- 30 Eylül 2009
- 18
- 0
- 86
- Konu Sahibi biricikbusecik
-
- #281
merhaba herkese özellikle biricik sana zeynep ben konuşmuştuk msneden bayağıdır girmiyorum bugün okudum bende hala durum aynı bi çare yok çok sıkıldım bu durumdan benim gibi olan arkadaşlar da bekliyor bir çare ama dua etmekten başka elden bişi gelmiyor ama bunun sonucuda yok ole kaldım hiç bişi yapamıyorum bir ümit ışığı diyorum bütün kapılar kapalı ne olacak böyle bugün daha hamile haberi aldım etrafımdakiler birer birer doğuruyor bi biz kaldık böyle çocuksuz canım çok sıkkın böyle geçeçek ömür sanırım tatmadan yaşamadan hep bir taraf eksik ne yapsam diyorum ne yapmam gerekiyor bir çare yok böyle el kol bağlı bir kadersizlik geçen gün anneme gittim dengesiz kadının biri bana silahsız kaldın diyor nefret ediyorum böyle insanlardan onlar çatır çatır yapıyor ya kendileri yapmış gibi sanki bizim elimizde allaha havale ettim rahat rahat böyle konuşuyor böyle insanlara ibret diye veriyor allah bizim gibileri şükretsinler diye ama gel gör onlar şükür ediceğine kasılıyorlar çok üzülüyorum kendime ve benim gibilere ben acıyorumda allah acımıyormu diyorum ölmemiz mi gerekiyor kahrolmamızmı gerekiyor dualar faydasızmı böyle bizi bıraktı millete sakız diye mayısda 4 yıl olcak evleneli şimdi olsaydı 1 sene sonra dogurmuş olsaydım 2.5 yaşında evladım olcaktı yazık bu kadar acı çekiyorum sonumu hiç bilmiyorum yaşım 30 bu yaşta en güzel yaşlarımı böyle çaresiz ve mutsuz geçiriyorum hayat zaten zor zaten belli başlı sıkıntılar dertler var herkes gibi birde bu isyan ediyorum dua ediyorum ama ondan da sıkıldım boşa kürek çekiyorum sanki artık öyle geliyor.sizi sıkmak istemem yanlış gelebilir bazı sözlerim ama inanın çekmesi çok zor bir dert ağlamak bile hafifletmiyor böyle günler berbat bir şeklide geçiyor ömür bitiyor işte yaşamak istediğim şeylere uzaklardan bakarak...:85: