- 21 Eylül 2014
- 7.981
- 11.888
-
- Konu Sahibi Fairy Tale
- #181
Aaaa banlanmis konu sahibi,neyse mapusta daha net dusunur.kim olup nasıl tavır alıp neler yapacağını
Valla ne olursan ol yinede sen bu adamla bişiy olma :)resmen sana posta koymuş seçim senin demiş ,bu dan sonra sen tukurduğunu yalarsan kabul etmiş olacaksın olacaklarıArkadaşlar Merhaba,
Evet biraz ilginç bir başlık oldu ama dün bi arkadaş burada Hürrem olmayı tavsiye ediyordu. Oradan geldi aklıma.
Öncelikle eski konumdan bilen arkadaşlar vardır, 1 ay sonra düğünüm var ama eş adayım, ben, iki ablası, ve annesi yani toplamda 5 kişilik bir ilişkimiz var. Son zamanlarda bu konudaki rahatsızlığımı dile getirmeye başladım, söyleyince işler daha kötü oluyor. Söylemezsem de içimde biriktir biriktir kendimi yıpratıyorum. Hatta az önce yüzük attım galiba
Özet olarak arkadaşlar, nişanlım gerginliği sevmeyen, hatta aşırı rahat bir insan. Ve ailesi onun için vazgeçilmezi. Tamam herkesin ailesi yeganedir ama bu herkesin her konuda mükemmel olduğu anlamına gelmez. Üstelik bir görümcem var aman Allahım, evlere şenlik. Herşeyi bildiğini zanneden cahil ve bilmiş tiplerden. Evlendikten sonra aynı binada yaşayacağımızı da düşününce aklımı kaçıracak gibi oluyorum.
Ben onlarla ilgili en ufacık bir şikayet etsem, yahut derdimi anlatacak olsam benimki hemen onları savunmaya kalkıyor. Üstelik sürekli şikayet eden biri de değilim, hatta çok da sabırlı ve uyumluyum.
Örneğin akşam şöyle oldu. Ben iftar için bi şirkete yemeğe davetliydim. Oradan çıkınca nişanlım aradı, "Biz X Avm'ye gitcez annem ve ablamlarla diye. İstersen sen de gel bayram için bişiler bakarız." Ben de dedim ki 'Hayatım çok yorgunum, cumartesi bakalım. Zaten o kadar kişiyle alışveriş yaparken ben rahat olamam.' Sağolsun anlayışlıdır, tamam sevgilim dedi kapattık.
Aradan 10 dk geçti, Kv aradı. 'Gelmiycem demişsin ama hadi gel kızım ben bekliyorum. Hem sana bayramlık alalım' diye. Ben de ısrarla gitmek istemiyorum, ne dediysem yok ikna olmuyor. Bi de düşünsenize benim bayramlığımdan kime ne ya, gidersem nişanlımla giderim. Yoksa kimseye düşmez benim ne giyeceğim. Tabi asıl beni geren mevzu ise, arkadan birisi bişiler söylüyor, Kv de onun söylediklerini söylüyor bana. Arkadaki ses 'O beğenemez zaten' filan diyor.Ben şok. O sesin sahibi de muhtemelen görümce, kendisi ile giyim tarzlarımız çok farklı. Öyle olunca hanımefendi beni beğenmiyor. Yani şöyle pullu, mor kadifeler filan giysem ancak o zaman yakıştırır. Ki ben iyi bir şirkette iyi bir konumda çalışıyorum, yani giyinmeyi bilecek kadar kültüre sahibim çok şükür. Neyse biz telefonu kapattık, 2 dk sonra tekrar telefon çaldı, yine Kv arıyor. Diyor ki "Ama seni aradığımızı X'e (yani nişanlıma) söyleme, kendi kendine gelmiş gibi olsun, hatta şimdi hemen mesaj at. Fikrimi değiştirdim geliyorum de" Moralim yerde, tavır da yapıyorum anlasın diye ama arkadaki ses benden baskın geliyor kadına. Annedir dedim yine kırmadım gittim ama tabi enerjim düşük. Neyse ben hep pahalı mağazalara girdim çıktım, ne gördüysem aldım. Madem bana emrivaki yapılıyor, emrivaki öyle olmaz böyle olur diye. (Parayı nişanlım ödüyor)
Tabi yine de hırsım geçmedi, sabah benimkini aradım. İftardan sonra konuşalım mı diye. Benimki de tabi durumu akşam farketti biraz. Kötü bişi var dedi. Ben de "Artık Polyannayı oynamıycam, sen benim eşim olacaksan biz seninle birşeyler paylaşabilmeliyiz. Bizim bir mahremimiz yok, sırf gidip karşı tarafa anlatıyorsun diye ben bazı şeyleri içimde biriktiyorum" dedim. (Ailesi ile ilgili olarak ne söylersem bi ara gider onlara anlatırdı. Hatta bizim kısmen bizim özelimizi de anlatırdı. Şimdi yapmıyor ama yine de ben güvenemiyorum)
Benimki ne dese iyi? "Annem veya ablalarımdan rahatsızsan, kusura bakma. Bi tercih yapmam gerekirse onları seçerim. Aile bulmak zor, eş bulmak kolay." Ve sonrasında olay koptu, ben de ailesi ile mutluluklar diledim.
Yani durum şu ki arkadaşlar, ben Hürrem gibi pozitifi mi oynamalıydım, yoksa Mahidevran gibi derdimi anlatmaya çalışmam doğur muydu? Bi de kendi annem olsa yine müdahale ettirmezdim bu kadar, kendi anneme bazen gösteremediğim toloreyi eş adayımın annesine göstermek zorunda mıyım? Yani varsa bir şikayetimiz dahi susacak mıyız?
Bir hayli uzun oldu, hakkınızı helal edin ..
tek takılan ben miyim bilmiyorum ama aileye hirslanip nisanliya pahali seyler aldirmak nedir . ben kiyamam sevgilime bi yere gidince mumkun oldugunca dikkat ederim . ne demişler gelin ata binmis ya nasip demis . bak birgun sonra ayrilmanin esigine gelmissiniz . daha esiniz olmayan adama bunca sey aldirmam da nedir ? yarin arkanızdan bunlar denilir . pozisyonum iyi çalışıyorum demişsiniz bir de . bana boyle seyler hic hoş gelmiyor .
valla bende ağzım açık okudum . resmen kısa bir sürede ayrılma noktasina gelinmiş sonu kesin olmayan şeylerde pahalı pahalı ne gorduysem aldım tavrı cok garip geldi bana . maaşı pozisyonu yüksek olmak onemli degil . onemli olan o durumdaki birine uygun davranmak . ben olsam cok ayiplardim hanimefendi kendine yakistirdiysa diyecek bisey yok.Bende takildimda artik bisey demiyorum utanmayana ayip yok yoldukca yoluyolar don pirti diye alinmassa evlendikten 5 sene sonra bile kinini gudup hirslaniyorlar alma diye , bu modeller boyle takilmamak lazim
çüşArkadaşlar Merhaba,
Evet biraz ilginç bir başlık oldu ama dün bi arkadaş burada Hürrem olmayı tavsiye ediyordu. Oradan geldi aklıma.
Öncelikle eski konumdan bilen arkadaşlar vardır, 1 ay sonra düğünüm var ama eş adayım, ben, iki ablası, ve annesi yani toplamda 5 kişilik bir ilişkimiz var. Son zamanlarda bu konudaki rahatsızlığımı dile getirmeye başladım, söyleyince işler daha kötü oluyor. Söylemezsem de içimde biriktir biriktir kendimi yıpratıyorum. Hatta az önce yüzük attım galiba
Özet olarak arkadaşlar, nişanlım gerginliği sevmeyen, hatta aşırı rahat bir insan. Ve ailesi onun için vazgeçilmezi. Tamam herkesin ailesi yeganedir ama bu herkesin her konuda mükemmel olduğu anlamına gelmez. Üstelik bir görümcem var aman Allahım, evlere şenlik. Herşeyi bildiğini zanneden cahil ve bilmiş tiplerden. Evlendikten sonra aynı binada yaşayacağımızı da düşününce aklımı kaçıracak gibi oluyorum.
Ben onlarla ilgili en ufacık bir şikayet etsem, yahut derdimi anlatacak olsam benimki hemen onları savunmaya kalkıyor. Üstelik sürekli şikayet eden biri de değilim, hatta çok da sabırlı ve uyumluyum.
Örneğin akşam şöyle oldu. Ben iftar için bi şirkete yemeğe davetliydim. Oradan çıkınca nişanlım aradı, "Biz X Avm'ye gitcez annem ve ablamlarla diye. İstersen sen de gel bayram için bişiler bakarız." Ben de dedim ki 'Hayatım çok yorgunum, cumartesi bakalım. Zaten o kadar kişiyle alışveriş yaparken ben rahat olamam.' Sağolsun anlayışlıdır, tamam sevgilim dedi kapattık.
