İki bebeğimle tek başıma baş edemiyorum

remisyon .!.:

Siz bu konuyu doğum arefesinde başka bir nickle açmış olabilir misiniz? Anne kardeş vs olaylar ve detaylar aynı. Konuyu hatırlıyorum ama rumuzu hatırlamıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Yalnizbiranne .!.:

Merhaba, bitik bir psikolojiyle yazıyorum bunları. Biri 2.5 yaşında, biri 1 yaşında iki bebeğim var. Annemin evine geldim burda kalıyorum artık. Eşimle ve ailesiyle yaşadığım sıkıntılar bitti çok şükür burda kafam rahat o yönden her gün şükür ediyorum ama annemin de öyle bir huyu var ki beni çok zor duruma sokuyor. Annem eskiden çalışmak zorunda kaldı bize o baktı sağolsun hakkını ödeyemem. Çalışmak onda alışkanlık halini aldı, şimdi 1 gün dahi evde durmuyor. Bedenini çok fazla yıpratıyorsun herkes haftada 1 2 gün izin yapıyor diyorum. Bir ay oluyor burdayım 1 gün bile evde kalmadı. Kirada 1 evi var ve 1 emekli maaşı var. 11 yaşındaki kardeşim için yetim aylığı da veriyor devlet. Çok aşırı tutumlu biri, çok bi harcaması da yok. Çalıştığı iş dışında sürekli hurda topluyor gece 11 lerde eve geliyor. Evin içi dışı tıka basa aşırı eşya dolu. Çöp ev gibi. Evin önünde 20 kadar tavuk horoz var öyle batıyor ki evin önü. Bu akşam dev gibi bi fare gördüm annem sürüsüyle var diyor. Üst katımıza küçük bi ev yaptırmıştı annem, sağolsun şimdi o eve beni geçirecek. Bu aşağıya yemeğe yatmaya filan ineriz büyük ihtimalle. Ama daha orası için kendi başıma hiç bişey yapamadım çocukları gözden bi an ayırmaya bile gelmiyor bu eşya dolu evde her gün acayip dağıtıp batırıyorlar. Hep dikkatimi onlara vermek zorundayım. Biri uyusa biri uyanık oluyor. Doğru dürüst iş yapamıyorum annemi bekliyorum. O evin bi kaç yapılacak yeri var özellikle de onu bekliyorum ama annem evde durmuyor nasıl olacak bilmiyorum. Bura doğup büyüdüğüm yer ben bekarken hep resmen ev işiyle savaş halindeyim ama ev iyi durumdaydı o zaman. Şimdi hiç baş edemiyorum ne ev işiyle ne çocuklarla. Annem evde dursun çocukların bakımını da ev işini de beraber yapalım istiyorum ama durdurmak mümkün değil. Bana bir şeyler söyler misiniz mücadele edebilmem için güç verir misiniz?

Genişletmek için tıkla...

Pinhan .!.:

Başlarsanız devamı gelir. Salmayın kendinizi.
İki çocuğunuz, kardeşiniz, en çok da kendiniz için yapmalısınız.
Annenizle yine de bir konuşma da yapabilirsiniz fayda eder etmez, belki ufak da olsa bir değişim olur.
İnşallah olur.
Hayatınızda kolaylık dilerim
Keşke evlilik birliğiniz bozulmasaydı da demek istiyorum, o konulara girip üzmeyeyim ama şu durumun ceremesini sadece siz çekmeseydiniz keşke...
Neyse.
İnşallah *iyi* olursunuz hep

Genişletmek için tıkla...

napoleon28 .!.:

Yavaş yavaş yukarıyı ayarlayın. Bir haftaya yayın temizliği. Her gün bir oda filan. Küçükmüş de zaten. Üç beş eşya da atarsınız. Buraya bunu yazabildiğinize göre 10-15 dakika da olsa zamanınız olur. Çocuklar uyuyunca gece de yapabilirsiniz.
Anneniz size ve çocuklarınıza daha ne yapsın? Yanına almış, ev de vermiş. Para da istemiyor. Bırakın kadını istediği gibi yaşasın. Tavuk horozlarınızdan doğal yumurta da yedirirsiniz çocuklarınıza ne güzel işte.

Genişletmek için tıkla...

Yalnizbiranne .!.:

Doğru diyorsunuz hakkını ödeyemem o yönlerden. Çocuğuna sahip çıkmayan çok anneler de var, kadınlar eşinin evinde eziyet görüyor ama gene de gönderiyorlar oraya. Annem çok iyidir tek derdim evde durması birlikte evi düzeltmek çocuklara bakmama yardımcı olması onlarla ilgilenmesi ondan başka şikayetim yok ben tek başıma bir şey yapamıyorum beraber yapalım istiyorum ama tabi ona bu konuyu 1 2 kez söyledim ne dersen de durmam evde dedi daha da açmadım sadece içimden geçenleri yazdım ve enerjim düşük olduğu için bir kaç şey söylemelerini istiyorum belki biraz motivasyon olur bi yerden başlarım diye

Genişletmek için tıkla...

Yalnizbiranne .!.:

İnşallah gücümü toplarım, enerjim o kadar düştü ki buraya geldiğimden beri, bir şey yapacak gücü toparlayamadım

Genişletmek için tıkla...

