• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kader denen ey bu mu?

tamam canım düzelttiysen sorun değil.psikolojik destek alabilir misin? hepimizin zaman zaman olur ya ,destek almamız gerekir,paylaşmamız gerekir.var mı böyle bir imkanın.
 
kaç yaşındasınız merak ettim, Yaşadıklarınız bir çok insanın yaşadığı ve bu sebeple ölmediği sorunlar.
Tabiki herkesten aynı dirayeti bekleyemeyiz, herkesin acı eşiği farklıdır ama kendinizi bu kadar heba edecek
isyan edecek bir şey yok , evet büyük bir acı yaşamış babanızı çok erken kaybetmişsiniz
bu yadsınamaz ama bunun dışındakiler bir çok kişinin yaaşadığı sorunlar.
Sızinde dediğiniz gtibi özgüven sorununuz var öncelikle bunu aşmalısınız ki hayat size karşı daha pozitif olabilsin.
sanal arkadaşlık kurmanızın sebebi olarakta babanızın erken vedasını görüyorum.
Küçük yaşlardan gelen bir sevgi açlığı ve sevdiğinizden ayrılmış olmak sizi bu arayışlara itmiş olabilir.
Fakt hatanın neresinden dönerseniz kardır, anladığım kadıryla bunu hata olduğunu görmüşsünüz.
Reelde arkadaş sahibi olmaya ve sizinle evlenmek isteyenleri tanımaya çalışın , belkide aradığınız oralarda bir yerlerdedir.
 
birde hayata bu kadar olumsuz bakma mutlu olacak o kadar çok şey var ki pozitif ol boşver çevrenin sözlerini umursama hayat senle dalga geçeceğine sen dalga geç ben evlenme demiyorum evleneceğin kişi çok iyi seç . umarım mutlu olursun

Saol canım, şuan gündemde biri var annem bana bıraktı...Kuzenimin görümcesinin oğlu, kadının biraz cadı olduğunu söylüyorlar.Bilmiyorumki ne desem çok karışığım...
 
tamam canım düzelttiysen sorun değil.psikolojik destek alabilir misin? hepimizin zaman zaman olur ya ,destek almamız gerekir,paylaşmamız gerekir.var mı böyle bir imkanın.

Malesef yapamıyorum, psikolojik danışmanın kapısına gidiyorum, geri dönüyorum ne konuşacağımı nasıl başlayacağımı bilmiyorum...
Çünkü yazdıklarımı dilimle söyleyemiyorum, normalde bu kelimeleri bir günlüğe bile yazamam, sanırım buraya yazmamın sebebi tanınmamanın verdiği bir rahatlık...
 
alabiliyosan bi doktorla görüşüp destek al.iyiliğini yada kötülüğünü kimse yargılamıyo ama bu kadar karmaşıkken hiç doğru şeyler yapacağını sanmam.üstelik hayatında o kadar büyük bi sıkıntıda yok gibi görünüyo.mutlaka doktora gitmelisin
 
kaç yaşındasınız merak ettim, Yaşadıklarınız bir çok insanın yaşadığı ve bu sebeple ölmediği sorunlar.
Tabiki herkesten aynı dirayeti bekleyemeyiz, herkesin acı eşiği farklıdır ama kendinizi bu kadar heba edecek
isyan edecek bir şey yok , evet büyük bir acı yaşamış babanızı çok erken kaybetmişsiniz
bu yadsınamaz ama bunun dışındakiler bir çok kişinin yaaşadığı sorunlar.
Sİzinde dediğiniz gtibi özgüven sorununuz var öncelikle bunu aşmalısınız ki hayat size karşı daha pozitif olabilsin.
sanal arkadaşlık kurmanızın sebebi olarakta babanızın erken vedasını görüyorum.
Küçük yaşlardan gelen bir sevgi açlığı ve sevdiğinizden ayrılmış olmak sizi bu arayışlara itmiş olabilir.
Fakt hatanın neresinden dönerseniz kardır, anladığım kadıryla bunu hata olduğunu görmüşsünüz.
Reelde arkadaş sahibi olmaya ve sizinle evlenmek isteyenleri tanımaya çalışın , belkide aradığınız oralarda bir yerlerdedir.

Evet bende şu zamana kadar hep üstesinden gelebilirim diyodum, ama ben tepeye çıktıkça karşıma hep daha büyük ve zorlu tepeler çıkıyor, yıldım artık bende biraz rahatlamak istiyorum, yastığa başımı sorunsuz rahat koymak istiyorum. Günlük ağlamanın ve duygusallığın yerini gülücükler alsın istiyorum. Sence çokmu istediklerim??
 
canım bence git.bir kağıda yaz ve onu okut danışmana.emin ol çok yararı olacaktır.
 
alabiliyosan bi doktorla görüşüp destek al.iyiliğini yada kötülüğünü kimse yargılamıyo ama bu kadar karmaşıkken hiç doğru şeyler yapacağını sanmam.üstelik hayatında o kadar büyük bi sıkıntıda yok gibi görünüyo.mutlaka doktora gitmelisin

beni anlayabilecek bir doktor istiyorum, ilaçla tedavi istemiyorum belkide bu nedenle gidemiyorum...
Belki belki belki hayatımda o kadar çok belki varki ben kararlarımı danışıp sağlıklı fikirler almak istiyorum ama kimse yok çevremde :((
 
Evet bende şu zamana kadar hep üstesinden gelebilirim diyodum, ama ben tepeye çıktıkça karşıma hep daha büyük ve zorlu tepeler çıkıyor, yıldım artık bende biraz rahatlamak istiyorum, yastığa başımı sorunsuz rahat koymak istiyorum. Günlük ağlamanın ve duygusallığın yerini gülücükler alsın istiyorum. Sence çokmu istediklerim??
Elbetteki mutlu olmayı istemek kimseye çok görülmez ama siz çok fazla negatif enerji yüklüsünüz
anladığım kadarıyla dolyısıyla mutluluğu yakalayamıyorsunuz.
Her şeye hep kötü tarafından bakıyorsunuz , herkesin sizin karşınızda olduğunu düşünüyorsunuz.
Söylesenize herkes size karşı olduğu zaman ellerine ne geçebilir , neden böyle bir şey yapsınlar.
Sizin psikolojiniz fena halde ve bunu bir yardımla ancak atlatabilirsiz, zira siz kendi kendinizi telkin edecek kadar güçlü değilsiniz.
 
Elbetteki mutlu olmayı istemek kimseye çok görülmez ama siz çok fazla negatif enerji yüklüsünüz
anladığım kadarıyla dolyısıyla mutluluğu yakalayamıyorsunuz.
Her şeye hep kötü tarafından bakıyorsunuz , herkesin sizin karşınızda olduğunu düşünüyorsunuz.
Söylesenize herkes size karşı olduğu zaman ellerine ne geçebilir , neden böyle bir şey yapsınlar.
Sizin psikolojiniz fena halde ve bunu bir yardımla ancak atlatabilirsiz, zira siz kendi kendinizi telkin edecek kadar güçlü değilsiniz.

Peki fikir almak istesem ne yapmalıyım kendim için...
Bu güne kadar hep ablamı annemi mutlu etmeye çalıştım, hiçbirşeyden kaçınmadım, kendim için hiç birşey yapmadım inanırmısın???
 
Peki fikir almak istesem ne yapmalıyım kendim için...
Bu güne kadar hep ablamı annemi mutlu etmeye çalıştım, hiçbirşeyden kaçınmadım, kendim için hiç birşey yapmadım inanırmısın???
Bu çok yanlış , hayat sadece çevrendeki insanlardan ibaret değildir.
Yaşam standartlarını bilmediğim için net bir öneride bulunamayacağım ama şunu mutlaka öğrenmelisin ki
Bİr şeyi sırf etrafındakiler mutlu olsun diye yaparsan ya da bir şeyden etrafındakiler üzülmesin diye vazgeçersen
sen mutsuz olmaya mahkumsun demektir.
Tabiki bu herkesi çiğne , ezip geç demek değil. biraz kendin için yaşamaya bak.
Öncelikle hayata dair hayallerin nedir onları netleştir ve bunlara ulaşmak için neler yapman gerekli bunları bil.
Sonrasında ise hayallerine ulaşmak için işe koyul, tabi hayal ettiklerin kimseye zarar vermiyecekse.
 
ilgilenir emin ol.ben birine daha tavsiye etmiştim bunu.aynı senin gibiydi.çekiniyordu.mektup gibi yazmasını söylemiştim içindekileri.yazıp okutmuştu.onun yazdıklarından konuşup çözüme gitmişlerdi.bence bu şekilde yapabilirsin.bir dene ne çıkar.
 
