ilişkide kültür farkı sizce ne kadar önemli?

Burada polemik yratilmaya calisiliyor. Benim uzerimden ...ayri din ve irk tan evelenenler bile mutluyken siz neden mutlu olmayasiniz cok ilginc bir uye surekli beni etiketleyip biseyler yaziyooo
Allah allah sanki örgüte isim karıştırdım.
Ya tamam bi şey yaptığım yok vallahi ben de sizi anlamıyorum özür dilerim iyi geceler ay. :dua:
 
:))) Ayy akşam akşam guldurdunuz beni ama sizin yorumunuzu okudum bende fakat o japonlar cinler çok daha sevimli güneydoğu adeti töresine bağlıdır ve kadınların değeri yoktur
Oyle de olabiliyor fakat suda bir gercek
:))) Ayy akşam akşam guldurdunuz beni ama sizin yorumunuzu okudum bende fakat o japonlar cinler çok daha sevimli güneydoğu adeti töresine bağlıdır ve kadınların değeri yoktur
ben orneklemeler verdim tabiki onlarda insan o nere bu nere su nere hesabi yapmadim. Evli cift leri goruyorum kardesim alman la evli ve gayet mutlular.bir arkadasim rus la evli mutlu diger taraftan bir arkadasim cokkk kulturlu gozuken dogma buyume istanbul llu olan avukat biryle evlendi gormedigi siddet kalmadi...bende bunlara dayanarak orneklemeler verdim ama ne yazmak istedigini hala cozemedimm
 
Aslında olmaz diye bir şey yok ama sen böyle düşünmeye başladıysan büyük ihtimalle olmaz. Karşındaki insana sevdiğim kişi olarak değil de ben şehirliyim o doğulu diye bakıyorsan burada bir sıkıntı var. Demek ki bunlar senin için bir sorun. Ve bu sorunlar zamanla gözünde daha da büyüyecektir. Yol yakınken vazgeçmek en iyisi olabilir. Sonuçta aklımızda soru işaretleri bırakmayacak biriyle de birlikte olma şansımız varken neden birbirimize hayatı zindan edelim ki?
 
Aslında olmaz diye bir şey yok ama sen böyle düşünmeye başladıysan büyük ihtimalle olmaz. Karşındaki insana sevdiğim kişi olarak değil de ben şehirliyim o doğulu diye bakıyorsan burada bir sıkıntı var. Demek ki bunlar senin için bir sorun. Ve bu sorunlar zamanla gözünde daha da büyüyecektir. Yol yakınken vazgeçmek en iyisi olabilir. Sonuçta aklımızda soru işaretleri bırakmayacak biriyle de birlikte olma şansımız varken neden birbirimize hayatı zindan edelim ki?
Kesinlikle küçümsemiyorum hatta bazen Allahıım uuzun yaşayacaklar diye özeniyorum bile. Her şeyleri kendilerinin her şeyleri bahçeden. Öyle doğal besleniyorlar.Çoğunlukla ailesinin kalabalıklığına da özeniyorum benim tek kardeşim var çok isterdim bi abi kardeş filan mesela. Çok samimi yazıyorum bunları.
Ki şu da var ben doğma büyüme şehirli olsam da anne tarafı da baba tarafı da aslen doğulu sen kim köpeksin derler adama :KK70:küçümsemem mümkün değil.
Ama şuanki durum beni korkutuyor sadece. Ben bu aileye nasıl gelin gideceğim bu ilişki nereye gidiyor ne bu ciddiyet telaşı aldı beni.
 
sevgilinizin ileride her anlamda kendini geliştirmek için çok ortamları/ koşulları olabilir. Bence iyi insan mı sizi el üstünde tutuyor mu ona bakın. Aynı köyden evlenenleri de görüyoruz, her türlü rezillik olabiliyor. Ortak kültür vs tabii önemlidir ama insanlık ondan da önemli. Ayrıca biriniz mars, biriniz venüsten değilsiniz, aynı ülkenin insanlarısınız. (Farklı ülkelerden evlilikler bile sorunsuz yürüyebiliyor)

Son olarak benim annem aynı sizin bu anlattıklarınızı yaşadı ama kötü bir şey yaşamadı.
 
