Merhabalar arkadaslar,
benim sorunum esimle.
biz avrupada yasiyoruz. esim tr de yetismis adanalidir. 9-10 cocuklu bir ailenin ferdi. ama babasi ögretmen,.. kardeslerinin cogu üniversite mezunu.. cok iyi yerlerde kariyer sahibiler.
esim liseden sonra üniversiteyi avrupada okudu. zaten kendisi ile üniversitede tanistik evlendik.
ben avrupada yetistim. burada yasamaya karar verdik. kendiside tanistigimizda bir iki yil avrupada calisip daha sonra türkiyeye dönmeyi istedigini söylerdi hep. avurpada okumasina ragmen almancasi cok düzgün degil. anliyor ama kendisini almanca ifade edemiyor. ilk basta calisma müsadeside yoktu, 9 ay falan calisma izni almakla vaktimiz gecti bu süre sarfinda ben calistim o evdeydi. burada kariyerim cok iyi ama esimle problemler yasadim bu süre sarfinda hep sacma sapan kavgalar cikti, hep tartistik, sonunda ben cok agresif olmaya basladim. saldirgan oldum. esime saldirdim. hatta bir seferinda namusuma hakaret etti, bende bicak cektim :-( ama öyle öfkeliydimki.. tabiki bicaklamak icin degil. sadece beni ne kadar yaraladigini göstermek icin. cünkü konusmak ise yaramiyordu. bana dariliyor günlerce konusmuyor.. suclu oldugu halde yataklari ayiriyordu. bu tabiki isimede yansidi. isimi degistirdim. sonra esim cok iyi egitimi oldugu halde ve isinden cok iyi anladigi halde is bulamadi (almancasi yüzünden). birlikte is kurmaya karar verdik. isimiz ilk etapta iyi gitmedi. yine herseye ben kosturmak zorunda kaldim. cünkü esimin almancasi yüzünden pek bisey yapamadi. müsterilerle falan hep ben görüsmek zorunda kaldim. muhasebeyi ben yapmak zorunda kaldim. ama en ufak kararlarda dahi sen karisma dedi durdu. bu sirada biz issizlik paramla ve abisinin verdigi paralarla gecindik. abisinin verdigi paranin cogu kurdugu sirkete harcandi zaten. benim issizlik param bittiginde zaten ben yeni is arayip buldum. nede olsa gelirimiz yoktu ve bi sekilde bu ev dönmezi gerek. simdi 2.5 yil oldu evleneli, hala ben ödüyorum kirayi, aidatlari v.s. sirketten kazandigi sirketin masraflarina yetmiyor. 2.5 sene oldu dügünde, ev esyalarinda v.s. allaha sükür ailesi ile hic sorunum olmadi, ailesini iyide tanimiyorum. inanirmisiniz kayinvalidemi en fazla 3 saat gördüm
kayinbabamida istemeye geldiginde
neyse 2.5 senede bir defa tatile gittik onuda ben ödedim o sadece eslik etti. zaten o tatilde hic güzel gecmedi, gecimsizlik oldu, beni asagiladi (zeytin almistim büfeden tabagima otelde, cok zeytin aldin diye beni rezil etti.. ) neyse.. bu arada hep gecimsizliklerimiz oldu..ama artik ben sinirli ve agresif degilim. kavga ettigimizde odama cekiliyor, dizi falan izliyor kendi halime kaliyordum. ama en ufak kavgamizda bana hakaretler etti, bende durmadim ona hakaretler ettim (bunun icin kendimle gurur duymuyorum elbette.. keske olmazaydi).. benim onurum cok kirildi.. bende ona hep bu evin erkegi benim gibi sözler ettim.. cünkü canima yetti artik.. sirketin yani sira git bi iste calis.. ne bileyim iscilik yap v.s. cünkü evin gecimi erkegin sorumlulugu.. hep benmi düsüncem faturalari diye.. zaten bu stres beni hasta etti.. bi sürü sacma sapan sinire bagli hastaliklarim oldu evliligimde.. yüzüme bakilmaz oldu.. annem gördügünde hep neyin var hastamisin diye soruyor.. disim kirildi onu yaptiracak param yok.. para biriktirelim v.s. dedigimdede sen maddiyatcisin diyor.. neyse.. iki hafta cok bunaldim türkiyeye gidelim bir haftaligina hem birde aileni ziyaret ederiz hem degisiklik olur dedim.. oda yok ben kisin türkiyeye gitmeyi sevmiyorum yazin gidelim sogukta gezemeyiz falan dedi..
sonra bi hafta önce gelip bana demezinmi: seninle konusmam gerek. ben türkiyeye gidecegim bu böyle gitmez. abimle konusmam gerek.. burada evliligimiz zarar görüyor. birseyler degismezi gerek karar vermem gerek evliligimizle ilgili ve yeni is arastirmaliyim avrupada olmuyor dedi. sende gelmek istermisin dedi.
bende: evet gelmek isterim dedim.
oda: düsünmem gerek senin gelip gelmeyecegini dedi. düsündü ve hayir dedi. ben yanliz gidecegim. zaten benim ucak biletimin parasinida abim ödeyecek dedi.
acayip darildim. acayip kavga ettim. bosanmaya karar verdim. konsolosluga gidelim bosanacagimizi söyleyelim dedi, ama gözlerim aglamaktan sismisti.. o günde zaten calismaliydim. sen git basvurunu yap. mahkemeye gelirim ben dedim. gayet ciddi ve kararliydim.
sonra basladi bana sirinlik yapmaya. ben cok duygusal biriyimdir. hemen acirim karsimdakine. kocamida cidden cok seviyorum. bu huylarindan baska cok iyi bir insandir. benim yapmak istemedigim yardimi kendi yapmak ister aileme v.s. bende ona cok agir konusdum diye affettim onu orada..
sonra gitti türkiyeye.. tabi birde annesi var. bana telefonda: olsun geliversin oglum. sende yazin gel, bizim sadece tek odada soba var falan dedi. sanirim annesi istemiyor gelmemi diye düsündüm. öff.. beni tanimiyorlar. ne görümcelerimi ne kayinlarimi ne eltilerimi hic kimseyi tanimiyorum. birtek dügünde gördüm iki saat!.. tanimak istiyordum
hevesim kacti tabi..
neyse gitti ve iki gün sonra gelecek. beni ne aradi ne sordu.. ne vardigina dair bir haber verdi.. ne mesaj cekti.. ne caldirdi.. ne bi ihtiyacin varmi dedi.. hic..
abisini aradim.. esim geldimi diye.. oda evet geldi.. sen neden gelmedin yenge falan dedi.. bende beni getirmedi, birde bana haber bile vermedi.. bunu nasil karsiliyorsunuz. sorumsuzluk yapiyor esim dedim. oda hakklisin ama iste ailemiz bizi ataerkil yetistirdi. bu dogru degil ama öyle yaptilar. sanada is düsüyor xxxx hanim dedi.
yenge diyen abi hanim diyor. kizdi galiba. neyse sonra aradi beni esim. sanirim abisi söylemis. soguk bi tonla.. neyse bidahada aramadi yine zaten. zaten telefonuda kapali. arasam, ölsem kalsam kimse haber veremeyecek yani.
simdi nasil davranmam gerekli bilmiyorum. bosansammi? dersmi versem? konussammi?
ha birde o türkiyeye gitmeden önce ben ona: artik ayligimla hic bir ödeme yapmayacagim. faturalar v.s. beni ilgilendirmiyor. artik sorumluluk alman gerekecek demistim..
cok uzun ve karisik oldu.
ara ara üzülüyorum,.. ara ara öfkeleniyorum,.. ara ara esimi özlüyorum...
ne yapacagimi bilmiyorum :-( bana bi akil verin lütfen..
aileme falan anlattim.. hepsi herseyi biliyor ama karismakta istemiyorlar. birde esimi cok seviyorlar.
o gelmeden bir karara varmam gerek. kafam cok karisik. bosan gitsin demeyin lütfen. son care bosanmak benim icin. cözüm önerilerinizi bekliyorum...
