- 28 Aralık 2016
- 1.840
- 4.600
- 40
Dışardan insanların yorumlarını almak için yazdım zaten buraya. Siz de bu şekilde görüyorsunuz olayı. Haklısınız da. Zaten farkındayım özellikle ailemle ilgili olan kısmın. Sağolsun annem babam siz mutlu olun da gerisi önemsiz modunda yaklaştılar. İlk defa bir kavgamıza şahit oldukları için de benden yapıcı davranmayı bir şans daha vermemi rica ettiler. Belki işe yarar belki yaramaz ama en azından denemiştim diyebilmek istiyorum sanırım. Şu an bırakıp gitmek de hiç kolay gelmiyor malesef. Gidersem her şey net bir şekilde bitecek. Geri dönüşü olmayacak ve şu an fikren buna hazır değilim malesef.
Siz biter diye korkuyorsunuz eşinizin hiç öyle bir korkusu yok. Çünkü kovduğu halde gitmemişsiniz. Neden çekinsin.Bizim ne olacağımız bugün belli olacak aslında. İki ailede gidicek ve başbaşa kalıp detaylıca konuşma şansımız olacak. Eşim aslında annesinin huyunu biliyor. Bunu cümle içinde de söylüyor. Bana sitem ettiği şey 2 gün idare edemedin diyor. Tüm kavga böyle başladı zaten. Haz edemedim bu cümleyi çünkü lohusa olan benim. Burdan burdan uzadı tartışma büyüdü işte. Eş aileleri neden böyle anlamıyorum gerçekten.
Aslında ikimizde çok fevriyiz. Yani sinir anında ben yakıp yıkıyorum o da benim iki katım yakıp yıkıyo. Bazen çok basit konularda bile aşırı yükseliyoruz. Ben zaten ailemin ricasıyla terapiye de gitmeye karar verdim aşırı çıkışlarım için. Lohusalıkla birleşince daha da aşırı olduğu için endişe edip rica ettiler, gideceğim. Belki sonra aile terapisi de düşünülebilir.Eşinizle bir kez daha konuşun. Birbirinizden beklentilerinizi şikayetlerinizi. Sizinle aile olduğunu idrak etmeli, öfke anında dahi sizi bu şekilde kırmayacağına söz vermeli. Tabi öyle kuru kuru sözler değil zamanla göreceksiniz değişimi.
Siz eşinize inanıyorsanız kimseye laf düşmez. Siz anlayacaksınız onu.
Bu yaşadığınız kaos inanılmaz üzücü olmuş, 12 günlük lohusa halinizle.. Eşinizin kabahati büyük. Ama madem yapıcıydı konuşmanız. O minik bebeğin hatırına yeni bir sayfa açın ve devam edin. Yıkmayın hemen köprüleri.
Anne babanıza da vereceğiniz en güzel cevap 'mutlu olmak' olur. Gerçekten olursanız, onlar bunu hisseder anlar zaten.
Umarım eşiniz sizi utandırmaz. Ailenizden de özür diletin bence, bu yaşananlar yersiz ve anlamsızdı siz de şahit oldunuz diye özür dileyin hatta ikiniz de.
Ve kayınvalideye gelecek olursak. Neyse ona gelmek istemem. O tür insanları uzak tutmaktan başka çözüm yok.
Artık konularda kayınvalide sorunlarını görünce çıldırıyorumKızlar bu hem iç dökme hem de akıl alma olacak. O yüzden uzun olabilir. Okuyanlara teşekkür ederim.
Eşimle 6 senedir tanışıyoruz, 2 senelik evliyiz.12 günlük bir bebeğim var. KV ile başlangıçta harika bir ilişkimiz vardı. Ne zaman nişanlandık, çeyizler vs almaya başladık kv ile sorunlar da başladı. Ona bir şey demesemde zaman içerisinde doldukça eşime patlamalar vs oldu. Ama dün büyük bir kaos yaşadık.
Doğum için aileler geldi, bizde kalıyorlar.Normal doğum yapacaktım, acil sezaryene döndü. Psikolojik olarak bitik bir şekilde doğuma girdim. Sonra KV geldi ve sorunlar başladı. Biz eltimle görüşmüyoruz. Daha doğrusu eltim ve kayınbiraderim kimse ile görüşmüyor. Eltimin ailesi falan da düşman bu tarafa karşı. Biz de eşimle arada kaynadık bize de küstüler falan. Eltim de benden kısa zaman önce doğum yaptı. KV hamilelik sürecinden tutun, doğum yaptığım gün hastaneye kadar sürekli olarak onun yaptıklarından bahsetti. O bu marka beze iyi diyo sende al, o emzirme danışmanı tuttu sende tut, o bu babynesti aldı sende bu renk al, o bu doktora iyi diyo sende git vs vs bütün hamileliğim böyle geçti. Doğum yaptığım gün de yedi sülalesini ve konuşmadığım eltiyi arayıp sütü gelmiyo diye duyurunca ki yeni doğum yapmışım hiç de gelmeyebilirdi ben delirmeye başladım. Haliyle suratım asıldı. Eşim o ara yoktu. Mesajda bu konu yüzünden başlayıp ağır bir tartışma yaşadık. Annesi ben surat astım diye küstü eltime gitti 1 hafta kadar orda kaldı 3 gün önce eltimin ailesi gelecek diye mecburen bana geldi
Geldiğinden beri annemi de beni de her lafı her hareketiyle aşağılamaya çalışıyor. Biz duymazdan geliyoruz. Emzirme ile ilgili aşırı bir baskı var 15-20 dj da bir emzireyim diye baskı yapıyor, bebeği alıyor memeye dayıyor mememi sıkıyor falan. Sürekli aç bu çocuk, doymuyor, memeyi tutamıyor vs diye konuşuyor. Ben de darlandım haliyle.En son ben bebeğinde belli bir kapasitesi var obez mi olsun diye cevap verince eşime şikayet etmiş beni. Zaten tahmin etmiştim. Bu süreçte eşimle aramız da berbat durumda. Her an ayrılabilecek vaziyetteyiz. Aileler haberdar. Benim ailem beni götürmek için bekliyor falan. Şikayetini eşim bana söyledi, ben durumu açıkladım, konu bizim aramızda sertleşti. İstediğin zaman git annenlerle falan dedi. Sinir anıyla kovmuşluğu da çoktur. Ciddiye almıyorum. Bu sefer ağladım, annem gördü. Dayanamadım herkesin yanına gittim. Biz bebekle gidiyoruz minvalinde bir konuşma başlattım. Başta konu uzamasın diye kv falan karıştırmadım. Eşim resmen ısrar etti esas konu bunlar değil diye. Başladım kv ye anlatmaya elti mevzusu dan ne kadar rahatsız olduğumu. Sonra bi an herkes bağırıyordu. Kp bana sen zaten devam etmek istemiyorsun diyordu. Eşim net bir şekilde bitti falan diyordu. Benim babam şoklar içinde. Beni zaten dinleyen yok falan. İnanılmaz bir kaos vardı. Akşamın sonunda bir şekilde bebek için şuanlık benim dönmememe, ayrılmaya karar verdik belirli koşullarla. Bugün tüm aileler dönecek evlerine. Daha bebeğimi yıkamadık bile.
Benim yardım istediğim konular şunlar. Kendi aileme çok ayıp oldu. Çünkü konulara dahil de değiller, alakaları da yok ama eşim tam bir misilleme insanı. Ailem maddi manevi her zaman her türlü desteği old. Kayınailem manevi olarak sürekli yıprattı. Maddi olarak da evlerine gidince yediğim içtiğim dışında ne düğünde ne doğumda 1 liraları geçmedi. Hatta onlara verilen altınları falan saklıyorlar benden. Ben gönüllerini nasıl alıcam anne babamın? Evet bana kırılmadılar, kızmadılar. Ama üzüldüler biliyorum.
Eşime şans vererek hata mı ettim? 12 günlük bebeğinize verdim aslında ben bu şansı. Ama sanki annemlerle gitsem daha mı iyi olacaktı? Eşim çabuk gaza gelen biri. Sinirli de bir yapısı var. O yüzden kavgalarının şiddetli oluyor genelde. Bu sefer ailelere de yansıyınca iş iyice büyüdü.
Ayrıca özellikler kv yı hayatımdan uzak tutmam lazım. Ne yapmalıyım?
Ailenizle dönseydiniz sorunlar çözülürdü...Kızlar bu hem iç dökme hem de akıl alma olacak. O yüzden uzun olabilir. Okuyanlara teşekkür ederim.
Eşimle 6 senedir tanışıyoruz, 2 senelik evliyiz.12 günlük bir bebeğim var. KV ile başlangıçta harika bir ilişkimiz vardı. Ne zaman nişanlandık, çeyizler vs almaya başladık kv ile sorunlar da başladı. Ona bir şey demesemde zaman içerisinde doldukça eşime patlamalar vs oldu. Ama dün büyük bir kaos yaşadık.
Doğum için aileler geldi, bizde kalıyorlar.Normal doğum yapacaktım, acil sezaryene döndü. Psikolojik olarak bitik bir şekilde doğuma girdim. Sonra KV geldi ve sorunlar başladı. Biz eltimle görüşmüyoruz. Daha doğrusu eltim ve kayınbiraderim kimse ile görüşmüyor. Eltimin ailesi falan da düşman bu tarafa karşı. Biz de eşimle arada kaynadık bize de küstüler falan. Eltim de benden kısa zaman önce doğum yaptı. KV hamilelik sürecinden tutun, doğum yaptığım gün hastaneye kadar sürekli olarak onun yaptıklarından bahsetti. O bu marka beze iyi diyo sende al, o emzirme danışmanı tuttu sende tut, o bu babynesti aldı sende bu renk al, o bu doktora iyi diyo sende git vs vs bütün hamileliğim böyle geçti. Doğum yaptığım gün de yedi sülalesini ve konuşmadığım eltiyi arayıp sütü gelmiyo diye duyurunca ki yeni doğum yapmışım hiç de gelmeyebilirdi ben delirmeye başladım. Haliyle suratım asıldı. Eşim o ara yoktu. Mesajda bu konu yüzünden başlayıp ağır bir tartışma yaşadık. Annesi ben surat astım diye küstü eltime gitti 1 hafta kadar orda kaldı 3 gün önce eltimin ailesi gelecek diye mecburen bana geldi
Geldiğinden beri annemi de beni de her lafı her hareketiyle aşağılamaya çalışıyor. Biz duymazdan geliyoruz. Emzirme ile ilgili aşırı bir baskı var 15-20 dj da bir emzireyim diye baskı yapıyor, bebeği alıyor memeye dayıyor mememi sıkıyor falan. Sürekli aç bu çocuk, doymuyor, memeyi tutamıyor vs diye konuşuyor. Ben de darlandım haliyle.En son ben bebeğinde belli bir kapasitesi var obez mi olsun diye cevap verince eşime şikayet etmiş beni. Zaten tahmin etmiştim. Bu süreçte eşimle aramız da berbat durumda. Her an ayrılabilecek vaziyetteyiz. Aileler haberdar. Benim ailem beni götürmek için bekliyor falan. Şikayetini eşim bana söyledi, ben durumu açıkladım, konu bizim aramızda sertleşti. İstediğin zaman git annenlerle falan dedi. Sinir anıyla kovmuşluğu da çoktur. Ciddiye almıyorum. Bu sefer ağladım, annem gördü. Dayanamadım herkesin yanına gittim. Biz bebekle gidiyoruz minvalinde bir konuşma başlattım. Başta konu uzamasın diye kv falan karıştırmadım. Eşim resmen ısrar etti esas konu bunlar değil diye. Başladım kv ye anlatmaya elti mevzusu dan ne kadar rahatsız olduğumu. Sonra bi an herkes bağırıyordu. Kp bana sen zaten devam etmek istemiyorsun diyordu. Eşim net bir şekilde bitti falan diyordu. Benim babam şoklar içinde. Beni zaten dinleyen yok falan. İnanılmaz bir kaos vardı. Akşamın sonunda bir şekilde bebek için şuanlık benim dönmememe, ayrılmaya karar verdik belirli koşullarla. Bugün tüm aileler dönecek evlerine. Daha bebeğimi yıkamadık bile.
Benim yardım istediğim konular şunlar. Kendi aileme çok ayıp oldu. Çünkü konulara dahil de değiller, alakaları da yok ama eşim tam bir misilleme insanı. Ailem maddi manevi her zaman her türlü desteği old. Kayınailem manevi olarak sürekli yıprattı. Maddi olarak da evlerine gidince yediğim içtiğim dışında ne düğünde ne doğumda 1 liraları geçmedi. Hatta onlara verilen altınları falan saklıyorlar benden. Ben gönüllerini nasıl alıcam anne babamın? Evet bana kırılmadılar, kızmadılar. Ama üzüldüler biliyorum.
Eşime şans vererek hata mı ettim? 12 günlük bebeğinize verdim aslında ben bu şansı. Ama sanki annemlerle gitsem daha mı iyi olacaktı? Eşim çabuk gaza gelen biri. Sinirli de bir yapısı var. O yüzden kavgalarının şiddetli oluyor genelde. Bu sefer ailelere de yansıyınca iş iyice büyüdü.
Ayrıca özellikler kv yı hayatımdan uzak tutmam lazım. Ne yapmalıyım?
Bebeginiz hayırlı olsun öncelikli olarak iki taraf neden aynı anda gelir hiç anlayamam zaten doğum yapmış biri var evi kalabalık etmeye ne gerek var bence önce bir taraf gelmeli biraz kalmalı sonra diğer tarafın ailesi gelmeli. Şu durumda iki tarafta evlerine dönmeli. Sizde ani karar vermeyin aileniz zaten her daim yanınızda ne zaman gitseniz gel derler. Onlar gittikten sonra eşinizle karşılıklı oturup konuşun tek tek açıklayın. Siz görüşmek istemiyorsanız görüşmeyin(aramayın bile) Ma eşiniz görüşmek istiyorsa o görüşsün ailesiyle sonuç olarak. Ama eşiniz de annesini evinizdeki konulara dahil etmemeli dengeyi kurabilmeli. Ne isteyip istemediğimizi konuşmanızı öneririm. Çok üzülmeyin lütfen bebeğiniz var onu düşününKızlar bu hem iç dökme hem de akıl alma olacak. O yüzden uzun olabilir. Okuyanlara teşekkür ederim.
Eşimle 6 senedir tanışıyoruz, 2 senelik evliyiz.12 günlük bir bebeğim var. KV ile başlangıçta harika bir ilişkimiz vardı. Ne zaman nişanlandık, çeyizler vs almaya başladık kv ile sorunlar da başladı. Ona bir şey demesemde zaman içerisinde doldukça eşime patlamalar vs oldu. Ama dün büyük bir kaos yaşadık.
