Kadın kabuslarıma giriyor, travmam oldu.


Başkalarının kimle ne yaşadığı sizi zerre kadar ilgilendirmediğinden ahlak bekçiliği yapmak iyi falan değildir, boş insan işidir. Çünkü kendimi düşünüyorum da cidden kimsenin hayatıyla ilgili düşünecek ya da şu şunla ne yapıyor hadi bi namus bekçiliği yapayım diyecek vakte sahip değilim. Eğer diğer insanların hayatlarıyla uğraşacak kadar vakitler bolsa ne bileyim iki üç kursa falan yazılın, dil kursları falan var insan gelişir. Ahlak bekçiliğiyle geliştiremezsiniz kendinizi.
 

Anlamamışsınız yazdığımı.of..iyi okuyun..of Allah'ım of..

demiştim ki..
Ben de ahlak bekçiliği yapıyorum artık.Ahlak bekçiliği yapmak iyidir.
Bıktım insanların erdemden,iyilikten,iyi ahlaktan,anlayıştan,empatiden,hoşgörüden yoksun davranışlarından.
En çok bu konuda eksiğimiz var.
Ve insanı hayattan soğutan şeyler,ençok da bu noktadan başlıyor.

O konuda değil de bu konudaki ahlak bekçiliğimi diyorum.sadece espiriydi..
özel hayatlarıyla işim yok..Bu konudaki yorumlarımı okuyun.Ben okonuyu görmüştüm ve bir şey yazmamıştımm..of .
 
Son düzenleme:
Anlamamışsınız yazdığımı.of..iyi okuyun..of Allah'ım of..

İyi okudum da yazdığınızdan hala aynı anlam çıkıyor? Ama sanırım ironi vardı orada, ben diğer yorumlarınızı okumadım, bunu görünce atladım biraz Ama ilk görüşte yanlış anlaşılmaya müsait bir yorum olmuş. Gerçi ben de alıntılarken düşünmedim değil, "aşağıda hoşgörüden bahsediyor bi iş var burada ama..." diye Özür dilerim Tulipacığım
 
Bizde yengemle bu kadarda olmasa benzer sorunlar yaşadık. Yengem kendi çocuğuna bile eskiden sevgisiz ve merhametsizdi en ufak bir sebepten kuzenim dayak yerdi. Bizde kardeşimle o zamanlar ufağız. Başka fakat yakın şehirlerde yaşıyoruz. Ne zaman onlara gitsek ki yatılı gitmiyoruz teyzemlerde kalıyor sadece onları ziyaret ediyorduk. Bize iftiralar atardı yok bunlar şöyle yaramazlık yaptı yok böyle yaramazlık yaptı. Biz çok uslu çocuklardır nitekim.
Neyse yıllar geçti aynen benim anneannemde hasta ama daha ağırlaşmamıştı yani kendi işini kendi görüyordu sadece içmesi gereken çok ilaç vardı ve unutkanlığı çoktan başlamıştı. Dedemle anneannem seneler evvel ayrılmışlar anneannemin bir evi yok o yüzden kardeşler arasında sırayla kalıyor.

Anneannem birde yalnızlığa asla tahammülü olmayan biriydi. Yengem anneannemi evinde istemiyordu elbet bakmak zorunda değil buna lafım yok. Fakat bir ara dayımın ısrarıyla kabul etmiş. 2 aylığına dayımlarda kalacak. Bir ay kaldı ikinci ay yengem kendi ailesinin yanına memleketine gitti giderkende annemi kendi evine hem anneanneme bakması hemde dayımın yemeğidir çamaşırıdır onlarla ilgilenmesi için çağırdı. Annemde zaten iyi niyetlidir çok. Hemen gitti bende okuyordum o zaman tatilde annemim yanında olmak için bende oraya gittim. Neyse biz bir ay boyunca onun evinde kaldık. Annem bir ay boyunca dayımın yemeği çamaşırı ütüsü evin temizliği her şeyi yaptı. Anneannemede baktık tabi. Yengem nihayet geldi ama bir surat bir surat. Arkamızdan geldiler evimi istila ettiler talan ettiler vs vs. demiş. Halbuki çağıran kendi çünkü dayım yengemi kolay kolay bir yere salmaz yemeğini çamaşırını bunların hep olmasını ister. Yani gitmek için bizi kullandı.


