Yazdığım sebeplerden
Yazdığım sebeplerdenAilen durumu çok mu kötü neden düzgün bi eve çıkmıyorlar
Devlet yurdu çıkması çok zor ve gerçekten şehir dışından gelip durumu olmayanlar var, onlar onlara kalsın. Haklısınız... ben istemezdim böyle olmasını. Evde huzur ve saygı olsaydı ben tuvalette de yatardım. olmayınca olmuyor, yoruldumAh yavrum, ne desem bilemedim. Devlet yurduna başvurma şansın yok mu, orada fiyatlar daha makuldür belki. Mutlu eğilsen kurtulmalısın o evden. Yurtta da kimse kolay kolay korktuğun iğrençlikleri yapmaz, ablanla zorlandığın kadar zorlanmazsın emin ol. Mülteci hayatı yaşıyorsun şu an sen.
çok haklısınız... aynı soruları ben de aileme sordum yıllarca, bizi tanıyanlar da sordu. Cevabı yok onlar için, sürekli tartışma çıkıyor. Tutkal olayı çok üst bir nokta tabii ki. Kız yurtları için araştırma yaparken bazılarının böyle şeylerle karşılaştığını gördüm benim de aklıma şüphe düştü yaniBaşlığa cevabım; en saçma üniversite evi bile bu aile evinden iyidir.
4 maaş girilen bir evde bu çile neden çekilir ki? Ev sizinmis. Pekala kiraya verilip daha buyuk bir eve çıkılabilir. Yeni kiranın yarısını bu evin kiracısı oder,en azından insan gibi yaşarsınız. Evdeki çocuk sayısı azalınca aile kiracıyı çıkarır yine kendi evinde oturur. Kendilerine ve çocuklarına layık gördükleri hayat hayat değil...
Ama şu da var, ya kremime tutkal surerlerse demişsin. Senin kafa yapısı da biraz normal degil sanki. Ben ev arkadaşıyla ciddi anlamda mahkemelik olmuş biriyim,benim bile aklıma böyle paranoyakliklar gelmedi mahkemleik olduğum kızlarla. Neden yani kremime tutkal sursunlerkeske 2022 Türkiyesinde olmasan. Mesela benim zamanımda öğrenci olmuş olsan, şöyle bir on sene önce falan. İnan hayat o kadar kolaydı ki. KYK kredimle ev kırasından payıma düşeni ve faturaları oderdim, alakasız bir bursum vardı,onla yol paramı ve cep harçlığımi cikarirdim... Bu devirde insan gibi yaşamak da öğrenci olmak da çok zor..benim sana tavsiyem halihazırda öğrenci evleri yok mu? Onlardan çıkan eden çok oluyordur, internette takip edip görüşüp içine sinen birinin odasını tutabilirsin..hem esyalar da hazır olur. Her şehrin öğrenciler için böyle Facebook ilan sayfalari oluyor (3 ve 4. Sınıfta ev arkadaşlarımı buradan bulmuştum ben) . Daha ekonomik olur sifirdan yerlesmektense.
Eşine dostuna sorsan, evden çıkan eden anlaşamayan biri varsa oyuncu değişikliği olarak sen gidersin.çok haklısınız... aynı soruları ben de aileme sordum yıllarca, bizi tanıyanlar da sordu. Cevabı yok onlar için, sürekli tartışma çıkıyor. Tutkal olayı çok üst bir nokta tabii ki. Kız yurtları için araştırma yaparken bazılarının böyle şeylerle karşılaştığını gördüm benim de aklıma şüphe düştü yanisizin güzel öğrencilik zamanlarınızı okumak sanki yanan kalbime su dökmek gibiydi. Öğrenci evlerini çok araştırdım hepsi yalan söylüyor. Arıyorum diyorum ki kiranız 800 TL değil mi 2-3 yabancı arkadaşım var. Bana diyor ki yok günlük o kadar paraymış. O arkadaşlarım ev tuttular benden de haber beklediler sonra biz hesaplama yaptım. Yıllık yurt daha uyguna geliyor her şeyiyle. O yüzden şu an yurt düşünüyorum. Teşekkür ederim.
aslında ne güzelmiş. Her şey bir şekilde halledilmiş azminiz sayesinde. Ben sınıf whatsapp grubuna ve okulun instagram sayfasına yazdım orada konuşuyorum. Bölümünü işte yatma saatini falan soruyorum. Öyle birkaç kişi buldum çoğu da yabancıydı. Bugün yurdu aradım, gerekli belgeleri şartları sordum. Yurtta kalan bir arkadaşım vardı ona da sordum nasıl ortam diye. Güzel bir yurt olduğunu söyledi, internette kayıt yaparken odada bulunan kişilerin bölümleri çıkıyormuş ona göre seç dedi ve bina U şeklinde dışarı bakan tarafı seç dediEşine dostuna sorsan, evden çıkan eden anlaşamayan biri varsa oyuncu değişikliği olarak sen gidersin.
Mesela ben ilk evime siniftaki enn yakın arkadaşımla çıkmıştım. Kızın hayatında entrikalar bitmezdi,beni strese sokuyordu yaşadığı hayat. O yüzden Aralık gibi Facebook'a yazdım ev arkadaşı aradığımı, neredeyse tanımadığım sadece ismen duyup bir olaydan dolayı uyuz olduğum bir kız gördü - üst bölümümde öğrenciydi. Onun da ev arkadaşıyla arası bozulmuş, salonu kapatıp üçüncü bir kişi alalim, değişiklik olsun ,hem kiramiz azalır diye düşünmüşler. Benim ilanımı görünce hayal meyal hatirlamislar tatlı bir kız diye. İki kere ev oturmasına gittim,üçüncüde taşındım.
Böyle şeyler de olur. Kimin ev arkadaşı aradığıni nereden bileceksiniz ki?
Bence Facebook'ta ilgili sayfada siz ilan açın, size gelen teklifleri değerlendirin. Eşinize dostunuza sorun. Ev arkadaşı dediğin bugün gidersin yarın kanlı bıçaklı olur ayrilirsindevamlı değişim olan bir müessese (birinci sınıfta eve çıktığı kızlarla dört sene okuyanları kasdetmiyorum, onlar bana uzak geliyor)
Yatma saatini miaslında ne güzelmiş. Her şey bir şekilde halledilmiş azminiz sayesinde. Ben sınıf whatsapp grubuna ve okulun instagram sayfasına yazdım orada konuşuyorum. Bölümünü işte yatma saatini falan soruyorum. Öyle birkaç kişi buldum çoğu da yabancıydı. Bugün yurdu aradım, gerekli belgeleri şartları sordum. Yurtta kalan bir arkadaşım vardı ona da sordum nasıl ortam diye. Güzel bir yurt olduğunu söyledi, internette kayıt yaparken odada bulunan kişilerin bölümleri çıkıyormuş ona göre seç dedi ve bina U şeklinde dışarı bakan tarafı seç dediTaksit de yapılıyormuş. Yani şu an ben yurdun kaydının açılmasını bekliyorum, evraklarımı PDF haline getirdim, fotoğraf çektirdim JPEG formatlarını aldırdım. Yavaş yavaş hallediyorum. Sizin yaptığınız da güzel bir olay, her sene değiştirmek bu sayede sürekli canlı kalıyor insan.
evet, ben erken uyumayı seven ve buna hasret kalmış bir insanım. En geç 11 gibi yatağa girsem de kafidir yani. biliyorsunuz özellikle mimarlık öğrencileri geç saatlere kadar proje yapıyor, onun sesi, ışığı derken... Yani bana ben genelde 11 gibi yatarım uyumasam da rahatsız etmem demesi lazım. gidip de hayır her gün 9da yattt demem tabii kiYatma saatini mi
İyi de bunu kim bilebilir ki? İnsanlar bazen erken uyur , bazen depresyona girer bütün gece uyanık kalır gündüz ayı gibi uyur, bazen dersleri yetiştiremez,akşam uyuyayım sabaha karşı çalışırım der, bazen öyle yorgundur ki eve geldiği gibi patates çuvalı gibi uyur. Kimi sabah namazina kalkar daha geri yatmaz, kimi her sabah kör saatte kalkar duş alır saçını kurutur, hazırlık yapar... Yani bunu sormak da ilginç. Yaz okulları dahil 1 yurt 4 ev değiştirdim, böyle bir soruyu hiç duymadım.evet, ben erken uyumayı seven ve buna hasret kalmış bir insanım. En geç 11 gibi yatağa girsem de kafidir yani. biliyorsunuz özellikle mimarlık öğrencileri geç saatlere kadar proje yapıyor, onun sesi, ışığı derken... Yani bana ben genelde 11 gibi yatarım uyumasam da rahatsız etmem demesi lazım. gidip de hayır her gün 9da yattt demem tabii kiyurt için konuşuyorum odada 4 kişi var.
tabii ki kimse bilemez, benim de geceye kadar sınav haftaları çalışmışlığım var, ben sadece kişinin genel durumunu öğrenmeye çalışıyorum. Mükemmel uyumu da beklemiyorum, uyumlu olsun yeter :) Dediğiniz gibi kasmamaya çalışacağım. Evlere tekrar baktım favorilediğim apart odaların kirası tercihler açıklandı diye yükselmiş...İyi de bunu kim bilebilir ki? İnsanlar bazen erken uyur , bazen depresyona girer bütün gece uyanık kalır gündüz ayı gibi uyur, bazen dersleri yetiştiremez,akşam uyuyayım sabaha karşı çalışırım der, bazen öyle yorgundur ki eve geldiği gibi patates çuvalı gibi uyur. Kimi sabah namazina kalkar daha geri yatmaz, kimi her sabah kör saatte kalkar duş alır saçını kurutur, hazırlık yapar... Yani bunu sormak da ilginç. Yaz okulları dahil 1 yurt 4 ev değiştirdim, böyle bir soruyu hiç duymadım.
4 kişilik yurt odasinda kalacaksınız her türlü sese hazırlıklı olmalısınız. O yüzden kasmayın bu kadar. İnsanoğlu medeniyetsizdir. Benim yurt arkadaşlarım (o zamanlar dokunmatik telefon yoktu) tiktiktiktik gece uclere kadar sevgilileriyle mesajlasirdi. Mesajlaşma ,telefon tıkın rahatsız ediyor denmeyecegine göre sineye çekiyorduk, alisiyorduk.
Eğer uyku ve gürültü konusunda hassassan 4 kişilik odaya çıkıp bir de binlerce lira bayılma bence. O parayı eve ver, en azından kapısını kapatacağın odan olur. Ev 5 bin lira olsa bile salona da yatacak kişi alırsınız, 1800 lira ile halledersiniz. Biraz daha araştırın bence
evet bunu yazan çok oldu :) okuduklarımdan, izlediklerimden fazla etkilendim sanırımBen hem lisede hem üniversitede yurtta kaldım. Kimse ne çamaşır suyu koydu, ne de başka bir şey.
komik değil. bunları hala yaşayanların olması beni çok üzdü. bende onlardan biriyim çünkü. gülmeyin kimin ne olacağı belli olmaz bu hayattaHayattan kopuk? Olmayı isterdim tıpkı senin gibi küçüğüm :)
Bütün ekstrem şeylerin senin başına gelmiş olması, aranılan yeni yaz dizisi senaryosu gibi, bir numaralı izleyicin olurum. Senarist olmayı düşün
teşekkür ederim... okulumun yurdu hemen doldu kayıt olamadım.. kyk'ya başvurdum onun sonucunu bekliyorum... inşallah çıkarben yurtta oniki kişilik odada kaldım. kilitli dolabına eşyalarını koyarsın. arkadaşlarada eşyalarıma dokunmayın lütfen ben takıntılım diyip o konudaki mesafenide koyarsın. on numara yaşar gidersin çokta eğlenirsin yurtta.
