HAYATIMIN KARARI!!

Sevmedigin biriyle ayni cati altinda kalamazsin, kalsan da yapamazsin sevgili konu sahibi. seni anliyorum ve sonuna kdr da hak veriyorum. Gormezden gel diyecegim de ayni ewde o da imkansiz. Ailene de uzuldum.
Allah sabir,dayanma gucu versin,ablana da ruh sagligi..

Benim kuzenimde kardesiyle ayni durumda, teyzemlerin haline cok uzuluyoruz.
Kuzen de esimden bosancam diye teyzemlere yerlesti.esine blof yapcakmis guya( 7yildir gitmedi ama)
gelince ewde oda istedi kendine ,oturma odasini verdiler ona cocuguyla kalmasi icin.odasina girmek yasak,dewamli kilitli... Ewe faydasi olmadigi gibi zarari var. Oyle ew islerine yardim falan da etmez, hazir masaya gelir elini yikar kalkar.. bosanma asamasinda oldugundan boyle oldugunu sanmam cunku gencliginde de oyleydi,cirkefin tekidir. Erkek kardesi sonunda gidin bu ewden abla demis surekli kavga halindeler cunku. yok sen beni babamin ewinden nasil kovarsin vsvs diye kavga cikarip aglayip polis cagirtmis ewe beni sokaga atiyorlar imdat diye.. sonunda enistem dedi kizim huzurumuz kalmadi evine dön artik diye.. bildigin gitmeyecegim siz gidin ozmn bu ewden dedi:KK66: ablasina neler yasatti anlatsam film olur,biz bile yokk artik dedik duyunca. borsada para kaybettiler tefecilerden borc almis. ona da faiz isleyince odeyemedi tabi bunlar da. Borc oldu 1milyon. 2_3Aile konutunu sattilar, kapanmadi yine. Sehir degistirip kacti obur kuzen. Sonunda bu sorunlu olan kuzenden yardim istemisler,cevren genis bi arastir hala pesimizdeler mi diye. Adamlari bulup,sizin boyle birinden alacaginiz var mi onlar kacti burdan şu ile gittiler diye ihbar etmis kari_koca...!!
Sonra da bizlere, oh olsun bana Kotu davranirsa cezasini ceker boyle diye laf soyledi herkese.. ne kdr ayıp,resmen ölümüne oynadi. Sulalede kimse sewmez onu,ama yine de cok uzuluyoruz haline. maddi yardim yapiyoruz yine de.
Bu da boyle bir tur, dua etmekten baska caremiz yok.. esinden 7yil ayrilar, bosanmicam diye tutturdu sirf adam baskasiyla evlenemesin diye.. bosamadigi adamin baskasindan cocugu var simdi o kadinla kaliyor,kendi de simdi ikinci cocugu dogurdu o adamdan. Ama bosanacaklar halaa..!!
Bizleri cok mahcup etti,herkes iyi de cocuk kimden diye soruyor.. teyzemle enistem yerin dibine geciyor.

Dr a git dedik, ben deli miyim ki ? siz gidin beni anlamiyosunuz cunku diyor :KK66:

Allah akil fikir versin ne diyim. Kınamıyorum da allah kimseyi sasirtmasin. Herkes icin cok zor,onun da icinde kimbilir hangi firtinalar kopuyor.. saniyorum cocuklugundaki sıkıntılar yuzeye vurdu artk..
 
Nekadar bencil ve kaprisli bir insan gibi gorunuyorsunuz buradan. Umarim gercek hayatta hic oyle degilsinizdir. Olabilir, anlasamayabilirsin ablanla. Bukadar ofke ve kin nasil kusabiliyorsun?

ailenede sasirdim dogrusu, ben aileme boyle birsey soylemeye kalksam annem kafami kirar herhalde 'sen kimi kimin evinden kovuyosun, git basimdan kapa ceneni ablana saygi duy zor durumda, dusmez kalkmaz bir Allah ne yaptigini saniyosun sen!' diye. haha..

Ama bencil insan kardeşine böbreğini verir mi yaa , ablası da para için yaptı demiş. Ben çok şaşırdım :KK57: mantıklı yada mantıksız bence bu bile bu hareketlerine sebep olabilir...
 
bu konuyu ve abla ile ilgili diğer konuyu okuduktan sonra tereddüte düştüm acaba burada o çok kendinden emin tavırlarla insanlara verdiğim tavsiyeler çok mu boş çok mu yanlış diye? çünkü bazı konularda empati yapmak yetersiz kalıyor bazı hayatları bire bir yaşamadan o konu hakkında tavsiyeler vermek gerçekten doğru değilmiş.

konuya geleyim: konu sahibi önceki konusunda da ablasının neden bir sorun olduğunu aynı burada verdiği örneklerle anlatmış ve ciddi bir tepki almamış bu konuda olduğu kadar. burada ciddi tepki almasının sebebi de sadece üslup. muhtemelen önceki konuyu açarken ruh hali bu konuyu açtığı zamandaki kadar kötü ve yıpranmış değilmiş. her insanın bir cinnet noktası var o yüzden bu seferinde içindeki duygularla klavyeye dökmüş yaşadıklarını. üslubun sertliğini görünce de şekilsel bir önyargı oluşmuş. konu sahibi bu kadar nefret dolu yazıyorsa bi de kendine baksın diye yanlış bir çıkarım yapılmış. önceki konuya göz atarsanız ne demek istediğim daha iyi anlaşılacak. (bkz. abla sorunsalı)

başta söyledim ya bazı konular yaşamadan empati kurulduğunda bir yön eksik kalıyor diye. bu konuda konu sahibesiyle ortak bir kaderimiz var. tabi ki bu biçimde olmasa da küçüklüğümden beri her anımı her şeyimi burnumdan getiren bir ablam var. insanın hayatında sevdikleriyle mutlu anlarını paylaşmak istediği özel zamanlar vardır. mesela okul kazanmak, işe girmek, evlenmek.... hepsi mi burnumda gelir ya hepsi mi??? hepsinde sevincim kursağımda kaldı. iş yerime tebriğe geldi iş arkadaşlarımla laflar sokuşturup gitti rezil etti beni ilk günden....daha orta sondaydım b.ktan bir sebeple kavga etmişiz annemle annemin memleketine gideceğiz 6 saatlik yol. abla kardeşine "inşallah otobüs kaza yapar da ölürsün" der mi???ya da araba kullanırken sırf söylediği sapağa dönmemişim diye kavga çıkarıp direksiyon başındaki kardeşin saçına yapışılır mı??

ablasıyla düzgün ilişkiler kuran insanların bu sorun anlama ihtimali o kadar güç ki bırakın yedi yabancıyı benim annem bu iki evladı da doğurup büyüten aralarındaki her soruna birinci dereceden şahit olan kadın 57 senelik ömründe ablasıyla bir tek problem bir tek kavga yaşamamış ses bile yükseltmemişler birbirine. inanmayacaksınız belki ama annemin bizim abla-kardeş ilişkimizi kabullenmesi ikimiz de evlenip koca kadınlar olduktan sonraki bir zaman dilimine denk geldi. eskiden hep benim üzerimden bu ilişkiyi düzeltmeye çalışırdı. "kızım o senin ablan, huyu böyle ne var sen de sussan görmezden gelsen vs..." diye şimdi o bile bana "konuşma uzak dur seni mutsuz ediyor" diyecek boyuta geldi. bizde dananın kuyruğu, ablam bana karşı tavrını eşime de gösterdiğinde koptu. orda ben resmen bir aydınlanma yaşadım. hayatım gözümün önünden film şeridi gibi geçti bütün yaşananlar, kavgalar, yetişme tarzımızdan kaynaklanan faktörler, hatta genetik özelliklerimiz... anladım ki o güne kadar hangi yolu denersem deneyeyim düzelmeyen abla-kardeş ilişkimizde zorlamanın hiçbir anlamı yok! herşeyi geçtim en önemlisi artık rutinleşmiş çatışma, kavga, öfke ve kalp kırıklığı belki benim kendimi ezdirmemden kaynaklı olarak benim sorumluluğumda bir durumdu ama kendisine "abla" dan başka laf etmeyen en ufak bir sorun yaşamadığı ve hayatımda en çok kıymet verdiğim insan olan eşime de bana yaptığı anlamsız kaprisleri yapamaz saçma sapan ve kinli nefretli bir biçimde konuşamazdı! orada noktayı koydum. çocukluğumdaki, genç kızlığımdaki bütün fiziksel ve psikolojik şiddetin üzerine bir çizgi çektim (belki de bilinçaltıma ittim bilemiyorum) ve ayrı bir evim olduğuna kendisinin de benden kilometrelerce uzakta olduğuna sevinerek onu hayatımdan çıkardım.
"ama o abla yaaa" demeyin ben de ablayım. beni bir de kardeşime sorun. kendi yaşadıklarımı ona yaşatmamak adına o kadar üstüne titredim ki kardeşimin, o bile kendisi diyor iki abla arasında bu kadar fark olur mu diye...

kan bağı değil can bağı diye boşuna demiyorlar. yedi kat yabancı dediğimiz insanlar daha çok abla abi oluyor bazen... ablam yaşında arkadaşım işini gücünü bırakıp nişanımı organize etti her yeri süsledi alelacele hazırlanıp nişan boyunca koşturdu. öz ablam ise nişanıma nişanın ortasında geldi ve düğünüm için geldiği bir hafta içerisinde düğünü ve hazırlıkları sabote etmek için çıkarmadığı rezillik kalmadı. babamın evindeki son gecemde yorganı başıma çekmiş ağlarken kardeşim hıçkırıklarıma uyandı. ooof offfff içimi döktüm ben de oh :KK51:

bir de karşı tarafa bakmalı hiç demeyin senelerce kendimi ezdirdiğim, belki de sorun bendedir diye yuttuğum sustuğum çok şey oldu. bütününü anlatsam sabaha kadar yazarım.

demem o ki ben sizi çoook çok iyi anlıyorum konu sahibesi. bir çözüm bulmalı aynı ortamda yaşamamalısınız. ne kadar güçlü olsanız da o kadar yıpranıyorsunuz ki... ablam buraya son geldiğinde kardeşime sinir krizi yaşatıp gitti. ben orada olsaydım kan çıkardı herhalde. kardeşimin halini annem anlattı öfkemden kudurmuştum.
Allah sorsun hesabını ben artık Allah'a havale ettim. konuştuğumuz zamanlarda bana bir kez bile "nasılsın kardeşim? hayatın nasıl gidiyor? evliliğinde mutlu musun? çocuğun nasıl?" diye sormayan insandan bir gün bir insanlık görmemişim bu saatten sonra da lüzumu yok.
 
Bazıları sırf muhalefet olmak için yazıyor, ilk başta muhalif oldukları içinde konu sahibinin ablasının yaptığı bencillikleri anlatan mesajları görmelerine rağmen hala ne dediysek o diye tutturuyorlar, kendileri polyanna galiba aynı durum başlarına gelse canım ablam diye bağırlarına basarlar kesin!!

Asıl empati yapması gerekenler eleştirenler, konu sahibi ablasının bütün cazgırlıklarına rağmen empati kurmuş.

Bir çok ailede böyle asalaklar var, en iyisi bana olsun ben yiyeyim ben giyeyim dünya etrafımda dönsün diyenler!!

Böbreğini vermiş bir insana para için sattın demesi, daha yakışıklılar var diye kocasından ayrılmak istemesi, kendi kazancı olduğu halde asalak gibi başkasının sırtından geçinmesi çok çok normal!

Konu sahibi ailenize böyle bir tercih yaptırmayın sonunda sizi suçlu çıkartır, evden de gitmeyin, aynı yaşam alanında yaşamanın kurallarını anneniz babanız ablanıza söylesin, evde bir eksik varsa anneniz ablanızada aldırsın istesin, siz haklısınız ama ablanız edepsizliğiyle üste çıkar.
 
Konu sahibi, gayet haklısınız.böyle karakterler var hayatta ve aileniz kıyamıyor muhtemelen. Bol duygu sömürüsü de vardır. Ama en önce ortadaki çocuğa yazık. Ablanızdan görmediğinizi yeğenimizden esirgemeyin lütfen. Onu el üstünde tutun. Para konusunda da aileniz konuşsun, maaşı 2 milyarsa 1 milyarını ailenize versin, 1 milyarı kendinde kalsın. Şikayet ve kavga sorun çözmüyor. Çatışarak da olsa sorunu kökünden halletmek gerekli. Oturup konuşacaklar. Kardeşin bu kadar yapıyor, sen de yapacaksın diyecekler. Ağlamasına da göz yummayacaklar. O gözyaşları numaradan ağlayan çocuğunki gibi işte. İstediği olana kadar. Beraber yaşamanın da bir adabı var. Hepinizin evi, boşalmışsa kovamazsınız ama o da hayatını değiştirecek bir zahmet. Bu konuda otorite kuracak kişi Babadır. İkinizin de hakkını birbirine yedirmemesi gerekli.

Onun haricinde evdeki hayatınızda ilişkinizi minimize edin. Konuşmayın, bulaşmayın. Evet hayatta bazı insanlar kötü, ruhen kötü ve en yakınlarını sömürerek, karşıya zarar verseler de kendi çıkarlarını düşünerek yaşıyorlar. Normal bir ailede bu olmadığı için Pek çok kişi anlayamıyor durumu ve kendi kardeş ilişkileriyle bir tutup ona göre tepki verebiliyorlar. Bu tip insanların psikolojik bir sorunları var adlandırılmamış. Konuştuğunda herkes içinde normaller, nesi varmış dersin, hatta başkaları kızar sen tepki gösterdiğin için ama safi bencillikle yoğrulduklarından senin hayatının içine ederler, ortasına otururlar.
 
ablanızın boşanma gerekçesi sadece dışarıda daha yakışıklı erkekler olduğu için mi. şiddet,aldatılma vs. belki vardır işin içinde
 
Bazıları sırf muhalefet olmak için yazıyor, ilk başta muhalif oldukları içinde konu sahibinin ablasının yaptığı bencillikleri anlatan mesajları görmelerine rağmen hala ne dediysek o diye tutturuyorlar, kendileri polyanna galiba aynı durum başlarına gelse canım ablam diye bağırlarına basarlar kesin!!

Asıl empati yapması gerekenler eleştirenler, konu sahibi ablasının bütün cazgırlıklarına rağmen empati kurmuş.

Bir çok ailede böyle asalaklar var, en iyisi bana olsun ben yiyeyim ben giyeyim dünya etrafımda dönsün diyenler!!

Böbreğini vermiş bir insana para için sattın demesi, daha yakışıklılar var diye kocasından ayrılmak istemesi, kendi kazancı olduğu halde asalak gibi başkasının sırtından geçinmesi çok çok normal!

Konu sahibi ailenize böyle bir tercih yaptırmayın sonunda sizi suçlu çıkartır, evden de gitmeyin, aynı yaşam alanında yaşamanın kurallarını anneniz babanız ablanıza söylesin, evde bir eksik varsa anneniz ablanızada aldırsın istesin, siz haklısınız ama ablanız edepsizliğiyle üste çıkar.
sabah sabah tartıştık yine bana o... dedi sensin o diyince bağırmaya başladı kimse benim namusuma laf edemez diye peki benim namusummmm
 
bu konuyu ve abla ile ilgili diğer konuyu okuduktan sonra tereddüte düştüm acaba burada o çok kendinden emin tavırlarla insanlara verdiğim tavsiyeler çok mu boş çok mu yanlış diye? çünkü bazı konularda empati yapmak yetersiz kalıyor bazı hayatları bire bir yaşamadan o konu hakkında tavsiyeler vermek gerçekten doğru değilmiş.

konuya geleyim: konu sahibi önceki konusunda da ablasının neden bir sorun olduğunu aynı burada verdiği örneklerle anlatmış ve ciddi bir tepki almamış bu konuda olduğu kadar. burada ciddi tepki almasının sebebi de sadece üslup. muhtemelen önceki konuyu açarken ruh hali bu konuyu açtığı zamandaki kadar kötü ve yıpranmış değilmiş. her insanın bir cinnet noktası var o yüzden bu seferinde içindeki duygularla klavyeye dökmüş yaşadıklarını. üslubun sertliğini görünce de şekilsel bir önyargı oluşmuş. konu sahibi bu kadar nefret dolu yazıyorsa bi de kendine baksın diye yanlış bir çıkarım yapılmış. önceki konuya göz atarsanız ne demek istediğim daha iyi anlaşılacak. (bkz. abla sorunsalı)

başta söyledim ya bazı konular yaşamadan empati kurulduğunda bir yön eksik kalıyor diye. bu konuda konu sahibesiyle ortak bir kaderimiz var. tabi ki bu biçimde olmasa da küçüklüğümden beri her anımı her şeyimi burnumdan getiren bir ablam var. insanın hayatında sevdikleriyle mutlu anlarını paylaşmak istediği özel zamanlar vardır. mesela okul kazanmak, işe girmek, evlenmek.... hepsi mi burnumda gelir ya hepsi mi??? hepsinde sevincim kursağımda kaldı. iş yerime tebriğe geldi iş arkadaşlarımla laflar sokuşturup gitti rezil etti beni ilk günden....daha orta sondaydım b.ktan bir sebeple kavga etmişiz annemle annemin memleketine gideceğiz 6 saatlik yol. abla kardeşine "inşallah otobüs kaza yapar da ölürsün" der mi???ya da araba kullanırken sırf söylediği sapağa dönmemişim diye kavga çıkarıp direksiyon başındaki kardeşin saçına yapışılır mı??

ablasıyla düzgün ilişkiler kuran insanların bu sorun anlama ihtimali o kadar güç ki bırakın yedi yabancıyı benim annem bu iki evladı da doğurup büyüten aralarındaki her soruna birinci dereceden şahit olan kadın 57 senelik ömründe ablasıyla bir tek problem bir tek kavga yaşamamış ses bile yükseltmemişler birbirine. inanmayacaksınız belki ama annemin bizim abla-kardeş ilişkimizi kabullenmesi ikimiz de evlenip koca kadınlar olduktan sonraki bir zaman dilimine denk geldi. eskiden hep benim üzerimden bu ilişkiyi düzeltmeye çalışırdı. "kızım o senin ablan, huyu böyle ne var sen de sussan görmezden gelsen vs..." diye şimdi o bile bana "konuşma uzak dur seni mutsuz ediyor" diyecek boyuta geldi. bizde dananın kuyruğu, ablam bana karşı tavrını eşime de gösterdiğinde koptu. orda ben resmen bir aydınlanma yaşadım. hayatım gözümün önünden film şeridi gibi geçti bütün yaşananlar, kavgalar, yetişme tarzımızdan kaynaklanan faktörler, hatta genetik özelliklerimiz... anladım ki o güne kadar hangi yolu denersem deneyeyim düzelmeyen abla-kardeş ilişkimizde zorlamanın hiçbir anlamı yok! herşeyi geçtim en önemlisi artık rutinleşmiş çatışma, kavga, öfke ve kalp kırıklığı belki benim kendimi ezdirmemden kaynaklı olarak benim sorumluluğumda bir durumdu ama kendisine "abla" dan başka laf etmeyen en ufak bir sorun yaşamadığı ve hayatımda en çok kıymet verdiğim insan olan eşime de bana yaptığı anlamsız kaprisleri yapamaz saçma sapan ve kinli nefretli bir biçimde konuşamazdı! orada noktayı koydum. çocukluğumdaki, genç kızlığımdaki bütün fiziksel ve psikolojik şiddetin üzerine bir çizgi çektim (belki de bilinçaltıma ittim bilemiyorum) ve ayrı bir evim olduğuna kendisinin de benden kilometrelerce uzakta olduğuna sevinerek onu hayatımdan çıkardım.
"ama o abla yaaa" demeyin ben de ablayım. beni bir de kardeşime sorun. kendi yaşadıklarımı ona yaşatmamak adına o kadar üstüne titredim ki kardeşimin, o bile kendisi diyor iki abla arasında bu kadar fark olur mu diye...

kan bağı değil can bağı diye boşuna demiyorlar. yedi kat yabancı dediğimiz insanlar daha çok abla abi oluyor bazen... ablam yaşında arkadaşım işini gücünü bırakıp nişanımı organize etti her yeri süsledi alelacele hazırlanıp nişan boyunca koşturdu. öz ablam ise nişanıma nişanın ortasında geldi ve düğünüm için geldiği bir hafta içerisinde düğünü ve hazırlıkları sabote etmek için çıkarmadığı rezillik kalmadı. babamın evindeki son gecemde yorganı başıma çekmiş ağlarken kardeşim hıçkırıklarıma uyandı. ooof offfff içimi döktüm ben de oh :KK51:

bir de karşı tarafa bakmalı hiç demeyin senelerce kendimi ezdirdiğim, belki de sorun bendedir diye yuttuğum sustuğum çok şey oldu. bütününü anlatsam sabaha kadar yazarım.

demem o ki ben sizi çoook çok iyi anlıyorum konu sahibesi. bir çözüm bulmalı aynı ortamda yaşamamalısınız. ne kadar güçlü olsanız da o kadar yıpranıyorsunuz ki... ablam buraya son geldiğinde kardeşime sinir krizi yaşatıp gitti. ben orada olsaydım kan çıkardı herhalde. kardeşimin halini annem anlattı öfkemden kudurmuştum.
Allah sorsun hesabını ben artık Allah'a havale ettim. konuştuğumuz zamanlarda bana bir kez bile "nasılsın kardeşim? hayatın nasıl gidiyor? evliliğinde mutlu musun? çocuğun nasıl?" diye sormayan insandan bir gün bir insanlık görmemişim bu saatten sonra da lüzumu yok.
bende onu her gördüğümde yaptıkları film şeridi gibi gözümün önünden geçiyor iğreniyorum
 
Sevmedigin biriyle ayni cati altinda kalamazsin, kalsan da yapamazsin sevgili konu sahibi. seni anliyorum ve sonuna kdr da hak veriyorum. Gormezden gel diyecegim de ayni ewde o da imkansiz. Ailene de uzuldum.
Allah sabir,dayanma gucu versin,ablana da ruh sagligi..

Benim kuzenimde kardesiyle ayni durumda, teyzemlerin haline cok uzuluyoruz.
Kuzen de esimden bosancam diye teyzemlere yerlesti.esine blof yapcakmis guya( 7yildir gitmedi ama)
gelince ewde oda istedi kendine ,oturma odasini verdiler ona cocuguyla kalmasi icin.odasina girmek yasak,dewamli kilitli... Ewe faydasi olmadigi gibi zarari var. Oyle ew islerine yardim falan da etmez, hazir masaya gelir elini yikar kalkar.. bosanma asamasinda oldugundan boyle oldugunu sanmam cunku gencliginde de oyleydi,cirkefin tekidir. Erkek kardesi sonunda gidin bu ewden abla demis surekli kavga halindeler cunku. yok sen beni babamin ewinden nasil kovarsin vsvs diye kavga cikarip aglayip polis cagirtmis ewe beni sokaga atiyorlar imdat diye.. sonunda enistem dedi kizim huzurumuz kalmadi evine dön artik diye.. bildigin gitmeyecegim siz gidin ozmn bu ewden dedi:KK66: ablasina neler yasatti anlatsam film olur,biz bile yokk artik dedik duyunca. borsada para kaybettiler tefecilerden borc almis. ona da faiz isleyince odeyemedi tabi bunlar da. Borc oldu 1milyon. 2_3Aile konutunu sattilar, kapanmadi yine. Sehir degistirip kacti obur kuzen. Sonunda bu sorunlu olan kuzenden yardim istemisler,cevren genis bi arastir hala pesimizdeler mi diye. Adamlari bulup,sizin boyle birinden alacaginiz var mi onlar kacti burdan şu ile gittiler diye ihbar etmis kari_koca...!!
Sonra da bizlere, oh olsun bana Kotu davranirsa cezasini ceker boyle diye laf soyledi herkese.. ne kdr ayıp,resmen ölümüne oynadi. Sulalede kimse sewmez onu,ama yine de cok uzuluyoruz haline. maddi yardim yapiyoruz yine de.
Bu da boyle bir tur, dua etmekten baska caremiz yok.. esinden 7yil ayrilar, bosanmicam diye tutturdu sirf adam baskasiyla evlenemesin diye.. bosamadigi adamin baskasindan cocugu var simdi o kadinla kaliyor,kendi de simdi ikinci cocugu dogurdu o adamdan. Ama bosanacaklar halaa..!!
Bizleri cok mahcup etti,herkes iyi de cocuk kimden diye soruyor.. teyzemle enistem yerin dibine geciyor.

Dr a git dedik, ben deli miyim ki ? siz gidin beni anlamiyosunuz cunku diyor :KK66:

Allah akil fikir versin ne diyim. Kınamıyorum da allah kimseyi sasirtmasin. Herkes icin cok zor,onun da icinde kimbilir hangi firtinalar kopuyor.. saniyorum cocuklugundaki sıkıntılar yuzeye vurdu artk..
kuaföre gittiğim için bana o...... diyip kardeşime ölesiye dövdüren ablam annemlerede ben dayak yedim diye ağlayıp kendini acındırmaya başladı kiii gel gör ki aynı kuaföre ablamda her hafta gider
bu konuyu okuyunca cook uzuldum biran kendimi ablanin yerine koydum disardaki insanlar bile bazen bu kadr dusman olmazken .siz neden bu kadar kincisiniz ablaniza .bence ablanizi hatalariyla kabullenin o sizin caniniz . cocuguna tikiyo diyorsunuz .o cocuk tabikide yiyecek ..ayrica sizin yegeniniz cook ayip ..ablanizi dusman gibi evden kovmak ..insanlari hatalariyla kabul etmek gerekir bazen ..hele hele bu ablanizsa .. ablan icin manen ne yapiyorsun dua et belki duzelir sevmeye calis ..
kuaföre gittiğim için bana o...... diyip kardeşime ölesiye dövdüren ablam annemlerede ben dayak yedim diye ağlayıp kendini acındırmaya başladı kiii gel gör ki aynı kuaföre ablamda her hafta gider ki bu en basit örneklerden biri sen olsan ne yapardın
 
Yine ahlak bekçileri gelmiş. Ben bile burdan ablana sinir oldum ne demek para için böbreğini verdi bu ne demek??? Birikmiş paran varsa hiç durma derim, yoksa da arkadaşında otelde falan kal bi süre sen de blöf yap. Dinsizin hakkından imansız gelir
bu sabah son noktayı koydum babam araba alacaktı ona birikmiş paramdan vermiştim sabah beni yine evden kovduklarında paramı verin çıkıp gidicem dedim bakalım yarın vericekmiş paramı versin çıkıp gidicem
 
Doğru bir karar vermişsiniz. O evden ayrılın. Bu tip insanlarla kardeş bağı da olsa, aynı evde yaşamak sizin de ruh sağlığınızı bozar. Bu olayda ablanıza "boşanacak olan acılı kadın" olarak bakmak eksik bakış açısı olur.
Boşanmak acınacak durumda olmak değildir. Ablanızın kişilik problemi var gibi görünüyor. Eğer kabul ederse bir psikiyatriste gitsin... İstemiyorsa da hiç bulaşmadan, evden ayrılın... Kendinize sakin, huzurlu bir hayat kurun.
Allah yardımcınız olsun.
 