Daha sonraları daha başka olaylarda oldu artık kızını nasıl yetiştirdiysemi desem doldurduysamı desem teyzeme telefonda senle annem için o o*****u kardeşin diye bir cümle kurmuş. Böyle işte daha neler neler. Biz bir şey alsak hemen dedikodu fitne fesat aman. Ben ne yapıyorum biliyor musun. Bayramlarda eğer gidersem sırf dayımın hatrına 5 dakika uğruyorum. Kuzenim kendi kendine ipleri kopardı zaten görmeyeli yıllar oluyor.

Yengem dedemide hiç istememişti. Hep dedemle kavga ederdi hemde kendinden büyüğüne saygısızca çok saygısızca konuşurdu. Dayımda hep yengeme uyar dedemle konuşmazdı. Yıllar sonra dedem vefat edince dayımın psikolojisi bitti. Her gün mezarlıkta vicdan azabıyla ağlıyormuş bir süre böyle devam etti. Ardından iki yıl sonra anneannemde vefat etti. Dayım şimdi sağlıklarında yengem yüzünden gösteremediği özeni mezarlarına gösteriyor. Her Cuma gider muhakkak.
 

Ayyy çok mahcup oldum şimdi, saat geç oldu ya benim metabolizma uyku haline geçti, bazı organlar çalışmayı azalttı falan. İronileri anlayamıyorum sanırım belli bi saatten soonra. Cidden özür dilerimm, bi gün karşılaşırsak bir şeyler ısmarlayacağım size Tulipa, ayıp etmişim bilmeden çemkirip
 
n kızlar ya evliymiş bekarmış,birlikte yaşıyormuş bize ne,nacizhane yorumunu yaparsın geçer..
 
Ben insanları kırmayyaım diye uğraşıyorum ..
Ama çok da kolay kırılıyorum..
yaşam böyle işte..
,
 
Bu durum bana çok tanıdık geldi.
Benim erkek kuzen de ben çok küçükken bacağımı okşamıştı. Sıkıntılı anlarımda onu ve kendimi rüyada duygusal veya cinsel olarak... Neyse öyle işte...

Şimdi yorumları okuyacağım
 
Son düzenleme:

İşte her şeyi buraya yazmadıgımdan yanlış anlaşıldım, yanlış anlaşılmaları giderip gideceğim zaten burada sırf yorum yazmaktan akşam yemeği yemedim eşim bekliyor hala sabırla şu an.

Hala karşılaşıyoruz senede iki üç kere evet. konuşmadan geçiyoruz. çok salak bi durum oluyor ama, ne yapalım.. bazen konuşasım geliyor içimden.
ben anne baba ilgisi görmüş insan değilim. dayılarımı abi bilmiş insanım. onların eşleri de ablaydı gözümde hep. tek yengem bu değil küçük yengemler de var, gayet aramız iyi.. evlerine gittiğimde mutfakta saatlerce beraber yemek yaparız konuşuruz, her şeyine yardım ederim seve seve..

