- 14 Ağustos 2018
- 19.239
- 72.127
-
- Konu Sahibi Rapunzel Kibrit Satar
- #341
o videoları kullanmasa dahi izinsiz elinde bulundurması bile çok ağır suç.
o videoları kullanmasa dahi izinsiz elinde bulundurması bile çok ağır suç.O videoları silmese de geri adım atma. Eğer videolarla tehdit ederse savcıya gidip şantajdan şikayetçi olursun. O da yusuf yusuf siler hepsini.
kimin inancı, hangi örf adet? kendi adınıza konuşun.kimsenin hayat tarzı , neye inanıp inanmadığı, nasıl yaşadığı, kararları kimseyi ilgilendirmez.Hata cunku erkek olsun kadin olsun inanclarimiza, orf ve adetlerimize gore yapilmamasi gereken bir olaydi.
Boyle seyleri duyunca kizlik zari dikimi yaptiran kadinlari hakli buluyorum, ne pislik erkekler var ya. Babaniza soylesin annenizle bir olup inkar edin, sizi kimse zorla bekaret muayenesine goturemez rizaniz olmadan. Kaldi ki bekaret sacmaligi apayri birsey, o konuya hic girmiyorum. Cinsellik yasamak suc, 30 yasina kadar yasamayip konusmayip sus sus diyince evlenip vaginismus olmak daha buyuk suc. Kadin hep suclu bu ulkede.Selam. Dünyam başıma yıkılmak üzereyken ben iş yerinde oturmuş patron aramadan önce buraya konu açıyorum. Hayatım basit senaryolu bir diziye döndü ve kendimi nasıl bu hale getirdim bilmiyorum. Sonum ne olacak onu da bilmiyorum. Olay şöyle ki sevdiğim beyefendiyle(!) bu sene nişanlandık. Uzun bir ayrılığın ardından bana sözler vermesi ve benim de bunları yemem üzerine bu yola girdik. Bizim temel sorunumuz benim bakire olmamam. Bunu ilk sevgili olduğumuz haftadan itibaren bilmesine ve böyle kabul etmesine rağmen bu konu hiç kapanmadı. Ben bile bile niye bu uçuruma yürüdüm nasıl bu kadar aptal oldum bilmiyorum. Bana uyguladığı psikolojik şiddet, beni sürekli aşağılaması ve sindirmesi. Yavaş yavaş öyle bir işledi ki beni ben dünyanın en kötü insanıyım gibi düşünür oldum. Başkasının başına gelse boyun eğmeseydin derdim. Ama ben eğdim çünkü öyle olmuyormuş. Neymiş bu psikolojik şiddet ki beni bu hale getirdi. Neyse. Senin gelinlik giymeye hakkın yokta denildi, düğün salonu için buldun da bunuyosun da denildi, her şeyi ailene söylerim onlar da bilinsin de denildi. Ben yuttum. Çünkü sindirilmiştim bir kere korkağın teki olmuştum. İyi günlerimiz de oluyordu tabii ama en ufak problemde bu konu tekrar gündem. Bırak beni diyorum seviyorum deyip bırakmıyor da. Neyse böyle böyle ben evlenmek istemiyorum ama söyleyemiyorum. Görümcem laf ediyor, kaynana dedikodu yapıyor ben sineye çekiyorum. Mahkum gibi dolanıyorum ortalıkta. Hal böyleyken eşya bakmaya gittik. Orada benim yılan beni bir soktu laflarıyla benim surat düştü. Sonra surat yapıyosun diye kızdı. Eşya bakıyorum ama beğenmiyorum istediğim gibi değil. Hiçbir şeyi beğenmiyorsun denildi. Benim ne istediğimi umursamıyorsun, gel beraber bakalım demiyorsun denildi. Neyse. Sonra ertesi gün aramız düzeldi. İkimiz gittik birlikte gezdik, beğendik. Pahalı olan hiçbir şeye saldırmadım bu arada kredi çekeceğiz eşyaya ve birlikte ödeyeceğiz. O gün gayet mutlu mesut geçti. Ertesi gün ailesiyle krediyi çektiler. Oradan da büyük çay kaşığına gittiler. Sonra hep birlikte mağazaya gitmişler. Beni aradı. Şöyle kombin yaptım ne dersin dedi. Dedim bensiz ne kombini ben beğenmedim. Almak zorunda değilsin fikir olsun diye dedi. İyi tamam. 2 saat sonra aradı ya o kombini alırsın ya da başka bir şey almam dedi. Millet seninle mi uğraşacak ben gezemem dedi. Biz onu beğendik fiyatta uygun al dedi. Sen dün beni avcunun içine aldığını sandın ama alamazsın dedi. Ailem yok diye dün mutluydun dedi. Ben de alamam dedim. Bitsin bu ilişki istemiyorum dedim. Neyse dün beni kv aradı. Oğlum hastalandı bu inat ne, seven her şeye katlanır dedi al o takımı dedi. Eşya değil mi ne önemi var benim gücüm ona yetiyor dedi. Ben de zaten o bütçede bir şey alacağım ama onları beğenmedim alamam dedim. Sen bilirsin ben başka alamam onları al dedi. Tatlı dille beni kandırmaya çalışıyor böyle. Kadın dediğin az alttan alır. Almazsa ya laf duyar ya dayak yer dedi. Sen alttan alacaksın dedi. Seven insan gider o eşyayı alır dedi. Yok hayır dedim kapattım. Annemi aramış kv. Annem de böyle şey mi olur kız beğenmeden eşya mı alınır demiş. Ne bu inat böyle olursa ben düğün falan yaptırmam demiş. Benim allahın belası nişanlım da bunu duyunca aramış annemi, sen düğün yaptırmazsın haa sen kızın kız oğlan kız mı sanıyosun, ben onu o haliyle kabul ettim siz de her şeyi kabul edeceksiniz demiş. Sonra aradı bana anlattı ben öldüm benim kanım çekildi. Dik başlılığının sonu bu dedi, boyun eğseydin söylemezdim dedi. Hakettiniz dedi. Ben korkudan titriyorum. Patron da maliyet raporu istiyor titreye titreye rapor hazılıyorum bir de tam ucuz komedi. En son bana dedi ki "ya annen sen ben konuşuruz bu aramızda kalır sen her şeyi kabul edersin evleniriz, ya da ben babana da söylerim". Ben eve nasıl gittim bilmiyorum. Annem doğru mu dedi. Doğru dedim anlattım. Annem anlayışlı davrandı. Cahillik gelir başına dedi. O nasıl biri ki seni kabul etti böyle dedi. Madem sevdi etti bunu niye geldi bana söyledi. Anne dedim hasta bu. Annem hayır dedi benim namusumu o mu temizleyecek dedi. Seviyorsan evlen ama ben onun yüzüne bakmam sen de mutlu olamazsın dedi. İstemiyorum dedim. Babana ben anlatırım her şeyi dedi. Babama anlatacaktı ben durdurdum. Babam ne yapar bilmiyorum. Şimdi bu baş belası beni aradı "ben kendi annemi de aradım. Seviyorsanız önemli değil evlenin dedi" dedi. Buna da şaşırdım annesi nasıl kabul etti? Şimdi beni sürekli arayıp tehdit ediyor babana söyleyeceğim diye. Annem korkma diyor ama elimde değil ben korkuyorum. Onun ailesi de öğrendi ya onlar arayıp babama söylerse? Annem ben söyleyeyim diyor. Bu hala sen susacaksın, boyun eğeceksin benimle evleneceksin diyor. Ben arada kaldım. Öyle hayatım kayıyor ben de bir sakinlik öyle bekliyorum. Ben ne yapayım? Burada belki ağır konuşanlar da olacak cahilliğime, aptallığıma. Sıkıntı değil söylenecek her şeyi ben de kendime söylüyorum. Ama bir akıl bir fikir bunlara çok ihtiyacım var.
Selam. Dünyam başıma yıkılmak üzereyken ben iş yerinde oturmuş patron aramadan önce buraya konu açıyorum. Hayatım basit senaryolu bir diziye döndü ve kendimi nasıl bu hale getirdim bilmiyorum. Sonum ne olacak onu da bilmiyorum. Olay şöyle ki sevdiğim beyefendiyle(!) bu sene nişanlandık. Uzun bir ayrılığın ardından bana sözler vermesi ve benim de bunları yemem üzerine bu yola girdik. Bizim temel sorunumuz benim bakire olmamam. Bunu ilk sevgili olduğumuz haftadan itibaren bilmesine ve böyle kabul etmesine rağmen bu konu hiç kapanmadı. Ben bile bile niye bu uçuruma yürüdüm nasıl bu kadar aptal oldum bilmiyorum. Bana uyguladığı psikolojik şiddet, beni sürekli aşağılaması ve sindirmesi. Yavaş yavaş öyle bir işledi ki beni ben dünyanın en kötü insanıyım gibi düşünür oldum. Başkasının başına gelse boyun eğmeseydin derdim. Ama ben eğdim çünkü öyle olmuyormuş. Neymiş bu psikolojik şiddet ki beni bu hale getirdi. Neyse. Senin gelinlik giymeye hakkın yokta denildi, düğün salonu için buldun da bunuyosun da denildi, her şeyi ailene söylerim onlar da bilinsin de denildi. Ben yuttum. Çünkü sindirilmiştim bir kere korkağın teki olmuştum. İyi günlerimiz de oluyordu tabii ama en ufak problemde bu konu tekrar gündem. Bırak beni diyorum seviyorum deyip bırakmıyor da. Neyse böyle böyle ben evlenmek istemiyorum ama söyleyemiyorum. Görümcem laf ediyor, kaynana dedikodu yapıyor ben sineye çekiyorum. Mahkum gibi dolanıyorum ortalıkta. Hal böyleyken eşya bakmaya gittik. Orada benim yılan beni bir soktu laflarıyla benim surat düştü. Sonra surat yapıyosun diye kızdı. Eşya bakıyorum ama beğenmiyorum istediğim gibi değil. Hiçbir şeyi beğenmiyorsun denildi. Benim ne istediğimi umursamıyorsun, gel beraber bakalım demiyorsun denildi. Neyse. Sonra ertesi gün aramız düzeldi. İkimiz gittik birlikte gezdik, beğendik. Pahalı olan hiçbir şeye saldırmadım bu arada kredi çekeceğiz eşyaya ve birlikte ödeyeceğiz. O gün gayet mutlu mesut geçti. Ertesi gün ailesiyle krediyi çektiler. Oradan da büyük çay kaşığına gittiler. Sonra hep birlikte mağazaya gitmişler. Beni aradı. Şöyle kombin yaptım ne dersin dedi. Dedim bensiz ne kombini ben beğenmedim. Almak zorunda değilsin fikir olsun diye dedi. İyi tamam. 2 saat sonra aradı ya o kombini alırsın ya da başka bir şey almam dedi. Millet seninle mi uğraşacak ben gezemem dedi. Biz onu beğendik fiyatta uygun al dedi. Sen dün beni avcunun içine aldığını sandın ama alamazsın dedi. Ailem yok diye dün mutluydun dedi. Ben de alamam dedim. Bitsin bu ilişki istemiyorum dedim. Neyse dün beni kv aradı. Oğlum hastalandı bu inat ne, seven her şeye katlanır dedi al o takımı dedi. Eşya değil mi ne önemi var benim gücüm ona yetiyor dedi. Ben de zaten o bütçede bir şey alacağım ama onları beğenmedim alamam dedim. Sen bilirsin ben başka alamam onları al dedi. Tatlı dille beni kandırmaya çalışıyor böyle. Kadın dediğin az alttan alır. Almazsa ya laf duyar ya dayak yer dedi. Sen alttan alacaksın dedi. Seven insan gider o eşyayı alır dedi. Yok hayır dedim kapattım. Annemi aramış kv. Annem de böyle şey mi olur kız beğenmeden eşya mı alınır demiş. Ne bu inat böyle olursa ben düğün falan yaptırmam demiş. Benim allahın belası nişanlım da bunu duyunca aramış annemi, sen düğün yaptırmazsın haa sen kızın kız oğlan kız mı sanıyosun, ben onu o haliyle kabul ettim siz de her şeyi kabul edeceksiniz demiş. Sonra aradı bana anlattı ben öldüm benim kanım çekildi. Dik başlılığının sonu bu dedi, boyun eğseydin söylemezdim dedi. Hakettiniz dedi. Ben korkudan titriyorum. Patron da maliyet raporu istiyor titreye titreye rapor hazılıyorum bir de tam ucuz komedi. En son bana dedi ki "ya annen sen ben konuşuruz bu aramızda kalır sen her şeyi kabul edersin evleniriz, ya da ben babana da söylerim". Ben eve nasıl gittim bilmiyorum. Annem doğru mu dedi. Doğru dedim anlattım. Annem anlayışlı davrandı. Cahillik gelir başına dedi. O nasıl biri ki seni kabul etti böyle dedi. Madem sevdi etti bunu niye geldi bana söyledi. Anne dedim hasta bu. Annem hayır dedi benim namusumu o mu temizleyecek dedi. Seviyorsan evlen ama ben onun yüzüne bakmam sen de mutlu olamazsın dedi. İstemiyorum dedim. Babana ben anlatırım her şeyi dedi. Babama anlatacaktı ben durdurdum. Babam ne yapar bilmiyorum. Şimdi bu baş belası beni aradı "ben kendi annemi de aradım. Seviyorsanız önemli değil evlenin dedi" dedi. Buna da şaşırdım annesi nasıl kabul etti? Şimdi beni sürekli arayıp tehdit ediyor babana söyleyeceğim diye. Annem korkma diyor ama elimde değil ben korkuyorum. Onun ailesi de öğrendi ya onlar arayıp babama söylerse? Annem ben söyleyeyim diyor. Bu hala sen susacaksın, boyun eğeceksin benimle evleneceksin diyor. Ben arada kaldım. Öyle hayatım kayıyor ben de bir sakinlik öyle bekliyorum. Ben ne yapayım? Burada belki ağır konuşanlar da olacak cahilliğime, aptallığıma. Sıkıntı değil söylenecek her şeyi ben de kendime söylüyorum. Ama bir akıl bir fikir bunlara çok ihtiyacım var.
Bunlar o örnek verdiğiniz kişilerden başka kimseyi ilgilendirmez!Sen birşeyler yaşadın diye kendini fazla kötü hissediyorsun. Bu gözler sevgilisinden 3 çocuk aldırmış kızım belinde kırmızı kurdeleyle düğünde göbek atışını gördü. Aman sıkıldım ben diye o gece tanıştığı herifle yatanda gördü. Anne lazerle gidicem özel bölgeye diyen kızın annesinin parasını ben vermem, ben mi görüyorum, git sevgilin versin diyen anne gördü. Kendini bu kadar kötü hissetme.
Selam. Dünyam başıma yıkılmak üzereyken ben iş yerinde oturmuş patron aramadan önce buraya konu açıyorum. Hayatım basit senaryolu bir diziye döndü ve kendimi nasıl bu hale getirdim bilmiyorum. Sonum ne olacak onu da bilmiyorum. Olay şöyle ki sevdiğim beyefendiyle(!) bu sene nişanlandık. Uzun bir ayrılığın ardından bana sözler vermesi ve benim de bunları yemem üzerine bu yola girdik. Bizim temel sorunumuz benim bakire olmamam. Bunu ilk sevgili olduğumuz haftadan itibaren bilmesine ve böyle kabul etmesine rağmen bu konu hiç kapanmadı. Ben bile bile niye bu uçuruma yürüdüm nasıl bu kadar aptal oldum bilmiyorum. Bana uyguladığı psikolojik şiddet, beni sürekli aşağılaması ve sindirmesi. Yavaş yavaş öyle bir işledi ki beni ben dünyanın en kötü insanıyım gibi düşünür oldum. Başkasının başına gelse boyun eğmeseydin derdim. Ama ben eğdim çünkü öyle olmuyormuş. Neymiş bu psikolojik şiddet ki beni bu hale getirdi. Neyse. Senin gelinlik giymeye hakkın yokta denildi, düğün salonu için buldun da bunuyosun da denildi, her şeyi ailene söylerim onlar da bilinsin de denildi. Ben yuttum. Çünkü sindirilmiştim bir kere korkağın teki olmuştum. İyi günlerimiz de oluyordu tabii ama en ufak problemde bu konu tekrar gündem. Bırak beni diyorum seviyorum deyip bırakmıyor da. Neyse böyle böyle ben evlenmek istemiyorum ama söyleyemiyorum. Görümcem laf ediyor, kaynana dedikodu yapıyor ben sineye çekiyorum. Mahkum gibi dolanıyorum ortalıkta. Hal böyleyken eşya bakmaya gittik. Orada benim yılan beni bir soktu laflarıyla benim surat düştü. Sonra surat yapıyosun diye kızdı. Eşya bakıyorum ama beğenmiyorum istediğim gibi değil. Hiçbir şeyi beğenmiyorsun denildi. Benim ne istediğimi umursamıyorsun, gel beraber bakalım demiyorsun denildi. Neyse. Sonra ertesi gün aramız düzeldi. İkimiz gittik birlikte gezdik, beğendik. Pahalı olan hiçbir şeye saldırmadım bu arada kredi çekeceğiz eşyaya ve birlikte ödeyeceğiz. O gün gayet mutlu mesut geçti. Ertesi gün ailesiyle krediyi çektiler. Oradan da büyük çay kaşığına gittiler. Sonra hep birlikte mağazaya gitmişler. Beni aradı. Şöyle kombin yaptım ne dersin dedi. Dedim bensiz ne kombini ben beğenmedim. Almak zorunda değilsin fikir olsun diye dedi. İyi tamam. 2 saat sonra aradı ya o kombini alırsın ya da başka bir şey almam dedi. Millet seninle mi uğraşacak ben gezemem dedi. Biz onu beğendik fiyatta uygun al dedi. Sen dün beni avcunun içine aldığını sandın ama alamazsın dedi. Ailem yok diye dün mutluydun dedi. Ben de alamam dedim. Bitsin bu ilişki istemiyorum dedim. Neyse dün beni kv aradı. Oğlum hastalandı bu inat ne, seven her şeye katlanır dedi al o takımı dedi. Eşya değil mi ne önemi var benim gücüm ona yetiyor dedi. Ben de zaten o bütçede bir şey alacağım ama onları beğenmedim alamam dedim. Sen bilirsin ben başka alamam onları al dedi. Tatlı dille beni kandırmaya çalışıyor böyle. Kadın dediğin az alttan alır. Almazsa ya laf duyar ya dayak yer dedi. Sen alttan alacaksın dedi. Seven insan gider o eşyayı alır dedi. Yok hayır dedim kapattım. Annemi aramış kv. Annem de böyle şey mi olur kız beğenmeden eşya mı alınır demiş. Ne bu inat böyle olursa ben düğün falan yaptırmam demiş. Benim allahın belası nişanlım da bunu duyunca aramış annemi, sen düğün yaptırmazsın haa sen kızın kız oğlan kız mı sanıyosun, ben onu o haliyle kabul ettim siz de her şeyi kabul edeceksiniz demiş. Sonra aradı bana anlattı ben öldüm benim kanım çekildi. Dik başlılığının sonu bu dedi, boyun eğseydin söylemezdim dedi. Hakettiniz dedi. Ben korkudan titriyorum. Patron da maliyet raporu istiyor titreye titreye rapor hazılıyorum bir de tam ucuz komedi. En son bana dedi ki "ya annen sen ben konuşuruz bu aramızda kalır sen her şeyi kabul edersin evleniriz, ya da ben babana da söylerim". Ben eve nasıl gittim bilmiyorum. Annem doğru mu dedi. Doğru dedim anlattım. Annem anlayışlı davrandı. Cahillik gelir başına dedi. O nasıl biri ki seni kabul etti böyle dedi. Madem sevdi etti bunu niye geldi bana söyledi. Anne dedim hasta bu. Annem hayır dedi benim namusumu o mu temizleyecek dedi. Seviyorsan evlen ama ben onun yüzüne bakmam sen de mutlu olamazsın dedi. İstemiyorum dedim. Babana ben anlatırım her şeyi dedi. Babama anlatacaktı ben durdurdum. Babam ne yapar bilmiyorum. Şimdi bu baş belası beni aradı "ben kendi annemi de aradım. Seviyorsanız önemli değil evlenin dedi" dedi. Buna da şaşırdım annesi nasıl kabul etti? Şimdi beni sürekli arayıp tehdit ediyor babana söyleyeceğim diye. Annem korkma diyor ama elimde değil ben korkuyorum. Onun ailesi de öğrendi ya onlar arayıp babama söylerse? Annem ben söyleyeyim diyor. Bu hala sen susacaksın, boyun eğeceksin benimle evleneceksin diyor. Ben arada kaldım. Öyle hayatım kayıyor ben de bir sakinlik öyle bekliyorum. Ben ne yapayım? Burada belki ağır konuşanlar da olacak cahilliğime, aptallığıma. Sıkıntı değil söylenecek her şeyi ben de kendime söylüyorum. Ama bir akıl bir fikir bunlara çok ihtiyacım var.
bunlar geçecek gidecek hiç merak etme.ne acılar unutuluyor ne yaralar kapanıyor.benim babam da evden çıkartmaz ya da işe yollamazdı olayın hemen sonrasın ama bunu yapmasının sebebi babamın korkunç biri olması değil o yaratığın ve ailesinin bu derece psikopat olması ve bana zarar verebilecek olması ihtimali.bilmiyorum anlık bunu söyledim gerçekten buraya yazdığım kadar kolay yaşanmıyor bu olaylar
Sakın evlenme aynısı başıma geldi nişanlı yken annem e söyle di boşanıcam deyincede babama kardeşime söyle di kardeşim seni öldürücem dedi bana bende iftira atıyor yalan dedim inamdırdım kardeşimiSelam. Dünyam başıma yıkılmak üzereyken ben iş yerinde oturmuş patron aramadan önce buraya konu açıyorum. Hayatım basit senaryolu bir diziye döndü ve kendimi nasıl bu hale getirdim bilmiyorum. Sonum ne olacak onu da bilmiyorum. Olay şöyle ki sevdiğim beyefendiyle(!) bu sene nişanlandık. Uzun bir ayrılığın ardından bana sözler vermesi ve benim de bunları yemem üzerine bu yola girdik. Bizim temel sorunumuz benim bakire olmamam. Bunu ilk sevgili olduğumuz haftadan itibaren bilmesine ve böyle kabul etmesine rağmen bu konu hiç kapanmadı. Ben bile bile niye bu uçuruma yürüdüm nasıl bu kadar aptal oldum bilmiyorum. Bana uyguladığı psikolojik şiddet, beni sürekli aşağılaması ve sindirmesi. Yavaş yavaş öyle bir işledi ki beni ben dünyanın en kötü insanıyım gibi düşünür oldum. Başkasının başına gelse boyun eğmeseydin derdim. Ama ben eğdim çünkü öyle olmuyormuş. Neymiş bu psikolojik şiddet ki beni bu hale getirdi. Neyse. Senin gelinlik giymeye hakkın yokta denildi, düğün salonu için buldun da bunuyosun da denildi, her şeyi ailene söylerim onlar da bilinsin de denildi. Ben yuttum. Çünkü sindirilmiştim bir kere korkağın teki olmuştum. İyi günlerimiz de oluyordu tabii ama en ufak problemde bu konu tekrar gündem. Bırak beni diyorum seviyorum deyip bırakmıyor da. Neyse böyle böyle ben evlenmek istemiyorum ama söyleyemiyorum. Görümcem laf ediyor, kaynana dedikodu yapıyor ben sineye çekiyorum. Mahkum gibi dolanıyorum ortalıkta. Hal böyleyken eşya bakmaya gittik. Orada benim yılan beni bir soktu laflarıyla benim surat düştü. Sonra surat yapıyosun diye kızdı. Eşya bakıyorum ama beğenmiyorum istediğim gibi değil. Hiçbir şeyi beğenmiyorsun denildi. Benim ne istediğimi umursamıyorsun, gel beraber bakalım demiyorsun denildi. Neyse. Sonra ertesi gün aramız düzeldi. İkimiz gittik birlikte gezdik, beğendik. Pahalı olan hiçbir şeye saldırmadım bu arada kredi çekeceğiz eşyaya ve birlikte ödeyeceğiz. O gün gayet mutlu mesut geçti. Ertesi gün ailesiyle krediyi çektiler. Oradan da büyük çay kaşığına gittiler. Sonra hep birlikte mağazaya gitmişler. Beni aradı. Şöyle kombin yaptım ne dersin dedi. Dedim bensiz ne kombini ben beğenmedim. Almak zorunda değilsin fikir olsun diye dedi. İyi tamam. 2 saat sonra aradı ya o kombini alırsın ya da başka bir şey almam dedi. Millet seninle mi uğraşacak ben gezemem dedi. Biz onu beğendik fiyatta uygun al dedi. Sen dün beni avcunun içine aldığını sandın ama alamazsın dedi. Ailem yok diye dün mutluydun dedi. Ben de alamam dedim. Bitsin bu ilişki istemiyorum dedim. Neyse dün beni kv aradı. Oğlum hastalandı bu inat ne, seven her şeye katlanır dedi al o takımı dedi. Eşya değil mi ne önemi var benim gücüm ona yetiyor dedi. Ben de zaten o bütçede bir şey alacağım ama onları beğenmedim alamam dedim. Sen bilirsin ben başka alamam onları al dedi. Tatlı dille beni kandırmaya çalışıyor böyle. Kadın dediğin az alttan alır. Almazsa ya laf duyar ya dayak yer dedi. Sen alttan alacaksın dedi. Seven insan gider o eşyayı alır dedi. Yok hayır dedim kapattım. Annemi aramış kv. Annem de böyle şey mi olur kız beğenmeden eşya mı alınır demiş. Ne bu inat böyle olursa ben düğün falan yaptırmam demiş. Benim allahın belası nişanlım da bunu duyunca aramış annemi, sen düğün yaptırmazsın haa sen kızın kız oğlan kız mı sanıyosun, ben onu o haliyle kabul ettim siz de her şeyi kabul edeceksiniz demiş. Sonra aradı bana anlattı ben öldüm benim kanım çekildi. Dik başlılığının sonu bu dedi, boyun eğseydin söylemezdim dedi. Hakettiniz dedi. Ben korkudan titriyorum. Patron da maliyet raporu istiyor titreye titreye rapor hazılıyorum bir de tam ucuz komedi. En son bana dedi ki "ya annen sen ben konuşuruz bu aramızda kalır sen her şeyi kabul edersin evleniriz, ya da ben babana da söylerim". Ben eve nasıl gittim bilmiyorum. Annem doğru mu dedi. Doğru dedim anlattım. Annem anlayışlı davrandı. Cahillik gelir başına dedi. O nasıl biri ki seni kabul etti böyle dedi. Madem sevdi etti bunu niye geldi bana söyledi. Anne dedim hasta bu. Annem hayır dedi benim namusumu o mu temizleyecek dedi. Seviyorsan evlen ama ben onun yüzüne bakmam sen de mutlu olamazsın dedi. İstemiyorum dedim. Babana ben anlatırım her şeyi dedi. Babama anlatacaktı ben durdurdum. Babam ne yapar bilmiyorum. Şimdi bu baş belası beni aradı "ben kendi annemi de aradım. Seviyorsanız önemli değil evlenin dedi" dedi. Buna da şaşırdım annesi nasıl kabul etti? Şimdi beni sürekli arayıp tehdit ediyor babana söyleyeceğim diye. Annem korkma diyor ama elimde değil ben korkuyorum. Onun ailesi de öğrendi ya onlar arayıp babama söylerse? Annem ben söyleyeyim diyor. Bu hala sen susacaksın, boyun eğeceksin benimle evleneceksin diyor. Ben arada kaldım. Öyle hayatım kayıyor ben de bir sakinlik öyle bekliyorum. Ben ne yapayım? Burada belki ağır konuşanlar da olacak cahilliğime, aptallığıma. Sıkıntı değil söylenecek her şeyi ben de kendime söylüyorum. Ama bir akıl bir fikir bunlara çok ihtiyacım var.
Selam. Dünyam başıma yıkılmak üzereyken ben iş yerinde oturmuş patron aramadan önce buraya konu açıyorum. Hayatım basit senaryolu bir diziye döndü ve kendimi nasıl bu hale getirdim bilmiyorum. Sonum ne olacak onu da bilmiyorum. Olay şöyle ki sevdiğim beyefendiyle(!) bu sene nişanlandık. Uzun bir ayrılığın ardından bana sözler vermesi ve benim de bunları yemem üzerine bu yola girdik. Bizim temel sorunumuz benim bakire olmamam. Bunu ilk sevgili olduğumuz haftadan itibaren bilmesine ve böyle kabul etmesine rağmen bu konu hiç kapanmadı. Ben bile bile niye bu uçuruma yürüdüm nasıl bu kadar aptal oldum bilmiyorum. Bana uyguladığı psikolojik şiddet, beni sürekli aşağılaması ve sindirmesi. Yavaş yavaş öyle bir işledi ki beni ben dünyanın en kötü insanıyım gibi düşünür oldum. Başkasının başına gelse boyun eğmeseydin derdim. Ama ben eğdim çünkü öyle olmuyormuş. Neymiş bu psikolojik şiddet ki beni bu hale getirdi. Neyse. Senin gelinlik giymeye hakkın yokta denildi, düğün salonu için buldun da bunuyosun da denildi, her şeyi ailene söylerim onlar da bilinsin de denildi. Ben yuttum. Çünkü sindirilmiştim bir kere korkağın teki olmuştum. İyi günlerimiz de oluyordu tabii ama en ufak problemde bu konu tekrar gündem. Bırak beni diyorum seviyorum deyip bırakmıyor da. Neyse böyle böyle ben evlenmek istemiyorum ama söyleyemiyorum. Görümcem laf ediyor, kaynana dedikodu yapıyor ben sineye çekiyorum. Mahkum gibi dolanıyorum ortalıkta. Hal böyleyken eşya bakmaya gittik. Orada benim yılan beni bir soktu laflarıyla benim surat düştü. Sonra surat yapıyosun diye kızdı. Eşya bakıyorum ama beğenmiyorum istediğim gibi değil. Hiçbir şeyi beğenmiyorsun denildi. Benim ne istediğimi umursamıyorsun, gel beraber bakalım demiyorsun denildi. Neyse. Sonra ertesi gün aramız düzeldi. İkimiz gittik birlikte gezdik, beğendik. Pahalı olan hiçbir şeye saldırmadım bu arada kredi çekeceğiz eşyaya ve birlikte ödeyeceğiz. O gün gayet mutlu mesut geçti. Ertesi gün ailesiyle krediyi çektiler. Oradan da büyük çay kaşığına gittiler. Sonra hep birlikte mağazaya gitmişler. Beni aradı. Şöyle kombin yaptım ne dersin dedi. Dedim bensiz ne kombini ben beğenmedim. Almak zorunda değilsin fikir olsun diye dedi. İyi tamam. 2 saat sonra aradı ya o kombini alırsın ya da başka bir şey almam dedi. Millet seninle mi uğraşacak ben gezemem dedi. Biz onu beğendik fiyatta uygun al dedi. Sen dün beni avcunun içine aldığını sandın ama alamazsın dedi. Ailem yok diye dün mutluydun dedi. Ben de alamam dedim. Bitsin bu ilişki istemiyorum dedim. Neyse dün beni kv aradı. Oğlum hastalandı bu inat ne, seven her şeye katlanır dedi al o takımı dedi. Eşya değil mi ne önemi var benim gücüm ona yetiyor dedi. Ben de zaten o bütçede bir şey alacağım ama onları beğenmedim alamam dedim. Sen bilirsin ben başka alamam onları al dedi. Tatlı dille beni kandırmaya çalışıyor böyle. Kadın dediğin az alttan alır. Almazsa ya laf duyar ya dayak yer dedi. Sen alttan alacaksın dedi. Seven insan gider o eşyayı alır dedi. Yok hayır dedim kapattım. Annemi aramış kv. Annem de böyle şey mi olur kız beğenmeden eşya mı alınır demiş. Ne bu inat böyle olursa ben düğün falan yaptırmam demiş. Benim allahın belası nişanlım da bunu duyunca aramış annemi, sen düğün yaptırmazsın haa sen kızın kız oğlan kız mı sanıyosun, ben onu o haliyle kabul ettim siz de her şeyi kabul edeceksiniz demiş. Sonra aradı bana anlattı ben öldüm benim kanım çekildi. Dik başlılığının sonu bu dedi, boyun eğseydin söylemezdim dedi. Hakettiniz dedi. Ben korkudan titriyorum. Patron da maliyet raporu istiyor titreye titreye rapor hazılıyorum bir de tam ucuz komedi. En son bana dedi ki "ya annen sen ben konuşuruz bu aramızda kalır sen her şeyi kabul edersin evleniriz, ya da ben babana da söylerim". Ben eve nasıl gittim bilmiyorum. Annem doğru mu dedi. Doğru dedim anlattım. Annem anlayışlı davrandı. Cahillik gelir başına dedi. O nasıl biri ki seni kabul etti böyle dedi. Madem sevdi etti bunu niye geldi bana söyledi. Anne dedim hasta bu. Annem hayır dedi benim namusumu o mu temizleyecek dedi. Seviyorsan evlen ama ben onun yüzüne bakmam sen de mutlu olamazsın dedi. İstemiyorum dedim. Babana ben anlatırım her şeyi dedi. Babama anlatacaktı ben durdurdum. Babam ne yapar bilmiyorum. Şimdi bu baş belası beni aradı "ben kendi annemi de aradım. Seviyorsanız önemli değil evlenin dedi" dedi. Buna da şaşırdım annesi nasıl kabul etti? Şimdi beni sürekli arayıp tehdit ediyor babana söyleyeceğim diye. Annem korkma diyor ama elimde değil ben korkuyorum. Onun ailesi de öğrendi ya onlar arayıp babama söylerse? Annem ben söyleyeyim diyor. Bu hala sen susacaksın, boyun eğeceksin benimle evleneceksin diyor. Ben arada kaldım. Öyle hayatım kayıyor ben de bir sakinlik öyle bekliyorum. Ben ne yapayım? Burada belki ağır konuşanlar da olacak cahilliğime, aptallığıma. Sıkıntı değil söylenecek her şeyi ben de kendime söylüyorum. Ama bir akıl bir fikir bunlara çok ihtiyacım var.