benim sorunum esimle.
biz avrupada yasiyoruz. esim tr de yetismis adanalidir. 9-10 cocuklu bir ailenin ferdi. ama babasi ögretmen,.. kardeslerinin cogu üniversite mezunu.. cok iyi yerlerde kariyer sahibiler.
esim liseden sonra üniversiteyi avrupada okudu. zaten kendisi ile üniversitede tanistik evlendik.
ben avrupada yetistim. burada yasamaya karar verdik. kendiside tanistigimizda bir iki yil avrupada calisip daha sonra türkiyeye dönmeyi istedigini söylerdi hep. avurpada okumasina ragmen almancasi cok düzgün degil. anliyor ama kendisini almanca ifade edemiyor. ilk basta calisma müsadeside yoktu, 9 ay falan calisma izni almakla vaktimiz gecti bu süre sarfinda ben calistim o evdeydi. burada kariyerim cok iyi ama esimle problemler yasadim bu süre sarfinda hep sacma sapan kavgalar cikti, hep tartistik, sonunda ben cok agresif olmaya basladim. saldirgan oldum. esime saldirdim. hatta bir seferinda namusuma hakaret etti, bende bicak cektim :-( ama öyle öfkeliydimki.. tabiki bicaklamak icin degil. sadece beni ne kadar yaraladigini göstermek icin. cünkü konusmak ise yaramiyordu. bana dariliyor günlerce konusmuyor.. suclu oldugu halde yataklari ayiriyordu. bu tabiki isimede yansidi. isimi degistirdim. sonra esim cok iyi egitimi oldugu halde ve isinden cok iyi anladigi halde is bulamadi (almancasi yüzünden). birlikte is kurmaya karar verdik. isimiz ilk etapta iyi gitmedi. yine herseye ben kosturmak zorunda kaldim. cünkü esimin almancasi yüzünden pek bisey yapamadi. müsterilerle falan hep ben görüsmek zorunda kaldim. muhasebeyi ben yapmak zorunda kaldim. ama en ufak kararlarda dahi sen karisma dedi durdu. bu sirada biz issizlik paramla ve abisinin verdigi paralarla gecindik. abisinin verdigi paranin cogu kurdugu sirkete harcandi zaten. benim issizlik param bittiginde zaten ben yeni is arayip buldum. nede olsa gelirimiz yoktu ve bi sekilde bu ev dönmezi gerek. simdi 2.5 yil oldu evleneli, hala ben ödüyorum kirayi, aidatlari v.s. sirketten kazandigi sirketin masraflarina yetmiyor. 2.5 sene oldu dügünde, ev esyalarinda v.s. allaha sükür ailesi ile hic sorunum olmadi, ailesini iyide tanimiyorum. inanirmisiniz kayinvalidemi en fazla 3 saat gördüm
kayinbabamida istemeye geldiginde neyse 2.5 senede bir defa tatile gittik onuda ben ödedim o sadece eslik etti. zaten o tatilde hic güzel gecmedi, gecimsizlik oldu, beni asagiladi (zeytin almistim büfeden tabagima otelde, cok zeytin aldin diye beni rezil etti.. ) neyse.. bu arada hep gecimsizliklerimiz oldu..ama artik ben sinirli ve agresif degilim. kavga ettigimizde odama cekiliyor, dizi falan izliyor kendi halime kaliyordum. ama en ufak kavgamizda bana hakaretler etti, bende durmadim ona hakaretler ettim (bunun icin kendimle gurur duymuyorum elbette.. keske olmazaydi).. benim onurum cok kirildi.. bende ona hep bu evin erkegi benim gibi sözler ettim.. cünkü canima yetti artik.. sirketin yani sira git bi iste calis.. ne bileyim iscilik yap v.s. cünkü evin gecimi erkegin sorumlulugu.. hep benmi düsüncem faturalari diye.. zaten bu stres beni hasta etti.. bi sürü sacma sapan sinire bagli hastaliklarim oldu evliligimde.. yüzüme bakilmaz oldu.. annem gördügünde hep neyin var hastamisin diye soruyor.. disim kirildi onu yaptiracak param yok.. para biriktirelim v.s. dedigimdede sen maddiyatcisin diyor.. neyse.. iki hafta cok bunaldim türkiyeye gidelim bir haftaligina hem birde aileni ziyaret ederiz hem degisiklik olur dedim.. oda yok ben kisin türkiyeye gitmeyi sevmiyorum yazin gidelim sogukta gezemeyiz falan dedi..
