Üniversite hastanelerinden çok haberdar mısınız? Yani hakim misiniz çok bilginiz var mı?
Sizinle daha önce konuşmuştuk. Kendi memleketinizi yazmadığınızı gelebileceği halde, hatırlıyorum. Bakın ilk alımda ben de km hesabı yapıyordum. İstanbul 'a yani babaya ve Malatya' ya yani anneye en uzak yerleri seçiyordum. Her şey aynı kalsaydı ikinci alımda yine aynısını yapardım. Deprem her şeyi değiştirdi. Zaten tercih dönemi depremden yeni çıkmıştım. Ölüme ramak kala kurtuldum, yana eğilmiş binadan çıktım. Olaylar sıcakken iyi oluyorsunuz. Olaylar soğuduğunda asıl eziyet başlıyor. Fay hatalarına bakarak illeri çıkartmaya çalışıyordum. Zaten bir seçenek yoktu. Deprem bölgesi dışında kalan %20'lik kontenjan gelmedi. Deprem bölgesi yazmasam atanamıyormuşum. Tercih esnasında önceliğim akraba değil, barınma problemi, deprem açısından güvenlik, atanabilmek falandı yani. Evler yapılana kadar kaç sene geçer, ailem de gelemez zaten diye düşünüyordum. Sonra açıklandığında hepsinin sekip Malatya gelmesine şaşırdım. Ankara inanılmaz minik bir farka gitti mesela. Sonra neyse atanamamak daha kötü diye düşündüm. Ama sonra o millet her şeyi burnumdan getirdi. "Sen de fazla şey istiyorsun." diyeceksiniz ama tekrar lisans okumak istiyordum konularda da bahsetmiştim. Nerede ders çalışacağım stresi de bastı biraz. Bilmiyorum belki de akışa teslim olmadığım için böyle oluyor. Yani konularımda da belli oluyordur hep bir şeyi planlamaya çalışıyorum ama sonra deprem oluyor sel oluyor kıyamet kopuyor o planlar ayağıma dolanıyor. İnsan hakkı da zaten beni çok rahatsız ediyor . Üniversite hastanesine gitmesem bir şey olmaz yedekte kim varsa o gider. Ama böyle olursa Malatya 'yı çok isteyen birinin hakkına girmiş olurum.
Haklısınız.
Cidden bu kadar şeye karşılık memnuniyetsiz bir insan olduğumu mu düşünüyorsunuz?
Siz benim için "kırsalda büyüyüp atanınca nereye saracağını şaşıran" diyen üyeydiniz galiba.
Kırsalı daha önce hiç görmedim. İstanbul 'da doğdum ve en iyi üniversitelerinin birinde okudum. Lisem bile deniz manzarası olan bir anadolu lisesiydi. Ama baktığınızda kırsalda yetişen bir insanın sizden daha seviyeli bir üsluba sahip olacağına adım kadar da eminim. Ben de konularınızı biliyorum az çok. Ayrıntısı ı anlatmışsınız bu durumda kadroludan sözleşmeliye geçmek cidden mantıksız. Yani zaten iki yıldan mı bahsediliyor tayin için, bence beklenenilecek bir süre. Beklemek derken hayatı ertelemeniz şart mı? Bu süre zarfında izinleri ayarladıkça yakın şehirlere gezmeye gidersiniz, turlara ya da yurtdışına bile.. eve çıkmazsanız lojman ya da prefabrik.. hani evinizi yaşanır değil de otel maksatlı kullansanız hem birikim imkanı çok olur hem de aileniz de yanınıza gelemez. Para yeri gelir sizi istemezdiğimiz aileden akrabadan bile kurtarır; maddiyat özlük hakları güvence nerdeyse onu tercih etmelisiniz sanki.
Şu an kadrolu bir eşim olsa bir yıl içinde de tayin alabilirim. Ama sebepsiz bir tayin olması için dört yıl kalmam gerekir. O zamana yaşım 28 olur. Çıkılacak ev yok zaten. Biz oradan kaçtık. Evlerin büyük kısmı ağır hasarlı. Az/orta hasarlı olanlara girmek için cesaret lazım. Muhtemelen hastanede kalmam gerekir. Mevcut personel hastanede kalıyormuş. Maddiyat ve özlük hakları kamuda tabi ki. Şehrin nüfusu şu an çok az. İş yükü de çok olmaz diye tahmin ediyorum. Söylediklerinizde çok haklısınız.
Bir yıl ceza durumu var. Yani gidip istifa edersem bir yıl ceza yerim. Mevcut Kpss puanımı kullanmama zaman kalmaz yani. Bir de durumum sıkıntılı. Tekrar hazırlanmama imkanlar elverişli değil.
Tercih yaparken yaptığın plan neyse ona uy çünkü onu mantık çerçevesinde yaptın. Deprem bölgesinde sadece malatya yoktu, yazarken baktığın yerden görünmüyor muydu bu, ha uymayacağım dersen de yarın ağlamaya kalkışma. Şu an gerçekten tek yaptığın ipe un sermek. Bu ülkede kaç memur adayı senin olmasını istediğin her şeye aynı anda sahip olabilmiş ki sen olasın. Beklentin yüksek, daha 10 yıl beklesen hepsi aynı anda gelmez. Ha çok istiyorsan git araştırma hastanesine, her akşam nöbetlerden alemlere akarsın.
Siz benim için "kırsalda büyüyüp atanınca nereye saracağını şaşıran" diyen üyeydiniz galiba.
Aynen, o üyeyim. Ve o şartlar altında çalışıp atanmayı başardım. O şartlar altındayken bir de sürekli hocalarım arayıp "Hani yüksek lisansa yanımıza gelecektin?" diyorlardı. Çünkü bir de o şartlar altında derece ile mezun olmuş çeşit çeşit uluslararası kongreye katılmıştım. "O şartlar altında hani."
Boldladigim kisimdi vermek istedigim mesaj ama konu sahibimiz soyle basariliyim,su okullarda okudum boyle parlak ogrenciydime getirdi konu.Neyseki anlatmak istedigime paralel dusunenler varmis.
Siz de bu kadar yazım ve noktalama hatası ile iyi Eskişehir 'den mezun olabilmişsiniz yine. :) Üzgünüm, o kadar yazamamış ve o kadar anlatamamışsınız ki okumaya çalışırken ayrı anlamaya çalışırken ayrı zorlandım.
Bende devlet memuruyum biliyorum ama sağlıkçılarda puan 2 yıl geçerli değil mi
bence gidin emin olun konteynırda da kalınır çadırda da yeterki ailenizden uzakta kalabilin. Ben maraş'a gönüllü bir hafta gidip çadırda kaldım birtakim sıkıntılar olsada yaşadım ama iki gündür memleketedimdeyim şimdiden buraya sigamıyorum. Akrabaları falan boşverin konuşma görüşme zorunluluğunuz yok kim ne derse desin ailenize de ev yok falan dersiniz ya da başka saglikciyla kalıyorum dersiniz nereden bilecekler. Evet, iki yıl geçerli. 2022'de sınav oldu. Biz de çift yıllarda oluyor ya. Bir yılı gitti neredeyse, bir yıl da ceza yersem geçerliliği kalmıyor.Bende devlet memuruyum biliyorum ama sağlıkçılarda puan 2 yıl geçerli değil mi
Konteynırda diğer sağlıkçılarla kalıyorum dersin olur biterEvet, iki yıl geçerli. 2022'de sınav oldu. Biz de çift yıllarda oluyor ya. Bir yılı gitti neredeyse, bir yıl da ceza yersem geçerliliği kalmıyor.
Onlarca atanan kişi var. Onlara ne oluyorsa bana da o olur artık.
Numaramı değiştireceğim. Varlıkları ile beni çok rahatsız etmemelerini umuyorum. Aile konusunu da bilmiyorum. Ben onlardan kurtulmak için plan yaptıkça deprem sel kıyamet her şey oluyor ayağıma dolanıyor. Artık plan yapmamaya çalışacağım.
Teşekkür ediyorum.
Oradan bakınca öyle görünüyor hak veriyorum size B Boniva Ama ben gelmeden önce babamdan şikayetçi ve davacı oldum. O da bana tehditler göndermeye başladı. Arayıp bulup öldüreceğim diye. Annemler geldikten sonra dedemlerde kalıyordum mesela hemen haber almıştı. Bilmiyorum belki cesaretsiz davrandım. Ama her gün onlarca kadın ölürken onunla aynı şehirde baş başa kalmaya cesaret edemedim.
Evler inşa edilince ne diyeceğim? Akrabalar ona mutlaka kiralık bir daire bulurlar. Zaten geçici bir süre deprem nedeniyle buraya geldi illa ki kendi memleketine yakınlarının yanına dönmek ister.
