sizlerle paylaşmak istedim...içim çok acıyor şuanda ağlamaktan canım çıktı...
hem anlatıp rahatlamak hem de hepimizin içinden alacağı bişeyler varsa paylaşmak istedim...
dün çok acı bir haber aldık...aslında 15 gündür beklediğimiz ama gelmesin diye dua ettiğimiz bir haber...küçük bir bebek öldü...daha 6 aylıktı...
baba anneye okadar aşıktı ki her an gözlerinden anlayabiliyordum aşkını...çok sevdi çok...kadını hiç bilemedim...aslında ne hissetti ne kadar sevdi...evlendiler...uzun bir sevgililik döneminden sonra...adam burdaydı kız memleketinde...özel sayılabilir bir işte çalışıyordu...adam benimle yani devlette...adam güzel bir düğün yaptı...tek başına şahane bir ev kurdu...inanın şahane...üstelik tek başına hiç desteksiz...öğlen bir paket bisküviyle yaşadı...kızın her istediğini yaptı...evi buraya kurmaya birlikte karar verdiler ama kadın evlendikten sonra buraya gelmemek için direndi...adam da oraya gitmemek için...haklıydı bence adam..herşeyi yapmıştı yuvası için...ayda bir haftasonları görüşmekle devam eden evlilikleri vardı...kadın o güzel evin keyfini hiç sürmedi...hep üzüldüm içten içe...bir kadın evini neden istemez dedim...neden ana babasının evinden çıkmaz evli olduğu halde dedim...o ana baba neden kızına git kızım kocanın evine demez dedim...bunları gecelerce konuştuk eşim adam ve ben...sabahlara kadar sürdü bazen...çözüm bulamadık kızı buraya gelmeye ikna edemedi adam...sonra bir gün adam karım hamile dedi...üzüldüm...oturmamış bir evliliğe gelen bir çocuk...planlımıydı diye bile sorduk...evet dedi...meğerse her ikisi de birbirini bulunduğu şehre gelmek zorunda bırakmak için planlamış...okadar belliydi ki bu...zaten pek de inkar etmiyorlardı...çok güzel bir oğulları oldu...kimse diğerinin yanına temelli gitmedi...o çocuk bebek haliyle ordan buraya otobüs tepelerinde taşındı durdu...üşüttü sonunda 15 gün önce yoğun bakıma alındı...ağır bir ameliyat geçirdi...direndi..bu hayata tutunmak için çabaladı...her gün konuştuk babayla...direniyor dedi...ama dün öldü...benim aklımda kalan kızın bana sorduğu sen olsan gelir miydin sorusuydu...şaşırmıştım...tabiki gelirim...neden evlendim...neden evi buraya kurdum...neden çocuk yaptım...dün bir ortak arkadaş, kadın bana, çocuk ayak bağı oldu dedi diyor...içim yandı...birbirilerine koz olarak kullanmak için çocuk yaptılar...Allah onlara güzel bir evlat verdi ama onlar hep şikayet ettiler...bu çocuk olmasa boşanırdık dediler...şimdi o çocuk yok...dün öldü...eşim bukadar şikayet edersen Allah duyar dedi dün...içim yandı...haklı galiba...bunu anlattım çünkü bu çift bizim içimizden...yanıbaşımızda...çok büyük bir hata sonucu ikisi de genç yaşta evlat acısı gördüler...hep şikayet ettiler...hep olmasaydı dediler...
dikkatli olalım...ağzımızdan çıkan herşeye dikkat edelim...okadar çok ders aldım ki bu olaydan...Allahım herşeyin hayırlısını versin hepimiz için...
hem anlatıp rahatlamak hem de hepimizin içinden alacağı bişeyler varsa paylaşmak istedim...
dün çok acı bir haber aldık...aslında 15 gündür beklediğimiz ama gelmesin diye dua ettiğimiz bir haber...küçük bir bebek öldü...daha 6 aylıktı...
baba anneye okadar aşıktı ki her an gözlerinden anlayabiliyordum aşkını...çok sevdi çok...kadını hiç bilemedim...aslında ne hissetti ne kadar sevdi...evlendiler...uzun bir sevgililik döneminden sonra...adam burdaydı kız memleketinde...özel sayılabilir bir işte çalışıyordu...adam benimle yani devlette...adam güzel bir düğün yaptı...tek başına şahane bir ev kurdu...inanın şahane...üstelik tek başına hiç desteksiz...öğlen bir paket bisküviyle yaşadı...kızın her istediğini yaptı...evi buraya kurmaya birlikte karar verdiler ama kadın evlendikten sonra buraya gelmemek için direndi...adam da oraya gitmemek için...haklıydı bence adam..herşeyi yapmıştı yuvası için...ayda bir haftasonları görüşmekle devam eden evlilikleri vardı...kadın o güzel evin keyfini hiç sürmedi...hep üzüldüm içten içe...bir kadın evini neden istemez dedim...neden ana babasının evinden çıkmaz evli olduğu halde dedim...o ana baba neden kızına git kızım kocanın evine demez dedim...bunları gecelerce konuştuk eşim adam ve ben...sabahlara kadar sürdü bazen...çözüm bulamadık kızı buraya gelmeye ikna edemedi adam...sonra bir gün adam karım hamile dedi...üzüldüm...oturmamış bir evliliğe gelen bir çocuk...planlımıydı diye bile sorduk...evet dedi...meğerse her ikisi de birbirini bulunduğu şehre gelmek zorunda bırakmak için planlamış...okadar belliydi ki bu...zaten pek de inkar etmiyorlardı...çok güzel bir oğulları oldu...kimse diğerinin yanına temelli gitmedi...o çocuk bebek haliyle ordan buraya otobüs tepelerinde taşındı durdu...üşüttü sonunda 15 gün önce yoğun bakıma alındı...ağır bir ameliyat geçirdi...direndi..bu hayata tutunmak için çabaladı...her gün konuştuk babayla...direniyor dedi...ama dün öldü...benim aklımda kalan kızın bana sorduğu sen olsan gelir miydin sorusuydu...şaşırmıştım...tabiki gelirim...neden evlendim...neden evi buraya kurdum...neden çocuk yaptım...dün bir ortak arkadaş, kadın bana, çocuk ayak bağı oldu dedi diyor...içim yandı...birbirilerine koz olarak kullanmak için çocuk yaptılar...Allah onlara güzel bir evlat verdi ama onlar hep şikayet ettiler...bu çocuk olmasa boşanırdık dediler...şimdi o çocuk yok...dün öldü...eşim bukadar şikayet edersen Allah duyar dedi dün...içim yandı...haklı galiba...bunu anlattım çünkü bu çift bizim içimizden...yanıbaşımızda...çok büyük bir hata sonucu ikisi de genç yaşta evlat acısı gördüler...hep şikayet ettiler...hep olmasaydı dediler...
dikkatli olalım...ağzımızdan çıkan herşeye dikkat edelim...okadar çok ders aldım ki bu olaydan...Allahım herşeyin hayırlısını versin hepimiz için...