konunuzu bir an ben yazdım sandım. 18 yaşına kadar odam, yatağım ve dolabım olmadı. varlık içinde yokluk yaşadım baba evinde. sonrası devlet yurtları.
risk alın. hayatınızı kurun. o evden uzaklaşın. aile fertlerinizede mesafenizi koyun aramayın sormayın anlasınlar artık sizi yıpratıklarını.
kendi mutluluğunuzun peşinden gidin ana baba da bir yere kadar
Ailenizin sizin haberinizin olmadığı borçları falan mı var acaba? Belki durumları sıkışık size yansıtmıyorlardır. Malesef aileyi seçemiyoruz, belli bir yaşa gelmiş insanları da değiştiremezsiniz. Tek yol kendi hayatınızı değiştirmek ve çok hırslı güçlü bir imaj çizdin gözümde. Ailene kin tutmadan, çünkü bu onlara değil sana zarar en başta, kendi imkanlarını yarat. Onlar da yaşasın gitsin kendi tercihleri ile…Arkadaşlar merhaba,
Sorun şu ki ben aileme katlanamıyorum. Annem, ablam özellikle... Babama da bir yandan kızıyorum yine de en iyi anlaştığım kişi aileden.
Biz varlık içinde yokluk çekiyoruz. 20 yaşındayım diyelim benim 20 senedir bir tane yatağım, bazam bile yok hep çekyatlarda sürünüyorum, üç kardeş aynı odada kalıyorduk. Üç insanın tabii ki her şeyi tutmaz ama insan saygılı olur değil mi? Ben uyuyorum üzerime sürekli lamba açılıyor, lambanın ışığı da tam gözüme giriyor uyanıyorum, zaten rahat bir yerde yatmıyorum. 13-14 yaşına kadar da annemle babamın yatak odasına yattım ayrı bir çekyatta. Özel bir masam hiç olmadı, odada bir tane masa vardı. Ben üzerine kitaplarımı, kalemleri koyardım. Her zaman eve geldiğimde okuldan, o masanın üzerinde kirli peçeteler, makyaj artıkları, takılar, hatta iç çamaşırları olurdu -ablamın eşyaları- ben hep onları temizlemek zorunda kalırdım. Yani ders çalışmaya başlamam için en az bir yarım saatim gidiyordu. Ev halkı desen en ufak şeyde bile ses yükseltiyor. Onun stresi var hep, acaba bir şey mi oldu, kavga mı edecekler gibi hep aklımdan sorular geçiyordu ki halen geçiyor. Babamın sürekli işte olup evde olmaması da bunda büyük bir etken. Uzun uzun anlatmayacağım ama şunu söyleyeyim bizi tanıyan herkes yazık onlara o kadar da eve para gidiyor neden orada yaşıyorlar diyor. Çok haklı bir soru, 90m2 evde yaşam mücadelesi veriyorum ben resmen. 3 çocuk ve ebeveynler... Olmuyor işte her yer rutubet olmuş sürekli bir arıza çıkıyor evden, geçen su bastı tüm evi vesaire... Hep çile yani. Neyse daha uzun anlatmadan kopuş noktalarımı anlatacağım.
