- 11 Aralık 2018
- 41.153
- 255.711
- 598
Yalan söylemek demeyelim de olayları istediğiniz gibi görmek diyelim. Muhtemelen kendiniz de inanıyorsunuz adamın sizi öptüğüne.
Neden size yalan söyleyim ki? Üzülmemin en çok payı da bu? O öpmese ben zaten kendimi suçlamaya devam ederdim. Merak etmeyin yalan söyliycek halim pek yok.
Pardon hanım efendi yatak ne alaka düzgün okursanız iyi olur kimsenin yatağına girmedim ben.Hiç anlamadığım: bir insan başkasının yatağından çıkıp gidip kendi eşinin yatağına tekrar nasıl girer? Bunu kendine nasıl yakistirir? Bebeginizi kaybetmişsin başınız sag olsun. Kendinizi baştan neden bekar tanıtma gereği duydunuz ki? Acınızı eşinizle paylasabilirdiniz. Ha diyelim anlamadi: adam gibi tedavi görmek varken, şimdi bir herifin sizi fiziksel ve psikolojik kullanmasina izin veriyorsunuz. Kafa şu anda offline. Online a geçiş yapın önce. Hala uyanamamissiniz. Eşinizden bosanacakmisiniz?
Intihar etmesen coronadan gidicen sosyal mesafeyi koruyun diyolar bunlar öpüşüyorHerkese merhaba.
İçinden çıkamadığım defalarca intiharı düşündüğüm bir derdin içine düşmüş durumdayım. 4 yıl önce 8.5 aylık bebeğim karnımda öldü ve sezeryan ile doğum yaptım. Eşyalarını herşeyini hazır etmiştim. Ama kaybettim bebeğimi. Büyük bir boşlukla işe girdim. Depresyonun en dibindeydim. Kafamı boşaltmak için işe girdim. Ve o dönem çalıştığım işyerinde üretim müdürü olarak gelen kişiye resmen aşık oldum.
Olmuyordu sürekli aklıma geliyordu çıkmıyordu kafamdan beynimden. Fake bir hesap açıp kendimi bekar olarak tanıtıp konuşmaya başladım aynı işyerinde olduğumuzu bilmiyordu. Daha sonra benim kim olduğumu öğrendi. Ben kovulacağımı beklerken o beni çağırıp terfi alıcağımı söyledi. Ben işyerinden çıkmak istedim ama eşim kabul etmedi. Mecburen o utançla çalışmaya devam ettim. Ama ona karşı duygularım hiç bitmiyordu. İnanın ne yaptıysam onu unutamadım. Bu şekilde 2 yıl çalışmaya devam ettik. Ne ben ne de o aramızda geçen şeyleri işe yansıtmadık. Ama o onu unutmama hiç izin vermedi. Olur olmadık yerlerde beni savunması bana karşı konuşması bakışı gülümsemesi hep farklıydı. Ben birazda iş için hak ne ise onu savunurdum ve çok tartışırdık. Ama arkadaşlarım bile onun bana karşı davranışlarının hep farklı olduğunu söylerdi.
2 yıl sonra işyeri Manisa'ya taşındı. O da evini götürdü. Evlenmişti zaten. Ben her gün onu görmeyeceğim diye seviniyordum. Çünkü unutucaktım. Ama yapamadım hiç unutmadım. Sürekli rüyamda görüyordum onu. Hep aklımda. En son rüyamda gördüm ve ağlayarak uyandım. Ne olursa olsun bu akşam yazıcam ona dedim yazdım da. Psikiyatriye gidip antidepresan kullanıyorum zaten. Konuştu benimle o gece sabah 4 e kadar konuştuk. Onu sevdiğimi ve unutamadığım anlattım. Ve biz buluştuk. Ve o an ki duygu ile el ele tutuştuk. Bundan sonra birlikteyiz dedi bana. Ve dudağımdan öptü beni. Çok şaşırmıştım. Ondan istediğim yardım çağrısı fiziksel temasla sonuçlandı.
Sonra ne oldu beyfendi eve gidince pişman oldu. Yaptığımızın yanlış olduğunu söyledi. Ben ve duygularım darma duman. 2 kere intihara kalkıştım. Ama olmadı. Şu an onun yaptığı çok zoruma gidiyor. Resmen beni kullandı. Ve ben hala onu deli gibi seviyorum. Lütfen yardım edin bana nasıl unutucam ben onu. Güya benim tedavi sürecim bitene kadar bana destek olucak. Hergün konuşuyoruz ama sanki benimle zoraki konuşuyor. Unutmak istiyorum hayattan zevk alamıyorum. Sürekli ölümü düşünüyorum ama onu da yapamıyorum...
Bilemiyorum dipte olan bir kadının zaafından faydalandı. Vicdan azabı çeksin.
Pardon hanım efendi yatak ne alaka düzgün okursanız iyi olur kimsenin yatağına girmedim ben.
Ben suan bir adamla öpüşsem senin deyiminle dipte sayılırım.Bilemiyorum dipte olan bir kadının zaafından faydalandı. Vicdan azabı çeksin.
Bu cevabında şöyle olmus 'kocam kadınla sadece yazıstı bu aldatmak olmaz' gıbı.Pardon hanım efendi yatak ne alaka düzgün okursanız iyi olur kimsenin yatağına girmedim ben.
Tabi, aldattığı eşini düşünüp ne yapacak şu durumda.O adamı elde edemeyerek gerekli cezayı çektiğini düşünüyor bence.
