan da bir şey beklemiyordum.bir kere ramazanda ifatara davet ettik ertesi gün telefonda konuşurken benim gelip gelebilceğim buydu dedi bana.biz aile içinde bu tür bir şey yasamadigimiz için ben çok kafama taktım o nişanlılık sürecini çok berbat bir şekilde geçirdim çok defa ayrılmaya kalkistik neyse eşim geldi eğitimden ve biz artık karar verdik o yaz kesin evlenicez evlilik süreci boyunca beni bırakın eşimin arkadasinda hiç bir şekilde durmadılar ben ve ailem sahip çıkarak her şeyi yaptık.butun evi düğün hazırlıklarını yaparken ne yaptınız bir şeye ihtiyaç var mı ya da ben de buradayım gücümün yettiğince yanınizdayim dahi demedi komşunun çocuğu evlenir gibi uzaktan uzağa baktı annem eşime gercekten anne oldu kaynana değil annesinin hiç bir şekilde aklına gelmeyen şeyleri hep düşündü her şeyi en ince ayrıntılarına kadar düşünüp yaptık.tabi bunlar olurken annem arayıp açık açık konuştu ama tartışma gibi değil içini döktü oda ağlayıp kendi bahanelerini anlatıp kendini acindirarak konuyu kapadı bu onun en büyük silahı bugüne kadar herşeyden bu şekilde siyrildigini düşünüyorum.Yalan söyleme huyu var bir kaç defa tanık oldum,kendilerini hep haklı ve insanlardan üst görüyorlar,patavatsız,ve bazen nerede ne konusucagini asla bilmiyor bu tür huylarindan dolayı zaten sogumustum ondan bana zarar veriyordu çok fazla kafama takıyorum çok düşünüyordum ve iliskime de yansıyordu o yüzden daha mesafeli oldum ben araya mesafe koyunca o benden de mesafeli oldu bundan rahatsızlık duymadım tabiki.neyse arkadaşlar gelelim iki gün öncesine biz eşimle abisinden dolayı bir tartışma yaşadık ki bu ilk değil abisi sürekli evimize arabamiza paramızı harcamamiza olumsuz bir şekilde yorum yapar ya acayip ukala birisi ve bugüne karşı ailede her ne isterse olmuş ne soyliycekse söylemiş annesi babası için 6 çocuk içinde tek çocuk gibi.tartistik tartışma nedenimiz de eşim izne ayrılıyor aslında bizim çok ayrı bir planımız vardı ama annesi ve bu abisinin köye gitme planı vardı eşimde arabanın masrafını karşılayın birlikte gidelim diye bir teklifte bulundu bunlar da kabul etti tabi ki ama asıl sorun şu bu abisi eşimi aradı biz ayrı sehirlerdeyiz gel bizi burdan al dedi otobüse binip gelemiyormuş eşim işinden kaynaklı gelemiycegini ifade etti ama anlamıyor abisi bir sürü tavsiye verdi gidip onları alması için eşim kabul etmeyince param olsa zaten kimseye minnet etmem dedi işi gorulmeyince bunlar beni sinirlendirdi şöyle düşünün bir de eşim iş yerine yalanla dolanlanonlari almaya şehir dışına çıksa bu çok rahat ispatlanir ve işten atılır devlete bağlı çalışıyor. ve eşim onlar yüzünden yapmaması gereken şeyler yaptı artık sinirlerim iyice bozulmuştu ne yapacağımı bilmiyorum ama sinirliyim diyorum ki ben burda bu haldeyim eşimle de aram kötü onlar da iyi olmasın.asla böyle düşünecek biri değilim hep Rabbime havale ederim ama gözüm dönmüş ben kayinvalidemi aradım desim ne var ne yok bahsedicem artık yeter uzaktan benim evime müdahil olup huzurumu kacirmasinlar eşim engel oldu sonra aradığımı görünce o dönüş yaptı eşim açmadı bir kaç defa arayınca açtı biraz konuştular şöyle bir cümle geçti aralarında essim dedi ki anne sevemedi bizim aileyi benimseyemedi o da neden sevemiyormus biz onu çok seviyoruz el üstünde tutuyoruz ya dedi neyse ertesi gün beni aradı biraz havadan sudan konuştu sonra direk dedi neden tartisiyorsunuz derdiniz sıkıntınız ne sen neden bizim aileyi sevmiyorsun anlat bakiyim dedi.ben de anlatmaya karar verdim fakat şöyle dusundum ben anlatırım içimi dokerim evet burda haklısın bak şu böyle oldu surda sen yanlışsin gibi tepkiler bekliyorum.bahsetmeye başladım dün böyle böyle oldu her zaman dinden imandan bahsediyorsunuz ama dün eşim sizi gelsin bulunduğunuz yerden alsın diye bir sürü yalan dolan saydiniz konu çıkarlarıniza gelince hep böyle oluyorsunuz