Üniversite hazırlık yılım online oldu o bir şekilde gitti asıl mesele normalleşmeye gidilince patlak verdi. 1. Sınıftaydım üniversite ve ders çalışmam gerekiyor haliyle bakıyorum çalışma masası gitmiş, üzerinde ablamın kremleri, her şeyi var bulamayınca kavga çıkartıyor ben de kullanmıyorum o, onun oldu. Gardırobum zaten yok, elbiselerimi o eskiden soğanlık denilirmiş onun içine sığdırmaya çalışıyorum, sığmayanları da katlayıp çekyatın üzerine koyuyorum. Salondaki koltukta yatmaya başlamıştım. Evde çalışmaya çalıştım, kürsü ve zigon sehpayı aldım annemle babamın odasında dizlerimin üzerine çöke çöke ayaklarım uyuşa uyuşa çalışmaya başladım. Kitap düşüyor sonra laptop sığmıyor baktım ayaklarım her seferinde acıyor kalkınca. Bunu gören babam “ne güzel kızım imkan yaratmış kendine” diyor ben de “bu doğru bir şey değil” diyorum sinir oluyorum. Gece 11 gibi yatmak istiyordum dersimi bitirip, salonda yattığım için onların çıkmasını bekliyorum sonuçta lamba, televizyon her şey açık, salondaki masada da Ablam işlerini hallediyor ayrı bir dağınık orası. Bakıyorum gece 2 gibi herkes dağılıyor ben de öyle yatırıyorum hâl böyle olunca uykusuz kalıyorum uyanamıyorum. Bir de bana gelip “neden sabahki dersine gitmedin” demezler mi ben gıcık kapıyorum. 1-2 ay böyle geçti tam kış ayları geldi. Dedim bu böyle olmayacak ev zaten eski tam ısınmıyor ev. Bizim apartmanın en üst katı boş, ama nasıl eski nasıl her yeri bitmiş mecbur ders çalışmaya oraya gittim. 1 aya yakın orada çalıştım ama ev ısınmıyor tam eski olduğu için, kimse de yok. Battaniyelere sarıla sarıla çalıştım. Baktım ben hasta oldum. Hemen Ablam “gelme bizim bulunduğumuz ortama, maskeni tak, git oturma burda” falan demeye başladı. Ben dedim ki içimden ya ben hastayım bana moral vereceğine yaptığı şu tavırlara bak. Ben o üst katta çalıştım diye ciğerlerim soğuk almış bir de boğazım acayip mikrop kapmış. Doktora gittim ilacımı aldım, hasta halimle bana “gel sen salonda az da olsa rahat et” diyeceklerine bana hiçbir şey yapmıyorlar ben orda Boğaz ağrısından uyuyamıyorum. Annemle babamın odasında yere yorgan serdim, bazı derslere online katıldım öyle sırtım koptu. 2-3 haftada iyileştim ama bana bu yaptıkları çok dokundu. Demiyorlar ki bu kız bizim yüzümüzden gitti oralarda çalıştı hasta oldu tam tersine “niye hasta oldun şimdi sen, korona mısın” diyerek moralimi bozdular. Sonra zaten vizeler geldi, vizeleri bir şekilde verdim... Sonra baktım bu böyle olmayacak çözüm yolu aramaya başladım, sabah 8-9 gibi otobüse biniyordum okula gidiyordum akşam 10 gibi eve geliyordum artık. Sürekli kütüphanede kalıyordum. Ama her gün git gel, yemek parası, yol parası derken benim enerjim bitiyordu. Saat gece 1 babam geldi eve herkes salonda, ben Çekyatı açtım artık, uyumak istiyorum diye mesaj verdim yani. Babam diyor ki “hemen uyuyacak mısın kızım” o kadar sinirlendim ki içimden. Bunlar beni yavaş yavaş sinir hastası ediyor zaten. Ya ben ne ev yemeği yiyorum ne evin içindeyim doğru dürüst sadece uyumaya geliyorum onu da tam yapamıyorum bu evde. Finallere 1,5 ay kalmıştı. Ben artık yorgun düştüm vücudum bu tempoyu kaldıramadı derslerde baktım uyumaya başladım farkında olmadan. Amcama gittim, onların bir odası boştu yatak da vardı. Orada kaldım vizeler bitene kadar.vizeleri de bir şekil verdim. Sonra zaten tatil... Bu sefer o evde tıkılıp kaldım, ne bir saygı var ne bir düzen var ne başka bir şey. Arkadaşımla buluşacağım değil mi? Annem hemen, sen nereye gidiyorsun, kiminle gidiyorsun, onu nereden tanıyorsun sorgu da sorgu. Sinirlenip çıkıyorum evden. Neyse,
