Zart diye konuya gireyim biz bu adamla bir sene önce sosyal medyadan tanıştık ben 25 o 30 du ikimiz de doğulu eğitimli kültürlü insanlarız ben de şans vermek istedim daha ilk buluşmadan lovebombingin allahını yaptı ama bunlar aylarca da devam etti her sabah işe bırakmalar ben ofise çıkarken kahvemi kahvaltımı elime tutuşturmalar akşam gene gelip almalar görmeniz lazım bir ara sıkça hastaneye gidiyordum her sabah 7 de beni alıp başımı bekliyordu hastanede, bir konser diyodum şak biletiyle geliyordu bir kıyafet beğeniyodum şak alıyordu gözümü hiçbir şeyde bırakmıyordu. Bu böyle bir kaç ay sürdü ben bağlandım ama o beraber kutladığımız sevgililer gününden iki gün sonra memleketine gittiğinde başka bir kızla kahve içmiş kız bana ulaştı arkadaşça içtik ama haberin olsun dedi (o da ne alakaysa yani madem arkadaşça neden yazıyosun bunu bana) neyse bir şekil barıştık biz, o ilgiyi bırakamadım kültürümüz birdi daha önceden manifestlediğim her şeyi bana sunuyordu gülmekten nefes alamıyordum onunla ve her saniyesini bana ayırıyordu benim gibi bağımlı bir kişiliğin o an ondan kopması imkansızdı. 3. Ayımızda birden şehir dışına işe gitmesi gerektiği aylarca orda kalacağı kesinleşti ve bizimki birden gitti. Gideceği gece de bana dedi ki ben senden eminim dönünce söz keselim. Tamam dedim bu gitti aradan 15 gün geçti sen doğru insansın ama yanlış zaman ben seni uzaktan mutlu edemem dedi tamam dedim bu arada dağın başında şantiyede çalışıyordu başka birinden şüphelenmedim. Sonra birden çark etti günübirlik buraya geldi bana yalvardı ve dedi ki ben hayatımda böyle bir yer edineceğibi bilmeden bi sürü yalan söyledim ondan uzaklaşmaya çalıştım baş edemedim. her şeyi itiraf etti kuzenim dediği kişi öz kardeşiymiş? Onun arabası meğer ikisinin ortak arabasıymış. Sadece abisiyle yaşıyor zannederken üçü beraber yaşıyormuş. Daha önce birileriyle yattım demişti bakirmiş yani aşağılık kompleksine girilerek söylenmiş bir araba yalanın hepsini itiraf etti. E derseniz sen ne tür bi m*lsın bunları bilerek neden durdun. Öyle bir laf yapar ki ağzı bunları itiraf edince ona sonunda size açıldığı için teşekkür ederken bulursunuz kendinizi…. Neyse bizimki geri döndü şantiyeye sonra bir iki daha ayrılık lafı etti bir iki daha geldi yalvardı barıştı. Ayrılmak istiyordu tamam diyordum sabahına vazgeçiyordu ve barışmak için yanıma geliyordu ayakkabılar alışverişler kolyeler her gün ofise kahvem benden önce giderdi üşüdüm derdim ısıtıcısını getirirdi bu senin olsun diye. Video çekicem derdim tripod alır gelirdi işime müthiş destek olurdu yani anlayacağınız bir alıyorsa 10 veriyordu ben o aldıklarını hemen silmek zorunda hissediyordum öyle bir minnet etmek . Böyle böyle 11 ay oldu bu son bir ayda birden ilgisizleşti ben ona aşık oldukça o şımardı ben müthiş kaygılı bağlanan biriyim ve inanın yemeden içmeden kesildim gözümün feri gitti ha bitti ha bitecek biterse napcam e onca emek onca aydır bekliyorum burda enayi gibi boşa mıydı bu da mı olmadı yangınları sardı beni yanıyorum içten içten ama dayanamıyorum da. ayrılcam dediğimde izin vermedi yalvardı ama bir kaç hafta sonra kendi ara vermek istedi ben de ayrıldım ama o zorladı yani anlayacağınız . O gün bugündür konuşmuyoruz sadece bana makyaj malzemesi göndermiş aradım ona teşekkür ettim uzatmaya çalıştı izin vermedim ama yine gelecek biliyorum hep geldi. Bu kez akıllandım her yerden engelledim beni artık delirtemeyecek ama acaba beni hiç mi sevmedi yani bir erkek sevmediği birine de bunca emek verir mi buna rağmen korkaklığı gitmesine yeter mi? Bu adam 30 yaşında ben güzel kariyerli bir kadınım kültürümüz bir mizacımız bir yani olmayan nedir acaba benim bu herifin tüm hatalarına rağmen onu affetmem miydi sebep?
erkeklerin de birbirlerine akil verdigi platformlar keşfetmistim ama adres hatirlamiyorum baya oldu. 
