bugünki menün güzel,,dün kide güzel görünüyordu sonradan değişiklikler olmuş
azmederseniz istediğiniz kg ya düşersiniz ama azmedeceksiniz,,,oğlan akızdım prinçli çorbayı içeyim,,yiyecek bişey bulamadım tost yiyeyim le bu iş olmaz canım,,,,kalann kalsın dökülen dökülsün bu zamana kadar onlara kıyamayıp kg aldın kendine kıydın ,,,,bende öyleydim kendime kıymayı bıraktım dökülene kalana kıydım,,kıyamadığımı buzluğa attım karatay yapmayanlara çocuklara çıkardım yine de ziyan etmemeye çalıştım,,,yanında çantanda her zaman kuruyemiş olsun zorda kaldığın an çıkarıp ye zararlı bişey yemektense bunu alışkanlık haline getir ,,,,
çocuk bu herşeyi yapacak dökecek saçacak ben o yaramzdan 3 tane büyüttüm 3 ü de yaramazdı,,,iş dönüşü ufaklığı kreşten alırdım eve koşturur diğerlerini alır eve girerdim üstümü değiştirip yemeğe koşardım,,,,,,ufaklık ilgi diğerleri yemek bekler açım açım diye bağırırlar,,,çocuklar aç ufaklıkla ilgilenmeye vakit yok odasına giderdi 3 kapaklı dolapta ne varsa yere atardı bütün ütülüler,,,dürülüler, çekmecedekiler yerde, işim bitince odaya bir girerdim 1 metre boyunda yığıntı olmuş naptın diye hesap sorunca pişkin pişkin suratıma bakardı saklanmazdı da, sinirlenir toplardım sonraki gün yine, yine alışkanlık haline geldi kime kızsa gider yerle bir ederdi dolabı bu aylarca sürdü, bazen ben bazen ablası toplardı,,,ne dövdüm ne sövdüm,,,çocuk kendi çapında haklı anneyi 10 saat göremiyor gelince ilgi bekliyor anne koşturmacada ilgi yine yok ne zaman iş bitecek anne ilgilenecek,,,, dövsem yine yapacak ben dövmeyi beceremiyordum zaten,,.....SABIR SABIR SABIR....
Haklısın cnm ama benim son 4 senede yaşadıklarım beni bu kadar sinirli bale getirdi.normalde çok uysal bir insandım. önce annemi kanserden kaybettim 1 senelik evliyken. sonra kayınbabamı. sonrada babam yatalak oldu oğlum 1 yaşındayken 2.5 sene hastanelerde yaşadık resmen .ne evimle ne oğlumla ilgilenemediğim çok zaman oldu. sonra eşim dolandırıldı .hala toplarlayamadı .bu ocak ayındada babamı kaybettim .yani üstüste geldi ve bu yük beni yemeğe itti.üzüldükçe yedim yedim ve 68 kilo ile evlenmişken 100 ün üstünde doğuma gittim.neyse söylediklerini kulağıma küpe etcem .çantamda kuruyemiş taşıyacam.gecen sene 80 kiloya kadar düşmüştüm spor da yaptığım için 75 gösteriyordu. herkes çok şasırmıştı.birkez başardım yine başarıcam.çok sağol yazdıkların için