Artık o kadar içe kapanık değilim, evet yengem bende çocukluğumdan beri, süslü püslü olmasıyla hep imrendiğim, sevdiğim ilk mesajlarımda da yazdıgım gibi çocukken anneanneme keşke onlar benim anne babam olsa demiş insanım, öyle biriydi benim için. ayda bir belki iki ayda bir görürdük çünkü.
bu kadar içime yer etmiş bi kadının farklı muameleleriyle karşılaşınca sonradan, büyük bi hayal kırıklıgı yaşadım sanırım. o yuzden çok etkilendim.
şöyle anlatayım kısa bişey daha mesela.
biz ailecek bunlardayız gene. annemle kardeşim falan da var. anneannem dedem, günü birlik gitmişiz ziyaret sadece.
bu iki çocugunu alıp bakkala gidiyor bişeyler almaya. çocuklar orda zannedersem cips istiyorlar bu da alıyor falan işte eve geliyolar.
ya evde misafir bi çocuk daha var. ben değilim ha yanlış anlaşılmasın kardeşimi kastediyorum. yani nasıl bi annesin nasıl bi kafadasın da o an onu düşünemezsin?
yok öyle dalgınlıgına gelmiş falan değil. gayet alışverişteyken bizi arayıp bişey soruyor falan evde oldugumuzun farkında yani, unutulacak bişey değil.
çocuklar ellerinde cipsle geldiler, kardeşimin yanında oturup tv izliyolar. öyle biraz şımarık olduklarından paylaşımcı değiller. onları yadırgamıyorum 10 yaşında çocugu ne diye yargılayayım.
annelerinde kabahat. kardeşim bunlara bakıyor, oturuyor, bunlar neşeli mutlu takılıyolar.
o sahne o kadar sinir etmiştiki beni, paramız olmadıgından değil. düşünceden ötürü..
bişey söylemeden koşarak gidip kardeşime de aynısından alıp gelmiştim. kardeşim de sakat dediğim başka bişey aslında, konuşamıyor. sevinmişti falan. çok kötü hissetmiştim.
aynı şeyi dayım da yapıyor onlar bizdeyken vs ama çocuklarına bişey alıyosa sadece kardeşime de değil, annem anneannem herkese birer tane alıp geliyor. dayım kadar düşünmesi çok mu zor?
aynı şekilde ben, bunlar bizdeyken yengemle konuşmuyoruz ama kardeşimi bakkala götürücem, çocuklar biz de gelicez diye tutturuyolar götürüyorum.
o zaman öğrenci halimle, cebimde ne kadar harçlık var Allah bilir. ne istiyosunuz diye soruyorum. şu en pahalı cips var ya. silindir kutuda hani. P ile başlayan
ondan 3 tane alsam harçlığım bitiyor zaten. alıyorum, eve dönüyoruz. ben o sırada öğrenci aklımla bunu yapıyorum da o mu düşünemiyor..
yazık günah ya.
kıyaslamak gerekirse, kaldıgı evde korktugu için temizlik yapmamakla suçlanan insan mı daha az insan, yoksa yukardaki durumdan suçlu olan insan mı daha az insan.. bunu düşünmek gerekir..
burada yorum yapan herkese çok teşekkür ederim. herkes yardımcı olmaya çalıştı istisnasız.
olumsuz yorum yapan da kötü niyetli değildir eminim.
zaten mümkün mertebede nazikçe cevap vermeye çalıştım..
başlığımdan yeterince tatmin oldum ama Allah biliyor
Konuyu kapatacağım artık yoruldum yemek falan yicem..
 
Ben insanları kırmayyaım diye uğraşıyorum ..
Ama çok da kolay kırılıyorum..
yaşam böyle işte..
,

Abartıyorsun sevgili Tulipa, ben de bugüne kadar size ters bir yorum yazmadım. Bugünkü yorumunuzu yanlış anlayıp özür diledim, sizi kırmaya çalışmadım yani. Kırdıysam da kusura bakmayın, ben şakaya vurayım dedim ama siz kırılmışsınız bilsem daha ciddi bir şekilde özür dilerdim. Tekrar kusura bakmayın
 
Akşam yemeğimden ettin beni, inat ettim anlatıcam yanlış anlaşılmıcam diye.. eşimle kavga edicem az sonra o da aç bekliyor.. senin vebaline bak ciddiyim. :56
Hala senden cevap bekliyorum.
Öyle iki laf edip gitmekle olmuyor. gel anlatayım sana iyice..

