- 13 Ekim 2010
- 8.139
- 4.871
-
- Konu Sahibi bogurtlenkusu
- #61
Yalnız şimdi takıldığım bi'nokta var cidden o 15 günde neden hiç şurayı da ben yapayım demedin? Tartışınca demişsin ya hani yardım edeyim ev temizlenecekse diye daha önce niye demedin?:44:
Şimdi yenge açısından düşünmeye çalışıyorum biraz emrivaki gibi olmuş kalman sanırım ne kadar dayının yeğeni de olsan şahsen ben de kuzenlerimle yakın olmadığımız için babam hep bize de sorar. Mesela benle yaşıt kuzenim tatil için pat diye çıkıp geldi 3 kuzen kahvaltı yapardık o otururdu ister istemez gözüme batardı:26:Yatağını toplar tüm gün otururdu annemler çalıştığı için ben evi temizlerdim o izlerdi. Ee misafire de ben diyemezdim al şu tabağı da sen koy diye. 20 gün öyle geçti.
Bi'de beni sevmiyomuş diyosun sevmediği için senin o çekinmelerinden ötürü oturman onun gözüne çok çok batmıştır diye düşünüyorum.
İlk yorumumda yazdım kadına çok sinirlendim diye yemek almalar bilmem ne insan düşmanına yapmaz elbet ama anlamaya çalışınca onun da haklı olduğu noktalar var gibi geldi. Tavrını kesinlikle doğru bulmuyorum o ayrı.
Diliyorum mesajlariYa şöyle ki, yengemle aramızda o tarz bi iletişim yok, hiç olmadı. Yani, oturup konuşmuşluğumuz sohbet etmişliğimiz bile yok yirmi senedir.
yani ben kadının yanına yaklaşıp da birşey diyemiyorum aman bir laf eder, birşey söyler diye. ilk başta kendi karakterimi anlatmış olmam bu yüzden zaten, resmi cümleler kuramayan bi insanım. onun yerine hareketlerimle anlatmaya çalıştım, ben yüzsüzlük yapacak olsam ona çamaşırımı da yıkatırdım, işten kaçıyo olsam o masayı her sabah toplayıp kendi bulaşığımı da yıkamazdım.
sonuçta siz filan ayrısınız doğrudur ama o kadın istese gaayet iş verebilen kadın, ben ondan bekledim ben söylemeye çekindiğimden.
sonuçta yeni değil ki, 20 senelik gelin. ben beş yaşındayken evlendiler benim büyümemi, yetiştirilmem,, karakterimi her şeyimi gördü senelerce. çok zeki de bi kadın. o benim asosyal, çekinik, bastırılmış, düzgün iletişim kuramayan biri oldugumu belki herkesten iyi görmüştür.
küçümsemesi bu yüzden çünkü.
o 15 gün içinde kaldıgımız günlerde bana gaayet gelip de şu çamaşırları toplayıp ütüler misin diyebildi, mesela yani, ben de elimdekini bırakıp tabi hemen yaparım diyerek koşa koşa ütüye gittim mi? Gittim.
İsteksiz olsam belli ederim suratımla. Bir isteksizlik belirtisi de yok.
Baya kadın iş versin de yapayım diye gözünün içine baktım günlerce, verdiği işleri de hizmetçisine emreder bi tavırla verdiği halde istekli oldugumu göstererek yaptım ikiletmedim.
yani bütün bunlara rağmen hangimizin "diyememiş" olması daha affedilebilir, ona bakmak lazım.
20 senelik gelin olunca öyle ay söyleyemedim'ler falan kalmıyo, çatır çatır her şeyi söylemeyi biliyo..