Biz esimle ayni ic anadoluluyuz ama babam.memur hep deniz kiyisinda buyuk illerde yasadik.esim koyde cocuklugu gecmis sonradan merkeze tasinmislar ailesiyle.is yerinden tanistik evlendik ama biz bile catisiyoruz.ailesiyle konusacak ortak konumuz yok.bag bahce hayvan muhabbetleri hep.babanesinin dedigininden hicbirsey anlamuyirm.diger eltimde oda koyde yasamis onlarla daha iyi daha samimi hic gocunmuyorm :KK66: cok samimiyetim yok telle uzun uzun konusmam haftada bir ziyaretimiz olur ordada sessizce otururm:ukala: ilk garipsiyolardi bende onlari simdi kabukkendik birbirmizi.esim bana ayak uyduruyor ben ona bazen onla cok iyiyiz cok sukur:dua: yani onemli olan birbiriniz oyle kabullenmeleri
 
Canım zaten çok çok aşık görmedim seni bence hiç bulaşma hem daha erken rahat rahat doktoröuğunu yap bakalım kimler çıkacak karşına
 
kızlar iyi akşamlar..
Uzun zamandır aklıma takılan bi konu ile karşınızdayım. İçten içe düşündüğüm, ertelediğim bi konu. Bi anda karar verdim açmaya. Gelişine yazacağım şimdi.

Benim neredeyse 2 yıla yaklaşan bi ilişkim var. İkimiz de tıp okuyoruz aynı okul. Mutluyuz anlaşıyoruz aramız iyi. Yani mükemmel erkek diyemem ama iyi biri. Elbette tartışmalar oluyor olmuyor değil ama hallediliyor. Biraz benim biraz onun alttan almasıyla diyeyim. bu tartışmalarımızın da kesinlikle tek bi çıkış noktası oluyor KÜLTÜR ÇATIŞMASI. Kesinlike bi polemik çıkarmak istemiyorum ama durumu anlatmak adına yazacağım. kendisi urfalı ailesi de kürt aşireti, tarımla uğraşıyorlar. Benim ailem de tam zıttı doğma büyüme ankara istanbul gibi şehirlerdeyim ailem de öyle, babam memurdu. Kürtleri asla kötülemiyorum iyileri de var biliyorum elbette ki kendisi ve ailesi çok iyi insanlar gerçekten vatan sevgisi olan insanlar bunu da belirteyim malum örgütlerden partilerden nefret eden insanlar. Ama işte kültür, yetişme tarzı olarak fark çok büyük. Korkuyorum. Aile yapılarımız o kadar farklı ki ailem nasıl razı olacak bilmiyorum. En basitinden yemekler sofralar farklı konuşma farklı evdeki eşyalar bile farklı, annesi türkçe bile bilmiyor mesela nasıl annemle konuşacaklar?gerçi bi tek annesi bilmiyor.

Bide açıkçası beni şu çok düşündürüyor ben babamı kaybettim. Yani babam bile olamayacak arkamda koruyamayacak ileride bi şey olsa. Beni en çok düşündürenlerden biri de bu. Abim de yok

Ailemi de asla üzmek istemiyorum ben kendim de üzülmek istemiyorum. Sonu olmayan bi ilişki mi imkansız mı? Devam etmeli miyim yoksa yol yakın gibiyken dönsem mi? Aklımda sürekli bunlar var. Keşke başlamasaydım diyorum bazen. Sizce oluru var mı yoksa ben yavaş yavaş kendimi uzaklaştırarak kafamda bitirsem mi bu ilişkiyi?

