Ben normalde yapı olarak sakin bir insanimdir.. yani böyle insanları terslemek bağırmak, küçücük bebeğe sinirlenmek falan benim kalemim olaylar değil.. o yüzden bu halimle mutlu değilim, zaten eşim de mutlu değil, muhtemelen annem de bebeğim de aynı sekilde.. o yüzden anormal durumu düzeltmek lazım öncelikle o yüzden terapi ve ilaç şart, zaten anksiyete tanısı da aldım bu kendi kendime asabilecegim bir durum değil malesefYa öyleyse yani bizlerde yapma etme bagırıyoruz tabi onu korkutacak seklde degıl.yine de siz her sekilde ilaçsız sakın kalmaya calısın .biri bişey mi dedi hmm aynen ya diyin gecstirin tartısmaya dönecek kadar iletişime girmeyin.iş yeri zaten baslı basına stres yeri oluyor ama onuda bircok kadının isteyipte calısamayan kadın var yerınzde olmak isteyen oyle oyle hir seklde kendinizi telkin edin ben mesela cok isityorum calısmayı ama esim buraları bilmiyoruz tanımıyoruz bosver cocuga bakacak kmseuede güvenemiyoruz anca kendi memleletimize dönunce calısırsın diyor bekliyorum oyle evde sıkıla sıkıla.sizin ne guzel işiniz var ,bebeginizede anneniz baksın ,anneye ne dese he diyip gecin germeyin kendinizi annedir o herzaman en cok onlar bilirlerkonusur dururlar. Esinz bile anneniz kabul ediyorken kim oldugnu bilmediginiz yeri geliyor sizi bile cıldırtan cocugunuzu baskasına emanet etmeyin bence. Zaten tumgun istesinz eve gel cay yemek derken anneyle en fazla 1 2 saat goruyorsunuz. Hafta sonları tatilse bir iki gezdirirp annenin gönülünğ etseniz birgün onla diger gun esinle cıksanız bebegı anneye bırakıp oh mis.zaten annende sureklı dip dibe olmaktan sıkılır oda kendine özel alan ister o yuzden sanmıyorum size pek karısmaz cocuga baksa yeter. Esinizde üzersiniz bmyle böyle esler anlamıyor cocuk stresini bizler kadar ilgilenmedikleri için. Benm bebegm yemek yemez ben cıldırırdım esm bırka ya yemesin acıkınca yet diyor ulan delimiisn acıkınca memelerime yapısıyor ben emzirmemek için yemek yedırmeye calısyorum kahvaltı yapmadı cocuk ac ama adam kaygısız bosver sonra yer diyor sjdjskf gece cocugu ince giydirirm ev soguk oldugu sabahlar uyanır uyanmaz cocuga corap yelek giydirirm .ama ben uyyosam esim vocugu alır oyle cıplak ayakla ince bluzle goturur cocuk soguk parkeye betona basar hiiç usuturmu hastalanır mı kaygısı yok. Anlamadıkları için bizide anlamıyorlar
İlaçlara devam etmeye kararlıyım canım tabiki terapiye deMerhaba canim,
Bence ilaclarini kullan, dr bir arkadasim bagimlilik yapmadigini soylemisti. Buarada ben gereksiz ilac kullanimina karsiyim, agri kesiciyi bile 1000 kez dusunurum… ama gerekiyosa gerekiyodur.
Esine hak verdim ben bi yerde ama artik bebeginiz buyumus sayilir kres iyi
Olabilir aslinda…yani her cocugu olan bosansa evli kalmaz emin ol. Hem esinle iyi anlastigini hatirliyorum.
En basında annem bakmasın demissiniz,o da deneriz demis.Denemissiniz olmamıs niye sizi hasta edene kadar denemeye devam ediyor yahu?Olmuyır iste.Kızlar merhaba, aslında yazmaya bile enerjim yok ama fikirlerinizi merak ediyorum, özet geçmeye çalışacağım;
Şimdi benim uzun uğraşlar sonucu 39 yaşında doğurduğum 16 aylık minnak,huysuz,tatlı bir oğlum var. Beni anneannem büyüttü 24 yaşındayken vefat etti, annemle anlaşabilen bir insan değilim, karakterlerimiz aşırı zıt ve bir arada olduğumuz her an itişen bir çiftiz.