bahar dönemi geldi ben dedim yukarıdaki üst kat şimdi iyidir orada da yatarım koltukta dedim. Öyle de yaptım. Yine sabah 9 akşam 10 gelip orada yatmaya çalışıyordum. Şimdi tatildeyiz, artık her haraketleri bana daha çok batmaya başladı. Zaten evdeki kavgaları üst katta olsam bile duyuyordum, moralim bozuluyordu. Bütün mahalleye rezil olduk zaten. Evde baktım herkes birbirine karışıyor, ben evde bile giyinik, bakımlı dururum. Annem diyor ki sen nereye gideceksin hele onu bi söyle bana. ya da atıyorum markete gideceğim söylemeye gerek duymuyorum, gidip geleceğim yani. Annem hemen diyor ki sinirli sinirli sen nereye gideceksin bu saatte. Bana insan gibi söylese ben zaten derim ama böyle olunca sinirleniyorum söylemiyorum gidiyorum, işimi halledip geliyorum. hepimiz illa aynı anda hareket etmeliyiz aynı anda aynı yerlere gitmeliyiz. Ben başka zaman gideceğim dediğimde “neden başka ne işin var ki senin” hemen sorgu hemen yargılama. Bütün planlarını öğrenmek istiyorlar öyle düşün. Nerede nasıl kiminle saat kaçta neden... daha anlatamayacağım çünkü bu kadar negatiflik yeter. Ablamların kavgaları, babamın pasifliği, annemin cahilliği... ben dayanamıyorum.
Çözümü evden ayrılmakta buldum. Kiracılarla konuştum birçoğuna gücüm yetmiyor yani part-time çalışsam bile yetmiyor. Oda-apart- kiralayanlarla konuştum işte 5 oda var diyor. Odanın kirası 2.500. Arkadaş buldum 2-3 tane okuldan onlar da yabancı olduğu için kiracılar kefil istiyor vesaire. Olmadı yani. Yurtları araştırdım 4 kişilik odalar 40bin lira falan. En son cemaat yurtlarını bile aradım. Maalesef birçoğunda yer kalmamış olanlar da okuluma çok uzak. Bir tane yurt var okuluma yakın o da yıllık 30m civarı. Taksit yapıyorlar, en son onu düşündüm büyük ihtimalle o olacak. 4 kişilik odalar, yemek falan dahil değil okuluma çok yakın. Sadece yurt ortamından biraz korkuyorum bana bir şey yaparlar diye. Belki kıskanç biri gelecek gece ben uyurken kremlerime tutkal, çamaşır suyu falan koyacak bilmiyorum. Ama en azından aileden uzak, güvenlikli bir yerde olacağım bu kesin. Yurt ortamında olan var mı? Nasıl oluyor o işler, içerdekilere anlaşabiliyor musunuz? Yılda 1 kere oda değiştirme hakkımız varmış.
Ve en önemlisi bunlar sadece buz dağının görünen kısmı. Siz benim yerimde olsanız be yapardınız?
Hangi bölümde okuyorsunuz, umarım güzel bir is sahibi olursunuz ilerdeteşekkür ederim... okulumun yurdu hemen doldu kayıt olamadım.. kyk'ya başvurdum onun sonucunu bekliyorum... inşallah çıkar
Kıskanç biri gelecek falan filan demişsiniz ya. En büyük kıskanç evde. Ben okurken fark ettim siz yaşarken fark etmediniz miSadece yurt ortamından biraz korkuyorum bana bir şey yaparlar diye. Belki kıskanç biri gelecek gece ben uyurken kremlerime tutkal, çamaşır suyu falan koyacak bilmiyorum.