• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hizmetçilik yaptığım eşimi bırakıp kızımın yanına mı dönmeliyim, biraz daha mı dayanmalıyım?

Adam açık şekilde eve kadın arıyormuş, kendisine eş değil. Hiç uzatmayın, bu yaştan sonra çekilir dert değil. Kızınızın da desteğe ihtiyacı varmış madem, başlığı da gayet güzel seçmişsiniz zaten cevap baştan belli değil mi ?
 
Adam daha verdiği 400 TL ye kıyamayıp geri almış zaten kadının üstüne hiçbir şey yapmaz mal mülk olarak.
Kızların yerinde ben olsam adam ölünce terekeden daha fazla pay almak için katkı payı arttırım davası açarım...
Gerçekten bazen insanın kendi kendine yaptığını 7 kat el yapmıyor, kadın boşansa ve tazminat alsa eski kocasından maası da varmış gül gibi geçinip gider. Elin cimri öküzünün hizmetçiliğini yapmak için geri dönmüş Allah akıl fikir versin
Evlenince vefat eden eşinin maaşı kesilir, boşanınca geri bağlanır mı ki?
 
Merhaba herkese arkadaşlar. Bu konuyu annem adına açtım. Merak etti sizlerin ne tavsiye edeceğini ve onun cümleleriyle soruyorum.


51 yaşındayım. Eşim 22 yıl önce vefat etti ve 3 kızımla çalışarak geçindim. Hiç evlilik düşünmemiştim. Hepsini evlendirdim. Son kızım evlendiğinde çalıştığım iş yerinden tanıdıklar vasıtasıyla 64 yaşında birisi ile tanıştırıldım. Onun da eşi vefat etmiş. 3 kızı var. Maddi durumu iyi. Anlaşabildik ve evlenmeye karar verdik. Evlenmeyi kendi teklif etmesine rağmen ilk baş resmi nikah yapmadı. Oyalamaya çalıştı kabul etmeyip vazgeçtim. Sonra tekrar barışmak istedi resmi nikahımızı yapıp evlendik. Ama öyle birisi ki herşeye kavga çıkarıyor. Sürekli asabi. İstediğim saatte yatıp kalkmama bile karışıyor. Akşam 10da yatıp sabah 9da kalkmayınca surat yapıyor sinirlenip tartışma çıkarıyor. Şiddet gibi birşey söz konusu değil ama yaptığı psikolojik şiddet en beteri. O kadar varlığı olmasına rağmen bi altın yüzüğüm bile yok. Evlenmeden önce bankada bir miktar parası olduğunu o paranın kızlarından haberi olmadığını ve evlendiğimizde o paranın benim güvencem olacağını söyledi. Sonra da kızlarımın haberi var biliyorlar deyip yine susturmaya çalıştı beni. Kızlarımla aramızda 15 dakikalık bir mesafe olmasına rağmen göndermiyor gittiğimde sürekli arıyor gel diye. Ama kendi akrabaları her hafta sonu burda ve onlara hizmet ediyorum mutsuz olduğum bi evde. Sadede gelecek olursam en küçük kızım şanssız bi evlilik geçirdi ve boşandı. Tek başına geçinmeye çalışıyor ve eşim bana para vermediği için yardım edemiyorum. Ortanca kızıma ihtiyacı olduğu için 400 lira vermiştim eşim onu öğrendi ve yine tartıştık kızımdan parayı geri istemek zorunda kaldım. Bi kaç gün önce evden çıktım ayrılmak istediğimi kızlarımın yanına gideceğimi söyledim ağlayarak aradı ben sensiz ne yaparım diye. Dayanamadım döndüm. Şimdi sizce ne yapmalıyım ben boşanıp kızımın yanına mı gideyim, yoksa sabredeyim mi lütfen akıl verin?
Ekonomik özgürlüğünüz varsa bence hiç çekmeyin sizinle hizmet ettirmeye evlenmiş o bu yaştan sonra değişmez inşallah kıymet bilen gerçekten yol arkadaşı olacak biriyle karşılaşırsınız
 
Merhaba herkese arkadaşlar. Bu konuyu annem adına açtım. Merak etti sizlerin ne tavsiye edeceğini ve onun cümleleriyle soruyorum.


51 yaşındayım. Eşim 22 yıl önce vefat etti ve 3 kızımla çalışarak geçindim. Hiç evlilik düşünmemiştim. Hepsini evlendirdim. Son kızım evlendiğinde çalıştığım iş yerinden tanıdıklar vasıtasıyla 64 yaşında birisi ile tanıştırıldım. Onun da eşi vefat etmiş. 3 kızı var. Maddi durumu iyi. Anlaşabildik ve evlenmeye karar verdik. Evlenmeyi kendi teklif etmesine rağmen ilk baş resmi nikah yapmadı. Oyalamaya çalıştı kabul etmeyip vazgeçtim. Sonra tekrar barışmak istedi resmi nikahımızı yapıp evlendik. Ama öyle birisi ki herşeye kavga çıkarıyor. Sürekli asabi. İstediğim saatte yatıp kalkmama bile karışıyor. Akşam 10da yatıp sabah 9da kalkmayınca surat yapıyor sinirlenip tartışma çıkarıyor. Şiddet gibi birşey söz konusu değil ama yaptığı psikolojik şiddet en beteri. O kadar varlığı olmasına rağmen bi altın yüzüğüm bile yok. Evlenmeden önce bankada bir miktar parası olduğunu o paranın kızlarından haberi olmadığını ve evlendiğimizde o paranın benim güvencem olacağını söyledi. Sonra da kızlarımın haberi var biliyorlar deyip yine susturmaya çalıştı beni. Kızlarımla aramızda 15 dakikalık bir mesafe olmasına rağmen göndermiyor gittiğimde sürekli arıyor gel diye. Ama kendi akrabaları her hafta sonu burda ve onlara hizmet ediyorum mutsuz olduğum bi evde. Sadede gelecek olursam en küçük kızım şanssız bi evlilik geçirdi ve boşandı. Tek başına geçinmeye çalışıyor ve eşim bana para vermediği için yardım edemiyorum. Ortanca kızıma ihtiyacı olduğu için 400 lira vermiştim eşim onu öğrendi ve yine tartıştık kızımdan parayı geri istemek zorunda kaldım. Bi kaç gün önce evden çıktım ayrılmak istediğimi kızlarımın yanına gideceğimi söyledim ağlayarak aradı ben sensiz ne yaparım diye. Dayanamadım döndüm. Şimdi sizce ne yapmalıyım ben boşanıp kızımın yanına mı gideyim, yoksa sabredeyim mi lütfen akıl verin?
Evladınızın yanına gıdın. Bu yastan sonra kızlarınızı kendiniz buyutmus evlendırmısken bu derece gucluyken, bu herifin emir eri olmanız kendinize yapacağınız en buyuk kotuluk olur.
Denemıssınız olmamıs, Degısmez bu adam. Fıtratı bu.

Bu yastan sonra, azıcık asımkaygısız basım demek varken bu adama ömür heba etmeye deger mi? Kendi evladımı gormeye giderken izin isteyip gıttıgımde baskı göreceğim, kendi sulalesıne hızmetcı olacağım?
Vazgecın.
O merhametsız adam ağladığında dayanamayıp eve geri donmek yerine, evladınıza kiyamayıp onunla kalın.
 
Merhaba herkese arkadaşlar. Bu konuyu annem adına açtım. Merak etti sizlerin ne tavsiye edeceğini ve onun cümleleriyle soruyorum.


51 yaşındayım. Eşim 22 yıl önce vefat etti ve 3 kızımla çalışarak geçindim. Hiç evlilik düşünmemiştim. Hepsini evlendirdim. Son kızım evlendiğinde çalıştığım iş yerinden tanıdıklar vasıtasıyla 64 yaşında birisi ile tanıştırıldım. Onun da eşi vefat etmiş. 3 kızı var. Maddi durumu iyi. Anlaşabildik ve evlenmeye karar verdik. Evlenmeyi kendi teklif etmesine rağmen ilk baş resmi nikah yapmadı. Oyalamaya çalıştı kabul etmeyip vazgeçtim. Sonra tekrar barışmak istedi resmi nikahımızı yapıp evlendik. Ama öyle birisi ki herşeye kavga çıkarıyor. Sürekli asabi. İstediğim saatte yatıp kalkmama bile karışıyor. Akşam 10da yatıp sabah 9da kalkmayınca surat yapıyor sinirlenip tartışma çıkarıyor. Şiddet gibi birşey söz konusu değil ama yaptığı psikolojik şiddet en beteri. O kadar varlığı olmasına rağmen bi altın yüzüğüm bile yok. Evlenmeden önce bankada bir miktar parası olduğunu o paranın kızlarından haberi olmadığını ve evlendiğimizde o paranın benim güvencem olacağını söyledi. Sonra da kızlarımın haberi var biliyorlar deyip yine susturmaya çalıştı beni. Kızlarımla aramızda 15 dakikalık bir mesafe olmasına rağmen göndermiyor gittiğimde sürekli arıyor gel diye. Ama kendi akrabaları her hafta sonu burda ve onlara hizmet ediyorum mutsuz olduğum bi evde. Sadede gelecek olursam en küçük kızım şanssız bi evlilik geçirdi ve boşandı. Tek başına geçinmeye çalışıyor ve eşim bana para vermediği için yardım edemiyorum. Ortanca kızıma ihtiyacı olduğu için 400 lira vermiştim eşim onu öğrendi ve yine tartıştık kızımdan parayı geri istemek zorunda kaldım. Bi kaç gün önce evden çıktım ayrılmak istediğimi kızlarımın yanına gideceğimi söyledim ağlayarak aradı ben sensiz ne yaparım diye. Dayanamadım döndüm. Şimdi sizce ne yapmalıyım ben boşanıp kızımın yanına mı gideyim, yoksa sabredeyim mi lütfen akıl verin?
size tavsiyem sadece mutlu olun bu hayattaki en önemli şey huzur ve mutluluk , bu sizin için nerdeyse lütfen orada olun
 
