Tamam eşiniz desin işte böylece sizde bu huzursuzluktan kurtulursunuzEşime şu an annen gelmesin filan demedim. Çünkü bunun imâsını bile yapsam geri dönüşü olmaz eşim gidip “anne biz bakıcı tutucaz sen gelme” filan der. Ama şu an daha kendim karar vermedim belki isterim diye eşime söylemiyorum.
2 gün bakıcı almam çünkü evdeyken de yine bilgisayar başında çalışıyor olurum ikisini birlikte idare edemem birinin gelmesi şart.
Gelme deyin iki günlük bakıcı bulun. Yoksa hep sinir hastası olursunuz hem de güzel bir ilişkiniz varmıs bu bozulur. Ev ev üstüne olmaz öyle misafirlik olmaz. Kabul etmeyin kibarca açıklayın. Geldikten sonra git demek daha zor olurSelamlar. Ben 7 aylık hamileyim. Eşimin ailesi de benim ailem de uzakta yaşıyor. Ben çalışıyorum hala ve bebek doğunca 4 aylık yasal iznim var. Daha sonra işe geri döneceğim. Mühendisim masa başı çalışıyorum ve haftada sadece 2 gün ofise gidiyorum 3 gün evden çalışıyorum.
Beni aşırı strese sokan bir konu var. Kayınvalidem bebeğe bakmak için gelmek istiyor. Bakıcı tutmayın ben bakarım diyor. Kayınvalidemle bir sorunumuz yok, kararlarıma saygı duyar beni sever. Evdeyken yemeği temizliği o yapar (biraz da ben yapı olarak tembelim iş sevmiyorum). Yani kadın gayet iyi aslında.
Ama beni asıl sıkıntıya sokan evimde sürekli bulunacak bir misafir. Evde rahat edemiyorum kendi annem bile olsa uzun süreli rahat edemem. Bir iki yıldan bahsediyor kreşe gidene kadar filan. Bir kaç kez bakıcı da tutarım yanına yardımcı olur filan dedim ama yok ne gerek var ben hallederim her şeyi diyor.
Çok strese girdim. Gelme istemiyorum desem çok bozulur çünkü çok hevesli. Bir de kalbini kırmamı gerektirecek bir kötülük yapmadı bana hep iyi davrandı.
Kendi annem de kayınvaliden bakmak istiyorsa gelsin baksın engel olma diyor. Ama düşündükçe fenalık geçiriyorum 1 sene misafir mi olur evimde rahatça kocamla sevişemem bile. Ne diyorsunuz? Zamanla alışır mıyım yoksa daha en baştan gelme mi demeliyim? Bebek doğunca fikrim değişir mi?
Yardımcısız evden çalışmanın mümkün olduğunu sanıyorsunuz muhtemelen ama maalesef öyle olmuyorGelme deyin iki günlük bakıcı bulun. Yoksa hep sinir hastası olursunuz hem de güzel bir ilişkiniz varmıs bu bozulur. Ev ev üstüne olmaz öyle misafirlik olmaz. Kabul etmeyin kibarca açıklayın. Geldikten sonra git demek daha zor olur
Bakıcı bulun dedim. Evdeyken bakıcı ilgilenir. İnsan yeri geliyor kicasıyla çocuğuyla anlasamıyor. K.v. melek olsa zor aynı evde. İnsan ayağını uzatıp yatmak istiyor eşiyle sarılıp uzanmak istiyor. Sonra git demek daha zor. Tabi herkesin kendi kararıYardımcısız evden çalışmanın mümkün olduğunu sanıyorsunuz muhtemelen ama maalesef öyle olmuyor
Selamlar. Ben 7 aylık hamileyim. Eşimin ailesi de benim ailem de uzakta yaşıyor. Ben çalışıyorum hala ve bebek doğunca 4 aylık yasal iznim var. Daha sonra işe geri döneceğim. Mühendisim masa başı çalışıyorum ve haftada sadece 2 gün ofise gidiyorum 3 gün evden çalışıyorum.
Beni aşırı strese sokan bir konu var. Kayınvalidem bebeğe bakmak için gelmek istiyor. Bakıcı tutmayın ben bakarım diyor. Kayınvalidemle bir sorunumuz yok, kararlarıma saygı duyar beni sever. Evdeyken yemeği temizliği o yapar (biraz da ben yapı olarak tembelim iş sevmiyorum). Yani kadın gayet iyi aslında.
