Ya bence o sizi severken boşanmayın da onun boşanmasını sağlayacak şeyler yapabilirsiniz. Bilirsiniz bu erkek taktigidir. Direk sen kisirsin bosanalim denmez.
nasiphelal süt emmiş anlayışlı bir adam bulursam söylerim zaten böyle böyle çocuk istiyorum yumurta rezervim de az . başından açıkça konuşurum. o da kontrol olur. kabul ederse tabii. aahahha iyice sıçtım batırdım ha.
Bence haklısınız zira sizi sevseydi annelik ihtiyacınızı bir sekilde karşılamanız için evlatlık almaya olur derdi. Bu bile sevmediğini gösteriyor. Yani adam kısır diye mağdur mazlum değil. Aksine kalpsizyok öyle demedim hiçbir zaman. insan olan öyle konuşmaz zaten. ama o farkında boşanmak istediğimin
Bence haklısınız zira sizi sevseydi annelik ihtiyacınızı bir sekilde karşılamanız için evlatlık almaya olur derdi. Bu bile sevmediğini gösteriyor. Yani adam kısır diye mağdur mazlum değil. Aksine kalpsiz
Tabiki sizin için birseylere katlanmak zorunda sevmek böyle bişey değil mi zaten. Ve başkasının çocuğu kendi çocuğu diye ayırıp tüm çocuklara kalbini acamayan biri baba olmasın zatenyok ben onun dürüst olduğunu düşünüyorum. benim için başkasının çocuğuna babalık yapmak zorunda değil. içinden gelmiyorsa yapacak bir şey yok. buna hakkı var yani. istemiyorsa istemiyor. kalpsiz filan da değil o da çocuk sahibi olmak ister ama olmadı işte. boşansam da evli de olsam hakkını yemem. yorumunuz için çok teşekkür ederim :)
arkadaşlar, eşiniz sizi aldatmıyor, şiddet yok, küfür yok, çok iyi bir insan, maddi durumunuz da çok iyi ama sorun çocuk olmaması. siz bu durumda aman boşver olmasın mı derdiniz?
ben çok büyük bir yanlışın mı içindeyim?
eşime sevgim var ama sanırım yılların alışkanlığı bu. sevgi demek doğru olur mu bilmem. istemiyor başkasının çocuğuna babalık edemem diyor.
Ne kadar süpermiş buEğer henüz bebekken alır ve emzirirseniz(çeşitli ilaçla vs süt geliyor) başkasının bebeği olmaz. Süt ailesi olursunuz. Tabi bunun için ikinizinde gerçek anlamıyla kararlı olması gerekir.
Ben annelik güdüsüyle doğmadım. Çok şükür evlatlarım var onlarla mutluyum. Yokluklarını hayal edemem, anne olmasam bundan etkilenmezdim. Ama sizin gibi anneliği hayal eden biri olsam ne yapardım bilmiyorumarkadaşlar, eşiniz sizi aldatmıyor, şiddet yok, küfür yok, çok iyi bir insan, maddi durumunuz da çok iyi ama sorun çocuk olmaması. siz bu durumda aman boşver olmasın mı derdiniz?
ben çok büyük bir yanlışın mı içindeyim?
Çocuk konusu yüzünden mi ateist oldunuzateistim ben. ama sonradan oldum. imtihan meselesi kafama takılıyor da inançsız olduğum için aklımdan uzaklaştırıyorum.
Yani bu sebeple boşanma hakkınız var ama tabi hayatta her şey de olabilir... Çocuk için boşanırsınız yine olmaz başka biri olur mutlu olmazsınız yeniden evlenemezsiniz ya da çocuğunuz olur çok da mutlu bir evlilik yaparsınız yeniden ama dediğim gibi her şey olabilir iyi değerlendirmek lazımmerhaba hanımlar,
bu konuda fikir almak için üye oldum. 12 yıllık evliyim 35 yaşındayım. eşimde azosperm rahatsızlığı var. birkaç defa tüp bebek denedik ancak sonuç alamadık. sperm bulunamıyor. son olarak artık ümidi kestik. yumurta rezervlerim zayıf. evlat edinme fikrine tamamen karşı eşim. istemiyor.
cinsellik konusunda da pek iyi sayılmayız. 2 yıldan fazla bir süredir depresyondayım. korkuyorum boşanamıyorum düzenli gelirim yok.
tekrar tedavi konusunu tamamen bitirdik, yeniden deneyin allahtan ümit kesilmez yazanlar olursa teşekkür ediyorum, bu artık mümkün değil.
