Hastalığı kullanmak

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Aslinda öyle. Senin hastalığına dair fazla bilgi sahibi değilim ama mesela benim durumumda sadece hislerimi konuşmam fazla yardim etmiyor. Genel anlamda aşırı reaksiyonlar veriyorum, bazen küçücük bir olayi kafamda büyüte büyüte sorun haline getiriyorum, bazen cok soğuk ve bi nebze duygusuz oluyorum. Nişanlım bu hislerimi anlasa bile bu aşırı dalgalanmalarin hastalığımdan kaynakli oldugunu. bilmesi gerek diye düşünüyorum. Kendime dengesiz demek istemiyorum ama hormonlarim tavan yaptiginda bir insani boğacak duruma geliyorum mesela. Sebepsiz yere. Ayni olay hormonlarim normal seviyede olduğunda pamukşeker modusunda bir reaksiyon veriyorum. Tavirlarim adamin dengesini bozuyor. Bu sebepten yeri gelince ignore ediyor.
Bipolar hastalığı hakkında fazla bilgim yok ama eşinin bazi tavırlarinin senin hastalığını tetikliyor olduğunu bilmesi gerek
 

Anlatabiliyorum zaten; sadece insanın dilinde tüy bitince, daha anlatmaz oluyorsun bazen, "Falan filan" deyip geçiyorsun.
Sahi, tüm ayrıntıları ile, buraya yazdığım kadar olduğumu mu sanıyorsunuz?
 
Önceki konunuz çok saçma. Spora gidemedim, eşim benle gelmedi diye mızmızlanmışsınız.

Bu konu da kullanmak değil. Benim eşim iğne olsa ve ben bilmesem olay çıkartırım. Neden gizliyorsunuz? Açık olun.
 
öncelikle geçmiş olsun,çok yakın bir akrabam bu hastalıkla yaşıyor
eşinizin mutlaka bilmesi gerek, kendi başınıza baş etmeniz daha zor
biz bu hastalığın evrelerini çok iyi biliyoruz hangi evrede ise ona göre davranıyoruz akrabamıza,
o da daha rahat atlatıyor bu zamanları
 



Yük paylaşmak, olduğu gibi aktarmak konularında biraz da ümidi kesiyorum eşimden, bazı davranışları ve sohbetlerimizden, onun da etkisi oluyor; illa içinde "Hastalık" kelimesi mi geçirmem gerekiyor, incili leoparlı hunimle oturup "Al buyur bak" mı demem gerekiyor diyorum. :)
Doğru diyorsunuz, ne diyeyim, ne desem fazla gelecek gibi.
Yorumlarınız için teşekkür ederim.
 
Konu sahibi çok özür dileyerek söylemek zorundayım ama bir sürü kitap cümlesi niteliğinde cümle okudum lakin sorunun asıl kaynağı içinde yok. Nasıl anlatacağınıza fazla odaklanarak ne anlatacağınızı pas geçmişsiniz. Eşiniz ne yapıyor da sizin duygu durumunuzu bu hale getiriyor? Böyle yapmaması gerektiğini bi-li-yor, böyle yapmaması gerektiğini bi-li-yor cümlelerini okurken sürekli içimden "kardeşş adam ne yapıyor bir söylesen de rahatlasak" diye geçirdim. (Zira kimse açıp eski konularınızı araştırmak zorunda değil) Tema; hastalığınız, kötü yeme düzeniniz, fit olmamanız, sigara alışkanlığınız, çocuğunuza kötü örnek olmanız... Sürekli kendinizi suçlamışsınız. O kadar paragraf kendinizi suçlayarak eşinizden yakınmayı nasıl başardınız?
 
Son düzenleme:
malesef erkeklerin cogu boyle mesela bende migren hastaligi var ve ayda en az 3 defa kronik agrilar cekiyorum.esim hastaligi ogrenmeden once hic umursamaz biktim bas agrilaarindan derdi.sirf simariklik icin yaptigimi dusunurdu.neyse doktor hastaligi soyleyince artik daha cok umursamaya basladi.sizde biseyleri saklamayin igne oldugunuzu falan soyleyin.bunun hastaligi kullanmakla alakasi yok erkekler boyledir.
 

Vb. örnekler:

Fit olma savaşlarında ayrıntı verdim.

normal adam da karşıma geçip şu dengesizliği yapmasın işte,

Bunu da bu konuda üstü kapalı geçtim.

Evet kimse eski konularımı açıp araştırmak zorunda değil yıkıcı ve eksik eleştiri getirmek istiyorsa. Ama konu sahibi belirtiyor ve yorumcu gerçek bir fayda ve yapıcı eleştiri ile gelmek istiyorsa, okumalı. Bu seçim zaten sizlerin, ben bir şey diyemem.

Ha pratiklik olarak eleştir: Konunda net vermeye çalış her şeyiyle, insanlar senin konun için sayfalarca okumak ayıklamak durumunda kalmasın, faydayı zorlaştırma diye ona katılırım. Belki de bu benim, hangi yorumları kale alacağıma dair yaptığım bir elemedir.
 