Öncelikle teşekkürler. Beni anladığınız için. Uzmandan yardım alıyorum ama yeterli gelmiyor sanırım. Evet muhtaç gibi hissediyorum bu hissi yenemiyorum.Ben suan bir adamla öpüşsem senin deyiminle dipte sayılırım.
Ve adam bir daha benimle konusmasa Yuzume bakmasa adama suc atmak aklıma gelmez. Zaafımdan faydalandı demek hıc aklıma gelmez.
Keske karsılık vermeseydim der gecerim.
Icındeki vicdan azabı ben bunun azap oldugunu dusunmek istiyorum, senı farklı dusunmeye kendını yenik muhtac gostermeye baslamıs.
Tek basına bas edemiyorsan uzmandan yardım al.
Ama muhtac degılsın. Icınde sadece hırs var. Opustunuz sen mutsuzsun o mutlu.Öncelikle teşekkürler. Beni anladığınız için. Uzmandan yardım alıyorum ama yeterli gelmiyor sanırım. Evet muhtaç gibi hissediyorum bu hissi yenemiyorum.
Teşekkür ederim.Bu arada bebeğinizi kaybetmenize üzüldüğümü de eklemek isterim. Zor bir süreçtir muhtemelen, Allah sabır versin yaşayan herkese.
Ben bu kaybınızla hatalarınız arasında bağ göremesem de artık kendinizi toplayıp doğru kararlar almanız gerekiyor. Eşiniz de bebeğini kaybetti, ona daha fazla haksızlık etmeyin lütfen.
Eşinden boşanmayı düşünüyomusunHerkese merhaba.
İçinden çıkamadığım defalarca intiharı düşündüğüm bir derdin içine düşmüş durumdayım. 4 yıl önce 8.5 aylık bebeğim karnımda öldü ve sezeryan ile doğum yaptım. Eşyalarını herşeyini hazır etmiştim. Ama kaybettim bebeğimi. Büyük bir boşlukla işe girdim. Depresyonun en dibindeydim. Kafamı boşaltmak için işe girdim. Ve o dönem çalıştığım işyerinde üretim müdürü olarak gelen kişiye resmen aşık oldum.
Olmuyordu sürekli aklıma geliyordu çıkmıyordu kafamdan beynimden. Fake bir hesap açıp kendimi bekar olarak tanıtıp konuşmaya başladım aynı işyerinde olduğumuzu bilmiyordu. Daha sonra benim kim olduğumu öğrendi. Ben kovulacağımı beklerken o beni çağırıp terfi alıcağımı söyledi. Ben işyerinden çıkmak istedim ama eşim kabul etmedi. Mecburen o utançla çalışmaya devam ettim. Ama ona karşı duygularım hiç bitmiyordu. İnanın ne yaptıysam onu unutamadım. Bu şekilde 2 yıl çalışmaya devam ettik. Ne ben ne de o aramızda geçen şeyleri işe yansıtmadık. Ama o onu unutmama hiç izin vermedi. Olur olmadık yerlerde beni savunması bana karşı konuşması bakışı gülümsemesi hep farklıydı. Ben birazda iş için hak ne ise onu savunurdum ve çok tartışırdık. Ama arkadaşlarım bile onun bana karşı davranışlarının hep farklı olduğunu söylerdi.
2 yıl sonra işyeri Manisa'ya taşındı. O da evini götürdü. Evlenmişti zaten. Ben her gün onu görmeyeceğim diye seviniyordum. Çünkü unutucaktım. Ama yapamadım hiç unutmadım. Sürekli rüyamda görüyordum onu. Hep aklımda. En son rüyamda gördüm ve ağlayarak uyandım. Ne olursa olsun bu akşam yazıcam ona dedim yazdım da. Psikiyatriye gidip antidepresan kullanıyorum zaten. Konuştu benimle o gece sabah 4 e kadar konuştuk. Onu sevdiğimi ve unutamadığım anlattım. Ve biz buluştuk. Ve o an ki duygu ile el ele tutuştuk. Bundan sonra birlikteyiz dedi bana. Ve dudağımdan öptü beni. Çok şaşırmıştım. Ondan istediğim yardım çağrısı fiziksel temasla sonuçlandı.
Sonra ne oldu beyfendi eve gidince pişman oldu. Yaptığımızın yanlış olduğunu söyledi. Ben ve duygularım darma duman. 2 kere intihara kalkıştım. Ama olmadı. Şu an onun yaptığı çok zoruma gidiyor. Resmen beni kullandı. Ve ben hala onu deli gibi seviyorum. Lütfen yardım edin bana nasıl unutucam ben onu. Güya benim tedavi sürecim bitene kadar bana destek olucak. Hergün konuşuyoruz ama sanki benimle zoraki konuşuyor. Unutmak istiyorum hayattan zevk alamıyorum. Sürekli ölümü düşünüyorum ama onu da yapamıyorum...
İnanın böyle hissediyorum. Nasıl kurtulabilirim bundan bilmiyorum ve beni içten içe bitirip mutsuz ediyorAma muhtac degılsın. Icınde sadece hırs var. Opustunuz sen mutsuzsun o mutlu.
Bunu kabul edemiyorsun, haliyle de zaafımdan faydalandı kopek aslında o kotu bırı fikrine inanmak istiyorsun ama oyle degıl.
İnanın böyle hissediyorum. Nasıl kurtulabilirim bundan bilmiyorum ve beni içten içe bitirip mutsuz ediyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?