Hamileyken eşime dedim ki bebeğime annemin bakmasını istemiyorum, eşim de dedi ki ben de bir yabancının bakmasını istemiyorum,deneriz olmazsa duruma göre bakarız. Doğum yaptım (1 hafta önce korona oldum,eşim ben doğuma girerken korona oldu,doğuma ve sonrasında bir süre yanımda olamadı,bebeğim ve ben ölümden döndük, bu süreçlerde eşim hiç yanımızda olamadı kısacası kendimi çok çaresiz ve yalnız hissettim) Sonrasında lohusa sendromu denen şeyin dibini yaşadım. Bebeğimin sağlık problemleri bi türlü bitmedi, alerjisinden koliğine aylarca ne uyku yüzü gördük ne bişey, gerildik de gerildik.
4,5 aylıkken işe başladım, annem gelip gündüzleri bakmaya başladı bebeğime, ve o dönemde de beni ekstra ve sürekli olarak gerdi, bebeğimi sevmesi dışında bana hayatı zorlaştıracak her türlü şeyi yaptı detaya girmiyorum. O dönem yine bakıcı arayışına girdim eşim yine ısrar kıyamet istemedi asla olmaz dedi güvenemem dedi kabul etmedi, ve yine annemle devam ettik.
Öyle-böyle derken bu günlere kadar bi şekilde geldik. Evet geldik ama olan bana sağlığıma psikolojime oldu. İnanılmaz farklı bir insan haline dönüştüm. Aşırı ama gerçekten aşırı sinirli ve tahammülsüz biriyim, bazen hiç istemesem de bebeğime bile kızarken yakalıyorum kendimi, eşimi sürekli azarlıyorum, annemle zaten çatışmalarımız hiç bitmiyor, etrafımdaki insanları kırıp döküyorum ve bunun farkındayımen sonunda geçen hafta bi gün yine eşimi durduk yere bi tersledim, o da bana dedi ki sen çok değiştin ben eski karımı istiyorum, bu oluşan karakterle ben yapamıyorum, kendini toparlaman gerekiyor dedi. Buna çok üzüldüm ağladım zırladım hatta boşanalım o zaman falan dedim. Olayı beni artık sevmiyorsunlara getirdim. Seviyorum ve boşanmıycam,boşanmak istiyosan beni bu evden kovman gerekecek dedi, başka türlü hiçbiyere gitmem dedi.
Sonuç: Psikiyatriye gittim ve bana ilaç ve terapi başladı. Ama bu ilaç beni mal gibi yaptı. Bir de eşime çok kırgın hissediyorumHaklı olduğunu biliyorum ama neden bilmiyorum aşırı üzgün hissediyorum, yüzüne bakmak istemiyorum. Gerekli olmadığı sürece konuşmuyorum, gün içinde telefonla aramıyorum. Aradığında hemen kapatmaya çalışıyorum Bana resmen seni sevmiyorum dedi gibi hissediyorum Bu hislerim geçer mi bilmiyorum Canım çok sıkkın. Bir de antidepresan kullanan arkadaşlar ben hep böyle mal gibi mi olacağım bir yazıverin lütfen
Aynen en başta bakiciyla baslasaydik annemi hiç katmadan, ortada anneden vazgeçmemek için bu kadar sebebimiz de olmazdı.. ben biraz ona kızıyorum aslında galiba içten içe.. ama o da belki bu kadar catisacagimizi bilemezdi nerden bilecek.. ve tabi ara mesajlari okursanız benim de abarttigim şeyler çok var.. eşime göre de doktora göre de problem annemde değil bende gibi gozukuyor.. ama ben henüz buna tam ikna olamıyorumOkuduklarınızdan anladığım kadarıyla kocanız çok ılımlı bir biçimde davranmış. Siz boşanalım dediğinizde bile beni koyamazsan asla boşanmam demiş. Siz de onun size sitem ettiği konularda haklı olduğunun farkındasınız. Bence tek kusuru bakıcı konusunda ısrar etmesi.
İşte aslında bence hiç denememeliydik.. çünkü deneyince ortaya annemi uzaklaştıramayacagimiz bir çok sebep çıktı ; annemin babamı yeni kaybedisimizden sonra hayata tutunma sebebi gibi olması oglumun, annemin ben oğlumu bakıcılara bırakmam ben de gelirim demesi, eşimin oğlumuzun bu kadar aşırı sevgiyle büyümesinin herşeyden iyi olduğunu düşünmesi ve buna beni ikna etmesi, aslında annemin gerçekte kötü bişey yapmaması ve benim bakış acimin değişmesi gerektiği gibi gibi kafa karistirici ve zorlayıcı sebepler.. bilemiyorum ki işte.. baştan böyle olmasaydı keşke hiç bu hale gelmeseydi.. ama o da baştan bu kadar olacağını bilemezdi galibaEn basında annem bakmasın demissiniz,o da deneriz demis.Denemissiniz olmamıs niye sizi hasta edene kadar denemeye devam ediyor yahu?Olmuyır iste.
Bencillik yani bu.
Sonra sen değistin?Gökten zembille inmedi yani bu degisim size.
Es kisiisi cok hatalı burda.
Yani şimdi doktoruma da, "ilacı değiştir, sen bana kesin yanlış ilaç vermissindir" diyecek kadar da kaygı bozukluğum yok açıkçasıbenim kullandığım ilaç antipsikotik diye geçiyor. Doktorunuza söyleyin ilacı değiştirsin. Bir de doktor çok önemli. Yanlış ilaç verir daha kötü yapar sizi
O listeyi doktor istedi o omuzdeki hafta desemBence annenin yaptığı ve nefret ettiğin şeyleri bir listele canım
Sonra hangileri gerçekten tolere edilebilir
Hangilerine asla tahammül edemiyorsun sırala sonra annene artık bunları yapmaması ile ilgili net bir şekilde konuş gerekirse üç saat dört saat bu durumun seni tetiklediğini ve ilaç dozunun artacağını bu şekilde söyle belki bu çözüm olabili
Ahahha yakından tanıyormusum bide seniO listeyi doktor istedi o omuzdeki hafta desemkocam olduğundan şüpheleniyordum ama şu an fikrim değişti doktor ???
Kelimesi kelimesine haklısın.. aslında durumun bir nevi özeti bu canım.. inşallah duzelecegim.. annemi de kırmadan kreş zamanında göndereceğim.. çünkü terapiyle de ilaçla da duzelmeyecek çok hassasiyetlerim var ona karşı.. ama tolore edebileceklerim de az değil.. onu da incitmek beni çok yıpratıyor aslında çünkü onu çok seviyorumAhahha yakından tanıyormusum bide seni
Yok yok vallahi tanımıyorum
Sadece aslında sorunun çözümsüz gelmiyor bana içindeyken bazı şeyler çok karışık olabiliyor ama aslında bı kapinin dışından baksan tüm bu sorunlar bakıcıyla da yaşanabilirdi
Bana aslında tüm bu sorumluluk, yanlız kalmalarin, belki belirli bir yaşa kadar rahat olup birden çocuklu hayata geçiş tüm bunlar üst üste gelmiş gibi geldi .
Tabi ki çocukluk travman ve annenle eski çatışmalarını bilemiyorum belki de o zamanlar yaşananlar aklina geliyordur çocuğuna baktıkça ve onları düzeltmek istiyorsundur
Ben bu sürecin senin açından geçici olacağını düşünüyorum ilaçlarını bence de bırakma canım
Bu altı ay onun için de bir alışma süreci olur o zaman kreşe gideceğini yavaş yavaş duyurursun durumu kabullenmeye başlar insalalh bu süreci çok kolay atlatirsiniz canımKelimesi kelimesine haklısın.. aslında durumun bir nevi özeti bu canım.. inşallah duzelecegim.. annemi de kırmadan kreş zamanında göndereceğim.. çünkü terapiyle de ilaçla da duzelmeyecek çok hassasiyetlerim var ona karşı.. ama tolore edebileceklerim de az değil.. onu da incitmek beni çok yıpratıyor aslında çünkü onu çok seviyorum
Calısan annenin cocuklarına büyüklerin bakması iyi bi fikir değil.Hepimiz yasadık.İşte aslında bence hiç denememeliydik.. çünkü deneyince ortaya annemi uzaklaştıramayacagimiz bir çok sebep çıktı ; annemin babamı yeni kaybedisimizden sonra hayata tutunma sebebi gibi olması oglumun, annemin ben oğlumu bakıcılara bırakmam ben de gelirim demesi, eşimin oğlumuzun bu kadar aşırı sevgiyle büyümesinin herşeyden iyi olduğunu düşünmesi ve buna beni ikna etmesi, aslında annemin gerçekte kötü bişey yapmaması ve benim bakış acimin değişmesi gerektiği gibi gibi kafa karistirici ve zorlayıcı sebepler.. bilemiyorum ki işte.. baştan böyle olmasaydı keşke hiç bu hale gelmeseydi.. ama o da baştan bu kadar olacağını bilemezdi galiba
Antidepresanın ilk günlerindeyseniz, sarsması normal. Etkisini göstermesi 1-2 ay alıyor. Önce bir takım yan etkiler görülüyor.
Ben eşinizi çok haklı ve ılımlı buldum. Sizi ve yorgunluğunuzu anlıyorum, çünkü ben de çok yalnızdım bebeğim doğduğunda ve annemle hiç anlaşamam. Benimkisi çocuğa düşkün filan da değil zaten.
Ben bu yüzden çalışmamayı seçtim 3 yaşına kadar. Anneniz insan olarak kötü biri değilmiş. Çocuğunuza da düşkünmüş. Bence 3 yaştan küçük bir çocuk bakıcıya bırakılmamalı zaten. Hatta 4,5 aydan beri annenizin bakması da çok yerinde olmuş.
Bu aylar çocuğun yalnızca bakıma ihtiyaç duyduğu yaşlar değil. Aynı zamanda sevgiye de muhtaç ve dolu dolu sevilerek büyütülmesi gereken bir dönem ilk aylar.
Bir bakıcı bunu yapamaz. İstediğiniz gibi bir bakım yapar ama o sevgiyi hissedemez kalbinde.
Evet, pek çok kişi bırakıyor. Ama bu en son çare olmalı. Bana göre olmamalı zaten. Kendim çalışmamayı seçtim çok büyük bir maddi sıkıntıda olmama rağmen. Ama herkesin şartları aynı olamıyor yine de.
Sizin bir çareniz var. Çocuğunuzu seven bir anneniz var. Çocuğun ayakta sallanması, tezgahta oturması çok da önemli değil. Tüm gün boyu tv karşısına oturtup ya da eline telefon verip uyuşturması gibi durumlar olmadığı sürece.
Sizinle anlaşıp anlaşamaması çok da önemli değil. Bunu çok önemsemeyin bence. Çok kafaya takmayın. Çocuğuma iyi bakıyor deyip geçin. Çatışmamayı seçin. Rahatsız olduğunuz konularda siz değil, eşiniz konuşsun annenizle. İlişkileri iyi anladığım kadarıyla.
Ben ki annemle bağırmadan konuşamayan bir insandım. En son ne zaman bağırdığımı hatırlamıyorum artık. Çünkü artık çok da kafamda büyütmüyorum. Dediklerini de takmıyorum. Hatta Aynı apartmandayız ve her gün görüyorum ben de.
Annem çocuğuma bakmayı teklif etseydi, sevinirdim ve bakıcı yerine kesinlikle onu isterdim. Bakıcıyı ihtimal dahilinde bile düşünmezdim. Ama benim annem çocuğa bakmazdı. Baksa da sevgi vermezdi. Yani anneniz sizin için bir şans bence.
Bunlar pandemi bebesi o yüzden de yabancılama alışılmışın çok üstünde, yazın bolca parklara çıkarın, faydası olacaktırİlaçlara devam etmeye kararlıyım canım tabiki terapiye deçok haklısın eşime ben de hak veriyorum, zaten öyle olmasa bu kararı almazdım..doğru hatirliyosun kavga bile etmeyen bı çiftiz biz, uyumlu olmadığımız bir konu hiç yok gibi diyebilirim.. ne ara böyle kırıp döken biri oldum ben hiç kendimi taniyamoyorum.. belki de utandigim için böyle kırıldım ne bileyim.. konuşmak falan istememem utandigim için belki.. bilemiyorum ki..inşallah düzelir
Kresi de 2 yaş gibi düşünüyorum çünkü bebeğim tam yabancılama evresinde.. yabancı birini görünce ağlıyor falan
Annemin evin düzeniyle hiç alakası yok sağolsun o konuda sorun yok ama çocukla ilgili şeyler malesef dediginiz gibiCalısan annenin cocuklarına büyüklerin bakması iyi bi fikir değil.Hepimiz yasadık.