Ama beni asıl sıkıntıya sokan evimde sürekli bulunacak bir misafir. Evde rahat edemiyorum kendi annem bile olsa uzun süreli rahat edemem. Bir iki yıldan bahsediyor kreşe gidene kadar filan. Bir kaç kez bakıcı da tutarım yanına yardımcı olur filan dedim ama yok ne gerek var ben hallederim her şeyi diyor.
Çok strese girdim. Gelme istemiyorum desem çok bozulur çünkü çok hevesli. Bir de kalbini kırmamı gerektirecek bir kötülük yapmadı bana hep iyi davrandı.
Kendi annem de kayınvaliden bakmak istiyorsa gelsin baksın engel olma diyor. Ama düşündükçe fenalık geçiriyorum 1 sene misafir mi olur evimde rahatça kocamla sevişemem bile. Ne diyorsunuz? Zamanla alışır mıyım yoksa daha en baştan gelme mi demeliyim? Bebek doğunca fikrim değişir mi?
Kv torunu olacak diye seviniyor işte. Bence fitnelik yapan aranıza giren biri değilse,iyi anlaşıyorsanız gelsin bakıcıcan daha iyi olurSelamlar. Ben 7 aylık hamileyim. Eşimin ailesi de benim ailem de uzakta yaşıyor. Ben çalışıyorum hala ve bebek doğunca 4 aylık yasal iznim var. Daha sonra işe geri döneceğim. Mühendisim masa başı çalışıyorum ve haftada sadece 2 gün ofise gidiyorum 3 gün evden çalışıyorum.
Beni aşırı strese sokan bir konu var. Kayınvalidem bebeğe bakmak için gelmek istiyor. Bakıcı tutmayın ben bakarım diyor. Kayınvalidemle bir sorunumuz yok, kararlarıma saygı duyar beni sever. Evdeyken yemeği temizliği o yapar (biraz da ben yapı olarak tembelim iş sevmiyorum). Yani kadın gayet iyi aslında.
Ama beni asıl sıkıntıya sokan evimde sürekli bulunacak bir misafir. Evde rahat edemiyorum kendi annem bile olsa uzun süreli rahat edemem. Bir iki yıldan bahsediyor kreşe gidene kadar filan. Bir kaç kez bakıcı da tutarım yanına yardımcı olur filan dedim ama yok ne gerek var ben hallederim her şeyi diyor.
Çok strese girdim. Gelme istemiyorum desem çok bozulur çünkü çok hevesli. Bir de kalbini kırmamı gerektirecek bir kötülük yapmadı bana hep iyi davrandı.
Kendi annem de kayınvaliden bakmak istiyorsa gelsin baksın engel olma diyor. Ama düşündükçe fenalık geçiriyorum 1 sene misafir mi olur evimde rahatça kocamla sevişemem bile. Ne diyorsunuz? Zamanla alışır mıyım yoksa daha en baştan gelme mi demeliyim? Bebek doğunca fikrim değişir mi?
Ben 4 gün sadece annemi yanımda istedim halam da vardı annem ameliyat olmuştu çünkü. Ondan sonra hep yalnız baktım. Kvde istemedim yanımda uzun süreli misafirlikte muhakkak insan rahatsız oluyor.Selamlar. Ben 7 aylık hamileyim. Eşimin ailesi de benim ailem de uzakta yaşıyor. Ben çalışıyorum hala ve bebek doğunca 4 aylık yasal iznim var. Daha sonra işe geri döneceğim. Mühendisim masa başı çalışıyorum ve haftada sadece 2 gün ofise gidiyorum 3 gün evden çalışıyorum.
Beni aşırı strese sokan bir konu var. Kayınvalidem bebeğe bakmak için gelmek istiyor. Bakıcı tutmayın ben bakarım diyor. Kayınvalidemle bir sorunumuz yok, kararlarıma saygı duyar beni sever. Evdeyken yemeği temizliği o yapar (biraz da ben yapı olarak tembelim iş sevmiyorum). Yani kadın gayet iyi aslında.
Ama beni asıl sıkıntıya sokan evimde sürekli bulunacak bir misafir. Evde rahat edemiyorum kendi annem bile olsa uzun süreli rahat edemem. Bir iki yıldan bahsediyor kreşe gidene kadar filan. Bir kaç kez bakıcı da tutarım yanına yardımcı olur filan dedim ama yok ne gerek var ben hallederim her şeyi diyor.
Çok strese girdim. Gelme istemiyorum desem çok bozulur çünkü çok hevesli. Bir de kalbini kırmamı gerektirecek bir kötülük yapmadı bana hep iyi davrandı.