sonra bi hafta önce gelip bana demezinmi: seninle konusmam gerek. ben türkiyeye gidecegim bu böyle gitmez. abimle konusmam gerek.. burada evliligimiz zarar görüyor. birseyler degismezi gerek karar vermem gerek evliligimizle ilgili ve yeni is arastirmaliyim avrupada olmuyor dedi. sende gelmek istermisin dedi.
bende: evet gelmek isterim dedim.
oda: düsünmem gerek senin gelip gelmeyecegini dedi. düsündü ve hayir dedi. ben yanliz gidecegim. zaten benim ucak biletimin parasinida abim ödeyecek dedi.
acayip darildim. acayip kavga ettim. bosanmaya karar verdim. konsolosluga gidelim bosanacagimizi söyleyelim dedi, ama gözlerim aglamaktan sismisti.. o günde zaten calismaliydim. sen git basvurunu yap. mahkemeye gelirim ben dedim. gayet ciddi ve kararliydim.
sonra basladi bana sirinlik yapmaya. ben cok duygusal biriyimdir. hemen acirim karsimdakine. kocamida cidden cok seviyorum. bu huylarindan baska cok iyi bir insandir. benim yapmak istemedigim yardimi kendi yapmak ister aileme v.s. bende ona cok agir konusdum diye affettim onu orada..
sonra gitti türkiyeye.. tabi birde annesi var. bana telefonda: olsun geliversin oglum. sende yazin gel, bizim sadece tek odada soba var falan dedi. sanirim annesi istemiyor gelmemi diye düsündüm. öff.. beni tanimiyorlar. ne görümcelerimi ne kayinlarimi ne eltilerimi hic kimseyi tanimiyorum. birtek dügünde gördüm iki saat!.. tanimak istiyordum
hevesim kacti tabi..neyse gitti ve iki gün sonra gelecek. beni ne aradi ne sordu.. ne vardigina dair bir haber verdi.. ne mesaj cekti.. ne caldirdi.. ne bi ihtiyacin varmi dedi.. hic..
abisini aradim.. esim geldimi diye.. oda evet geldi.. sen neden gelmedin yenge falan dedi.. bende beni getirmedi, birde bana haber bile vermedi.. bunu nasil karsiliyorsunuz. sorumsuzluk yapiyor esim dedim. oda hakklisin ama iste ailemiz bizi ataerkil yetistirdi. bu dogru degil ama öyle yaptilar. sanada is düsüyor xxxx hanim dedi.
yenge diyen abi hanim diyor. kizdi galiba. neyse sonra aradi beni esim. sanirim abisi söylemis. soguk bi tonla.. neyse bidahada aramadi yine zaten. zaten telefonuda kapali. arasam, ölsem kalsam kimse haber veremeyecek yani.
simdi nasil davranmam gerekli bilmiyorum. bosansammi? dersmi versem? konussammi?
ha birde o türkiyeye gitmeden önce ben ona: artik ayligimla hic bir ödeme yapmayacagim. faturalar v.s. beni ilgilendirmiyor. artik sorumluluk alman gerekecek demistim..
cok uzun ve karisik oldu.
ara ara üzülüyorum,.. ara ara öfkeleniyorum,.. ara ara esimi özlüyorum...
ne yapacagimi bilmiyorum :-( bana bi akil verin lütfen..
aileme falan anlattim.. hepsi herseyi biliyor ama karismakta istemiyorlar. birde esimi cok seviyorlar.
o gelmeden bir karara varmam gerek. kafam cok karisik. bosan gitsin demeyin lütfen. son care bosanmak benim icin. cözüm önerilerinizi bekliyorum...
Son düzenleyen: Moderatör:
