35 yaşındayım. Kiminle tanışırsam tanışayım hemen kaynaşıyorum. Mesela kuaföre gidiyorum orda , bana iğne yapan hemşireyle, bir mobilya alacağım ordaki hatunla, bir eğitimle ilgili birine bir şey danışıyorum ya da benimle ilgili olmayan bir toplantıda arkadaşımın arkadaşlarıyla , bir arkadaşın doğum gününde falan... hatta bir gün kendimi bir arkadaşımın annesinin gününde buldum hepsi 60 yaş ortalamasıydı. Bir kere bi kafede kahve içtik öyle tanıştık bi baktım gündeyim ve emekli olmuş kişilerle gezi planları yapıyorum falan :))
Yani abartmıyorum bi ara çok iyi geliyordu bana çünkü özel hayatım berbattı kafam dağılıyordu.
Şuan da arabamı satışa çıkardım. beni arayanlar genelde kadinlar oluyor. Onlarla araba muhabbetini bırakmış eski tayin yerleri hakkında konuşurken buldum kendimi.
Artık yalnız yaşadığım için kontrol altına almam lazım kendimi. Anormalim değil mi çok tehlikeli bu durumlar..hic zarar görmedim bu zamana kadar ama bir yerlerde hata yaptığımı bugün farkettim. Amacım arabamı satmak niye sohbet ediyorum.
Bi de her tanıştığım kişi beni evine kahve içmeye davet ediyor. Yeni şehir değişikliği yaptığım için ve bu şehirde kimseyi tanımadiģım için pandemi yüzünden de biraz herkesi reddediyorum.
Zarar görmedim dedim ama bi gün otobüste yan koltuğumda oturan ve kahve içeriz belki diye numarasını veren kadın eskort cıktı. Gerçi zarar görmedim uzak durdum .
Sorun bende ve anormal değil mi?
Dipnot : daha önce de konu açmıştım bana normal gelen şeylere herkes çok tepki verince şaşırmıştım. O yüzden merak ediyorum.