Hayaldi gerçek oldu (Antidepresan)

Kızlar merhaba, aslında yazmaya bile enerjim yok ama fikirlerinizi merak ediyorum, özet geçmeye çalışacağım;

Şimdi benim uzun uğraşlar sonucu 39 yaşında doğurduğum 16 aylık minnak,huysuz,tatlı bir oğlum var. Beni anneannem büyüttü 24 yaşındayken vefat etti, annemle anlaşabilen bir insan değilim, karakterlerimiz aşırı zıt ve bir arada olduğumuz her an itişen bir çiftiz.

Hamileyken eşime dedim ki bebeğime annemin bakmasını istemiyorum, eşim de dedi ki ben de bir yabancının bakmasını istemiyorum,deneriz olmazsa duruma göre bakarız. Doğum yaptım (1 hafta önce korona oldum,eşim ben doğuma girerken korona oldu,doğuma ve sonrasında bir süre yanımda olamadı,bebeğim ve ben ölümden döndük, bu süreçlerde eşim hiç yanımızda olamadı kısacası kendimi çok çaresiz ve yalnız hissettim) Sonrasında lohusa sendromu denen şeyin dibini yaşadım. Bebeğimin sağlık problemleri bi türlü bitmedi, alerjisinden koliğine aylarca ne uyku yüzü gördük ne bişey, gerildik de gerildik.

4,5 aylıkken işe başladım, annem gelip gündüzleri bakmaya başladı bebeğime, ve o dönemde de beni ekstra ve sürekli olarak gerdi, bebeğimi sevmesi dışında bana hayatı zorlaştıracak her türlü şeyi yaptı detaya girmiyorum. O dönem yine bakıcı arayışına girdim eşim yine ısrar kıyamet istemedi asla olmaz dedi güvenemem dedi kabul etmedi, ve yine annemle devam ettik.

Öyle-böyle derken bu günlere kadar bi şekilde geldik. Evet geldik ama olan bana sağlığıma psikolojime oldu. İnanılmaz farklı bir insan haline dönüştüm. Aşırı ama gerçekten aşırı sinirli ve tahammülsüz biriyim, bazen hiç istemesem de bebeğime bile kızarken yakalıyorum kendimi, eşimi sürekli azarlıyorum, annemle zaten çatışmalarımız hiç bitmiyor, etrafımdaki insanları kırıp döküyorum ve bunun farkındayım en sonunda geçen hafta bi gün yine eşimi durduk yere bi tersledim, o da bana dedi ki sen çok değiştin ben eski karımı istiyorum, bu oluşan karakterle ben yapamıyorum, kendini toparlaman gerekiyor dedi. Buna çok üzüldüm ağladım zırladım hatta boşanalım o zaman falan dedim. Olayı beni artık sevmiyorsunlara getirdim. Seviyorum ve boşanmıycam,boşanmak istiyosan beni bu evden kovman gerekecek dedi, başka türlü hiçbiyere gitmem dedi.

Sonuç: Psikiyatriye gittim ve bana ilaç ve terapi başladı. Ama bu ilaç beni mal gibi yaptı. Bir de eşime çok kırgın hissediyorum Haklı olduğunu biliyorum ama neden bilmiyorum aşırı üzgün hissediyorum, yüzüne bakmak istemiyorum. Gerekli olmadığı sürece konuşmuyorum, gün içinde telefonla aramıyorum. Aradığında hemen kapatmaya çalışıyorum Bana resmen seni sevmiyorum dedi gibi hissediyorum Bu hislerim geçer mi bilmiyorum Canım çok sıkkın. Bir de antidepresan kullanan arkadaşlar ben hep böyle mal gibi mi olacağım bir yazıverin lütfen

Eşinize olan kırgınlığınız sizi annenize muhtaç bırakmasından
Antidepresan kullanmayan kalmadı çok normal artık ben doğru ilacı bulana kadar 4 tane değişmiştim belki ilaç size göre değil

Çalışmayıp çocuğa kendiniz baksanız yada biraz daha dişinizi sıkıp önümüzde ki dönem kreşe verseniz ben evde kv dem baktığı halde kimseye muhtaç olmak istemiyorum deyip vermiştim kreşe iyiki de öyle yapmışım

yan etkilerden bahsediyordanız 3 illa 5 haftada geçmesi beklenir. geçmezse doktorla görüşür doz ayarlaması yaparsınız veya ilaç değişimi.

bu arada eşinizin destek olmadığından bahsetmişsiniz, madem eski halinizi istiyor o halde size destek olmalı. bir bebeği tek büyütmek kolay değildir diye düşünüyorum.