Şuanki kadar geliştirmiş olsaydım o zaman kendimi, gidip ben söylerdim evet. bi iş varsa ver yapayım diye.
sırf bu cümleyi kurmadım diye evden kovmak nedir ama yani?
verdiği diğer işleri isteksizce surat asarak yapsam gene neyse. hadi der ki bişey yapmak istemiyo işten kaçıyo.
ama istekli yapışımdan, ikiletmeden koşuşumdan gerizekalı insan olsa anlar işten kçmadıgımı ben elimdeki kitabı bırakıp ütüye koşuyorsam.
kaldı ki ben de eşimin ailesini ağırlıyorum ddiğim gibi, ister 10 kişi 10 ay kalsınlar, eşimin de kız yeğeni var aynı şekilde, benim mümkün değil aklımdan geçmez geçemez o kızcağızı gelip bana iş sormuyor diye evden kovmak.
çok tasvip etmiyosan gelir insan gibi konuşursun yabancı değilsin ya 20 senelik birinci dereceden yengesin. gelirsin, bi ablan olarak bana yardım etsen daha mutlu olurdum dersin, karşında zaten iki kelime etsen iş verecek diye sevinip koşacak insan var..
benim söyleyememe nedenimle onun söylememe nedenini karşılaştırınca çözülüyor bence olay.
Ya şöyle ki, yengemle aramızda o tarz bi iletişim yok, hiç olmadı. Yani, oturup konuşmuşluğumuz sohbet etmişliğimiz bile yok yirmi senedir.
yani ben kadının yanına yaklaşıp da birşey diyemiyorum aman bir laf eder, birşey söyler diye. ilk başta kendi karakterimi anlatmış olmam bu yüzden zaten, resmi cümleler kuramayan bi insanım. onun yerine hareketlerimle anlatmaya çalıştım, ben yüzsüzlük yapacak olsam ona çamaşırımı da yıkatırdım, işten kaçıyo olsam o masayı her sabah toplayıp kendi bulaşığımı da yıkamazdım.
sonuçta siz filan ayrısınız doğrudur ama o kadın istese gaayet iş verebilen kadın, ben ondan bekledim ben söylemeye çekindiğimden.
sonuçta yeni değil ki, 20 senelik gelin. ben beş yaşındayken evlendiler benim büyümemi, yetiştirilmem,, karakterimi her şeyimi gördü senelerce. çok zeki de bi kadın. o benim asosyal, çekinik, bastırılmış, düzgün iletişim kuramayan biri oldugumu belki herkesten iyi görmüştür.
küçümsemesi bu yüzden çünkü.
o 15 gün içinde kaldıgımız günlerde bana gaayet gelip de şu çamaşırları toplayıp ütüler misin diyebildi, mesela yani, ben de elimdekini bırakıp tabi hemen yaparım diyerek koşa koşa ütüye gittim mi? Gittim.
İsteksiz olsam belli ederim suratımla. Bir isteksizlik belirtisi de yok.
Baya kadın iş versin de yapayım diye gözünün içine baktım günlerce, verdiği işleri de hizmetçisine emreder bi tavırla verdiği halde istekli oldugumu göstererek yaptım ikiletmedim.
yani bütün bunlara rağmen hangimizin "diyememiş" olması daha affedilebilir, ona bakmak lazım.
20 senelik gelin olunca öyle ay söyleyemedim'ler falan kalmıyo, çatır çatır her şeyi söylemeyi biliyo..
Şuanki kadar geliştirmiş olsaydım o zaman kendimi, gidip ben söylerdim evet. bi iş varsa ver yapayım diye.
sırf bu cümleyi kurmadım diye evden kovmak nedir ama yani?
verdiği diğer işleri isteksizce surat asarak yapsam gene neyse. hadi der ki bişey yapmak istemiyo işten kaçıyo.
ama istekli yapışımdan, ikiletmeden koşuşumdan gerizekalı insan olsa anlar işten kçmadıgımı ben elimdeki kitabı bırakıp ütüye koşuyorsam.
kaldı ki ben de eşimin ailesini ağırlıyorum ddiğim gibi, ister 10 kişi 10 ay kalsınlar, eşimin de kız yeğeni var aynı şekilde, benim mümkün değil aklımdan geçmez geçemez o kızcağızı gelip bana iş sormuyor diye evden kovmak.