Aradan 10 dk geçti, Kv aradı. 'Gelmiycem demişsin ama hadi gel kızım ben bekliyorum. Hem sana bayramlık alalım' diye. Ben de ısrarla gitmek istemiyorum, ne dediysem yok ikna olmuyor. Bi de düşünsenize benim bayramlığımdan kime ne ya, gidersem nişanlımla giderim. Yoksa kimseye düşmez benim ne giyeceğim. Tabi asıl beni geren mevzu ise, arkadan birisi bişiler söylüyor, Kv de onun söylediklerini söylüyor bana. Arkadaki ses 'O beğenemez zaten' filan diyor.Ben şok. O sesin sahibi de muhtemelen görümce, kendisi ile giyim tarzlarımız çok farklı. Öyle olunca hanımefendi beni beğenmiyor. Yani şöyle pullu, mor kadifeler filan giysem ancak o zaman yakıştırır. Ki ben iyi bir şirkette iyi bir konumda çalışıyorum, yani giyinmeyi bilecek kadar kültüre sahibim çok şükür. Neyse biz telefonu kapattık, 2 dk sonra tekrar telefon çaldı, yine Kv arıyor. Diyor ki "Ama seni aradığımızı X'e (yani nişanlıma) söyleme, kendi kendine gelmiş gibi olsun, hatta şimdi hemen mesaj at. Fikrimi değiştirdim geliyorum de" Moralim yerde, tavır da yapıyorum anlasın diye ama arkadaki ses benden baskın geliyor kadına. Annedir dedim yine kırmadım gittim ama tabi enerjim düşük. Neyse ben hep pahalı mağazalara girdim çıktım, ne gördüysem aldım. Madem bana emrivaki yapılıyor, emrivaki öyle olmaz böyle olur diye. (Parayı nişanlım ödüyor)
Tabi yine de hırsım geçmedi, sabah benimkini aradım. İftardan sonra konuşalım mı diye. Benimki de tabi durumu akşam farketti biraz. Kötü bişi var dedi. Ben de "Artık Polyannayı oynamıycam, sen benim eşim olacaksan biz seninle birşeyler paylaşabilmeliyiz. Bizim bir mahremimiz yok, sırf gidip karşı tarafa anlatıyorsun diye ben bazı şeyleri içimde biriktiyorum" dedim. (Ailesi ile ilgili olarak ne söylersem bi ara gider onlara anlatırdı. Hatta bizim kısmen bizim özelimizi de anlatırdı. Şimdi yapmıyor ama yine de ben güvenemiyorum)
Benimki ne dese iyi? "Annem veya ablalarımdan rahatsızsan, kusura bakma. Bi tercih yapmam gerekirse onları seçerim. Aile bulmak zor, eş bulmak kolay." Ve sonrasında olay koptu, ben de ailesi ile mutluluklar diledim.
Yani durum şu ki arkadaşlar, ben Hürrem gibi pozitifi mi oynamalıydım, yoksa Mahidevran gibi derdimi anlatmaya çalışmam doğur muydu? Bi de kendi annem olsa yine müdahale ettirmezdim bu kadar, kendi anneme bazen gösteremediğim toloreyi eş adayımın annesine göstermek zorunda mıyım? Yani varsa bir şikayetimiz dahi susacak mıyız?
Bir hayli uzun oldu, hakkınızı helal edin ..
susulacak sey var, tahammul edilmeyecek sey var.. iyi niyetli olmak, yeri geldimi alttan almak guzeldir ama senin fedakarligini iyiligini- ailesinin yaptiklarini gormuyorsa sadece kotu oldugunla kalirsin..Pozitifi oyna diyorsunuz yani :)
Ama işte biz zamane kızları sabredimiyoruz öyle eskiler gibi.Yani okumuşsun, paranı kazanıyorsun. Kimseye tenezzül etmiyorsun. Sırf eşinin ailesi diye hatalı olduklarında susmak mı çözüm ..
Suçlu görümce dgil nisanlin. Dolmasaymis.başkalarını suçlamak daha kolay.ayrıca sizde karşı tarafı çok onemsemiyor fazla rahat davraniyor küçük goruyor çok eleştiriyor gibisiniz. Hep yerici betimlemeler var kisilerle ilgili kariyerim var okudum benim gibi kız falan yazmışsınız ya yukarıda bi msjda. Birde canım gitmek istemedi sonra gittim en pahalı mağazalara girdim çıktım aldım nişanlım ödedi gibi cümleler çok masum olmadiginizi gösteriyor. O diziyi izlemedim bilmiyorum arkadaşlar söylesin masum gibi görünüp asıl tehlikeli karakter hangisi hurremmi mahidevranmi?Evet, muhtemelen evlere şenlik görümcem akşam eve gittiklerinde günlük dolduruşunu yapmış.
Bu kıyasın pat diye patlaması bana da bunu düşündürdü
Cevabınız için teşekkür ederim..
Evet kendi annenizle konuştuğunuz gibi kayınvalidenizle konuşmamalısınız, o da size kızıyla konuştuğu gibi konuşmamalı. Yeri geliyor anne kız tartışıp kavga edebiliyor ama sonra bal şeker olup birbirlerine kin duymadan devam ediyorlar ilişkilerine ancak, kayınvalide ve gelin için bu böyle kinsiz bitmez. O nedenle daha alttan almalıyız mümkün mertebe yüz göz olmamalıyız. Aynı şekilde o da öyle.Bi de kendi annem olsa yine müdahale ettirmezdim bu kadar, kendi anneme bazen gösteremediğim toloreyi eş adayımın annesine göstermek zorunda mıyım?