- 18 Ağustos 2016
- 4.800
- 19.725
-
- Konu Sahibi iyikiamaiyiki
- #41
Eskiden iki kişi çalışınca rahat yaşanırdı. Şimdi hayatta kalmak için iki kişi çalışmak gerekiyor. Ülke gerçeği bu, normal değil ama gerçek.
Gebelik istiyorsunuz, kredi çekmişsiniz. Olursa hemen işe devam edebilecek misiniz? Sonrasında ne olacak?
Yakın arkadaşımla ikimizin de tek çocuğu var, ben ikinciye hamileyim ama cuma falan doğurup pazartesi işe dönmek zorundayım. Arkadaşıma da direkt boşver yapma diyorum. Çünkü çalışmazsa maddi olarak sıkıntıya girecek. Bizim kazancımız yüksek evet ama muhtemelen hastaneye bile bilgisayarımla giderim. (Kocamla kendi işimiz/o dışarıda ben evden çalışıyorum ve tam olarak yaptığımı yapabilecek bir eleman yok. Ben de başkasının yanında olsam bu şekilde çalışmam mesela. Bu sebeple hem eve gelen ablanın günü artacak, hem asistan alacağım. Bu bile ekstra gider demek haliyle. Yine yetemeyeceğim yani.)
Çocuğun lafı ile hareket etmemeyi ise acı şekilde öğrendim. Eşimin de benim de öyle yana yakıla ikinci çocuk isteğimiz yoktu. Kızım ağladı zırladı istiyorum diye. Ben kendim tek çocuğum, evet zor. Hadi dedik yapalım aynı şartları da sağlayacağız zaten. Hamile olduğumu öğrenince kızım dedi ki "bizimle mi yaşayacak? Dedemde falan da kalabilir evlerimiz yakın hem dedem yalnız yaşıyor sıkılmaz iyi olur ona da" şimdi de şey, aynı odayı kullanacaksak ben sizinle yatarım evresindeyiz rahatsız olmak istemiyorum, eşyalarımı ellemez di mi vs vs. Doğum öncesi profesyonel destek de başlayacak, hop bu da ek gider mesela.
Ki sorun olmasın diye ekstra dikkat etmiş, kıyas yapmamış, büyük bir olay değilmiş gibi davranmış halimiz bu.
Ben işi bırakacak olsaydım gerçekten yapmazdım bebek. Çok materyalist yaklaşıyor olabilirim yapım öyledir ama kendimi de haksız görmüyorum.
Gebelik istiyorsunuz, kredi çekmişsiniz. Olursa hemen işe devam edebilecek misiniz? Sonrasında ne olacak?
Yakın arkadaşımla ikimizin de tek çocuğu var, ben ikinciye hamileyim ama cuma falan doğurup pazartesi işe dönmek zorundayım. Arkadaşıma da direkt boşver yapma diyorum. Çünkü çalışmazsa maddi olarak sıkıntıya girecek. Bizim kazancımız yüksek evet ama muhtemelen hastaneye bile bilgisayarımla giderim. (Kocamla kendi işimiz/o dışarıda ben evden çalışıyorum ve tam olarak yaptığımı yapabilecek bir eleman yok. Ben de başkasının yanında olsam bu şekilde çalışmam mesela. Bu sebeple hem eve gelen ablanın günü artacak, hem asistan alacağım. Bu bile ekstra gider demek haliyle. Yine yetemeyeceğim yani.)
Çocuğun lafı ile hareket etmemeyi ise acı şekilde öğrendim. Eşimin de benim de öyle yana yakıla ikinci çocuk isteğimiz yoktu. Kızım ağladı zırladı istiyorum diye. Ben kendim tek çocuğum, evet zor. Hadi dedik yapalım aynı şartları da sağlayacağız zaten. Hamile olduğumu öğrenince kızım dedi ki "bizimle mi yaşayacak? Dedemde falan da kalabilir evlerimiz yakın hem dedem yalnız yaşıyor sıkılmaz iyi olur ona da" şimdi de şey, aynı odayı kullanacaksak ben sizinle yatarım evresindeyiz rahatsız olmak istemiyorum, eşyalarımı ellemez di mi vs vs. Doğum öncesi profesyonel destek de başlayacak, hop bu da ek gider mesela.
Ki sorun olmasın diye ekstra dikkat etmiş, kıyas yapmamış, büyük bir olay değilmiş gibi davranmış halimiz bu.
Ben işi bırakacak olsaydım gerçekten yapmazdım bebek. Çok materyalist yaklaşıyor olabilirim yapım öyledir ama kendimi de haksız görmüyorum.