- 13 Haziran 2016
- 108
- 196
-
- Konu Sahibi mor dilemma
- #41
Beni yanlış anladınız. Zaten kabullenemediğimden konu açtım. En son çare boşanmaktan bahsediyordum. Ama yapı itibariyle kandırmak vs yapamam.
işte tüm bunlara ( ve kendisi suçlu olduğu halde sizi kandırarak) rağmen hala hayır diyen adamı sorgulamanız lazım..
başka birşey yapamam ki derken adamı sevdiğiniz için bu duruma katlanacağınız anlaşılıyor..
kabullenmişseniz sorun yok zaten..
Beni yanlış anladınız. Zaten kabullenemediğimden konu açtım. En son çare boşanmaktan bahsediyordum. Ama yapı itibariyle kandırmak vs yapamam.
yorumunuz için teşekkürler, eşim adına gerçekten olan şeyleri yazdım. Ama bir arkadaşın da dediği gibi bana dürüst davrandı diyemedim. Çünkü ne kadar düşünsem de evet beni kandırdı. Ve günlerdir aklımda son cümlelerinizde geçen mevzu var. Gerçekten evlenmezdim herhalde. Ve taliplerimin bir çoğundan o da haberdardı. Muhtemelen başkası ile evli olurdum diye düşünmekten başım ağrıyor. Ama tabi ki artık geçmişi bilemeyiz.
Bir dakika daha durmamak mevzusu karışık, ama ben de artık çemberin daraldığını ve artık bir seçim yapmam gerektiğini hissediyorum. Ama iki seçim de benim için koyu birer karanlık ...
Eşinizi seviyorsanız ve eşinizde evine sahip çıkan bir adamsa boşanmak gereksiz bir macera olur. Forumda nasıl adamların hikayelerini okuyoruz. Onların yanında eşiniz çok iyi kalıyor.
Bu dünyaya çocuk getirmek istemiyorum cümlesi artık geyik niteliğinde. Yani biraz dalga geçer gibi bir bahane. Eşinizle konuştuğunuzu biliyorum ama "ısrar etmek olarak algılama ama gerçekten yüreğinden geçeni söyle. Beni kandırdın en azından gerçek sebebini öğrenmek hakkim" falan deseniz? Bence bu gerçek sebep değil ve gerçek sebebi öğrenmeden bu olayı çözemezsiniz.
Sevgili Squidy, defalarca sordum. Başka cevap alamadım. Eşim biraz fazla düşüncelidir. Bence de çok mantıklı değil. Ama başka bir şey bulamadım.
Boşanmak kısmına gelirsek. Eşimi çok seviyorum. İlk aşkım. Ben de eşimin. Aynı zamanda üniversiteden arkadaşım kendisi. Aşık olmadan evlenecek biri değilim. Ve bu yaşıma kadar ondan evlenmedim. Bir daha sevebilir miyim sanmıyorum. Ben eşimden çocuk sahibi olmayı istedim. Bazı arkadaşlar inanmıyor ama gerçekten bu konuya kadar hiç bir negatif durum yoktu. Hep şükrettim. Ama işte hiçbir şey %100 olmuyormuş.
Sanırım boşansam bile kimseye yeniden aşık olamayacağım. Küçük bir ihtimal olsa bile kandırılmışlık hissiyatıyla yeniden güvenip evlenemem. Kaldı ki çocuk sahibi olayım. Hem yaşım da 31.
Boşanmaz ve çocuksuzluğu kabul etmeye çalışsam kendimin çocuk sevgisini biliyorum. İçimde hasret kalacak. Ve giderek bu eşime karşı öfkeye dönüşecek. Ve evliliğim istemesem de yıkıma doğru gidecek.
Ne yapabilirim ki...
Bu zamana kadar çocuk için ısrarcı olmamışsıniz. Bu konuyu duydukça ve sizin üzüldüğünuzu gördükçe kendi kararını sorgulayabilir. Anladığım kadarıyla birbirinizi tamamlıyorsunuz ki bu ender bulunan bir şey. Ne kadar zamandır bu konuyu ciddi ciddi konuşmaya başladınız?Sevgili Squidy, defalarca sordum. Başka cevap alamadım. Eşim biraz fazla düşüncelidir. Bence de çok mantıklı değil. Ama başka bir şey bulamadım.
Boşanmak kısmına gelirsek. Eşimi çok seviyorum. İlk aşkım. Ben de eşimin. Aynı zamanda üniversiteden arkadaşım kendisi. Aşık olmadan evlenecek biri değilim. Ve bu yaşıma kadar ondan evlenmedim. Bir daha sevebilir miyim sanmıyorum. Ben eşimden çocuk sahibi olmayı istedim. Bazı arkadaşlar inanmıyor ama gerçekten bu konuya kadar hiç bir negatif durum yoktu. Hep şükrettim. Ama işte hiçbir şey %100 olmuyormuş.
Sanırım boşansam bile kimseye yeniden aşık olamayacağım. Küçük bir ihtimal olsa bile kandırılmışlık hissiyatıyla yeniden güvenip evlenemem. Kaldı ki çocuk sahibi olayım. Hem yaşım da 31.
Boşanmaz ve çocuksuzluğu kabul etmeye çalışsam kendimin çocuk sevgisini biliyorum. İçimde hasret kalacak. Ve giderek bu eşime karşı öfkeye dönüşecek. Ve evliliğim istemesem de yıkıma doğru gidecek.
Ne yapabilirim ki...
Bu zamana kadar çocuk için ısrarcı olmamışsıniz. Bu konuyu duydukça ve sizin üzüldüğünuzu gördükçe kendi kararını sorgulayabilir. Anladığım kadarıyla birbirinizi tamamlıyorsunuz ki bu ender bulunan bir şey. Ne kadar zamandır bu konuyu ciddi ciddi konuşmaya başladınız?
Konuyu sık sık bahaneyle dillendirip aklına sokmakta fayda olabilir. Üzüntünüzu saklamayın. Sevdiği kadının ne kadar üzüldüğünü görsün. Zaten seven adam eşinin üzülmesine dayanamaz. Dik durmaya çalışan gururlu bir bayan olduğunuz belli ama bırakın bütün yükü siz çekmeyin.Son 1 yıldır ama çok ısrarcı olmadım, o hep bir şeyler sayesinde erteledi. Benim akademik kariyeri vs. Ama şimdi bakınca bahane gibi geliyor.
Hele bir yüzleşin önce. Kandırdığını yüzüne vurun. Her iki taraf da bir dürüstçe konuşsun gerisi gelir bence.
Ben de eşinizin konumundayım. Önce eşim hiç çocuk istemediğimi kabullenmişti, şimdilerde zamanı gelince isteyeceksin diyor. Bebek resimleri, videoları vs bakıyoruz. Hayal bile kuruyoruz ama ben bu sorumluluğu asla alamam gibi geliyor. 22yaşındayım, ilerde ne olur bilmiyorum ama çok korkuyorum, istemiyorum bebek. Oysaki çocuklara bayılırım. Ve mezun olup çocuklarla çalışacağım büyük ihtimalle. İlgili, sevgi dolu ve çocukların dilinden anlayabilen biri olsam da kendi çocuğumun olması beni korkutuyor, üzüyor.
Teşekkür ederim. Yine de siz de eşinize bu kadar yüklenmeyin. Kendimi eşinizin yerinde hissedince zor geliyor. İç dünyasında neler var, kim bilir? Sizi kaybetmek istemeyişinden oyalama gibi bir sürece girdiğini düşünüyorum. :SInsane, eşimle aynı konumda olduğunuzu zannetmiyorum. Siz baştan beri çocuk istemediğinizi belirtmişsiniz. Ayrıca yaşınız çok genç. Ben de 22 yaşımda asla bir çocuk düşünemezdim. Korkularınız eşiminki gibi farazi değil mantıklı korkular. Ve haklısınız. Benim size naçizane tavsiyem kendi hayatınızı hep ileriye götürmek için çaba sarfedin ve çocuk konusunda acele etmeyin. Kendinizi bir şeylere mecbur hissetmeyin. İnşallah en güzel ve doğru zamanda en iyisi olur.
Hep uzaktan takip ediyordum burayı, sırf size yazabilmek için üye oldum.
Gerçekten zor bir durum, bence şu an ilk yapmanız gereken bir kadın doğum doktoruna gitmek ve sizde çocuk sahibi olmanız açısından hiçbir sorun olmadığını teyit ettirmek. Düşünsenize, allah korusun, diyelim boşanıp başkasıyla evlendiniz, kendi açınızdan bir sorunla karşılaşmak istemezsiniz tabi ki.
Bu adımı atlattıktan sonra karar vermeniz gerektiğini düşünüyorum, 31 yaş çocuk sahibi olmak için erken bir yaş değil sonuçta.
Umarım her şey istediğiniz gibi sonuçlanır ve sevdiğiniz bir kişiyle, ikinizin de daha çok seveceği bir bebişe kavuşursunuz.