eşim iyi bir insan geliri filan çok iyi. bunu utanarak yazıyorum ama yaşam şartlarım gayet iyi yani. sorun şu, boşanmak istiyorum ama korkuyorum. yeniden sıfırdan nasıl başlayacağım bilmiyorum. neyse bir şekilde hayata tutunurum ama acaba doğru mu yapıyorum arkadaşlar?
evlat edinme ihtimalim de yok çünkü istemiyor. ben anne olmayı çok ama çok istiyorum. yarın öbür gün tamamen çocuk sahibi olamaz duruma geleceğim yaşım ilerliyor. bir yandan da günümüzde güvenilecek düzgün erkek kalmadı diye düşünüyorum. flörtüz bir tip de değilim kimseye güvenemiyorum. size içimi dökmek istedim. şimdiden ilginiz ve tavsiyeleriniz için, değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim.
ilave: arkadaşlar okuyan ve cevap verenlere teşekkürler, aslında beni endişelendiren yaşım. 35 yaş. boşanmak istiyorum bir an önce çünkü ilerliyor yaşım. boşandıktan sonra bir süre evlenemem. bu sağlıklı olmaz. dolayısıyla haklıyım değil mi?
Hayır boşanma gerekçesikısırlık boşanma gerekçesi değil diye biliyorum. anlaşmalı boşanırsak zaten böyle bir şeye gerek kalmaz. onun da gururu incinsin istemem mahkemede filan.
Bekar olarak koruyucu aile olabilirsiniz. Evlat edinmek zorunda değilsiniz. Her ikisi de aynı benim gözümde. Annelik isteyen hasretini çeken için çok büyük istek.Rabbim yolunuzu açık etsinelbette ki başka başka sorunlar olacaktır ama şöyle düşünün, ben doğurup sokağa atan annelik bilincine sahip olmayan bir insan değilim. bir tane evladım olsun onun gülüşüyle mutlu olayım, onu en iyi şekilde yetiştireyim istiyorum. her insanın anne baba olmaya hakkı vardır. bunun önüne geçmeye çok çalıştım başaramadım.
şimdi bu şartlar altında hep mutsuzum. ömür boyu mutsuz mu olayım?
Evlendikten sonra bebek istedim maalesef sorun bende ve tedavi görmek zorunda kaldık ilk başta kabullenmem çok zor oldu ama eşim çocuk olmazsa da olur yeterki sen yanımda ol derdi, eğer benden bu sebeple ayrılsaydı çok üzülürdüm ama anlardım. Neyse ki çok şükür tedavi ile ikizlerim oldu zor bir süreç biliyorum ama eş sevgisi çok önemli. Hiç anne olamama fıkır benim için çok korkunçtu ama eşim hiç önemsemedi, olmasa da olur derdi. Bence ilk sırada eşinizle olan sevgi sonra bebek gelmeli. Verdiğiniz karar ne olursa olsun hayırlısı olsun derim.merhaba hanımlar,
bu konuda fikir almak için üye oldum. 12 yıllık evliyim 35 yaşındayım. eşimde azosperm rahatsızlığı var. birkaç defa tüp bebek denedik ancak sonuç alamadık. sperm bulunamıyor. son olarak artık ümidi kestik. yumurta rezervlerim zayıf. evlat edinme fikrine tamamen karşı eşim. istemiyor.
cinsellik konusunda da pek iyi sayılmayız. 2 yıldan fazla bir süredir depresyondayım. korkuyorum boşanamıyorum düzenli gelirim yok.
tekrar tedavi konusunu tamamen bitirdik, yeniden deneyin allahtan ümit kesilmez yazanlar olursa teşekkür ediyorum, bu artık mümkün değil.
eşim iyi bir insan geliri filan çok iyi. bunu utanarak yazıyorum ama yaşam şartlarım gayet iyi yani. sorun şu, boşanmak istiyorum ama korkuyorum. yeniden sıfırdan nasıl başlayacağım bilmiyorum. neyse bir şekilde hayata tutunurum ama acaba doğru mu yapıyorum arkadaşlar?
evlat edinme ihtimalim de yok çünkü istemiyor. ben anne olmayı çok ama çok istiyorum. yarın öbür gün tamamen çocuk sahibi olamaz duruma geleceğim yaşım ilerliyor. bir yandan da günümüzde güvenilecek düzgün erkek kalmadı diye düşünüyorum. flörtüz bir tip de değilim kimseye güvenemiyorum. size içimi dökmek istedim. şimdiden ilginiz ve tavsiyeleriniz için, değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim.
ilave: arkadaşlar okuyan ve cevap verenlere teşekkürler, aslında beni endişelendiren yaşım. 35 yaş. boşanmak istiyorum bir an önce çünkü ilerliyor yaşım. boşandıktan sonra bir süre evlenemem. bu sağlıklı olmaz. dolayısıyla haklıyım değil mi?