Bence sorununuzu tamamen çözmüş sayılmazsınız, ben size de hak verdim, annenizin bakmasını istemediğiniz halde o duruma zorlanmışsınız.

asıl sorun çözülse herkes mutlu olacak sanki.

gibigibiyim .!.:

Bir de antidepresan kullanan arkadaşlar ben hep böyle mal gibi mi olacağım bir yazıverin lütfen

Genişletmek için tıkla...

Antidepresan tecrübem yok ama.

Geçecek demek için geldim.

Bitttter .!.:

Eşinize olan kırgınlığınız sizi annenize muhtaç bırakmasından
Antidepresan kullanmayan kalmadı çok normal artık ben doğru ilacı bulana kadar 4 tane değişmiştim belki ilaç size göre değil

Çalışmayıp çocuğa kendiniz baksanız yada biraz daha dişinizi sıkıp önümüzde ki dönem kreşe verseniz ben evde kv dem baktığı halde kimseye muhtaç olmak istemiyorum deyip vermiştim kreşe iyiki de öyle yapmışım

Genişletmek için tıkla...

Aslında beni anneme muhtaç bırakmasından dolayı kırgın değil kızgınım diyebilirim. Benim kırıldığım hem beni bu hale getiren şeyleri bildiği halde başka çözüm yoluna yanaşmaması, hem de böyle oldum diye resmen bana bu halini sevmiyorum demesi. Antidepresan pek denemiş bi insan değilim daha önce bilmiyorum açıkçası kullanmaya başlayalı bugün daha 1 hafta oldu 15 gün yarım alacağım. Doktor bünyen alışır dedi ama ne biliim bi tuhafım yaa salak gibi bişey oldum. Kafam durmuş gibi

Eşiniz "ben eski karımı istiyorum" dediğinde cevabını verseydiniz. Senin "bakıcı olmaz" inadin yüzünden ben bu haldeyim deseydiniz.

banabirmasalanlatbaba .!.:

yan etkilerden bahsediyordanız 3 illa 5 haftada geçmesi beklenir. geçmezse doktorla görüşür doz ayarlaması yaparsınız veya ilaç değişimi.

bu arada eşinizin destek olmadığından bahsetmişsiniz, madem eski halinizi istiyor o halde size destek olmalı. bir bebeği tek büyütmek kolay değildir diye düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Eşim destek oluyor da evde olabildiği sürece oluyor aslında. Çalışma saatleri uymuyor demem daha doğru olur. Sabah işe gittiği gün akşam 7 de geliyor.Bebeğim zaten 8 buçukta yatıyor. Akşamcı olduğunda eve 22,30 da geliyor bebeğim zaten uyumuş oluyor. Sabah ilgileniyor annemle birlikte ama ben zaten o sırada işte oluyorum. Hafta sonu çalışıyor. İzni hafta içi oluyor o sırada da ben çalışıyor oluyorum. Annemle birlikte ilgileniyor.

gibigibiyim .!.:

Aslında beni anneme muhtaç bırakmasından dolayı kırgın değil kızgınım diyebilirim. Benim kırıldığım hem beni bu hale getiren şeyleri bildiği halde başka çözüm yoluna yanaşmaması, hem de böyle oldum diye resmen bana bu halini sevmiyorum demesi. Antidepresan pek denemiş bi insan değilim daha önce bilmiyorum açıkçası kullanmaya başlayalı bugün daha 1 hafta oldu 15 gün yarım alacağım. Doktor bünyen alışır dedi ama ne biliim bi tuhafım yaa salak gibi bişey oldum. Kafam durmuş gibi

Genişletmek için tıkla...

Kreş düşünmezmisiniz arkadaşım plansız gebelik sonucu ikizleri oldu işten ayrılması mümkün değildi 1 yaştan itibaren kreşe verdi
İnsanın en değerli varlığını anlaşamadığı birine bırakması çok sinir bozucu işteyken insanın çocuğum ne yapıyor diye ararken bile düşünüyor çözüm ya bakıcı ya kreş eşinizin direncini kırmanız lazım

İlaç çok yeniymiş biraz zaman verin

ponente .!.:

Eşiniz "ben eski karımı istiyorum" dediğinde cevabını verseydiniz. Senin "bakıcı olmaz" inadin yüzünden ben bu haldeyim deseydiniz.

Genişletmek için tıkla...

Emin olun dedim, ama hala maddi olanaklardan dem vuruyor güvenden dem vuruyor bi şekilde buna mecburmuşuz gibi davranıyor.

Ben antidepresan kullandığımda hiç anlattıklarınıza benzer etkiler görmemiştim acaba doktorunuza mı danışsanız? Belki mg düşürür veya farklı bir ilaç verir.

Yaşadıklarınız kolay değil, üstüne lohusalık eklenince büyük bir çöküş yaşamışsınız ama geçecek

İlk yapmanız gereken şey bakıcı bulmak bence. Eşinize annenizin sizi ne kadar gerdiğini, şu anki değişiminizde büyük bir rol oynadığını anlatın. Eskisi gibi olmanızı istiyorsa bakıcı konusunda daha fazla diretmemeli.

Akrabalarınız veya komşularınız arasından güvendiğiniz biri de olabilir. Umarım orta yolu bulursunuz bir an önce

Bitttter .!.:

Kreş düşünmezmisiniz arkadaşım plansız gebelik sonucu ikizleri oldu işten ayrılması mümkün değildi 1 yaştan itibaren kreşe verdi
İnsanın en değerli varlığını anlaşamadığı birine bırakması çok sinir bozucu işteyken insanın çocuğum ne yapıyor diye ararken bile düşünüyor çözüm ya bakıcı ya kreş eşinizin direncini kırmanız lazım

İlaç çok yeniymiş biraz zaman verin

Genişletmek için tıkla...

Kreş için bir 6 aya daha ihtiyacımız var gibi 2 yaş olunca düşünüyorum. Bebeğim daha ufak ve biraz da yabani diyebilirim. Yabancı birilerine çok tepki veriyor şu an yabancılama evresindeymiş doktoru öyle diyor

Umarım bir an önce mutlu günlerine geri dönersin
Ama eşin bence seni seviyor ayrılmak istemediğini de söylemiş
benim gibi korkuyor sanırım bende de bakıcı korkusu var haberlerde o kadar çok çocuk döven bakıcı gördüm ki resmen travma
yanlış anlama kesinlikle şin evladını çok düşünüyor sen düşünmüyorsun manasında demiyorum ama ben çok evhamlıyım bu konuda belki o da öyledir
birde hafta sonları çalışması da sizi yormuştur çok denk gelemiyorsunuz yanlız hissetmişsindir
bence herkesin ara ara zor günler yaşadığı süreçler oluyor
umarım en kısa zamanda herşey düzelir

Camelia .!.:

Ben antidepresan kullandığımda hiç anlattıklarınıza benzer etkiler görmemiştim acaba doktorunuza mı danışsanız? Belki mg düşürür veya farklı bir ilaç verir.

Yaşadıklarınız kolay değil, üstüne lohusalık eklenince büyük bir çöküş yaşamışsınız ama geçecek

İlk yapmanız gereken şey bakıcı bulmak bence. Eşinize annenizin sizi ne kadar gerdiğini, şu anki değişiminizde büyük bir rol oynadığını anlatın. Eskisi gibi olmanızı istiyorsa bakıcı konusunda daha fazla diretmemeli.

Akrabalarınız veya komşularınız arasından güvendiğiniz biri de olabilir. Umarım orta yolu bulursunuz bir an önce

Genişletmek için tıkla...

Doktora danıştım alışacaksın dedi yarım olarak alıyorum şu anda. Belki de yaşadıklarımın da bu durumuma etkisi olmuştur bilemiyorum, üzgün hissetmemin falan.. Bakıcı konusunu aşamıyoruz aşamıyoruz. Maddi imkanlardan tutun da güvensizliğe kadar herşeyi önüme seriyor. İdare etmek zorundayız kreş zamanına kadar diyor

Ben sorunu kahveyle cozuyorum. Kahve icmezsem mal gibi tvye bakiyorum cocuk agliyor vs. Bazen cok uyusuk bazense zimba gibi yapiyor. Uyusuk yaptiginda kahve icersem toparlaniyorum. Deneyin isterseniz. Benim hayatima benzer seyler anlatmissiniz. Otoriter anne sendromu. Insanda engellenme hissi sinir yapiyor. Mesela kucukken suna dokunma bunu yapma disari cikma arkadasinda kalma gibi durumlara maruz kalma. Ben bu halimi annemin otoriter kisiligine bagliyorum. Biz de birbirimize cok zittiz ne yazikki. Ama onsuzda yapamiyorum.