Doğum için aileler geldi, bizde kalıyorlar.Normal doğum yapacaktım, acil sezaryene döndü. Psikolojik olarak bitik bir şekilde doğuma girdim. Sonra KV geldi ve sorunlar başladı. Biz eltimle görüşmüyoruz. Daha doğrusu eltim ve kayınbiraderim kimse ile görüşmüyor. Eltimin ailesi falan da düşman bu tarafa karşı. Biz de eşimle arada kaynadık bize de küstüler falan. Eltim de benden kısa zaman önce doğum yaptı. KV hamilelik sürecinden tutun, doğum yaptığım gün hastaneye kadar sürekli olarak onun yaptıklarından bahsetti. O bu marka beze iyi diyo sende al, o emzirme danışmanı tuttu sende tut, o bu babynesti aldı sende bu renk al, o bu doktora iyi diyo sende git vs vs bütün hamileliğim böyle geçti. Doğum yaptığım gün de yedi sülalesini ve konuşmadığım eltiyi arayıp sütü gelmiyo diye duyurunca ki yeni doğum yapmışım hiç de gelmeyebilirdi ben delirmeye başladım. Haliyle suratım asıldı. Eşim o ara yoktu. Mesajda bu konu yüzünden başlayıp ağır bir tartışma yaşadık. Annesi ben surat astım diye küstü eltime gitti 1 hafta kadar orda kaldı 3 gün önce eltimin ailesi gelecek diye mecburen bana geldi
Geldiğinden beri annemi de beni de her lafı her hareketiyle aşağılamaya çalışıyor. Biz duymazdan geliyoruz. Emzirme ile ilgili aşırı bir baskı var 15-20 dj da bir emzireyim diye baskı yapıyor, bebeği alıyor memeye dayıyor mememi sıkıyor falan. Sürekli aç bu çocuk, doymuyor, memeyi tutamıyor vs diye konuşuyor. Ben de darlandım haliyle.En son ben bebeğinde belli bir kapasitesi var obez mi olsun diye cevap verince eşime şikayet etmiş beni. Zaten tahmin etmiştim. Bu süreçte eşimle aramız da berbat durumda. Her an ayrılabilecek vaziyetteyiz. Aileler haberdar. Benim ailem beni götürmek için bekliyor falan. Şikayetini eşim bana söyledi, ben durumu açıkladım, konu bizim aramızda sertleşti. İstediğin zaman git annenlerle falan dedi. Sinir anıyla kovmuşluğu da çoktur. Ciddiye almıyorum. Bu sefer ağladım, annem gördü. Dayanamadım herkesin yanına gittim. Biz bebekle gidiyoruz minvalinde bir konuşma başlattım. Başta konu uzamasın diye kv falan karıştırmadım. Eşim resmen ısrar etti esas konu bunlar değil diye. Başladım kv ye anlatmaya elti mevzusu dan ne kadar rahatsız olduğumu. Sonra bi an herkes bağırıyordu. Kp bana sen zaten devam etmek istemiyorsun diyordu. Eşim net bir şekilde bitti falan diyordu. Benim babam şoklar içinde. Beni zaten dinleyen yok falan. İnanılmaz bir kaos vardı. Akşamın sonunda bir şekilde bebek için şuanlık benim dönmememe, ayrılmaya karar verdik belirli koşullarla. Bugün tüm aileler dönecek evlerine. Daha bebeğimi yıkamadık bile.
Benim yardım istediğim konular şunlar. Kendi aileme çok ayıp oldu. Çünkü konulara dahil de değiller, alakaları da yok ama eşim tam bir misilleme insanı. Ailem maddi manevi her zaman her türlü desteği old. Kayınailem manevi olarak sürekli yıprattı. Maddi olarak da evlerine gidince yediğim içtiğim dışında ne düğünde ne doğumda 1 liraları geçmedi. Hatta onlara verilen altınları falan saklıyorlar benden. Ben gönüllerini nasıl alıcam anne babamın? Evet bana kırılmadılar, kızmadılar. Ama üzüldüler biliyorum.
Eşime şans vererek hata mı ettim? 12 günlük bebeğinize verdim aslında ben bu şansı. Ama sanki annemlerle gitsem daha mı iyi olacaktı? Eşim çabuk gaza gelen biri. Sinirli de bir yapısı var. O yüzden kavgalarının şiddetli oluyor genelde. Bu sefer ailelere de yansıyınca iş iyice büyüdü.
Ayrıca özellikler kv yı hayatımdan uzak tutmam lazım. Ne yapmalıyım?