Selam sana güzel Gangta
Bipolar kadınlarının hepsi mi böyle güçlü diye düşünmeden edemedim bi an.
Tıpkı ben'i okudum satırlarında.

Olma bu kadar güçlü.
Her topun altına 'hallederiz yaa' kafasında girme.
Kendini biraz da çevrene bırak.

Bende bir bipolarım biliyorsun.
Bende aynı senin gibi 'amannn ben hallederim salla yaaa' kafasındayım.
Yıllarca kimseye hiç bir konuda eğilmedim.
Ama artık yoruldum ve son bir senedir hastalığımı unutan/az umursayan kocazademin kulağını büküyorum.
Bak bu ara iyi değilim biraz daha hassas hareket et bana yardımcı ol diyorum toparlıyo hemen.

Yani güzelim erkekler biz bipolarlar kadar hassas/düşünceli değiller.
Biraz dürtmeyle çalışıyorlar biliyorsun.

Ben kocama halimi izah ettikten sonra daha da rahatlıyorum.
Tavsiye ederim .

Öperim güzel yanaklarından güçlü kadın
 
Bugün iğneye gittiğinizi , ve duygularınızı anlatın.

Sen böyle yaptın bu yüzden oldu değil de bu güzel anlatımınızi kullanarak yaşadığınızı anlatmalisiniz.

Devamlı kullanınca önemini kaybeder böyle arada hortlattiginizda silkelenir gibi geliyor bana
 
Kullanmak değil; ne düşündüğünüzü, hissettiğinizi söylemeniz açıkça ifade etmeniz sizin içsel huzurunuz için daha iyi olacaktır.
Sonuçta sizle bu durumu bilerek evlendi ve hep kendinizden fedakarlık ederek idare etmişsiniz.
Bunu devamlı dile getirmemişsiniz.
 
Helal be uzun zamandır okuduğum en güzel yorum.
 
Neden en ufak eleştiriyi yıkıcı eleştiri olarak algılarsınız gerçekten bilemiyorum. Biraz daha açık yazmalıyım diye yapıcı algılamak varken... Her neyse konu sahibi, sorun eşinizin dengesizliği sanırım. Eğer sizi bu tip davranışlar ile geriyorsa hastalığınızı ele almanıza gerek yok, bu tip şeylerden bipolar olmayanlar da rahatsız olur. Sıkıntı sizin hastalığınızda değil yani. Bipolar olarak değil karısı olarak konuşup incindiğinizi açıkça anlatabilirsiniz. Eğer sizi sevip önemsiyorsa "kırıcı davranmışım, o bipolar olduğuna göre daha da çok kırılmıştır" vb. iç muhasebe ile zaten davranış değişikliğine gidecektir. Bipolar olduğunuz için değil, kırıldığınız için çaba gösterirse kıymeti var zaten. Aksi takdirde bir ömür birşeyi yaptırmak için somut nedenler sunarak yaşamanız gerekir ki, yıpranırsınız.
 

Doğru, dile pelesenk olması da etkisini kaybettirir. Ben seneler sonra şu kapıyı bir de buradan çalayım.
Teşekkür ederim.
 
İğne olayını söylememişsiniz, söylesem elime ne geçecek diyorsunuz, bu mantık bana göre feci yanlış mesela. Sadece "ah canım" dese bile güzeldir, bir şeydir. Sizi anlaması için bir adımdır. Şu an her şeyi doğru yapmıyordur ama hissettiklerinizi gördükçe belki bir sonrakinde bir şeyi farklı yapar. Önemli olan ne yaşadığınızı, hissettiğinizi bilmesi.

Fit olma savaşları konunuzu da biliyorum. Orada eşiniz hakkında daha çok bilgi vermişiniz, sadece şu konuya bakınca çok bir şey anlaşılmıyor gerçekten. Ama oradaki eş profiliyle şu konuyu birleştirince, benim anladığım, siz kendi kendime yeteceğim diye eşinizi psikolojik durumlarınızdan o kadar izole etmişsiniz ki, adam da bu konuda rehavete kapılmış, salmış. İhtiyacı olan şey sürekli bir hatırlatmaysa, gitsin dövme yaptırsın bir yerine.
 
En başından “gizleyerek” yanlış yapmışsınız zaten.
Beraber bir yola çıkmışsınız ikiniz de birbirinize destek olmalı. O sizin manik döneminizde hissettikleriniz karşısında tolere edici olmalı, belki de siz onun karakteri gereği olan mıymıylığına tolere edici olmalısınız. Bunun illa bir hastalığa da bağlanmasına gerek yok.

Ben sevgilime sorunlarımı açtığımda, düşüşler yaşadığımda başlarda güçlü durmaya çalışsam da bir süre sonra ondan destek almak için kendimi açıkça attım önüne. Ve bu bana iyi geldi. Bu ona ağır gelip sıkacaksa da kapı orada gidebilirdi.

İnsanlar sorunlarını karşı tarafa yıkmakla sorunları karşısında boğuşurken elinden tutulmasını karıştırmazsa hiçbir problem olmaz.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…