canım siteyi bi gez dolaş kimlerin ne sıkıntıları var gör kimi çocuğunun yasını tutuyor kimi engelli kimi annesini babasını kaybetmiş bir başına senin kafana taktıkların dert değil eğer sevdiğin kişi seni çok sevseydi evlenmezdi bu 1 chatte boş insanların emellerine alet olucağına gir forum sitelerine iş yerinde yardımcın olucak programları öğren kendini geliştir k bakma ama bu kafayla çıkamazsın o depresyondan
 
arkadaşım senin sinirlerin bozulmuş depresyona girmişsin,psikiyatrdan destek al bence,olur herkesin başına gelebilir önemli olan yaşadıklarından ders alıp, daha sağlam adımlarla ilerlemek
 
Babanızı erken yaşta kaybetmenize,talihsiz bir takım olaylar yaşamanıza üzüldüm.
Ama kimin derdi sıkıntısı yokki şu hayatta.
Herşeyi kader deyip sineye çekemezsiniz.
İnsan kendi kaderini,birazda kendi belirler.
Bence kararmış oturuyorsunuz,öncelikle silkelenin derim ben size
Nickiniz bile,karamsarlığın son noktası.
Şöyle daha cıvıltılı birşeyle değiştirerek başlayabilirsiniz mesela işe
Hayata nasıl bakarsanız,oda size öyle geliyor.
Çıkarın bir an önce siyah gözlüklerinizi.
İş sizde bitiyor yani
Şansınız bol olsun.
 
benimde annem babam ayrı 10 senedir iki abim var ama pek hayırları olduğu söylenemez. Evin geçimi benim üzerimde annemin hiç bir gelir yok. Evlenmek istiyorum ama annem ne olacak diye düşünmekten evlenemiyorum.Benimde çok oluyor işin içinden çıkamadığım. Hani demişsinizya koşuyorum koşuyorum bir yere varamıyorum. O kadar iyi anladımki bende çok hissettim öyle. Ben küçük bir çocukken bir gün herşeyin düzeleceğini hayal ettim.ışe girip annemi kurtaracağım dedim bunu bir nebze başardım ama hiçbirşey kolay olmadı aslında.Dışardan bakınca ne güzel okumuş derler ama gelinde bana sorun.En yakınlarım arkandayız diyen kişiler yalnız bıraktı. Ve sorunlar bitmek bilmedi.Sanırım kendime kendime masal anlatmışım sorunlar bitecek diye bununla avunmuşum. Şimdi sorun olunca üstesinden gelemiyorum.Ama hayat böyle birşey. Ne kadar yıkılsakta tekrar ayağa kalkmayı bilmeliyiz.Kimse elimizden tutmasa bile biz kendi elimizden tutup kendimize yardım etmeliyiz.Başka çaremiz var mı?
 
belliki çok sıkılmış bunalmış durumdasın... ama birazda iyi yönünden bak en azından eğitimini tamamlamışsın... yani 1 adım öndesin şuan..ailen yanında ...zamanla herşey oturcaktır rayına... sen karamsarlaştıkça hayatında içinden çıkılmaz hal alıcaktır...
 
Kusurabakma canım yaşadıklarını sen bilirsin tabii ama hayatında bu kadar depresyona girecek bir sorun göremiyorum ben..

Olay senin ufak yaşta babanı kaybetmiş olman sadece..
Bunu anlayabiliyorum uzaktan da olsa..
Ufak yaşta bir yarını kaybetmiş ve kendini desteksiz hissederek büyümüşsün..
Onun haricinde burda yazdıkların çoğu insanın zaman zaman yaşadığı aşk_iş sorunları..

Bence biraz toparlan..
İlaç tedavisi ile toparlanabilirsin..
Kendine gel, bazı şeyler de insanın kendi elinde inan..
Sağlıklısın, bir mesleğin ve işin var, annen var..

Bu kadar sorun yapacak, hayata isyan edecek bir sorun yok bence..

Ama dediğim gibi ayrıntıları sen bilirsin, Allah yardımcın olsun.

:1closedeyes:
 
bir tek senin sorunun yok ki..millet ne dertlerle uğraşıyor..
sanal ortamdan ne bekliyosun ki..
hiç kimseyi mutlu etmeye çalışma bundan sonra sadece kendin için yaşa...
belki o zaman mutlu olabilirsin..
 
Back
X