Kendime pahalı hiçbir şey alamıyorum

Toyumvar .!.:

Bu durum yavaş yavaş Ceyiz serüvenimle birlikte başladı. İndirim kovalamaya bir başladım ki durduramıyorum kendimi. Diyelim ki bir şeye ihtiyacım var onu almaya gittim zaten fiyatlar çok hızlı artıyor. Etiketlere bakıp çok pahalı çok pahalı diyerek gezerken indirimde hiç ihtiyacımız olmayan yedek şeyler alıyorum. Eşim hep kendine marka ve pahalı kıyafetler alır bir de beni görün sosyete pazarına giderim ya da geceleri indirim yakalar öyle bir kaç parça alırım. Genelde kıyafet almıyorum artık ama bu paraya kıyamama değilde sanırım ben çalışmadığım için masraf yapmayı kendime hak görmüyorum. Örneğin dikey süpürge almaya gittik normalde ben onu aldırmadan eve geri dönmezdim eşim pahalı dediği anda elinden tuttum eve geri geldik. Hep böyle oluyor. Şimdi işe başlayacağım için bi kaç takım almam lazım bi fiyatlarına bakayım dedim sepet oluşturdum sonra yok ya gerek yok evdekileri giyerim diyip hepsini sildim. İçim içimi yiyor bana para gidince. bazı arkadaşlarım cimrisin diyo ama öyle değil işte giderim çocuguma büyük markalardan alışveriş yaparım.
Bir de şöyle bir durum var ya ben aldıktan sonra indirime girerse. Mesela geçen evde bi kaç şey eksikti aldım. Bir saat sonra girdim bakiyim dedim 50₺ daha düşmüş hemen gititm iptal etitm yeniden sipariş verdim. Böyle huylarım var 50₺ büyük bir para değil uğraşmaya üşenir başkası. ben aman ben kazıklanmış olmayayım diye diye böyle bi hale geldim. Bi butikten pantolon bulduysam etiketini çekip online fiyatına bakıyorum. Ona göre alıyorum.
Bundan dolayı artık eskisi kadar iyi gözükmediğimin farkındayım. Saçıma başıma harcama yapmıyorum giymim kuşam komple gitti. Zaten yeni anneyim ne giysem göbek pırtlıyo ucuz ucuz şeyler giyiniyorum. Ve belli yani ucuz oldukları. Bundan kurtulup eski halime dönmek istiyorum

Genişletmek için tıkla...

Toyumvar .!.:

Bu durum yavaş yavaş Ceyiz serüvenimle birlikte başladı. İndirim kovalamaya bir başladım ki durduramıyorum kendimi. Diyelim ki bir şeye ihtiyacım var onu almaya gittim zaten fiyatlar çok hızlı artıyor. Etiketlere bakıp çok pahalı çok pahalı diyerek gezerken indirimde hiç ihtiyacımız olmayan yedek şeyler alıyorum. Eşim hep kendine marka ve pahalı kıyafetler alır bir de beni görün sosyete pazarına giderim ya da geceleri indirim yakalar öyle bir kaç parça alırım. Genelde kıyafet almıyorum artık ama bu paraya kıyamama değilde sanırım ben çalışmadığım için masraf yapmayı kendime hak görmüyorum. Örneğin dikey süpürge almaya gittik normalde ben onu aldırmadan eve geri dönmezdim eşim pahalı dediği anda elinden tuttum eve geri geldik. Hep böyle oluyor. Şimdi işe başlayacağım için bi kaç takım almam lazım bi fiyatlarına bakayım dedim sepet oluşturdum sonra yok ya gerek yok evdekileri giyerim diyip hepsini sildim. İçim içimi yiyor bana para gidince. bazı arkadaşlarım cimrisin diyo ama öyle değil işte giderim çocuguma büyük markalardan alışveriş yaparım.
Bir de şöyle bir durum var ya ben aldıktan sonra indirime girerse. Mesela geçen evde bi kaç şey eksikti aldım. Bir saat sonra girdim bakiyim dedim 50₺ daha düşmüş hemen gititm iptal etitm yeniden sipariş verdim. Böyle huylarım var 50₺ büyük bir para değil uğraşmaya üşenir başkası. ben aman ben kazıklanmış olmayayım diye diye böyle bi hale geldim. Bi butikten pantolon bulduysam etiketini çekip online fiyatına bakıyorum. Ona göre alıyorum.
Bundan dolayı artık eskisi kadar iyi gözükmediğimin farkındayım. Saçıma başıma harcama yapmıyorum giymim kuşam komple gitti. Zaten yeni anneyim ne giysem göbek pırtlıyo ucuz ucuz şeyler giyiniyorum. Ve belli yani ucuz oldukları. Bundan kurtulup eski halime dönmek istiyorum

Genişletmek için tıkla...