çok tasvip etmiyosan gelir insan gibi konuşursun yabancı değilsin ya 20 senelik birinci dereceden yengesin. gelirsin, bi ablan olarak bana yardım etsen daha mutlu olurdum dersin, karşında zaten iki kelime etsen iş verecek diye sevinip koşacak insan var..
benim söyleyememe nedenimle onun söylememe nedenini karşılaştırınca çözülüyor bence olay.
Kesmeşeker ,anneanneyi kabul etmiştir ama,kocasındna çekindiği için kabul etmiştir..
Benim o bahsettiğim yenge anneanneme bakmak zorunda kalmış ama dayımın zoruyla..
Ve hiç iyi bakmamış.
Annem bir ay bakmaya gitmiş,çocuklarını bırakıp.
Babam insaflıymış yine..
bunlar eski zaman insanı..
..Burdaysa;
Gücü ona yetmiş diye düşünüyorum..
İnsanlar zaten hep gücünün yettiğine yüklenir..
Herzaman böyle oldu bu..
Ya şöyle ki, yengemle aramızda o tarz bi iletişim yok, hiç olmadı. Yani, oturup konuşmuşluğumuz sohbet etmişliğimiz bile yok yirmi senedir.
yani ben kadının yanına yaklaşıp da birşey diyemiyorum aman bir laf eder, birşey söyler diye. ilk başta kendi karakterimi anlatmış olmam bu yüzden zaten, resmi cümleler kuramayan bi insanım. onun yerine hareketlerimle anlatmaya çalıştım, ben yüzsüzlük yapacak olsam ona çamaşırımı da yıkatırdım, işten kaçıyo olsam o masayı her sabah toplayıp kendi bulaşığımı da yıkamazdım.
sonuçta siz filan ayrısınız doğrudur ama o kadın istese gaayet iş verebilen kadın, ben ondan bekledim ben söylemeye çekindiğimden.
sonuçta yeni değil ki, 20 senelik gelin. ben beş yaşındayken evlendiler benim büyümemi, yetiştirilmem,, karakterimi her şeyimi gördü senelerce. çok zeki de bi kadın. o benim asosyal, çekinik, bastırılmış, düzgün iletişim kuramayan biri oldugumu belki herkesten iyi görmüştür.
küçümsemesi bu yüzden çünkü.
o 15 gün içinde kaldıgımız günlerde bana gaayet gelip de şu çamaşırları toplayıp ütüler misin diyebildi, mesela yani, ben de elimdekini bırakıp tabi hemen yaparım diyerek koşa koşa ütüye gittim mi? Gittim.
İsteksiz olsam belli ederim suratımla. Bir isteksizlik belirtisi de yok.
Baya kadın iş versin de yapayım diye gözünün içine baktım günlerce, verdiği işleri de hizmetçisine emreder bi tavırla verdiği halde istekli oldugumu göstererek yaptım ikiletmedim.
yani bütün bunlara rağmen hangimizin "diyememiş" olması daha affedilebilir, ona bakmak lazım.
20 senelik gelin olunca öyle ay söyleyemedim'ler falan kalmıyo, çatır çatır her şeyi söylemeyi biliyo..
Şuanki kadar geliştirmiş olsaydım o zaman kendimi, gidip ben söylerdim evet. bi iş varsa ver yapayım diye.
sırf bu cümleyi kurmadım diye evden kovmak nedir ama yani?
verdiği diğer işleri isteksizce surat asarak yapsam gene neyse. hadi der ki bişey yapmak istemiyo işten kaçıyo.
ama istekli yapışımdan, ikiletmeden koşuşumdan gerizekalı insan olsa anlar işten kçmadıgımı ben elimdeki kitabı bırakıp ütüye koşuyorsam.
kaldı ki ben de eşimin ailesini ağırlıyorum ddiğim gibi, ister 10 kişi 10 ay kalsınlar, eşimin de kız yeğeni var aynı şekilde, benim mümkün değil aklımdan geçmez geçemez o kızcağızı gelip bana iş sormuyor diye evden kovmak.
çok tasvip etmiyosan gelir insan gibi konuşursun yabancı değilsin ya 20 senelik birinci dereceden yengesin. gelirsin, bi ablan olarak bana yardım etsen daha mutlu olurdum dersin, karşında zaten iki kelime etsen iş verecek diye sevinip koşacak insan var..
benim söyleyememe nedenimle onun söylememe nedenini karşılaştırınca çözülüyor bence olay.
5 sene once olmus bu olay sizi hala bu kadar etkiliyorsa fazlasiyla hassas ve gucsuzsunuz. insanlar ne acilarin ustesinden geliyor hayatta, en buyuk derdin bu olsun diyesim geldi :)
Tamam, yengeniz buyuk terbiyesizlik yapmis ancak ben sizin ailenizde de hatalar oldugunu dusunuyorum. Bu kadinin karakteri malummus, ben olsam hic bir sekilde kizimi o evde kalmaya gondermezdim. gerekirse hastaneden ilk cikista bizde kalsin anneanne, hatta en kotusu kizim evde yalniz kalsin ama o ortamda kalmasin diye dusunurdum. bir de empati kurmak lazim yengeyle. zaten cok musfik ve verici olmayan bir kadin. bir de bir anda evine hasta bir anneanne, arti dede ve bir de bir genc kiz geliyor. evde zaten iki cocuk ki belli ki yaramazlar da, bir de koca. her gun 3 ogun 7 kisilik yemek, temizlik camasir aksam meyve cerez hic hic kolay degil ki buyuk ihtimal kendi rizasi da yoktu. bu islerin icinde bunalmisken evdeki genc kiz da hic bir ise karismadan kitap okuyorsa icinde tutup tutup sonunda patlamistir.
tabii ki tarzi cok cirkin, size once gelip ben cok yoruluyorum bana su konularda yardim eder misin demeliydi elbette. ama bu tarz bir kadin degil iste, o sizin cekingenliginizi biliyormus diyorsunuz ama siz de onun tarzini karakterini biliyorsunuz. ayni sekilde siz de hic o evde kalmaya kalkismamali veya kalmak zorunluysa da "yenge, sen bana ne is yapmami istiyorsan soyle, cok yoruluyosun uzerinde cok yuk var sana yardim etmek istiyorum vs" soylemeliydiniz. yani siz de cok dogru davranmamissiniz aslinda.siz buna cekingenliginizi bahane ederseniz o da sinirli yapisini ve uzerindeki is yukunu bahane eder.
ikinizin hatalarini kiyaslamak amacinda degilim ama emin olun yenge sizin bu kadar kirildiginizin farkinda bile degildir. belli ki kendisi guclu karakterli bir kadin, insanlarin bu kadar hassas olabileceklerini dusunmemistir hic.
Aynen canım sorması için azar mı işitmeliydi ki yinr diyorum direkt izin aldın mı dediğini kovduğunu hiç sanmam anneannemler duymadı ev büyük diyor bir de. 15 gün kadın çocul yemek ev işi uğraşırken oturmak insanun içine nasıl siner. Burada anlattığı kadar kötü olsa en baştan özellikle iş buyurur süpür sil derdi yani haa iş vermiş bu seferde temizletti diyor. Ben de bekarken dayıma gider bir hafta kalırdım yengemin çocuğu yok olmadı evde baktığı hasta filan da yok dayımda sabah gidiyor akşam geliyor yengem rahat yani ama ona rağmen yardım ederdim ben çünkü o iş yaparken ben oturamam annemde böyle öğretti rahat edemem bir kere o süpürüyorsa ben siler toz alırım o yemek yapıyorsa sofra kurar kaldırırım yani sofra kurmanın toz almanın nedine laf diyecek 15 gün az mı yani nasıl rahat eder hiçbişi yapmadan insan.içinde ne varsa desin yengesine o zaman madem o haklı neden söyleyemiyor.
Benim annem de 26-27 senelik falan yengeleri oluyo ama ne halam 4 kişi gelip bir ay kaldığında yemek yap dedi ne de halamın büyük kızı ayrı geldiğinde bi'işin ucundan da sen tut dedi. Ben dillendirdiğimde "idare et kızım koca kız ben dersem bak kızım 20 gün gitti de iş buyurdu, gözüne battı der halan" dedi bizler de ozaman 19lu yaşlardaydık aklımız eriyodu gayet.
Yengen de sana ütü yap demiş ne güzel yardım etmişsin ama ondan sonra yine onun demesini beklemişsin. Kadın her seferinde sana şunu yap bunu yap diyemez ya senin akıl etmeni bekler. Sonuçta anneannene bakmak için burda kalmayı akıl edebilecek olgunlukta bi'kız bunu da akıl eder diye düşünmüş olabilir. Yani şimdi düşününce anneannen için kalman yersiz geldi bana sonuçta karşılıklı olarak birbirinize desteğiniz olmamış haliyle sen yokken de gayet bakabilirmiş bence:44:Şöyle düşün kadın evi temizliyo, yemek yapıyo, yaşlılar başında, mutfakta tam iş yaparken içerde bağrış çağırış koşuyo bi'bakıyo çocuklar kavga ederken ona destek olmak için evde bulunan kız kitap okuyo köşede herkesin gözüne o an batardın emin ol.
Yanlış anlaşılmasın kadının tepkisini yine çok ağır buluyorum ama böyle tek taraflı anlatılan bi'konuyu irdeleyerek okuyunca %100 haksız da bulamadım.
Ama geçmiş bitmiş olay. Şuan dert etmen, rüyana girmesi falan o an cevap vermemiş olmandan kaynaklı bence. Zaten o kısmı da anlamadım o derece ağır laflarla kovulmuşsun bu kadar da içine kapanıkmışsın nasıl durabildin orda annenlerde iftara gitmiş yani arasan gelir alırlardı seni.
Kadınla konuşup içini dökmek ya da unutup gençlikteki kötü anı deyip derinlere itelemenden başka yol yok.
Ayrıcaa evliyim de eşimin ailesini 10 kişi kuzenlerini ağırlıyorum demişsniniz bir kere siz EVLİ DEĞİLSİNİZ.Daha geçen konu açtınız tekrar baktım sadece birile aynı evi paylaşıyorsunuz hatta kariyer sahibi idealist dünyayı değiştireceğini düşünen biriymişsiniz ama iki senedir çalışmıyormuşsunuz bu olay olalı beş sene olmuş en fazla 3 sene çalışma yaşamınız olmuş bu kadar özgüvenli olduğunu.başka konuda anlatan birinin hala dayısına kendini anlatamaması şaşırtıcı onu geçtim aileler baya geniş sanırım evli bile olmadığınız halde erkek arkadaşınızım ailesi gelip kalıyor ağırlıyorsunuz. Evliyim diye burda yalan söylemeniz zaten garip.
Ayrıcaa evliyim de eşimin ailesini 10 kişi kuzenlerini ağırlıyorum demişsniniz bir kere siz EVLİ DEĞİLSİNİZ.Daha geçen konu açtınız tekrar baktım sadece birile aynı evi paylaşıyorsunuz hatta kariyer sahibi idealist dünyayı değiştireceğini düşünen biriymişsiniz ama iki senedir çalışmıyormuşsunuz bu olay olalı beş sene olmuş en fazla 3 sene çalışma yaşamınız olmuş bu kadar özgüvenli olduğunu.başka konuda anlatan birinin hala dayısına kendini anlatamaması şaşırtıcı onu geçtim aileler baya geniş sanırım evli bile olmadığınız halde erkek arkadaşınızım ailesi gelip kalıyor ağırlıyorsunuz. Evliyim diye burda yalan söylemeniz zaten garip.