Son olarak ekleyeyim ailesine bağlıdır sever sayar gerçekten. Hatta anne babasının sözünden çıkmak istemez. Bu da biraz beni korkutuyor ya ileride bu yüzden sıkıntı çekersem diye. Fikirleriniz benim için değerli, herkese çok teşekkürler şimdiden
basındasın ayrıl olmaz yıpranırsın
 
Teşekkürler. Bana da öyle geldiği için korkuyorum ama ayrılığa da cesaretim mi yok sevdiğimden midir bilmiyorum yapamıyorum.



Bilmiyorum haklısınız ilk annem aklıma gelmişti nedense. Benim için daha önemli tabiki
Daha sevip sevmediğinizden bile pek emin olmadığınız seziliyor yazdıklarınızdan. Neden kendinizi zora sokaksınız öyleyse? İki yıl çok çok uzun bi süre değil içinize sinmiyorsa ayrılın 3-4 yıldan sonra hiç ayrılamazsınız gibi geliyor
 
Uzun süredir birlikteyiz ayrılık acısını filan da geçtim, okulda kendimi yalnız gibi hissedeceğim belki (yerini dolduracak arkadaşlarım yok) insanlar arkamdan konuşacak muhtemelen, göz önünde insanlarız Malesef. Ama ilerde boşanmayı hiç istemiyorum sanırım güçlü olmak zorundayım. Hemen değil ama bu fikre kendimi alıştırıp ayrılayım diye düşünüyorum
Bu fikre sadece kendinizi değil onu da alıştırmanız gerekiyor, bencil olmayın.
 
Daha sevip sevmediğinizden bile pek emin olmadığınız seziliyor yazdıklarınızdan. Neden kendinizi zora sokaksınız öyleyse? İki yıl çok çok uzun bi süre değil içinize sinmiyorsa ayrılın 3-4 yıldan sonra hiç ayrılamazsınız gibi geliyor

İnanın seviyorum gerçekten seviyorum. 2 yıl zaten sevmediğime emin olarak geçmez ki. Neler yaşadık yani sadece yaşanmışlıklar bile ayrılık mevzu bahis olunca insanın içini acıtıyor. Sadece burda seviyorum diye ağlamak istemedim mantığımla yazdım.

Bu fikre sadece kendinizi değil onu da alıştırmanız gerekiyor, bencil olmayın.
Nasıl alıştırabilirim ki? Zaten kendimi uzaklaştırmaya çalışacağım o da uzaklaşacaktır ister istemez. Ben şuan artık ileride ikimizin de üzülmemesi için ayrılmamız gerektiğine inanıyorum ama şuan mesaj atıp bitirebilecek gücü kendimde bulamıyorum. Alışma sürecine gireceğim kendim için. Ama ona da bak ayrılacağım alış diyemem elimden geldiğince uzak olabilirim sadece
 
Canım zaten çok çok aşık görmedim seni bence hiç bulaşma hem daha erken rahat rahat doktoröuğunu yap bakalım kimler çıkacak karşına
Aslında aşığım sadece yazamıyorum yazdıkça zorlanıyorum. :KK43:Bundan sonra sadece mantığımla hareket edebilirim duygularımı biraz geri plana atıp. Ayrılırsam böyle ayrılabileceğim. Ama diğer yandan bu kadar kültür farkı artık içime de sinmiyor korkuyorum mutsuzluktan
 
zamaninda kurt birine duygular beslemis ve onun icin kurtce bile ogrenmeye baslamis biri olarak soyluyorum bencede olmaz. kesinlikle kurt olmasiyla ilgili degil , bu kadar aileye bagimlilika iliski surmez.
Ailesine ne derece bağımlı ? Bunu anlayamıyorum şu noktada yani sevgililikte. Sanki aşırı bağımlı demişim gibi yorumlar yapıldı ama onu kastetmemiştim sever sayar ailesini demiştim. Bizim ilişkimiz ciddi devam ederse evliliğe gidecek bir yoldayız ama yine de şu noktada ailesine bağlı mı değil mi nasıl bi erkek kestiremiyorum. Herkes gibi ailesine karşı
 
X