Doğru bir karar vermişsiniz. O evden ayrılın. Bu tip insanlarla kardeş bağı da olsa, aynı evde yaşamak sizin de ruh sağlığınızı bozar. Bu olayda ablanıza "boşanacak olan acılı kadın" olarak bakmak eksik bakış açısı olur.
Boşanmak acınacak durumda olmak değildir. Ablanızın kişilik problemi var gibi görünüyor. Eğer kabul ederse bir psikiyatriste gitsin... İstemiyorsa da hiç bulaşmadan, evden ayrılın... Kendinize sakin, huzurlu bir hayat kurun.
Allah yardımcınız olsun.
ALLAH razı olsun canım bir yola çıktım inşallah hayırlısı olsun çünkü artık ruh halim bozulmak üzere
 
sabah sabah tartıştık yine bana o... dedi sensin o diyince bağırmaya başladı kimse benim namusuma laf edemez diye peki benim namusummmm

çok çirkefmiş ablanız çok zor yaşamayan bilemez, bizimde abimiz bize sokakta o kelimeyi kullanmıştı bağıra bağıra bıçakla saldırmıştı neler neler kırk küsür yaşında hala asalak gibi babamın parasını yiyor hepimizin hakkını yiyor neyse...

Babanızla konuştunuz mu ne dedi?
 
çok çirkefmiş ablanız çok zor yaşamayan bilemez, bizimde abimiz bize sokakta o kelimeyi kullanmıştı bağıra bağıra bıçakla saldırmıştı neler neler kırk küsür yaşında hala asalak gibi babamın parasını yiyor hepimizin hakkını yiyor neyse...

Babanızla konuştunuz mu ne dedi?
babammı babam yaaa babam rahatsın bu evde nereye gidiyorsun diyor hatta biz mutlu bir aileyiz diyor ben mutlu değilimmmm hemde hiççç değilim
 
babammı babam yaaa babam rahatsın bu evde nereye gidiyorsun diyor hatta biz mutlu bir aileyiz diyor ben mutlu değilimmmm hemde hiççç değilim

Rahat olmadığınızı her şeyi açıkca konuştunuz mu? Yoksa sadece evden ayrılıcam mutsuzum mu dediniz?

Bence o evden siz değil ablanız gitmeli üstelik siz ayrılınca emin olun bunu kıskanıp o da ayrılacak hatta yeğeninizi annenize bırakıp istediği hayatı sürecek ya da istediği yakışıklılarla gezip tozup kocasıyla barışacak.
 
Rahat olmadığınızı her şeyi açıkca konuştunuz mu? Yoksa sadece evden ayrılıcam mutsuzum mu dediniz?

Bence o evden siz değil ablanız gitmeli üstelik siz ayrılınca emin olun bunu kıskanıp o da ayrılacak hatta yeğeninizi annenize bırakıp istediği hayatı sürecek ya da istediği yakışıklılarla gezip tozup kocasıyla barışacak.
konuyu anlattım hatta tartıştık hatta ve hatta üst dudağım patladı defol git falan dedi şimdide pişman oldu galiba mutlu bir aileyiz diyor
 
konuyu anlattım hatta tartıştık hatta ve hatta üst dudağım patladı defol git falan dedi şimdide pişman oldu galiba mutlu bir aileyiz diyor

siz eşinizden şiddet gördüğünüz için boşanmıştınız şimdi babanız şiddet uyguluyor kardeşinizde uygulamıştı, ayrılmaktan başka çareniz yok sanırım:KK43:

Allah selamet versin feraha çıkarsın
 
X