Daha önceki konunuzdada 23 yasındayım diye bir baslık açmıstınız yalnız yasıyorum saglık sorunlarım var demiştiniz mayıs ayından beri ne çabuk 23 yasından 51 yasına geldiniz
 
teyzecim
hiç kimsen yoksaa evlatlarin uzakta olsa anlayacağım evlenmenizi

bundan sonra belki maddi olarak sıkıntı yaşamazsınız ama huzurunuz hiçbir şekilde olmaz.
 
konuyu okudum ve cidden uzuldum son durumunuz nedir acaba..
kimseyi cekmek zorunda degilsiniz mutsuz oldugunuz yerde kalmayin ..lsadece aci ceken siz olurunuz
bunun icinde degmez adamin dunya kadar mali olsa ne huzur sevgi saygi vermedikten sonra o bir lokma ekmegi sen heryerde bulursun abla..
 
Merhaba herkese arkadaşlar. Bu konuyu annem adına açtım. Merak etti sizlerin ne tavsiye edeceğini ve onun cümleleriyle soruyorum.


51 yaşındayım. Eşim 22 yıl önce vefat etti ve 3 kızımla çalışarak geçindim. Hiç evlilik düşünmemiştim. Hepsini evlendirdim. Son kızım evlendiğinde çalıştığım iş yerinden tanıdıklar vasıtasıyla 64 yaşında birisi ile tanıştırıldım. Onun da eşi vefat etmiş. 3 kızı var. Maddi durumu iyi. Anlaşabildik ve evlenmeye karar verdik. Evlenmeyi kendi teklif etmesine rağmen ilk baş resmi nikah yapmadı. Oyalamaya çalıştı kabul etmeyip vazgeçtim. Sonra tekrar barışmak istedi resmi nikahımızı yapıp evlendik. Ama öyle birisi ki herşeye kavga çıkarıyor. Sürekli asabi. İstediğim saatte yatıp kalkmama bile karışıyor. Akşam 10da yatıp sabah 9da kalkmayınca surat yapıyor sinirlenip tartışma çıkarıyor. Şiddet gibi birşey söz konusu değil ama yaptığı psikolojik şiddet en beteri. O kadar varlığı olmasına rağmen bi altın yüzüğüm bile yok. Evlenmeden önce bankada bir miktar parası olduğunu o paranın kızlarından haberi olmadığını ve evlendiğimizde o paranın benim güvencem olacağını söyledi. Sonra da kızlarımın haberi var biliyorlar deyip yine susturmaya çalıştı beni. Kızlarımla aramızda 15 dakikalık bir mesafe olmasına rağmen göndermiyor gittiğimde sürekli arıyor gel diye. Ama kendi akrabaları her hafta sonu burda ve onlara hizmet ediyorum mutsuz olduğum bi evde. Sadede gelecek olursam en küçük kızım şanssız bi evlilik geçirdi ve boşandı. Tek başına geçinmeye çalışıyor ve eşim bana para vermediği için yardım edemiyorum. Ortanca kızıma ihtiyacı olduğu için 400 lira vermiştim eşim onu öğrendi ve yine tartıştık kızımdan parayı geri istemek zorunda kaldım. Bi kaç gün önce evden çıktım ayrılmak istediğimi kızlarımın yanına gideceğimi söyledim ağlayarak aradı ben sensiz ne yaparım diye. Dayanamadım döndüm. Şimdi sizce ne yapmalıyım ben boşanıp kızımın yanına mı gideyim, yoksa sabredeyim mi lütfen akıl verin?
Boşansın...Mümkünse herkes emekli olsun. Yaş ilerledikçe hayat çok zor oluyor.
 
Kızınızın yanına dönün çünkü çok mutsuzsunuz ileride bu sizi hasta edecek
 
Boşanin bu öküzden.
Bu yaşta neden böyle bir adamı çekmek zorunda kalasiniz ki ?
Para yardımı konusunda eğer kendi paranizi nasil ikame edeceğiniz konusunda karisiyorsa asla izin vermeyin.
 
Gidin ,birakin aglasin.Kaltesiz herif.Kiyamadim size günah degil mi
 
Böyle birinin yanında 1 dakika bile durmam. Sizin artik mutlu huzurlu olmanız gerekmez mi, arkanızdan ağlayacak tabiki hizmetciligi kime yaptiracak? Ayrica yuzugunuz bile yokmuş.. cok üzüldüm durumunuza
 
50 yaşındasınız ,ne bileyim yani yapıalacak şey çok açık duruyor öyle değil mi :KK66:
 
Back