Toyumvar .!.:

Bu durum yavaş yavaş Ceyiz serüvenimle birlikte başladı. İndirim kovalamaya bir başladım ki durduramıyorum kendimi. Diyelim ki bir şeye ihtiyacım var onu almaya gittim zaten fiyatlar çok hızlı artıyor. Etiketlere bakıp çok pahalı çok pahalı diyerek gezerken indirimde hiç ihtiyacımız olmayan yedek şeyler alıyorum. Eşim hep kendine marka ve pahalı kıyafetler alır bir de beni görün sosyete pazarına giderim ya da geceleri indirim yakalar öyle bir kaç parça alırım. Genelde kıyafet almıyorum artık ama bu paraya kıyamama değilde sanırım ben çalışmadığım için masraf yapmayı kendime hak görmüyorum. Örneğin dikey süpürge almaya gittik normalde ben onu aldırmadan eve geri dönmezdim eşim pahalı dediği anda elinden tuttum eve geri geldik. Hep böyle oluyor. Şimdi işe başlayacağım için bi kaç takım almam lazım bi fiyatlarına bakayım dedim sepet oluşturdum sonra yok ya gerek yok evdekileri giyerim diyip hepsini sildim. İçim içimi yiyor bana para gidince. bazı arkadaşlarım cimrisin diyo ama öyle değil işte giderim çocuguma büyük markalardan alışveriş yaparım.
Bir de şöyle bir durum var ya ben aldıktan sonra indirime girerse. Mesela geçen evde bi kaç şey eksikti aldım. Bir saat sonra girdim bakiyim dedim 50₺ daha düşmüş hemen gititm iptal etitm yeniden sipariş verdim. Böyle huylarım var 50₺ büyük bir para değil uğraşmaya üşenir başkası. ben aman ben kazıklanmış olmayayım diye diye böyle bi hale geldim. Bi butikten pantolon bulduysam etiketini çekip online fiyatına bakıyorum. Ona göre alıyorum.
Bundan dolayı artık eskisi kadar iyi gözükmediğimin farkındayım. Saçıma başıma harcama yapmıyorum giymim kuşam komple gitti. Zaten yeni anneyim ne giysem göbek pırtlıyo ucuz ucuz şeyler giyiniyorum. Ve belli yani ucuz oldukları. Bundan kurtulup eski halime dönmek istiyorum

Genişletmek için tıkla...

Toyumvar .!.:

Bu durum yavaş yavaş Ceyiz serüvenimle birlikte başladı. İndirim kovalamaya bir başladım ki durduramıyorum kendimi. Diyelim ki bir şeye ihtiyacım var onu almaya gittim zaten fiyatlar çok hızlı artıyor. Etiketlere bakıp çok pahalı çok pahalı diyerek gezerken indirimde hiç ihtiyacımız olmayan yedek şeyler alıyorum. Eşim hep kendine marka ve pahalı kıyafetler alır bir de beni görün sosyete pazarına giderim ya da geceleri indirim yakalar öyle bir kaç parça alırım. Genelde kıyafet almıyorum artık ama bu paraya kıyamama değilde sanırım ben çalışmadığım için masraf yapmayı kendime hak görmüyorum. Örneğin dikey süpürge almaya gittik normalde ben onu aldırmadan eve geri dönmezdim eşim pahalı dediği anda elinden tuttum eve geri geldik. Hep böyle oluyor. Şimdi işe başlayacağım için bi kaç takım almam lazım bi fiyatlarına bakayım dedim sepet oluşturdum sonra yok ya gerek yok evdekileri giyerim diyip hepsini sildim. İçim içimi yiyor bana para gidince. bazı arkadaşlarım cimrisin diyo ama öyle değil işte giderim çocuguma büyük markalardan alışveriş yaparım.
Bir de şöyle bir durum var ya ben aldıktan sonra indirime girerse. Mesela geçen evde bi kaç şey eksikti aldım. Bir saat sonra girdim bakiyim dedim 50₺ daha düşmüş hemen gititm iptal etitm yeniden sipariş verdim. Böyle huylarım var 50₺ büyük bir para değil uğraşmaya üşenir başkası. ben aman ben kazıklanmış olmayayım diye diye böyle bi hale geldim. Bi butikten pantolon bulduysam etiketini çekip online fiyatına bakıyorum. Ona göre alıyorum.
Bundan dolayı artık eskisi kadar iyi gözükmediğimin farkındayım. Saçıma başıma harcama yapmıyorum giymim kuşam komple gitti. Zaten yeni anneyim ne giysem göbek pırtlıyo ucuz ucuz şeyler giyiniyorum. Ve belli yani ucuz oldukları. Bundan kurtulup eski halime dönmek istiyorum

Genişletmek için tıkla...

bir_umut_yasamak .!.:

Kıtlık bilinciniz var sanırım ve kendinize yeterince değer vermiyorsunuz
Günlük makyaj bakım ürünü maliyeti aylık 500 ancak eder çünkü bir kez alınca çok uzun süre kullanıyorsunuz, her ay kendinize 1 tane kaliteli giyim alsanız zaten zamanla çok güzel bi dolabınız olur

Genişletmek için tıkla...

Toyumvar .!.:

Bu durum yavaş yavaş Ceyiz serüvenimle birlikte başladı. İndirim kovalamaya bir başladım ki durduramıyorum kendimi. Diyelim ki bir şeye ihtiyacım var onu almaya gittim zaten fiyatlar çok hızlı artıyor. Etiketlere bakıp çok pahalı çok pahalı diyerek gezerken indirimde hiç ihtiyacımız olmayan yedek şeyler alıyorum. Eşim hep kendine marka ve pahalı kıyafetler alır bir de beni görün sosyete pazarına giderim ya da geceleri indirim yakalar öyle bir kaç parça alırım. Genelde kıyafet almıyorum artık ama bu paraya kıyamama değilde sanırım ben çalışmadığım için masraf yapmayı kendime hak görmüyorum. Örneğin dikey süpürge almaya gittik normalde ben onu aldırmadan eve geri dönmezdim eşim pahalı dediği anda elinden tuttum eve geri geldik. Hep böyle oluyor. Şimdi işe başlayacağım için bi kaç takım almam lazım bi fiyatlarına bakayım dedim sepet oluşturdum sonra yok ya gerek yok evdekileri giyerim diyip hepsini sildim. İçim içimi yiyor bana para gidince. bazı arkadaşlarım cimrisin diyo ama öyle değil işte giderim çocuguma büyük markalardan alışveriş yaparım.
Bir de şöyle bir durum var ya ben aldıktan sonra indirime girerse. Mesela geçen evde bi kaç şey eksikti aldım. Bir saat sonra girdim bakiyim dedim 50₺ daha düşmüş hemen gititm iptal etitm yeniden sipariş verdim. Böyle huylarım var 50₺ büyük bir para değil uğraşmaya üşenir başkası. ben aman ben kazıklanmış olmayayım diye diye böyle bi hale geldim. Bi butikten pantolon bulduysam etiketini çekip online fiyatına bakıyorum. Ona göre alıyorum.
Bundan dolayı artık eskisi kadar iyi gözükmediğimin farkındayım. Saçıma başıma harcama yapmıyorum giymim kuşam komple gitti. Zaten yeni anneyim ne giysem göbek pırtlıyo ucuz ucuz şeyler giyiniyorum. Ve belli yani ucuz oldukları. Bundan kurtulup eski halime dönmek istiyorum

Genişletmek için tıkla...

Toyumvar .!.:

Cimri olmak , insanın ihtiyacı olandan çok daha az harcama yapma davranışıdır
Yaniii bu benim yaptıgım bir saat önce neden bi ürüne 50₺ fazla vereyim kafadıyla ben bunu almam buna para vermem kafası arasında fark var anlamadıysan daha detaylı anlatamam çünkü yine anlamazsın. Kırmızının kırmızı oldugunu kanıtlamakla aynı şey bu

Genişletmek için tıkla...

Toyumvar .!.:

Bu durum yavaş yavaş Ceyiz serüvenimle birlikte başladı. İndirim kovalamaya bir başladım ki durduramıyorum kendimi. Diyelim ki bir şeye ihtiyacım var onu almaya gittim zaten fiyatlar çok hızlı artıyor. Etiketlere bakıp çok pahalı çok pahalı diyerek gezerken indirimde hiç ihtiyacımız olmayan yedek şeyler alıyorum. Eşim hep kendine marka ve pahalı kıyafetler alır bir de beni görün sosyete pazarına giderim ya da geceleri indirim yakalar öyle bir kaç parça alırım. Genelde kıyafet almıyorum artık ama bu paraya kıyamama değilde sanırım ben çalışmadığım için masraf yapmayı kendime hak görmüyorum. Örneğin dikey süpürge almaya gittik normalde ben onu aldırmadan eve geri dönmezdim eşim pahalı dediği anda elinden tuttum eve geri geldik. Hep böyle oluyor. Şimdi işe başlayacağım için bi kaç takım almam lazım bi fiyatlarına bakayım dedim sepet oluşturdum sonra yok ya gerek yok evdekileri giyerim diyip hepsini sildim. İçim içimi yiyor bana para gidince. bazı arkadaşlarım cimrisin diyo ama öyle değil işte giderim çocuguma büyük markalardan alışveriş yaparım.
Bir de şöyle bir durum var ya ben aldıktan sonra indirime girerse. Mesela geçen evde bi kaç şey eksikti aldım. Bir saat sonra girdim bakiyim dedim 50₺ daha düşmüş hemen gititm iptal etitm yeniden sipariş verdim. Böyle huylarım var 50₺ büyük bir para değil uğraşmaya üşenir başkası. ben aman ben kazıklanmış olmayayım diye diye böyle bi hale geldim. Bi butikten pantolon bulduysam etiketini çekip online fiyatına bakıyorum. Ona göre alıyorum.
Bundan dolayı artık eskisi kadar iyi gözükmediğimin farkındayım. Saçıma başıma harcama yapmıyorum giymim kuşam komple gitti. Zaten yeni anneyim ne giysem göbek pırtlıyo ucuz ucuz şeyler giyiniyorum. Ve belli yani ucuz oldukları. Bundan kurtulup eski halime dönmek istiyorum

Genişletmek için tıkla...

WOMAN .!.:

İkisi arasindaki farki cok iyi anliyorum ama her halukarda cimrisiniz. Ben cocuklara burs olsun diye kirmizi olduysam da (anlamazsiniz yine de ama) maviysem de siz cimrisiniz.

Bu sekilde bakimsiz ve paspal dolasirsaniz esiniz bir gun bakimli kadinlari illa ki farkedecek ne yazik ki.

Hicbir erkek asiri tutumlu, evinin isleri icin sacibi supurge etmekten bakimini, guzelligini ihmal eden kadin tercih etmez, bunun yerine ev daginik olsun ya da hesabi ekside olsun ama yaninda super bakimli, guzel bir kadin olsun ister

Genişletmek için tıkla...

Madamu .!.:

Ah ahh o kadar doğru ki. Bebeğim var ve kendime eskisi gibi odaklanamıyorum.Yetişemiyorum her şeye.Her şeye yetişeceğim diye uğraşınca da sağlığım bozuluyor.Dengelemeye çalışıyorum ve dengeleyemiyorum.Kendime de eskisi gibi bakamıyorum saçım hep toplu ancak tarayabiliyorum.Günlük bakımlarımı yıllardır hiç aksatmam ama öyle makyaj falan da hiç yapamıyorum saçıma şekil bile veremiyorum.Ne olacak böyle de bilmiyorum siz böyle yazınca yine kendimi sorguladım

Genişletmek için tıkla...

Margaret Hale .!.:

Çalışmaya başlarsanız görüntünüzden daha fazla rahatsız olursunuz. Bu da teşvik olur size, kendinize bir ayar verirsiniz mutlaka. Bende öyle olmuştu.

Genişletmek için tıkla...

WOMAN .!.:

Ev islerinin uzerinde cok durmayip kendinizi kuafore atin bir arkadasim 2 yil once dogum yapti, 3 aylik bebegiyle manikur pedikure giderdi. Sonrasinda da bakimlarini ihmal etmedi hic. Yani demem o ki, kendinizi birakmayin. Bunu esiniz icin degil, oncelikle kendiniz icin yapin

Genişletmek için tıkla...

Toyumvar .!.:

Bu durum yavaş yavaş Ceyiz serüvenimle birlikte başladı. İndirim kovalamaya bir başladım ki durduramıyorum kendimi. Diyelim ki bir şeye ihtiyacım var onu almaya gittim zaten fiyatlar çok hızlı artıyor. Etiketlere bakıp çok pahalı çok pahalı diyerek gezerken indirimde hiç ihtiyacımız olmayan yedek şeyler alıyorum. Eşim hep kendine marka ve pahalı kıyafetler alır bir de beni görün sosyete pazarına giderim ya da geceleri indirim yakalar öyle bir kaç parça alırım. Genelde kıyafet almıyorum artık ama bu paraya kıyamama değilde sanırım ben çalışmadığım için masraf yapmayı kendime hak görmüyorum. Örneğin dikey süpürge almaya gittik normalde ben onu aldırmadan eve geri dönmezdim eşim pahalı dediği anda elinden tuttum eve geri geldik. Hep böyle oluyor. Şimdi işe başlayacağım için bi kaç takım almam lazım bi fiyatlarına bakayım dedim sepet oluşturdum sonra yok ya gerek yok evdekileri giyerim diyip hepsini sildim. İçim içimi yiyor bana para gidince. bazı arkadaşlarım cimrisin diyo ama öyle değil işte giderim çocuguma büyük markalardan alışveriş yaparım.
Bir de şöyle bir durum var ya ben aldıktan sonra indirime girerse. Mesela geçen evde bi kaç şey eksikti aldım. Bir saat sonra girdim bakiyim dedim 50₺ daha düşmüş hemen gititm iptal etitm yeniden sipariş verdim. Böyle huylarım var 50₺ büyük bir para değil uğraşmaya üşenir başkası. ben aman ben kazıklanmış olmayayım diye diye böyle bi hale geldim. Bi butikten pantolon bulduysam etiketini çekip online fiyatına bakıyorum. Ona göre alıyorum.
Bundan dolayı artık eskisi kadar iyi gözükmediğimin farkındayım. Saçıma başıma harcama yapmıyorum giymim kuşam komple gitti. Zaten yeni anneyim ne giysem göbek pırtlıyo ucuz ucuz şeyler giyiniyorum. Ve belli yani ucuz oldukları. Bundan kurtulup eski halime dönmek istiyorum

Genişletmek için tıkla...

CiRiLLA .!.:

Benim de arkadaslarimim cogu oyle hatta bu konuda en basarili buldugum kuzenimdir o da dogurdu sadece ilk 1 hafta annesinden destek aldi sonra esiyle birlikte buyuttuler cocugu. Kocasi calisiyordu ama cocuga da bakiyordu ha kendisi yetemedigi yerde maddi olarak kuzeni rahatlatcak her seyi serdi adam. Kuzenimi de bi kere bile perişan halde görmedim ne süsü eksildi ne tirnaginda ojesi dogum yapmamis gibi 34 bedendir hala.
Ama tabi ki booolca fedakarlik yapildi cocuk zor bir sey.
Herkesin boyle imkanlari olmayabilir oldugu kadar yaparsin cebinde para varken baskalarina rahat harcarken kendini perişan etmenin alemi yok.

Genişletmek için tıkla...

WOMAN .!.:

Aynen oyle illa para harcasin da demiyorum tabi ki ama imkani varsa her turlu bakimini yaptirmali insan. İmkan yoksa da evde kendisi yapabilir elinden geldigince. Asla kendini salmayi dogru bulmuyorum

Genişletmek için tıkla...