 

Yok onu sonraki mesajını görmeden önce yazmıştım.Anladığın için sorun yok.
 
dayın canın kanın diğeri yengen tabiiki iyi yengelerde vardır,ama bazen insanlar sorumluluk falan almak istemez,sorun dinlemek yada yardımcı olmakda istemez..hbir çoğumuzun buna benzer anısı vardır bence..
allah başka dert vermesin diliyorum mübarek gecede:26:
 

Ne güzel özür dilemişsiniz öyle, sizin gibi insanları çok seviyorum ya..

Konu sahibi arkadaşım samimiyetini o kadar iyi anladım ki, senin gibi çok insan var, ben de çocukken öyle çekingendim, rahat rahat bir şey soramazdım... benimde hayran olduğum gözüne girmeye çalıştığım ama bir tülü başaramadım insanlar oldu. şimdi soğudum onlardan, ama etkisinde kalmamışım demek ki rüyama girmiyor... sen daha hassassın demek ki...
 

Sağolun çok mutlu oldum böyle düşünmenize Ben de beni seven insanları çok seviyoruuuum
 
Öncelikle baştan söliyeyim konunuzda kesinlikle haklısınız, yengenizin yaptığı çok adice ve kabul edileme birşey..ancak anladığım kadarıyla 25 yaşına kadar allah size hiç gerçek dert vermemiş (aman vermesinde) dertsizlikten 5 sene önceki olayı ısıtıp ısıtıp önünüze koyuyosunuz..herkesin hayatında çocukluğunda bunun gibi hatta çooook daha kötü olaylar olmuştur ancak insanlar dertleriyle uğraşmaktan geçmişle uğraşmaya vakit bulamıyolar..

Birincisi çekingenliğiniz,hakkınızı savunamamanız ve yengenize verdiğiniz tepkiler hiç normal değil..çekingen kişilik bozukluğu diye bir patoloji var bence kesinlikle hernekadar aştımda deseniz (hala yengenizle konuşmaya korkup,ruyalarınızda görmenizden) kesinlikle psikolog yardımı almalısınız..

Ha bunların hiçbirini yapmam siz yanılıyosunuz diyosanızda oturun kalkın böyle bir derdiniz olduğu için şükredin ve hergece rüyanızda gördüğünüz cadaloz yengeniz olsun..
 
Buarada sakın hiç haksızlığa uğramadımı sizi anlamadığımı falan sanmayın Ben çocukluğumda yaşadığım haksızlıkları,gördüğüm muameleleri oturup dert edinmeye kalksam cidden hemen kendimi balkondan atmam lazım zira sizin sorununuzla kıyaslanınca umutsuz vakayım (zaten bu sebeple bir psikolojik rahatszlkta uğraşıyorum)

Ancak 20 yaşındaki bir kızın bir evden kovulduğunda verdiği tepkiler hiç normal değil..evden kovulup hiçbişey olmamış gibi yenge yardım edeyim mi demeniz gerçekten çok tuhaf bir tepki..hatta yengenizle aranızda geçenlerden sonra günlerce o evde kalmaya devam etmeniz tuhaf üstü tuhaf..yenge hanım(!) daha da gıcık olmuştur size..zira kimse kovduğu halde evinde kalmaya devam eden ancak bu süre zarfında kendisiylede konuşmayan(birdaha hiç konuşmadım demişsiniz)birine sempati besleyemez..tabi bunların hiçbiri yengenizi haklı çıkarmaz ama bu hassasiyetiniz ve tepkileriniz açısından bir psikoloğa görünürseniz inanın hayatınız çok kolaylaşır ve buraya bu başlığı açtığınız için kendinize gülecek olgunluğa gelirsiniz
 

Kesinlikle katılıyorum. Bende neler neler yaşadım bi anlatsam hayatım roman gibi :) Bunları kafaya taksam yandım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…