Cok sevseler de degil,cok cok iyi baksalar da değil.
Herseyden önce 1 evde 2 kadın olmaz,herkesin düzeni farklı.Anneler geliyor bütün düzeni degistiriyor bu bir gercek.
Yeme icme olayı ayrı konu
Cocugun huy degistirmesi ayrı.
Yüz göz olunması ayrı.
Neresinden tutarsak elimizde kalıyor
Ben o yüzden 24 aylık olur olmaz krese verdim.
Konu sahibinin annesinin gayet iyi biri olmasını umut ediyorum ama seni doğuran anayla nasıl anlaşamıyorsun demek hatalı. Gayet de anlaşılmıyor. Her anne de o kadar şefkat dolu olmuyor.Vah guzum vahh. Bir insan kendini doguran anayla neyi anlasamaz ki,annedir konusur konusur susar kendi annen senin kotuluguunu mu istiyor,ölmeni mi, mutsuz olmanımı ne isteyebilir ki neyi anlasamıyorsunuz ya da ne hareketi sizi geriyor. Anneyim annemi kırmamaya calısırım.tabi ki bazen annelerin ben sizn büyügünüzm sizden iyi bilirim edasında lafları hareketleri olur bazen annem mesela birgün esimin yanında dedi ki oyle bir köyden konusuyorduk koala seni isteyen bir dişçi yokmuydu onların koyunden işte dedi.oyle sok oldum beni isteyen derken annesi gil geldi gordu benden 15 yas büyük dayı gibi bir tip. Gorduler istemedik gectı gitti esimede annatacagım bir mevzu bile degldi eşim bozuldu ben nişanlılık falan gecirdim ama anlatmadım sanmıs cozduk aramızda ama o an napsaydm kalkıp kadının ağzına yapıstırsa mıydım. Yaslılar işte bi zaman sonra alınır mı bozulur mu dusunmuyorlar konusuyolar.üzülüyorum valla smdiki gencler affedersiniz i.t gibi azarlıyor o kadınları.annemız toplumda bizle ilgili bisey dese itişiyoruz anlasamıyoruz patavatsız diyoruz,ama biz onları toplumda bozunca ne hissedeceklerini üzüleceklerini hiç dusunmuyoruz.azarlanıp susturuluyorlar yazık.oglunuz varmış bakalım ne kadar anlasabilem bir anne ogul olacaksınız.kız cocugu anneden ne gorurse,erkek ccougu babadan ne gorurse oyle davranırmıs sanırım oyleydi bir yazı. Siz anneden gorfugunuzu uygularsanız yakında. Bebek büyütme sürecinde strese giren sinir tahammülsüzlük yasayan tek kişi siz degilsinşz cogumuzun bebesi vaar ben asırı relaks biriyken smdı cocuk ustume gelince bile esime oflayıp pufluyorum alda biraz benim ustumden gitsin diyorum.sonra bakıyorum bebem saskın saskın korkmus bakıyor sonra geri cagırıyorum pişman olup.yani depresanlar kullanacak hiçbir sebeb yok kendinizi ilaçlara mahkum etmeyin.bu bebek hergun yeni birsey ogrencek,konusamadıgı için surekli aglayarak ifade edecek kendini cocuga bagıra cagıra şamara dondurceksiniz cocuk artık bişey yaptığında siz bagırırsınuz korkusuyla cesarette edemez.yazık ona kızmayın.büyüycek nasıl olsa su hallerini okadar özleyeceksşniz ki kızım 22 aylık her gece eski fotolarına bakıyorum ay ne tatlıymıs su zaman bu zaman diyorum ozlıyorum o yasalarını.eminim kzıdıktan snra pişman oluyorsunuzdur ama o cocuk sizin pişmanlıgınızı bilmez hep bagırıp cagıran kızan vir anne olarak kalırsınz aklında. Sakin olmaya calısın .bebegin uzerune iş size agır gelmiş birde evde bebek tumgun szin üstünüzdeyse bunalıyorsunuz .gun içinde cogumuz eslerimizi aramayız claısan adamı arayıp ne konusalım durduk yere.emib olun bu surecte cogu kişi gecti geciyor.bir