İnsan ağabeyi tecavüzcü ise onu sevmek zorunda mıdır mesela?
Ne kadar acayip bir bakış açısı var ailelere karşı.
Kadın sürekli dayak yiyor, o da boşanmış ailesinin yanında dönmüş, hala dayak yiyor, çalışıyor ve eve katkı sağlıyor.
Ablası ise dayak yemesine sebep olup sürekli hakaret ediyor, eşyalarını izinsiz alıyor, eve hiçbir katkı sağlamıyor. Böbrek konusuna sinirlendiğim için girmeyeceğim.
Bu konu tartışmalı bile değil. Çok açık.
Eğer ablası hakkında iyi şeyler söylüyor olsaydı bu durumda, karaktersiz bir insan olurdu.
Aile ne yaparsa yapsın destek olunur diye hastalıklı bir bakış açısı yüzünden birçok rezalet yaşanıyor bu ülkede. Hiç kimse kendi koyununa kara demiyor.
Bu konunun ablası ile çok iyi ilişki içerisinde olan üyeler ile alakası nedir? Bunu anlatmanın nedeni nedir?
Konu sahibi böyle bir rezilliğe nasıl hitap etmeli?
Ayrıca zayıf çocuğumu korurum güçlü çocuğumu kendi haline bırakırım diyen üyeleri kınıyorum. Doğrusu kendi ayakları üstünde duran çocuğu desteklemektir. Asalak yetiştirmek değil.
Not: Konu sahibi; ablanızın boşanma sebebi sizi ilgilendirmez.
