başkasının sperminden hamile kalmak isteyen boşanıp başkasından yine hamile kalır yahuBen kabul eden erkek tanıyorum, hem de 15 yıl kadar önce şimdi çocuk 15 yaşlarında. Eşimin anneliği tatmasını istiyorum demişti adam, akrabamız olur. Ben erkek olsam kabul ederdim, karşıdaki kadın çok çocuk istiyorsa bencillik yapmazdım. Ortada kırıcı bir durum da görmüyorum, olmuyorsa olmuyordur ortada bir başarısızlık ya da onur kıracak durum yok bence.
Boşanmak istememiş demek ki saygı duymak lazım. Buna cuk diye oturan bir deyim var ama şimdi yazmak hoş olmaz tanımadığımız insanlar sonuçtabaşkasının sperminden hamile kalmak isteyen boşanıp başkasından yine hamile kalır yahu
taşıyıcı annelik içinde geçerli uğruna başkasının sperm veya rahmini yumurtalığını vs kullanacak kişiyle nikahlı kalınmasa da olur boşansın istediğiyle gitsin çocuk yapsın evliliğin de bir adabı olmalı
çok tatlısınızYa kromozomlarımız çiftleşiyor onu diyorum ay seks değil hahahbana hamilelik riskli geliyor çocukken gördüğüm bazı şeylerden dolayı. O yüzden evlat edinmeyle ilgili oh doğurmaya da gerek kalmıyor aliyorsun ne güzel sağlıklı bebeyi diye optimist bakıyorum. Donörün spermi kontrol edilse bile döllenme esnasında mesela kromozom fazla ayrılıp down sendromu olabilir, doğum esnasında komplikasyon olabilir vs. Hayatta en büyük korkum bu diyebilirim.
Benim eşim de azospermi şu an tedavi görüyoruz ama çok düşük bir ihtimali için çabalıyoruz. Benim aklıma asla boşanmak gelmedi yalnız boşanmak isteyeni de yadırgamam çok hassas bir konu bu. Boşanıp başkasıyla evlenince çocuk sahibi olacağımızın garantisi olmadığını unutmayın.merhaba hanımlar,
bu konuda fikir almak için üye oldum. 12 yıllık evliyim 35 yaşındayım. eşimde azosperm rahatsızlığı var. birkaç defa tüp bebek denedik ancak sonuç alamadık. sperm bulunamıyor. son olarak artık ümidi kestik. yumurta rezervlerim zayıf. evlat edinme fikrine tamamen karşı eşim. istemiyor.
cinsellik konusunda da pek iyi sayılmayız. 2 yıldan fazla bir süredir depresyondayım. korkuyorum boşanamıyorum düzenli gelirim yok.
tekrar tedavi konusunu tamamen bitirdik, yeniden deneyin allahtan ümit kesilmez yazanlar olursa teşekkür ediyorum, bu artık mümkün değil.
eşim iyi bir insan geliri filan çok iyi. bunu utanarak yazıyorum ama yaşam şartlarım gayet iyi yani. sorun şu, boşanmak istiyorum ama korkuyorum. yeniden sıfırdan nasıl başlayacağım bilmiyorum. neyse bir şekilde hayata tutunurum ama acaba doğru mu yapıyorum arkadaşlar?
evlat edinme ihtimalim de yok çünkü istemiyor. ben anne olmayı çok ama çok istiyorum. yarın öbür gün tamamen çocuk sahibi olamaz duruma geleceğim yaşım ilerliyor. bir yandan da günümüzde güvenilecek düzgün erkek kalmadı diye düşünüyorum. flörtüz bir tip de değilim kimseye güvenemiyorum. size içimi dökmek istedim. şimdiden ilginiz ve tavsiyeleriniz için, değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim.
ilave: arkadaşlar okuyan ve cevap verenlere teşekkürler, aslında beni endişelendiren yaşım. 35 yaş. boşanmak istiyorum bir an önce çünkü ilerliyor yaşım. boşandıktan sonra bir süre evlenemem. bu sağlıklı olmaz. dolayısıyla haklıyım değil mi?
Eşiniz sizi böyle bir sebepten bıraksaydı ne hissederdiniz
Benim eşim de azospermi şu an tedavi görüyoruz ama çok düşük bir ihtimali için çabalıyoruz. Benim aklıma asla boşanmak gelmedi yalnız boşanmak isteyeni de yadırgamam çok hassas bir konu bu. Boşanıp başkasıyla evlenince çocuk sahibi olacağımızın garantisi olmadığını unutmayın.
Evlat edinme konusuna gelince bu konuda da kimseyi yadırgayamam. Eşimle henüz bu konuda konuşmadık ama bu aralar benimde aklıma geliyor acaba evlat edinsek nasıl olur diye önce düşüncesi bile beni mutlu ediyor sonra kendi kendime "ya o anne - evlat, baba - evlat bağını kuramazsak ya Annelerimiz Babalarımız diğer torunlarından ayrı tutarsa ya ilerde çocuğa hissettirir onu değersiz dışlanmış hissettirirse diye vazgeçiyorum.
Ama çocuğum olsun ya da olmasın evlat edinelim ya da edinmeyelim aramızda başka bir sorun olmadıkça ben boşanmam. Nihai karar sizin. İnşallah hakkınızda en hayırlı olan kararı alırsınız.
mutsuz evliliğe çocuk yapmak zaten en büyük hata olurduya ben sadece çocuk sorununu yazdım. tabii ki eşin ailesinden kaynaklı sorunlar da var zamanında bana çok yanlışlar yapıldı ama dediğim gibi bunları yazmanın hiç anlamı yok. çünkü artık onları takmıyorum. zaten üzüldüğüm zor bir durumun içindeyim kaynanaymış eltiymiş bunları takacak durumda değilim ondan yazmadım.
zamanında eşim benim yanımda duran biri hiç olmadı. bunu bile düşünmüyorum artık.
soğudum galiba zamanla. çocuk da olmayınca, seks de ayda bir olunca bana mahkeme yolu daha cazip göründü.
ne doğum günümü kutlar ne evlilik yıldönümümüzü. ama dediğim gibi bir evladımız olsaydı ben yine de yuvamın bozulmamasından yanaydım.
bakalım nolacak, gelir buraya yazarım içimi dökerim herhalde :)
iyi ki varsınız, iyi ki kadınlar kulübü var:)
mutsuz evliliğe çocuk yapmak zaten en büyük hata olurdusize şöyle söyleyeyim bağı çok kuvvetli sevgi dolu çiftleri bile zorlayan bir süreç çocuk büyütmek, huzursuz evlilikte dinamit etkisi olur ve mutlu ortamda büyümeyi her çocuk hak eder bu sebeple çocuğumuz olsaydı belki iyi olurdu belki çocuk hatrına katlanırdım belki çocukla dayanabilirdim demek çok büyük bencillik olur . kesinlikle ama kesinlikle birlik olunmayan çiftlerin güveni sevgisi bağı olmadığı bir evlilikte çocuk olmamalı ... eğer bu kadar mutsuzsanız da boşanmalısınız ya da en azından çocuk diye ısrarcı olmamalısınız çocuğun ne suçu var mutsuz aileye gelsin değil mi ama
Adam hicbir sekilde baba olmak istemiyor o zaman , bosaninyok onu da kabul etmiyor. koruyucu aileliği de araştırdım yıllardır söylüyorum olmaz diyor.
cocukta ha deyince olmuyorki。yeni evlilikte coxuk olacak garantiside yok
Sizi anlıyorum ama kafanızda kurduğunuz tüm sistem sizin tekrar evlenebilmeniz ve bu evlilikten de çocuk sahibi olabilmeniz üzerine.Eğer bu gerçekleşmezse mutsuz olur musunuz ben bunu düşünmenizi öneririm.tanımaya çalışacağım evlenmeden önce.
Şimdi bu evlilikte aşk sevgi olsaydı boşanmayın derdim. Ben şahsen eşim kısır olsa da sorun etmem yeter ki gerçekten saygısı, nezaketi olsun. Elbette herkes kendi çocuğunu doğurmak ister ama olmayınca zorlamayı da doğru bulmuyorum böyle hayırlısıymış demek ki. Ama eşiniz çocuk istemiyor gibi geldi bana. Evlat edinsenizde edinmesenizde bence baba olmak istemiyorda olabilir. Konfor alanınızın dışına çıkmak zorundasınız eğer çocuk ve aşk istiyorsanız. Sizin ki mantık evliliği olmuş. Boşanma sakın diyen çevrenizde de bu olduğu için bu kafadalar. İçinizden ne geliyorsa onu yapın diyeceğim ama sizin en büyük korkusunuz o rahatlıktan kopmak.merhaba hanımlar,
bu konuda fikir almak için üye oldum. 12 yıllık evliyim 35 yaşındayım. eşimde azosperm rahatsızlığı var. birkaç defa tüp bebek denedik ancak sonuç alamadık. sperm bulunamıyor. son olarak artık ümidi kestik. yumurta rezervlerim zayıf. evlat edinme fikrine tamamen karşı eşim. istemiyor.
cinsellik konusunda da pek iyi sayılmayız. 2 yıldan fazla bir süredir depresyondayım. korkuyorum boşanamıyorum düzenli gelirim yok.
tekrar tedavi konusunu tamamen bitirdik, yeniden deneyin allahtan ümit kesilmez yazanlar olursa teşekkür ediyorum, bu artık mümkün değil.
eşim iyi bir insan geliri filan çok iyi. bunu utanarak yazıyorum ama yaşam şartlarım gayet iyi yani. sorun şu, boşanmak istiyorum ama korkuyorum. yeniden sıfırdan nasıl başlayacağım bilmiyorum. neyse bir şekilde hayata tutunurum ama acaba doğru mu yapıyorum arkadaşlar?
evlat edinme ihtimalim de yok çünkü istemiyor. ben anne olmayı çok ama çok istiyorum. yarın öbür gün tamamen çocuk sahibi olamaz duruma geleceğim yaşım ilerliyor. bir yandan da günümüzde güvenilecek düzgün erkek kalmadı diye düşünüyorum. flörtüz bir tip de değilim kimseye güvenemiyorum. size içimi dökmek istedim. şimdiden ilginiz ve tavsiyeleriniz için, değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim.
ilave: arkadaşlar okuyan ve cevap verenlere teşekkürler, aslında beni endişelendiren yaşım. 35 yaş. boşanmak istiyorum bir an önce çünkü ilerliyor yaşım. boşandıktan sonra bir süre evlenemem. bu sağlıklı olmaz. dolayısıyla haklıyım değil mi?
Şimdi bu evlilikte aşk sevgi olsaydı boşanmayın derdim. Ben şahsen eşim kısır olsa da sorun etmem yeter ki gerçekten saygısı, nezaketi olsun. Elbette herkes kendi çocuğunu doğurmak ister ama olmayınca zorlamayı da doğru bulmuyorum böyle hayırlısıymış demek ki. Ama eşiniz çocuk istemiyor gibi geldi bana. Evlat edinsenizde edinmesenizde bence baba olmak istemiyorda olabilir. Konfor alanınızın dışına çıkmak zorundasınız eğer çocuk ve aşk istiyorsanız. Sizin ki mantık evliliği olmuş. Boşanma sakın diyen çevrenizde de bu olduğu için bu kafadalar. İçinizden ne geliyorsa onu yapın diyeceğim ama sizin en büyük korkusunuz o rahatlıktan kopmak.
Şimdi konu sahibi her şey gönlünüzce olsun öncelikle. Kızımın grubundan birisi de eşinin bu sıkıntısından dolayı kaç ameliyet sonrası 14 yıldan sonra evlat sahibi oldu tekrar deniyorlar ve mucize gıbı bi iki tane bulunmuş kalitelendirme çalışması gerekiyormus sadece Allahtan umut kesilmez.
Eğer sizin ihtimal hiç yoksa eşiniz koruyucu aile olmayı ya da evlatlık almayı asla düşünmüyorsa ve sizde çok istiyosaniz bence maddi refahtan feragat edip saygı ile bitirip mantık evliliği yapmalısınız cesaret edip ama çocuk sahibi olmanın her zaman riski vardır yumurta rezervi kalitesi bile garanti degil. Sebepsiz infertilite dedikleri şey çok yaygın günümüzde.. hakkınızda hayırlısı olsun zor karar . Ben olsam eşimi seviyor olsaydım düzenim de bozulmasın diye eşimi evlatlık için ikna yoluna giderdim. Diğer tüm ihtimaller için tünelin ışığı görünmüyor çünkü