P bende iştah yapmamıştı. İsteksizlik de yapmamıştı ama malum konuda sonuca ulaşmak zorlaşmıştı sadece. Hafif bir antidepresan benim de bildiğim kadarıyla, biraz dişinizi sıkarsanız 15. gün gibi epey motive olursunuz, enerjiniz yükselir
Amin cümlemizin.inanın hersey insanın kendi elinde.bende çok takıntılı gergin ü biriyim yani daha doğrusu bir kaç ay öncesine kadar öyleydim.kendimi dinlemeyi doldurmayı bıraktım.takılıp düşünmüyorum yani en azından kimse icin kötü düşünmüyorum bu da beni inanılmaz hafifletiyor mutlu ediyor.kimseye takılıp kırılmıyorum bu durumda kırmıyorum da çok şükür.siz de bunı yapabilirsiniz.insanın en büyük düsmanı da dostu da yine kendisiAçıkçası ben de üzülüyorum ve çoğu zaman da haksızlık ettiğimi düşünüyorum ama buna engel olamıyorum.. iste tedaviyle inşallah çözülür bilemiyorum.. kızınızı Allah bağışlasın
Benim düşüncem ilacı bir an önce bırakmanız çünkü bu tarz ilaçlar bağımlılık yapıyor ve insanı değiştiriyor küçük birde bebeğiniz var birde kendiniz ve çocuğunuz için bırakmalısınız ve eşinize eski haline dönmemi istiyorsan bir bakıcı tutalım çünkü bu hale annem yüzünden geldim diyebilirsiniz yada imkanınız varsa işi bırakıp çocuğunuza kendiniz bakın yoksa bu şekilde daha zor olur siizn için umarım ilacı bırakıp çok daha iyi olursunuzKızlar merhaba, aslında yazmaya bile enerjim yok ama fikirlerinizi merak ediyorum, özet geçmeye çalışacağım;
Şimdi benim uzun uğraşlar sonucu 39 yaşında doğurduğum 16 aylık minnak,huysuz,tatlı bir oğlum var. Beni anneannem büyüttü 24 yaşındayken vefat etti, annemle anlaşabilen bir insan değilim, karakterlerimiz aşırı zıt ve bir arada olduğumuz her an itişen bir çiftiz.
Hamileyken eşime dedim ki bebeğime annemin bakmasını istemiyorum, eşim de dedi ki ben de bir yabancının bakmasını istemiyorum,deneriz olmazsa duruma göre bakarız. Doğum yaptım (1 hafta önce korona oldum,eşim ben doğuma girerken korona oldu,doğuma ve sonrasında bir süre yanımda olamadı,bebeğim ve ben ölümden döndük, bu süreçlerde eşim hiç yanımızda olamadı kısacası kendimi çok çaresiz ve yalnız hissettim) Sonrasında lohusa sendromu denen şeyin dibini yaşadım. Bebeğimin sağlık problemleri bi türlü bitmedi, alerjisinden koliğine aylarca ne uyku yüzü gördük ne bişey, gerildik de gerildik.
4,5 aylıkken işe başladım, annem gelip gündüzleri bakmaya başladı bebeğime, ve o dönemde de beni ekstra ve sürekli olarak gerdi, bebeğimi sevmesi dışında bana hayatı zorlaştıracak her türlü şeyi yaptı detaya girmiyorum. O dönem yine bakıcı arayışına girdim eşim yine ısrar kıyamet istemedi asla olmaz dedi güvenemem dedi kabul etmedi, ve yine annemle devam ettik.
Öyle-böyle derken bu günlere kadar bi şekilde geldik. Evet geldik ama olan bana sağlığıma psikolojime oldu. İnanılmaz farklı bir insan haline dönüştüm. Aşırı ama gerçekten aşırı sinirli ve tahammülsüz biriyim, bazen hiç istemesem de bebeğime bile kızarken yakalıyorum kendimi, eşimi sürekli azarlıyorum, annemle zaten çatışmalarımız hiç bitmiyor, etrafımdaki insanları kırıp döküyorum ve bunun farkındayımen sonunda geçen hafta bi gün yine eşimi durduk yere bi tersledim, o da bana dedi ki sen çok değiştin ben eski karımı istiyorum, bu oluşan karakterle ben yapamıyorum, kendini toparlaman gerekiyor dedi. Buna çok üzüldüm ağladım zırladım hatta boşanalım o zaman falan dedim. Olayı beni artık sevmiyorsunlara getirdim. Seviyorum ve boşanmıycam,boşanmak istiyosan beni bu evden kovman gerekecek dedi, başka türlü hiçbiyere gitmem dedi.
Sonuç: Psikiyatriye gittim ve bana ilaç ve terapi başladı. Ama bu ilaç beni mal gibi yaptı. Bir de eşime çok kırgın hissediyorum
Bu ilaclar insani ne bakimdan degistiriyor ? Bende kullanmayi düsünüyorum oyüzden sormak istedim.
Çok gzl anlatmışsınız uzun uzun teşekkür ederim ama çocuğa sizin bahsettiğiniz gibi bir bağırma çağırma yok,hatta çocuğun yanında kimseye de yükselmem bağırmam tartismam, kızmak dediğim, yeter oğlum yapma oğlum tamam artık vs. Kızıyorum yani öyle aklınıza çocuğa çığlık kıyamet bağıran biri geldi heralde ama öyle değil.. fakat içimden çok ofkeleniyorym yalan yok,ılımlı karşılamam gereken şeylere bile ofkeleniyorum.. çocuğumla ilgili sorun bu ama büyümesini istemediğim için tedavi oluyorum.. ilacı da doktor verdiği için kullanıyorum..psikiyatrik hastalıklara ve tedavilere inanıyorum.. durum bu şekilde..Vah guzum vahh. Bir insan kendini doguran anayla neyi anlasamaz ki,annedir konusur konusur susar kendi annen senin kotuluguunu mu istiyor,ölmeni mi, mutsuz olmanımı ne isteyebilir ki neyi anlasamıyorsunuz ya da ne hareketi sizi geriyor. Anneyim annemi kırmamaya calısırım.tabi ki bazen annelerin ben sizn büyügünüzm sizden iyi bilirim edasında lafları hareketleri olur bazen annem mesela birgün esimin yanında dedi ki oyle bir köyden konusuyorduk koala seni isteyen bir dişçi yokmuydu onların koyunden işte dedi.oyle sok oldum beni isteyen derken annesi gil geldi gordu benden 15 yas büyük dayı gibi bir tip. Gorduler istemedik gectı gitti esimede annatacagım bir mevzu bile degldi eşim bozuldu ben nişanlılık falan gecirdim ama anlatmadım sanmıs cozduk aramızda ama o an napsaydm kalkıp kadının ağzına yapıstırsa mıydım. Yaslılar işte bi zaman sonra alınır mı bozulur mu dusunmuyorlar konusuyolar.üzülüyorum valla smdiki gencler affedersiniz i.t gibi azarlıyor o kadınları.annemız toplumda bizle ilgili bisey dese itişiyoruz anlasamıyoruz patavatsız diyoruz,ama biz onları toplumda bozunca ne hissedeceklerini üzüleceklerini hiç dusunmuyoruz.azarlanıp susturuluyorlar yazık.oglunuz varmış bakalım ne kadar anlasabilem bir anne ogul olacaksınız.kız cocugu anneden ne gorurse,erkek ccougu babadan ne gorurse oyle davranırmıs sanırım oyleydi bir yazı. Siz anneden gorfugunuzu uygularsanız yakında. Bebek büyütme sürecinde strese giren sinir tahammülsüzlük yasayan tek kişi siz degilsinşz cogumuzun bebesi vaar ben asırı relaks biriyken smdı cocuk ustume gelince bile esime oflayıp pufluyorum alda biraz benim ustumden gitsin diyorum.sonra bakıyorum bebem saskın saskın korkmus bakıyor sonra geri cagırıyorum pişman olup.yani depresanlar kullanacak hiçbir sebeb yok kendinizi ilaçlara mahkum etmeyin.bu bebek hergun yeni birsey ogrencek,konusamadıgı için surekli aglayarak ifade edecek kendini cocuga bagıra cagıra şamara dondurceksiniz cocuk artık bişey yaptığında siz bagırırsınuz korkusuyla cesarette edemez.yazık ona kızmayın.büyüycek nasıl olsa su hallerini okadar özleyeceksşniz ki kızım 22 aylık her gece eski fotolarına bakıyorum ay ne tatlıymıs su zaman bu zaman diyorum ozlıyorum o yasalarını.eminim kzıdıktan snra pişman oluyorsunuzdur ama o cocuk sizin pişmanlıgınızı bilmez hep bagırıp cagıran kızan vir anne olarak kalırsınz aklında. Sakin olmaya calısın .bebegin uzerune iş size agır gelmiş birde evde bebek tumgun szin üstünüzdeyse bunalıyorsunuz .gun içinde cogumuz eslerimizi aramayız claısan adamı arayıp ne konusalım durduk yere.emib olun bu surecte cogu kişi gecti geciyor.bir birey yetiştiriyoruz zor elbet .ama siz abartmıssınuz kendi kendinize herseyı buyutuyorsunuz sanırım oda sizde sinir yapıyor bende bebegm o yaslardayken cok agrsftim bebegm yeni temizledigş yerlere yemek döker elimde bezle dolasırdım esim TV ızlerdı ,o yemegi yyp dıyup kalkardı.ben bi yandan kendimi biyandan beebgi yedirdim sonra ıgrenc bir üslupla kalk su ccougu sen yedirsene gormuyormusn ben bir yemek zıkkımlanamadım cocugu yedircem diye hemen nereye doyup kalkıyosun diye adama yürürdğm.cocugu yeni yıkamıs giydirmişimdir bi bakarım babası arkamdan cocuga biletler yediriyor bebegin tsortunn onleri les gibi daha yeni yıkadım diye baslardım sinire.sanırm bıkmıstı o agresif hallerimden suan cok sukur bebek buyudukce sizi anladıkca anlastıkca sizde sakinliyor rahatlıyorsunuz suan cocugada esinize de fazla fevrisiniz.gereksz yere ilac kullanıyorsunuz bunların hepsinin gececegini dusunseniz normale doenrsiniz.onlar sakin tutuyor tutuyor patlatıyor bianda.valla bu kadar sinirli bir kadın olsam cocuk yapmaya kalksamazdm.suan Esra Erol'da bir kız geliyor gozluklu kucuck yasta evlenmiş kacmıs.birde anasının babasının affedersiniz agzına ediyor herkese bagırıp cagırıyor kimse basedemiyor birde kalkmış hamile kalmış Allah o bebegn yardımcısı olsun o an sinirle zarar verebilir cocuga yazık gunah.bence öfke kontrolu olmayan ilaca kadar basvuran insanlardan sakınmalı yani bebekleri. Bakıcıya güvenip annenize kendi torununa bakamayacagını düşünmeniz enterasan. Bebeginize siz tahammul edemiyorsunuz ,bakıcı tahammül edecek ha? Kimbilir nasıl tahammül eder artık cocugundoverek mi terbiye eder pıstırarak mı vah vah yazık ola o yavruya.biraz daha Boyle devam ederseniz sanırım esiniz kullandığınız ilaçları da kanıt sunarak cocuguda alır ofkelerinizle basbasa bırakır sizi. Ben cocuguma ne zaman kızacak olsam Allah koruusun ama aklıma kotu senaryolar geliyor ya sona kendimi engellşyorum.bebeginiz kesif yasında cekmeceleri acacak kurcalayacak(bu durumda cekmecedem kesıcı deliic aletlerı kaldırın ulasamayacagj yere xekmecye plastik vs seyler koyun zamanla o cekmece kurcalama domemını gecıyolsr sıkılıp artık ugrasmıyolar) etrafa yapma desenizde su dokecek yemek dokecek,oturarak ye dersinz gezerek yiyecek doke doke, 2 saatte bir elbiselerini kirletecek yani arkasını 2 dk temizleyince ne oluyor elimize mi yapısıylr gelen giden mi var kirletsin inanın en ufak hastalıgında onu bitkin halsiz yorgun iştahsız gorunce keske ayaklansa da etrafa s.csa diyorsunuz.yapmayn gerek yok.işte anneden ne görsek cocuga onu yapıyoruz siz böyle bagıran cagıran öfkesini kontrol edemeyen bir anne oldukca bebginzide ilerde sizin anneniz gordugunz gibi görecek valla. bu konuda size anlayıs gosteremiyorjm
Çok teşekkür ederim moral verdinizEşin belli ki seni çok seviyor, Allah bağışlasın tatlı bir yavrun var. Hepiniz sağlıklısınız
Zor bi dönem geçirmişsin. Şimdi de bi süreçten geçiyorsun, ilaçlara uyum sağlayamazsan dozunu düşürür, terapiyle birlikte daha iyi hissetmeye başlayacaksın.
GeçecekKendini üzme, bu günler geçince güleceksin
inşallah geçecek ben de inanıyorum Ben psikiyatrik hastalıklara ve ilaçlara sizin gibi bakmıyorum..bunlar da bir hastalık diğerleri gibi ve tedavi edilmesi gerekiyor.. bu tedavileri görüp iyileşen çok insan gördüm ben de iyileşmeyi umuyorum en kısa zamanda
gzl dilekleriniz için teşekkür ederim Size ismini özelden yazım
Ne demek bu ya, siz hiç kullanmak zorunda kaldınız mı? Bağımlılık yaptığı falan yok bunların. Uyuşturucudan bahsetmiyoruz. Doktor gerek görmeden yazmıyor bunları. Reçetesiz alamıyorsunuz. Ayrıca kimseyi değiştirdiği falan da yok. Büyük çoğunluğu beyine her şey yolunda sinyali verip sert tepkileri yumuşatmak amaçlı. Ne yapsın kadın, kocasının kurduğu basit. Cümlelere durduk yere köpürmeye devam edip evliliğini mi bitirsin.
Hiçbir şeyi değiştirmiyor canım. Sadece yıpranan sinirlerin kendini toparlaması için zaman kazandırıyor. Tepkilerini yumuşatıyor. Doktorun kullan dediyse kimseyi dinleme mutlaka kullan.
2012’den beri kullanıyordum antidepresan, yanına eklenen çıkarılan oldu dozu düşürüldü artırıldı zaman içinde ve 3 ay önce tamamen bıraktım doktor kontrolünde. Hiçbir bağımlılık sorunu da yaşamadım. Eğer antidepresan kullanmamış olsaydım bu 10 seneye yakın sürede kaç kez başıma kötü şeyler gelirdi kim bilir, mantıklı düşünemiyor insan çünkü. Antidepresana ihtiyacı olan bir insanın tüm sorunları beynine aynı anda hücum eder, insanı yok etmeye çalışan bir zombi topluluğu gibi. Antidepresanla sakinleşir, mantıklı düşünme yetisine kavuşur ve tek tek düşünebilir insan. Nasıl hala bu devirde tıbba güvenilmiyor anlamıyorum gerçekten.
Ya öyleyse yani bizlerde yapma etme bagırıyoruz tabi onu korkutacak seklde degıl.yine de siz her sekilde ilaçsız sakın kalmaya calısın .biri bişey mi dedi hmm aynen ya diyin gecstirin tartısmaya dönecek kadar iletişime girmeyin.iş yeri zaten baslı basına stres yeri oluyor ama onuda bircok kadının isteyipte calısamayan kadın var yerınzde olmak isteyen oyle oyle hir seklde kendinizi telkin edin ben mesela cok isityorum calısmayı ama esim buraları bilmiyoruz tanımıyoruz bosver cocuga bakacak kmseuede güvenemiyoruz anca kendi memleletimize dönunce calısırsın diyor bekliyorum oyle evde sıkıla sıkıla.sizin ne guzel işiniz var ,bebeginizede anneniz baksın ,anneye ne dese he diyip gecin germeyin kendinizi annedir o herzaman en cok onlar bilirler
konusur dururlar. Esinz bile anneniz kabul ediyorken kim oldugnu bilmediginiz yeri geliyor sizi bile cıldırtan cocugunuzu baskasına emanet etmeyin bence. Zaten tumgun istesinz eve gel cay yemek derken anneyle en fazla 1 2 saat goruyorsunuz. Hafta sonları tatilse bir iki gezdirirp annenin gönülünğ etseniz birgün onla diger gun esinle cıksanız bebegı anneye bırakıp oh mis.zaten annende sureklı dip dibe olmaktan sıkılır oda kendine özel alan ister o yuzden sanmıyorum size pek karısmaz cocuga baksa yeter. Esinizde üzersiniz bmyle böyle esler anlamıyor cocuk stresini bizler kadar ilgilenmedikleri için. Benm bebegm yemek yemez ben cıldırırdım esm bırka ya yemesin acıkınca yet diyor ulan delimiisn acıkınca memelerime yapısıyor ben emzirmemek için yemek yedırmeye calısyorum kahvaltı yapmadı cocuk ac ama adam kaygısız bosver sonra yer diyor sjdjskf gece cocugu ince giydirirm ev soguk oldugu sabahlar uyanır uyanmaz cocuga corap yelek giydirirm .ama ben uyyosam esim vocugu alır oyle cıplak ayakla ince bluzle goturur cocuk soguk parkeye betona basar hiiç usuturmu hastalanır mı kaygısı yok. Anlamadıkları için bizide anlamıyorlar Ben çok kısa zaman kullandım strese bağlı ürtiker yüzünden, hala çok gerildiğimde kaşıntı tutuyor ödüm patlıyor atak gelecek diye. O ilaç olmasa kendi derimi yüzecektim, o haldeydim. Şimdi çok iyiyim çok şükür. Arkadaşım anksiyete krizi geçirdi öyle üzücü ki o süreç kimse görmek ya da yaşamak istemez. Bütün bedenin kontrol dışı çalışıyor.
Siz kullanıyorsunuz sanırım yazınızdan bile belli oluyor ben kadına sana kötü gelen şeyleri bırakıp kendin düzelmeye çalış demek istedim etrafımda bir çok kişi kullanıyor ve zamanın da annemde kullanmıştı ne kadar zor olduğunu ben bilirim bir evlat olarak iyi ki bıraktı artık çok daha iyi ve görümcemde kullanıyor bağımlılık yaptı resmen o ilaç olmadan yapamıyor halbuki içtiğinde de içmediğin dede aynı sanki içmezse ölürmüş gibi hissediyor psikolojik olarak bu ilacın kısa süreli iyi geldiği olabilir ama uzun vadede hiç de iyi ilaçlar değil kendi kendine de düzelebirken neden bir ilaca bağlı olsun mutluluğu kadının yazısını düzgün okurdanız annesinden dolayı bu hale gelmiş annesyle arasına mesafe koyarsa bir süre sonra düzeleceğini düşünüyorum yanlış bir şey demedim fazla fevrisiniz
Bende anksiyeteden dolayı psikoloğa gidiyordum ben böyle hastalıkları kötü bir şey olarak düşünmüyorum tabiki sadece insanın psikolojisini bozanın diğer insanlar olduğunu ve o insanlarla görüşmeyi o insanlar hakkında konuşmayı bıraktığı zaman düzelebildiğini biliyorum tabi ki büyük sorunları olanlardan bahsetmiyorum belli ki sizin psikolojiniz de annenizden dolayı bu hale gelmiş ben diyorum ki annenizde aranıza mesafe koyarsanız daha iyi olabilirsiniz çocuğunula eşinizle vakit geçirip olanları düşünmek yerine sevdiğiniz şeyleri yaparsanız da düzelebilirsiniz benim annemde zamanın da o ilaçlardan kullanıyordu ve ruh gibiydi beni ne kadar çok yıprattığını bilemezsiniz ben sizde öyle olun çocuğunuz bunları görsün istemediğim için söylüyorum sadece sizin kararınız tabi kiBen psikiyatrik hastalıklara ve ilaçlara sizin gibi bakmıyorum..bunlar da bir hastalık diğerleri gibi ve tedavi edilmesi gerekiyor.. bu tedavileri görüp iyileşen çok insan gördüm ben de iyileşmeyi umuyorum en kısa zamanda
Ara mesajları okumamışsınız sanırım konu sahibinin zaten bireysel sıkıntıları var. Aşırı kuralcılık gibi aslında annesinin çocuğa çok iyi baktığını, çok iyi bir insan olduğunu ama yemek ve uyku düzeni konusunda kendisinden farklı davrandığını söylüyor. Ben kısa süreli kullandım ama kullanmasam çok büyük fiziksel sorunlar yaşayacaktım, benim gibi bir sürü insan var. Önünüze gelene antidepresan kullanma kendin yen diyemezsiniz. Panik atak ya da basit düzey depresyon belki ilaçsız atlatılabilir ama bütün hastalıklar böyle değil. Görümceniz ilaca psikolojik bağ geliştirmiş sanırım, ilaçları ağır gelmiş olabilir ya da hastalığı gerçekten çok ağırdır ilaçlar sersemletmiştir. Bunlar bağımlılık yaptığı anlamına gelmez. İlaç kime neden verilmiş bilmeden kullanma diyemezsiniz. Yukarıda bir arkadaşa neden antidepresan kullanmak zorunda kaldığımı yazdım, insanlar iki ağlayıp ya da sokağa çıkıp iki tur atınca iyileşemiyor. Bunlar çok derin meseleler. Kriz anlarında vücut beyinle aynı doğrultuda hareket etmiyor. Tedaviler de sadece ilaçla yapılmıyor zaten, büyük çoğunluk ilacın yanında terapi de alıyor
Geçmiş olsun öncelikle ben arkadaşa büyük sorunlar olmadığı sürece kullanılmamasından bahsettim büyük sorunlarda tabi ki kullanılmak zorunda kalınıyor ben sadece başkaları yüzünden hasta olup ilaç kullanılmasına üzülüyorum bu kadar
Anlıyorum sizi ama o başkalarının açtığı yaralar her zaman onlardan uzaklaşmakla kapanmıyor. Ben bu durumu yaşadığımda ortada sıradan tek bir tartışma vardı ama son 3 ayda yaşadığım gerginliklerin acısı çıktı. İnsan oğlu zaman içinde öyle çok şeyi bilinç altına itiyor ki bir kıvılcım her şeyi alt üst ediyor. Aslında eşelenince altlarından onlarca farklı etken çıkıyor.
Umarım artık çok iyisinizdir hayatınızda hep size iyi gelen kişilerle karşılaşırsınız.
Okuduklarınızdan anladığım kadarıyla kocanız çok ılımlı bir biçimde davranmış. Siz boşanalım dediğinizde bile beni koyamazsan asla boşanmam demiş. Siz de onun size sitem ettiği konularda haklı olduğunun farkındasınız. Bence tek kusuru bakıcı konusunda ısrar etmesi.Aslında beni anneme muhtaç bırakmasından dolayı kırgın değil kızgınım diyebilirim. Benim kırıldığım hem beni bu hale getiren şeyleri bildiği halde başka çözüm yoluna yanaşmaması, hem de böyle oldum diye resmen bana bu halini sevmiyorum demesi. Antidepresan pek denemiş bi insan değilim daha önce bilmiyorum açıkçası kullanmaya başlayalı bugün daha 1 hafta oldu 15 gün yarım alacağım. Doktor bünyen alışır dedi ama ne biliim bi tuhafım yaa salak gibi bişey oldum. Kafam durmuş gibi
