infertilite sebebiyle boşanmak

yok öyle demedim hiçbir zaman. insan olan öyle konuşmaz zaten. ama o farkında boşanmak istediğimin
Bence haklısınız zira sizi sevseydi annelik ihtiyacınızı bir sekilde karşılamanız için evlatlık almaya olur derdi. Bu bile sevmediğini gösteriyor. Yani adam kısır diye mağdur mazlum değil. Aksine kalpsiz
 
Bence haklısınız zira sizi sevseydi annelik ihtiyacınızı bir sekilde karşılamanız için evlatlık almaya olur derdi. Bu bile sevmediğini gösteriyor. Yani adam kısır diye mağdur mazlum değil. Aksine kalpsiz

yok ben onun dürüst olduğunu düşünüyorum. benim için başkasının çocuğuna babalık yapmak zorunda değil. içinden gelmiyorsa yapacak bir şey yok. buna hakkı var yani. istemiyorsa istemiyor. kalpsiz filan da değil o da çocuk sahibi olmak ister ama olmadı işte. boşansam da evli de olsam hakkını yemem. yorumunuz için çok teşekkür ederim :)
 
yani çocuk için boşanmak için geç kalmış gibisiniz bence. şimdi boşansanız birini tanı evlen çocuk derken yaş olacak en az 36-37. e çocuk hemen olacak mı
hemen biri çıkacak mı
bilemedim
nasip tabi bu işler ama midyata pirince giderken evdeki bulgurdan da olabilirsiniz
ha şunu söyleyim sebepleriniz boşanmak için çok yeterli bence ama zaman konusunda emin olamadım
 
yok ben onun dürüst olduğunu düşünüyorum. benim için başkasının çocuğuna babalık yapmak zorunda değil. içinden gelmiyorsa yapacak bir şey yok. buna hakkı var yani. istemiyorsa istemiyor. kalpsiz filan da değil o da çocuk sahibi olmak ister ama olmadı işte. boşansam da evli de olsam hakkını yemem. yorumunuz için çok teşekkür ederim :)
Tabiki sizin için birseylere katlanmak zorunda sevmek böyle bişey değil mi zaten. Ve başkasının çocuğu kendi çocuğu diye ayırıp tüm çocuklara kalbini acamayan biri baba olmasın zaten
 
Bana sırf çocuk olmuyo diye boşanmak saçma geliyor. Eş ideal biriyse sevgi, saygı anlayış yardım sadakat vs varsa bence sadece çocuk için boşanılmaz. Bizde bir yılı geçkin zamandır deniyoruz hala olmadı belki olur belki olmaz ama ben bu sebepten eşimden ayrılmayı istemem. Bu devirde çocuk yetiştirmek çok zor bu evlat edinme olunca insan daha çok düşünüyor ve çekiniyor. Bence sadece bir insana değil herhangi bir canlıya da annelik yapılabilir. Bu bir hayvan da olabilir. İlla evlat edinmek gerekmez koruyucu aile de olabilirsiniz. Ya da hiçbirini yapmayıp iki kişilik hayatınıza da bakabilirsiniz. Maddi durumunuz da iyiymiş dünyayı gezip görebilirsiniz. Mutluluğu tek bir amaca bağlamayın. Belki başkasıyla evlenip çocuk yapınca o adamla mutlu olmayacaksın, belki aldatıcak veya anlaşamayacaksın. Bu bir kumar gibi daha iyisini isterken elindekinden de olabilirsin
 
arkadaşlar, eşiniz sizi aldatmıyor, şiddet yok, küfür yok, çok iyi bir insan, maddi durumunuz da çok iyi ama sorun çocuk olmaması. siz bu durumda aman boşver olmasın mı derdiniz?
ben çok büyük bir yanlışın mı içindeyim?


Su an tek sorun evli olmanız gibi bakıyorsunuz bosanir boşanmaz bir çocuğunuzun olacağı kesin değil
Yolunuzu kaybetmiş gibisiniz, bu fikre takılıp kalmanızın altında başka sebepler olmalı
Terapi önerebilirim, şu an herşeyden önce ruh sağlığınız önemli. Tüm kararlarınızı hızlandıracaktır
 
eşime sevgim var ama sanırım yılların alışkanlığı bu. sevgi demek doğru olur mu bilmem. istemiyor başkasının çocuğuna babalık edemem diyor.

Eğer henüz bebekken alır ve emzirirseniz(çeşitli ilaçla vs süt geliyor) başkasının bebeği olmaz. Süt ailesi olursunuz. Tabi bunun için ikinizinde gerçek anlamıyla kararlı olması gerekir.
 
arkadaşlar, eşiniz sizi aldatmıyor, şiddet yok, küfür yok, çok iyi bir insan, maddi durumunuz da çok iyi ama sorun çocuk olmaması. siz bu durumda aman boşver olmasın mı derdiniz?
ben çok büyük bir yanlışın mı içindeyim?
Ben annelik güdüsüyle doğmadım. Çok şükür evlatlarım var onlarla mutluyum. Yokluklarını hayal edemem, anne olmasam bundan etkilenmezdim. Ama sizin gibi anneliği hayal eden biri olsam ne yapardım bilmiyorum
 
ateistim ben. ama sonradan oldum. imtihan meselesi kafama takılıyor da inançsız olduğum için aklımdan uzaklaştırıyorum.
Çocuk konusu yüzünden mi ateist oldunuz

Çoğu kişi yazmış zaten de bosansaniz da bir daha evlenebilecek misiniz forumda bile ne kadar sık yalnızım, evlenmek istiyorum ya da ilişki istiyorum temalı konular açılıyor. Evlenmek eskiye göre daha zor bence. Hele insanlara güvenmek iyi insan bulmak daha zor. Burayi okuya okuya da biraz paranoyaklasmis olabilirim ama gay çıkan mı dersin aldatmadan duramayan mı öfke kontrolü mü yoksa Anne babaya bağlı mı vs. Vs.
İyi biri bulup evlenseniz bile sizde de yumurta az sayidaymis belki sizden kaynaklı çocuk yine olmayacak.
Ha bir de 35e kadar calismadiysaniz çalışmak zor gelebilir. Ya da spesifik mesleginiz yoksa asgari ücretle haftada 45-50 saat çalışmak zor gelebilir

Bence çocuk konusunu bi kapatın. Düşünmeyin. Eşinizle de surekli bu konuda konuştuğunuz için ilişkiniz kötü. Akışına bırakın. Yeni evlenmiş gibi tatile çıkın. Bol bol gezin dolaşın gülün aranızı ısıtın. Yeni etkinlikler yapın.
Evlat edinmek bence de zor. O yükümlülüğü almak zorunda değil.
Ama koruyucu aile olsanız. Tam şartlarını bilmiyorum ama haftada belirli zamanlar görebiliyorsunuz sanırım. Eşiniz baba değil ama abilik yapar. Siz de anne gibi yakinlasirsiniz. Çocuklara burs verebilirsiniz. Ilgilenebilirsiniz. Oyun annesi yazmisti birisi sanırım yukarıda
Biraz arastirsaniz.
 
Aranızda güçlü bi bağ, sevgi aşk vs olsaydı, cinsel hayatınız da güzel olsaydı ayrılmayı düşünmezdin bence. Çocuk olsa da başka eksiklikler var gibi geldi bana, o yüzden boşanmak mantıklı görünüyor.
Ha, kurtarilabilirse, umut varsa, çok iyi bi insan demişsin bir de, bunun yollarına bakmanı öneririm.
Sevdiğin adamla, gerçek bi yuvada olmayacaksa çocuk sahibi olmak çok da matah değil bence, aksine daha büyük zorluk herkes için.
 
merhaba hanımlar,
bu konuda fikir almak için üye oldum. 12 yıllık evliyim 35 yaşındayım. eşimde azosperm rahatsızlığı var. birkaç defa tüp bebek denedik ancak sonuç alamadık. sperm bulunamıyor. son olarak artık ümidi kestik. yumurta rezervlerim zayıf. evlat edinme fikrine tamamen karşı eşim. istemiyor.
cinsellik konusunda da pek iyi sayılmayız. 2 yıldan fazla bir süredir depresyondayım. korkuyorum boşanamıyorum düzenli gelirim yok.
tekrar tedavi konusunu tamamen bitirdik, yeniden deneyin allahtan ümit kesilmez yazanlar olursa teşekkür ediyorum, bu artık mümkün değil.

eşim iyi bir insan geliri filan çok iyi. bunu utanarak yazıyorum ama yaşam şartlarım gayet iyi yani. sorun şu, boşanmak istiyorum ama korkuyorum. yeniden sıfırdan nasıl başlayacağım bilmiyorum. neyse bir şekilde hayata tutunurum ama acaba doğru mu yapıyorum arkadaşlar?
evlat edinme ihtimalim de yok çünkü istemiyor. ben anne olmayı çok ama çok istiyorum. yarın öbür gün tamamen çocuk sahibi olamaz duruma geleceğim yaşım ilerliyor. bir yandan da günümüzde güvenilecek düzgün erkek kalmadı diye düşünüyorum. flörtüz bir tip de değilim kimseye güvenemiyorum. size içimi dökmek istedim. şimdiden ilginiz ve tavsiyeleriniz için, değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim.