KIR PAPATYASII .!.:

Umarım bir an önce mutlu günlerine geri dönersin
Ama eşin bence seni seviyor ayrılmak istemediğini de söylemiş
benim gibi korkuyor sanırım bende de bakıcı korkusu var haberlerde o kadar çok çocuk döven bakıcı gördüm ki resmen travma
yanlış anlama kesinlikle şin evladını çok düşünüyor sen düşünmüyorsun manasında demiyorum ama ben çok evhamlıyım bu konuda belki o da öyledir
birde hafta sonları çalışması da sizi yormuştur çok denk gelemiyorsunuz yanlız hissetmişsindir
bence herkesin ara ara zor günler yaşadığı süreçler oluyor
umarım en kısa zamanda herşey düzelir

Genişletmek için tıkla...

Umarım papatya ya gerçekten sanki hiç dönemeyecekmişim gibi hissediyorum fena bir çukura düştüm çıkamıyorum gibi
Haklısın aynı eşimde de sendeki gibi bir fobi var. Bir ara tanıdık bulursak olur demişti çok aradık ama tanıdık birini bulamadık Teyzeme bile teklif etmişti (teyzem daha önce bakıcılık yaptı biliyor) ama mesafeden dolayı teyzem kabul edemedi. Aslında haftasonları çalışma olayı iş düzeni en başından beri böyleydi ve biz bu konularda hiç sıkıntı yaşamamıştık ama çocuk olunca sıkıntı olmadı desem yalan olur. Haftasonu komple yalnızım bebeğimle, bazen kuzenim falan geliyor ama bebeğim bana aşırı bağımlı bir çocuk kimseyle durmuyor Çok bunaldım, çıkamıyorum bu cendereden

Hem idare etek zorundasınız, hem annenizle çatışmak hem de neşe saçmak zorundasınız. Neden hep siz zorundasınız? Eşiniz neden hiç taviz vermiyor?

Mal gibi hissetme durumunuz bir kaç haftaya geçecek merak etmeyin :) Eğer gece yatarken içiyorsanız onu bir kaç saat öne çekin, sabah kalktığınızda az da olsa daha dinç hissedebilirsiniz.
Diğer yandan bakınca antidepresan sorunlarınızı tabii ki çözmeyecek ama tahammülünüzü daha kolay hale getirecek. Sinir patlaması yaşamalarınızı daha kontrol altına almanızı sağlayacak. Belki daha az dişlerinizi sıkarken bulacaksınız kendinizi. Bütün bu daha kontrollü davranmalarınız da muhakkak ki karşı tarafla ilişkilerinizi (iletişiminizi) olumlu yönde etkileyecektir :)

Pembroken .!.:

Ben sorunu kahveyle cozuyorum. Kahve icmezsem mal gibi tvye bakiyorum cocuk agliyor vs. Bazen cok uyusuk bazense zimba gibi yapiyor. Uyusuk yaptiginda kahve icersem toparlaniyorum. Deneyin isterseniz. Benim hayatima benzer seyler anlatmissiniz. Otoriter anne sendromu. Insanda engellenme hissi sinir yapiyor. Mesela kucukken suna dokunma bunu yapma disari cikma arkadasinda kalma gibi durumlara maruz kalma. Ben bu halimi annemin otoriter kisiligine bagliyorum. Biz de birbirimize cok zittiz ne yazikki. Ama onsuzda yapamiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Kahveyi de günde 3 ü geçmem normalde ama daha mı fazla içeyim? Aslında benim annem otoriter olmaya yakın bile değil, çok saf ve iyi bi insandır, fazla yumuşaktır. Beni de bunlar sinir ediyor biraz. Oğluma zerre kadar kural koymuyor, saçmasapan şeyler yapıyorlar beraber (mama sandalyesini bırakıp mutfak tezgahında yemek yedirmek gibi,sallayarak uyumayan çocuğu sallayarak uyumaya alıştırmak gibi şeyler). Ama sizin de değiniz gibi ben de onsuz yapamıyorum o da ayrı bir konu. Bir de ben 7 aylık hamileyken babamı kaybettik, annem düştüğü boşluğu oğlumla doldurdu onun bu hayattaki tek bağı gibi oğlum. Ben onsuz yaşayamam falan diyor Orası da ayrı bir handikap

Eşinize kırgın olmanız normal , sizin psikolojinizi , akıl sagliginizi hiç dusunmemis ve sizi zorlamış anneniz konusunda, bence annenizi gönderip bakıcı tütün , adam gerçekten sizi seviyorsa ispatlasin sevdiğini , çocuğunuzun her anlamda sağlıklı bir anneye ihtiyacı var