birey yetiştiriyoruz zor elbet .ama siz abartmıssınuz kendi kendinize herseyı buyutuyorsunuz sanırım oda sizde sinir yapıyor bende bebegm o yaslardayken cok agrsftim bebegm yeni temizledigş yerlere yemek döker elimde bezle dolasırdım esim TV ızlerdı ,o yemegi yyp dıyup kalkardı.ben bi yandan kendimi biyandan beebgi yedirdim sonra ıgrenc bir üslupla kalk su ccougu sen yedirsene gormuyormusn ben bir yemek zıkkımlanamadım cocugu yedircem diye hemen nereye doyup kalkıyosun diye adama yürürdğm.cocugu yeni yıkamıs giydirmişimdir bi bakarım babası arkamdan cocuga biletler yediriyor bebegin tsortunn onleri les gibi daha yeni yıkadım diye baslardım sinire.sanırm bıkmıstı o agresif hallerimden suan cok sukur bebek buyudukce sizi anladıkca anlastıkca sizde sakinliyor rahatlıyorsunuz suan cocugada esinize de fazla fevrisiniz.gereksz yere ilac kullanıyorsunuz bunların hepsinin gececegini dusunseniz normale doenrsiniz.onlar sakin tutuyor tutuyor patlatıyor bianda.valla bu kadar sinirli bir kadın olsam cocuk yapmaya kalksamazdm.suan Esra Erol'da bir kız geliyor gozluklu kucuck yasta evlenmiş kacmıs.birde anasının babasının affedersiniz agzına ediyor herkese bagırıp cagırıyor kimse basedemiyor birde kalkmış hamile kalmış Allah o bebegn yardımcısı olsun o an sinirle zarar verebilir cocuga yazık gunah.bence öfke kontrolu olmayan ilaca kadar basvuran insanlardan sakınmalı yani bebekleri. Bakıcıya güvenip annenize kendi torununa bakamayacagını düşünmeniz enterasan. Bebeginize siz tahammul edemiyorsunuz ,bakıcı tahammül edecek ha? Kimbilir nasıl tahammül eder artık cocugundoverek mi terbiye eder pıstırarak mı vah vah yazık ola o yavruya.biraz daha Boyle devam ederseniz sanırım esiniz kullandığınız ilaçları da kanıt sunarak cocuguda alır ofkelerinizle basbasa bırakır sizi. Ben cocuguma ne zaman kızacak olsam Allah koruusun ama aklıma kotu senaryolar geliyor ya sona kendimi engellşyorum.bebeginiz kesif yasında cekmeceleri acacak kurcalayacak(bu durumda cekmecedem kesıcı deliic aletlerı kaldırın ulasamayacagj yere xekmecye plastik vs seyler koyun zamanla o cekmece kurcalama domemını gecıyolsr sıkılıp artık ugrasmıyolar) etrafa yapma desenizde su dokecek yemek dokecek,oturarak ye dersinz gezerek yiyecek doke doke, 2 saatte bir elbiselerini kirletecek yani arkasını 2 dk temizleyince ne oluyor elimize mi yapısıylr gelen giden mi var kirletsin inanın en ufak hastalıgında onu bitkin halsiz yorgun iştahsız gorunce keske ayaklansa da etrafa s.csa diyorsunuz.yapmayn gerek yok.işte anneden ne görsek cocuga onu yapıyoruz siz böyle bagıran cagıran öfkesini kontrol edemeyen bir anne oldukca bebginzide ilerde sizin anneniz gordugunz gibi görecek valla. bu konuda size anlayıs gosteremiyorjmcunku bu surecı yasayan tek kişi siz degilsiniz ama kontrol edemeyen büyüten tek kişi sizsiniz. ve burda en hassas olanda bebege kızma kısmı.yaraladın beni damned.
Aynen malesef çok fazla etkisi varBunlar pandemi bebesi o yüzden de yabancılama alışılmışın çok üstünde, yazın bolca parklara çıkarın, faydası olacaktır
Bir de antidepresan kullanan arkadaşlar ben hep böyle mal gibi mi olacağım bir yazıverin lütfen