ilave: arkadaşlar okuyan ve cevap verenlere teşekkürler, aslında beni endişelendiren yaşım. 35 yaş. boşanmak istiyorum bir an önce çünkü ilerliyor yaşım. boşandıktan sonra bir süre evlenemem. bu sağlıklı olmaz. dolayısıyla haklıyım değil mi?
Yani bu sebeple boşanma hakkınız var ama tabi hayatta her şey de olabilir... Çocuk için boşanırsınız yine olmaz başka biri olur mutlu olmazsınız yeniden evlenemezsiniz ya da çocuğunuz olur çok da mutlu bir evlilik yaparsınız yeniden ama dediğim gibi her şey olabilir iyi değerlendirmek lazım
 
elbette ki başka başka sorunlar olacaktır ama şöyle düşünün, ben doğurup sokağa atan annelik bilincine sahip olmayan bir insan değilim. bir tane evladım olsun onun gülüşüyle mutlu olayım, onu en iyi şekilde yetiştireyim istiyorum. her insanın anne baba olmaya hakkı vardır. bunun önüne geçmeye çok çalıştım başaramadım.
şimdi bu şartlar altında hep mutsuzum. ömür boyu mutsuz mu olayım?
Bekar olarak koruyucu aile olabilirsiniz. Evlat edinmek zorunda değilsiniz. Her ikisi de aynı benim gözümde. Annelik isteyen hasretini çeken için çok büyük istek.Rabbim yolunuzu açık etsin
 
merhaba hanımlar,
bu konuda fikir almak için üye oldum. 12 yıllık evliyim 35 yaşındayım. eşimde azosperm rahatsızlığı var. birkaç defa tüp bebek denedik ancak sonuç alamadık. sperm bulunamıyor. son olarak artık ümidi kestik. yumurta rezervlerim zayıf. evlat edinme fikrine tamamen karşı eşim. istemiyor.
cinsellik konusunda da pek iyi sayılmayız. 2 yıldan fazla bir süredir depresyondayım. korkuyorum boşanamıyorum düzenli gelirim yok.
tekrar tedavi konusunu tamamen bitirdik, yeniden deneyin allahtan ümit kesilmez yazanlar olursa teşekkür ediyorum, bu artık mümkün değil.

eşim iyi bir insan geliri filan çok iyi. bunu utanarak yazıyorum ama yaşam şartlarım gayet iyi yani. sorun şu, boşanmak istiyorum ama korkuyorum. yeniden sıfırdan nasıl başlayacağım bilmiyorum. neyse bir şekilde hayata tutunurum ama acaba doğru mu yapıyorum arkadaşlar?
evlat edinme ihtimalim de yok çünkü istemiyor. ben anne olmayı çok ama çok istiyorum. yarın öbür gün tamamen çocuk sahibi olamaz duruma geleceğim yaşım ilerliyor. bir yandan da günümüzde güvenilecek düzgün erkek kalmadı diye düşünüyorum. flörtüz bir tip de değilim kimseye güvenemiyorum. size içimi dökmek istedim. şimdiden ilginiz ve tavsiyeleriniz için, değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim.

ilave: arkadaşlar okuyan ve cevap verenlere teşekkürler, aslında beni endişelendiren yaşım. 35 yaş. boşanmak istiyorum bir an önce çünkü ilerliyor yaşım. boşandıktan sonra bir süre evlenemem. bu sağlıklı olmaz. dolayısıyla haklıyım değil mi?
Evlendikten sonra bebek istedim maalesef sorun bende ve tedavi görmek zorunda kaldık ilk başta kabullenmem çok zor oldu ama eşim çocuk olmazsa da olur yeterki sen yanımda ol derdi, eğer benden bu sebeple ayrılsaydı çok üzülürdüm ama anlardım. Neyse ki çok şükür tedavi ile ikizlerim oldu zor bir süreç biliyorum ama eş sevgisi çok önemli. Hiç anne olamama fıkır benim için çok korkunçtu ama eşim hiç önemsemedi, olmasa da olur derdi. Bence ilk sırada eşinizle olan sevgi sonra bebek gelmeli. Verdiğiniz karar ne olursa olsun hayırlısı olsun derim.
 
X