Kendi annem de kayınvaliden bakmak istiyorsa gelsin baksın engel olma diyor. Ama düşündükçe fenalık geçiriyorum 1 sene misafir mi olur evimde rahatça kocamla sevişemem bile. Ne diyorsunuz? Zamanla alışır mıyım yoksa daha en baştan gelme mi demeliyim? Bebek doğunca fikrim değişir mi?
Ben İstanbuldayım, burada asgari ücreti kabul eden bakıcı bulmak çok zor. Dün bir arkadaşım asgari ücret + sigorta verecek (sigorta maliyeti 6 bin.) Sigorta istemiyorsa 20 bin vereyim diyor. Bulamiyor bakıcı. Begenmiyorlarmıs bu rakamı. Başka bir arkadaşım yarım gün haftada 5 gün günde 4 saat bakiciya ayda 21bine çok zor bakıcı buldu. :/Evet bir de bu yönleri var. İyi bir bakıcı ise normalin üzerinde ödemesi var bir de. Bizim burda çoğu asgari ücret altı ödüyor veya asgari ödeniyor. Bizim bakıcı, olabilenin en iyisi diyelim (anne kadar değil elbet) asagarinin üzerinde ödüyoruz ki elimizden gitmesin, çocuğa iyi baksın diye elimizde tek seçenek.
Giderse çok zora girerim. Çocuğum kreş yaşında ama, benim oğlum çok hareketli. Saldırgan, arkadaşa vuran, kıran bir çocuk değil. Aksine çok sevecen ve koruyan ama işte o durdulamayan enerjisi yüzünden sürekli koşma, atlama, zıplama eğiliminde. Koşarken başkasının çocuğuna çarpar ve istemedende olsa zarar verir diye, şu an aktiviteler ile ehlilestiriyoruz o şekilde göndermeyi planlıyorum. Eğitim aile de başlar ve çocuğumu birazda olsa durultmadan, diğer çocukları riske edemem. Çünkü benzer şekilde benim çocuğum zarar görse çocuğa değil, ailesine sert çıkarım.
Tamamen aynı fikirdeyim, bende aynılarını yaşadım. Dediğiniz gibi evden de çocuktan da uzaklaştım. Hatta üzülerek farkettim ki çocuktan daha fazla uzaklasmisim çünkü zaten yardım adı altinda bana çok annelik yapma fırsatı vermedi. Evimin işine yemek hariç nerdeyse hiç karismadi,hep bebekle ilgilendi bende kendimi ev işine verdim bir süre sonra bebeğimin annesi değil de bakıcısı hatta süt annesi gibi oldum. Artık yalnız kalmak istediğimi anlatabilmem baya zamanımı aldı ama hala ota b.ka gelmeye çalışıyor. Gelemezse yarım saatte bir iyi misiniz paşam nasıl diye darliyor. Bizde kaynanamla çok çok iyi olmasa da kötü degildik ama şu an tüm bunlar yüzünden sesini duysam tüylerim kalkacak kadar nefret eder hale geldim ve bunu da 2-3 gün önce farkettim. Bebek konusunda tarzımız çok çatışıyor,zaten çok zor bir kadın. Fazla muhabbet tez ayrılık getirir lafına çok inanıyorum. Sadece kaynana için değil annelerden biriyle kesinlikle uzun soluklu aynı evde yasanmamali. Bebekten sonra cinsellik zaten çok zor oluyor bide kaynana evdeyken geçmiş olsun. Bebek izin verse kaynana faktorunden gol yeniyor. Biz mesela bebeğimiz yatak odamızda uyuyor diye akşam o yatınca salonda yapıyoruz ne yapiyosak ama kaynana TV başında gelin Survivor başlamış diyince hayatı sorguluyor insan. Özetle hiç tavsiye etmem. Olay "oh mis gibi yardım hemde tanıdık daha ne istiyorsun" olayı değil. O yüzden ya kendiniz bakın yada bakıcı tutun. Avantajlı bir mesleğiniz var bebek bakiciyla çok yalnız kalmayacak.Aynı yollardan gecmis biri olarak size tavsiye vereyim. Çalışıyorsunuz maddi durumunuz idare etmeye yeter diye tahmin ederek yazıyorum. Bu dediklerimi lütfen önemseyin.
Benim kayınvalidem de çok iyidir. Hiç sorunumuz yok ama iş çocuk bakmaya gelince bir de haftada 2 gün çalışınca geri kalan günlerde eve de çocuğa da ilginiz azalıyor. Evinizden soguyorsunuz. Çünkü evde öyle ya da böyle başka biri var oluyor. Ben özel alanına çok kıymet veren biriyim beni aşırı zorladı. Yemeği yaptı, temizliği çocuklara bakmayı hep fedakarlıkla yaptı ama ben asla mutlu olmadim. Olmuyor öyle evde biriyle.