Yalnizbiranne .!.:

Merhaba, bitik bir psikolojiyle yazıyorum bunları. Biri 2.5 yaşında, biri 1 yaşında iki bebeğim var. Annemin evine geldim burda kalıyorum artık. Eşimle ve ailesiyle yaşadığım sıkıntılar bitti çok şükür burda kafam rahat o yönden her gün şükür ediyorum ama annemin de öyle bir huyu var ki beni çok zor duruma sokuyor. Annem eskiden çalışmak zorunda kaldı bize o baktı sağolsun hakkını ödeyemem. Çalışmak onda alışkanlık halini aldı, şimdi 1 gün dahi evde durmuyor. Bedenini çok fazla yıpratıyorsun herkes haftada 1 2 gün izin yapıyor diyorum. Bir ay oluyor burdayım 1 gün bile evde kalmadı. Kirada 1 evi var ve 1 emekli maaşı var. 11 yaşındaki kardeşim için yetim aylığı da veriyor devlet. Çok aşırı tutumlu biri, çok bi harcaması da yok. Çalıştığı iş dışında sürekli hurda topluyor gece 11 lerde eve geliyor. Evin içi dışı tıka basa aşırı eşya dolu. Çöp ev gibi. Evin önünde 20 kadar tavuk horoz var öyle batıyor ki evin önü. Bu akşam dev gibi bi fare gördüm annem sürüsüyle var diyor. Üst katımıza küçük bi ev yaptırmıştı annem, sağolsun şimdi o eve beni geçirecek. Bu aşağıya yemeğe yatmaya filan ineriz büyük ihtimalle. Ama daha orası için kendi başıma hiç bişey yapamadım çocukları gözden bi an ayırmaya bile gelmiyor bu eşya dolu evde her gün acayip dağıtıp batırıyorlar. Hep dikkatimi onlara vermek zorundayım. Biri uyusa biri uyanık oluyor. Doğru dürüst iş yapamıyorum annemi bekliyorum. O evin bi kaç yapılacak yeri var özellikle de onu bekliyorum ama annem evde durmuyor nasıl olacak bilmiyorum. Bura doğup büyüdüğüm yer ben bekarken hep resmen ev işiyle savaş halindeyim ama ev iyi durumdaydı o zaman. Şimdi hiç baş edemiyorum ne ev işiyle ne çocuklarla. Annem evde dursun çocukların bakımını da ev işini de beraber yapalım istiyorum ama durdurmak mümkün değil. Bana bir şeyler söyler misiniz mücadele edebilmem için güç verir misiniz?

Genişletmek için tıkla...

Yalnizbiranne .!.:

Kendi evime dönme durumum yok şu an. Başka bi şehirde yapayalnız evde hiç duramam. Orda çok zor çok kötü günler geçirdim eşim varken de yalnız gibiydim iyice sinir gelmişti o durumdan ailesi de cabası annesi aşırı zor geliyordu bana özellikle kışları köyden geliyorlar her gün çağırıyorlar gitmiyordum ama burnumdan geliyordu. Eşim hiç hayır demiyordu kendi başına kaç gün üst üste oraya gidiyordu, hafta sonu onlara gitmeme gibi bi durum hiç. Yoktu daha sabahtan kv arar evde asla rahat vermezdi. Beraber yaşamıyorduk ama sürekli üstümdeydi gölgesi. Şu an onlara maruz kalmadığım için şükür ediyorum her gün. Ama tükenmiş durumdayım elimden sanki hiç bir iş gelmiyor. Burda bişeyler yapacak motivasyonu gücü kendimde bulup ayağa kalkabilirsem o üstteki evi temizleyip burdan biraz eşya götürüp çocuklarımla orda daha rahat ederim

Genişletmek için tıkla...

Yalnizbiranne .!.:

Doğru diyorsunuz hakkını ödeyemem o yönlerden. Çocuğuna sahip çıkmayan çok anneler de var, kadınlar eşinin evinde eziyet görüyor ama gene de gönderiyorlar oraya. Annem çok iyidir tek derdim evde durması birlikte evi düzeltmek çocuklara bakmama yardımcı olması onlarla ilgilenmesi ondan başka şikayetim yok ben tek başıma bir şey yapamıyorum beraber yapalım istiyorum ama tabi ona bu konuyu 1 2 kez söyledim ne dersen de durmam evde dedi daha da açmadım sadece içimden geçenleri yazdım ve enerjim düşük olduğu için bir kaç şey söylemelerini istiyorum belki biraz motivasyon olur bi yerden başlarım diye

Genişletmek için tıkla...

Madamgazel .!.:

Birincisi annen cocuklarina tabikide bakacak ama kendi küçük cocugu var ve çalışmak zorunda siz bana egoist gibi geldiniz nedemek annem calismasin ikimiz evde çocuk bakalim.

Ne yiyip ne iceceksiniz. Evinize dönseniz iyi olur o fareler çocukları tirmiklar falan hastalik bulaşir.

Genişletmek için tıkla...

Gondergelsin .!.:

Ben konu sahibini biliyorum eski konulardan. Anne normal degil istifci, copleri karistiriyor. Simdi maasli bir iste calisiyor ama aksamlari cop karistiriyor. Konu sahibi de aksam bari normal saatinde gelsin diyor mesai bitince. Egoistlik degil yani. Allah kolaylik versin

Genişletmek için tıkla...