yok canım yanlış anlamam, zaten yorum yapılsın diye açtım konuyu.. kendimce anlattım konuyu normal olarak. sizin objektif olmaya çalışıyor olmanız da çok güzel birşey, keşke gerçekten o kadar suçlu olsam da hatamı fark etsem.
ama bu işin geçmişi var büyük.
burada yazamadıgım şeyler var fazla deşifre olmamak için.. istersen özelden anlatayım :)
ama şu kadarını söyleyeyim, yorum yapanlar haklı olarak kendi ailelerindeki yengelerle kendileriyle falan kıyaslıyorlar sizin de anneniz örneğindeki gibi.
ama işte bizdeki ortam farklı, kafalar çok farklı.. sizin anneniz kalk yemek yap dememiştir.. ama benim bu yengem bana da daha önceki kalışlarımızdan "öyle nezaketinden falan değil sessizliği" içten pazarlıkçılığından.. nerden biliyoruz, çünkü önceki kalışlarımızda da istese gayet iş veren biriydi, ben onların on senede yedi ev değiştirdiklerini her birine taşınma temizliği yapmaya gittiğimizi bilirim. ben 12 yaşındayım ama elimde viledayla balkon siliyorum.
bir kısa anımı anlatayım. anneannemle bunların evindeyiz yine.
bunlar o zaman lüks bi sitede oturuyolar villada. villanın da alt balkonu sitenin bahçesinin içinde oluyor işte. yeni taşınmışlar biz de yerleşmeye yardıma gitmişiz. ben yaz tatilindeyim en fazla 13 yaşında falanım.
elimde vileda balkonu siliyorum, işi bana yengem vermiş ben de güzelce yapmaya çalışıyorum ki kadıın gözüne gireyim.
kendimi ne kadar kaptırmışsam artık, bahçeden yan villanın sahibi komşu geçiyor. beni balkonda silerken görmüş, silişimi çok beğenmiş.
yengeme seslendi, yengem çıktı. bunlar tabi abartlı zengin insanlar acayip bi kafadalar. benim de üstümde pijama falan var.
benim yanımda yengeme, "ay bana da lazım böyle birisi. annesiyle mi geliyo kaça geliyolarmış?"
yengem bir an gülüyor, yok o eşimin yeğeni.. diyor.
kadın da şaşırıp bana dönüp "aa sen okuyo musun peki?" diyor.
ben de okul birincisi çocuğum o tarihte. çok garipsiyorum soruyu, kadına dönüp şaşkınlıkla "evet??" diyorum.
kadın da giderayak hala "ay ne güzel siliyo ya.." diyerek biraz da pot kırdığından kaçıyor.
bak bu yaşanmış anıdaki yenge gibi mi senin annen mesela?
yani her şeyi yazamıyorum, kendinizle kıyaslayarak yorum yapıyorsunuz. olay çok farklı görünüyor onu demeye çalışıyorum.
ben o gün o yaşta orada rencide oldum mu?
evet.
bu muameleye rağmen neden gidiyordun diyebilirsin.
ben anne babamla yaşamıyorum çünkü.
babam başka bi kadınla başka bi şehirde yaşıyor. annem benim sakat kardeşime bakan saf bir kadın, kabullenmiş yaşıyor.. aman bize baksın da naparsa yapsın kafasında.
ben bu ortamda okulumu aksaatırım endişesiyle dedemler beni ben küçükken yanlarına alıyorlar ve bu yaşıma kadar halen de onlarlaydım.
anneannemi çağırıyordu dayım, evlerine. o gidince ben de mecburen peşine takılıyordum onu anne gibi bildiğimden..
niye kovuldugu halde annesine gitmemiş diyenlere de yazıyorum.. bizimki normal bi ortam değildi sizin kıyasbileceğiniz.
işte böyle, dert anlatırken nerelere girdik aman işte ya neyse..
benzer şeyleri yaşamış arkadaşların oluşu falan rahatlattı biraz.. iyi ki açmışım başlığı diyorum. :)