Size tavsiyem. Şimdiden bir bakıcı bulun. Böylece 4. Aydan sonraya da alışmış olur. Siz evdeyken ev işleriyle, çocuğun belli bazı bakimlariyla ilgilenir. Siz kadına kadın da eve çocuğa size alışır. Hem de en zorlu lohusa dönemini daha stressiz atlatirsiniz. Kahvaltınız yemeğiniz hazır olur, misafiriniz agirlanir. Dolabınıza birşeyler ayarlar. Sütünüz olsun diye içecekler hazırlar vs vs .. sonrasında kayinvalideyle birlikte bir süre daha kalsın. Sonra kayınvalideniz de bakar ki işleri yoluna koydunuz çok kalmaz gider. Siz de daha rahat edersiniz. Gerçekten bu o kadar kıymetli ve önemli ki... Lütfen bu dediklerimi yabana atmayın. Önemseyin. Yapılmıyor kaynanayla ya da anneyle.
Şu an doğudayız ve batı, daha kıyı şeritlerde daha pahalı. Çünkü yaşam çok daha pahalı oralarda. Daha önce doktor bir çiftin yanında çalışmış. Asgarinin altında verip, önce çocuk diye anlaşmışlar sonra yemek yap, evi toparla, çocuk uyunca ütü yap vs. Denmiş ve ordan ayrılmış.Ben İstanbuldayım, burada asgari ücreti kabul eden bakıcı bulmak çok zor. Dün bir arkadaşım asgari ücret + sigorta verecek (sigorta maliyeti 6 bin.) Sigorta istemiyorsa 20 bin vereyim diyor. Bulamiyor bakıcı. Begenmiyorlarmıs bu rakamı. Başka bir arkadaşım yarım gün haftada 5 gün günde 4 saat bakiciya ayda 21bine çok zor bakıcı buldu. :/
Bebekli hayatta bunları yapabileceğinizi düşünmeniz çok tatlı ama ne yazık ki tek derdi çalışırken bebeğine iyi bakılması oluyor insanın…Bakıcı bulun dedim. Evdeyken bakıcı ilgilenir. İnsan yeri geliyor kicasıyla çocuğuyla anlasamıyor. K.v. melek olsa zor aynı evde. İnsan ayağını uzatıp yatmak istiyor eşiyle sarılıp uzanmak istiyor. Sonra git demek daha zor. Tabi herkesin kendi kararı
Şahsen tam olarak katılmıyorum. Evet iyi bakılması herkesin en büyük isteği o kısma lafım yok ama bebekli hayatta da bahsi geçen şeyler eskisi kadar sık olmasa da yapılabiliyor. Biz mesela bebeğimiz uyurken dizi izliyoruz sık sık. En basiti kaynana evdeyken bunu yapamıyoruz yapsak bile kadının yanında sarmaş dolaş oturulmuyor kanka gibi takılıyoruz. Yada evde yalnizsam oğlumun bir uykusunu kendime ayırıyorum normalde. Uzanıyorum, kitap okuyorum,müzik dinliyorum vs. Ama kaynana varken onla oturup eş dost akraba dedikodularına eşlik etmem falan bekleniyor. Zaten kadına Allah bir çene vermiş düşman başınaBebekli hayatta bunları yapabileceğinizi düşünmeniz çok tatlı ama ne yazık ki tek derdi çalışırken bebeğine iyi bakılması oluyor insanın…
Bebekten bebeğe değişiyor işte, ben 15 aydır bebeğimin müdahalem olmadan aralıksız 1.5 saat uyuduğunu görmedim. Bazı bebek de beşiğinde uyuyor birkaç saat. Yani benim için hayat çok zor o yüzden anlamam çok mümkün değil gibiŞahsen tam olarak katılmıyorum. Evet iyi bakılması herkesin en büyük isteği o kısma lafım yok ama bebekli hayatta da bahsi geçen şeyler eskisi kadar sık olmasa da yapılabiliyor. Biz mesela bebeğimiz uyurken dizi izliyoruz sık sık. En basiti kaynana evdeyken bunu yapamıyoruz yapsak bile kadının yanında sarmaş dolaş oturulmuyor kanka gibi takılıyoruz. Yada evde yalnizsam oğlumun bir uykusunu kendime ayırıyorum normalde. Uzanıyorum, kitap okuyorum,müzik dinliyorum vs. Ama kaynana varken onla oturup eş dost akraba dedikodularına eşlik etmem falan bekleniyor. Zaten kadına Allah bir çene vermiş düşman başına