dedim ve dün konusulanlarin bir kısmını inkar etti ama kulaklarımla duydum ve eşimde biliyor ben karşımda birinin yalan söylediğine eminsem asla duramıyorum onu illa kabullendiricem ona ben böyle bir uğrasa girdim ve kadın en sonunda dedi ben onu duymamisim o zaman dedim ki duymadığım bir şey için emin olmadığın bir şey için böyle net konuşma o zaman.sonra bana bacı kardeş abi kardeş arasına girme falan dedi ben de bu artık bizim evliliğimizi olumsuz etkiliyor dedim eşime her ağzınıza geleni söylüyorsunuz arkadaşlar eşim ailede en küçük çocuk ve bugüne kadar çok fazla sesi çıkmamış dinlenmeniz ya da düşüncelerine değer verilmemis kişi artık susmaya alışmış ama içine attıkça öfke problemleri yaşıyor.dedim ki artık dedim onun bir eşi bir yuvası var büyüdü bugün 25 yaşına geldi herkesle nasıl dikkat ederek konusuyorsaniz onlarda öyle konusucaksiniz yok sayiyorsunuz her zaman dedim laflarinizi suzgecinizden geçirin ve öyle konuşun dedim bizim beş kavagamizdan ucu sizsiniz sizin bu tavırlarıniz.bunlarin karşılığında bana dedikleri şöyle bu zamana kadar ben sana hep iyi oldum hep arkanda durduk el üstünde tuttum sen çok simarmissin sen buyumemissin sen olgunlasmamissin büyü de gel .kendisi başka konular açtı mesela usttede yazmıştım davet ettim gelmedi ve haber de vermedi diye onu soyledim ben arayıp haber vermediysem sen arayıp sorsayfin diyor bakın buda normal bir şey ama süreklilik kazanınca değil bekli hastayim belki soyleyim böyleyim diyor .
Bir de yazdım ya üstte gelip gelebilceğim buydu dedi diye bunu söyledim dedim o zaman bu lafından sonra senden soğudum ve daha mesafeli olma kararı aldım senin dedi için fesatmis ben kötü bir niyetle söylemedim onu .ben kışın annemlere kalmaya gittim bir haftaligina pazartesi 7 de annemin evindeydim ertesi gün oglende kayanama gittik annemle birlikte bana diyor ki üç gün sonra geldin benim yanıma gelirken bir haber vermedin öncelikle benim evime gelmen kalman gerekiyordu ben eşim olmadan onlarda kalamam bekar kaynimda aynı evde yaşıyor.kendim rahat edemem hiç kalmadım o yüzden ama ondan izin almam gerekiyormuş ben dedim hangi çağda yaşıyoruz ben kocamdan izin alırım alırsam dedim ya böyle her şeyi yalanla dolanla kapamaya çalıştı ama nenkonuda yalan söylediyse direttim doğru olanda biraz birbirimize sesimizi yükselttik o bana fesat karaktersiz insan mısın sen ve birde küfürlü bir şey daha söyledi bu kelamlar karşısında şok oldum neye uğradığımi şaşırdım kadın o kadar egoist ki kendini asla haksız hatalı gormuyor mükemmelsin anne dedim en iyisin en has sensin dedim keşke sende yaşının insanı olsaydın dedim daha çok bir şeyler soyliycekti Allah'a emanet ol dedim ve kapadım ardından hemen aradı beni açmadım ve hemen eşimi ariyip anlattım zaten elim ayağım titriyordu iyi değildim çok ağladım haketmedigim şeyleri duyunca eşimde annesine tepki gösterdi bunları nasıl konuşur diye bana dediği şey keşke tartışmaya girmeseydin o hep kendi doğrusuna inanır falan dedi.durup düşündüm her serde bir hayır vardir belki diyorum artık her şeyi rahatlıkla bana eşime soyleyemez kendini biraz geri çeker.ve bu kadar cirkinlesmesini şuna bagliyorum haksız olan insan bağırır kendini nasıl savunucagini bileme panikler ve karşısındakine saldırır.
Ve aslında asıl konu yarın onların yanına gidicez ve birlikte uzun bir yolculuğa cikicaz bütün bu olandan bitenden sonra biz zaten eşimle karar vermiştik o yüzden şuan böyle oldu diye kararimdan vazgeçmek istemiyorum ama nasıl olucak bilmiyorum nasıl bir hal ve harekette bulunucak yan yana koltuklarda oturucaz falan çok gergin ve benim için biraz mide kaldırıcı bir ortam olucak düşünceleriniz neler genel olarak.kisa kısa bahsetmeye çalıştım anlaşılsın diye daha bahsetmedigim bir çok olay var ama çok daha uzun olucagindan yazmadım zamanınızı aldıysam hakkınızı helal edin.
