- 26 Ekim 2015
- 8.400
- 20.247
- 348
- Konu Sahibi Yokuspokus
-
- #21
Teşekkür ederim; elimden geldiğince yapıyorum bir şeyler ve bu bana özel değil, diğer bipolar hastaları da yapabilirler ve yapacaktırlar da, çünkü söz konusu kendi hayatları, sevdiği yakınlarının hayatlarını kolaylaştırmak, anlayacağın mecburi istikamet bir nevi.
İğne olayını anlatmalıydım evet... İşte "İşteyken aklı bende kalacak, kendin baş edebiliyorsun söyleyince ne geçecek ki eline onu telaşlandırmaktan başka" düşünceleri de olduğu için...
Sadece hislerimi anlatmamın yetiyor olması gerekirdi Tulumbachen, biz bunu zaten doktorumla oturduk konuştuk ciddi ciddi, ki hamileliğimde de konuştuk o kısmı atlamışım, üstünden 3 sene geçiyor. Ne bileyim, adamın her duygulanımımda gırtlağına çökmem de berbat olurdu.
eşinizlede, bu yazdığınız gibi konuşuyorsanız yandı adam:)
anlatım tarzınızı beğenmedim, ne önceki yazınızı, nede bunu anlamaya çalıştım, ama net birşey anlamadım...
hastalığı kullanmak aciz işidir bence, çok fazlada işe yaramaz, anca günü kurtarır...hastalığı kullanmadanda derdinizi anlatabilmelisiniz...
Hastalığı kullanmak, bel altı vurmak filan diyorsunuz da, bunlar sanki durumunuzu çok ciddiye almamaya çalışıyormuşsunuz hissi uyandırdı bende. Sanki bahane üretecekmişsiniz, olmayan bir durumu uyduracakmışsınız gibi... Anlatabiliyor muyum? Oysa öyle değil ki... Ortada duygularınızı hallaç pamuğu kıvamına getiren bir hastalığınız ve bunu bazı durumlarda çok güzel tetikleyen bir eşiniz varsa, konuşmamanız hata. Buna bel altı vurmak denmez, hele hastalığı kullanmak hiç denmez. Her şeyi niye sırtlanıyorsunuz ayrıca? Evlilik yük paylaşmak değil midir? Bile bile evlendi sizinle üstelik. Sizi hafifleteceğine ağırlaştırıyorsa, tabi ki konuşacaksınız. Uğraşası yoktuysa ya da size iyi geleceğini düşünmediyse, girmeseymiş bu topa. Ha yanınızdaysa da, bazı şeyleri unutmaya ya da ciddiye almamaya hakkı yok. Bir de siz zaten hastalığını şımarıklık ya da naz yapmak için kullanacak biri değilsiniz ki. Eşiniz bunu bunca senede öğrenmiştir. O yüzden konuşmanızı ciddiye alacaktır bence.
Olmayan birseyi var gibi göstermektir kullanmak ki sizin ki ciddi bir durum hastalığın geleceğini anladığın an eşini araman ve çocuğu anneme bırakalım beni de doktoruma götür demen bence daha mantıklı olurdu. Siz herseyde ben iyiyim güçlüyüm modunda davranırsanız kimse aaaa bu kiz hastaydi diye düşünmez.
Konu sahibi çok özür dileyerek söylemek zorundayım ama bir sürü kitap cümlesi niteliğinde cümle okudum lakin sorunun asıl kaynağı içinde yok. Nasıl anlatacağınıza fazla odaklanarak ne anlatacağınızı pas geçmişsiniz. Eşiniz ne yapıyor da sizin duygu durumunuzu bu hale getiriyor? Böyle yapmaması gerektiğini bi-li-yor, böyle yapmaması gerektiğini bi-li-yor cümlelerini okurken sürekli içimden "kardeşş adam ne yapıyor bir söylesen de rahatlasak" diye geçirdim. (Zira kimse açıp eski konularınızı araştırmak zorunda değil) Tema; hastalığınız, kötü yeme düzeniniz, fit olmamanız, sigara alışkanlığınız, çocuğunuza kötü örnek olmanız... Sürekli kendinizi suçlamışsınız. O kadar paragraf kendinizi suçlayarak eşinizden yakınmayı nasıl başardınız?
Evet başak. :/
Burçları merak ettirip, baktıracak türden bir başak kendisi. Ama şunu da derim, uyumuna uyumlu, sorumlu bir adam.
İşte bazı konularda beni ekstra germeyi ve doldurmayı başarıyor. Aynen, o kadar kendine odaklı ki benim takım olmayı umduğum konularda, memnun ya, memnun olunmayacak yerde memnun. Ama bir yandan da memnun olduğuna takılıyor. Anlamadım gitti "İstediğin bu ise gel, istemiyorsan net söyle"
Bir oyalama hali...
Bu beni tembelliğe iten etkenlerden birisi oldu. Burada salt eşime incindim diye de düşünülmemeli, ben kendime de öfkeliyim "Seni bu kadar etkileyip, olumsuz değiştirmesine izin vermemeliydin" diye ama nasıl anlatabilirim bilmiyorum dengesizliğime dengesizlik katıyor bıktırıyor ve cidden bunu bana yapmaması, net olması gerektiğini biliyor arkadaşım. Bir insan arada kendini sevebilir mutlu, enerjisi yüksek zamanindadir, ya da modu düşüktür o gün kendini beğenmeyebilir bunu anlamayacak, karşımda tek tip insan görmeyi umacak kadar gerizekalı da değilim, sorun şu ki "Bana tutunma o zaman"... "Bana spora başlasam mı, gelirim ya sen bi başla, yok hemen değil, haftaya, öbür aya, yarına" deme abi, sonra "Gerek yok ya, aslında senin de hiç ihtiyacın yok biliyor musun?" deme, sonrasında "Devam et tabi sağlıklı yaşam, ben de gelirim, tamam söz haftaya" deme, onun ardından "Amaaan ben iyiyim, öylesine gelirsem gelirim" deme, sonra da ben bırakınca üzerimde hiçbir etkin yokmuş gibi "Sen bıraktın kaçtın" deyip çekilme...
Ya tam çık alanımdan, ya tam gir. Böyle olunca planından sapınca ifrit oluyorum. Bir sürü ayrıntı verdim konuda, konunun ilk hali basit bir diyalogdan ibaret gibi geliyor da, bu hayat tarzı olmaya doğru giden bir şey ve sinirleniyorum da birikince, anlatma,üzerine motive edici muhabbet ve üzerimden atma ihtiyacı hissediyorum.
Arkadaşlarıma anlatsam bana bir faydaları olmayacak, taraflı davranacaklar, objektif görmeyecekler.
Anneme anlatsam öyle muhabbet arasında, Allah korusun annem "Zaten" lafı ile bir başlar ne ergenliğimi koyar ne bir şeyimi, babama anlatsam etkisiz eleman, kardeşimle öyle dertleşelim desem laf arasında kızın işi gücü var niye vaktinden çalayım? Buraya basitçe açıyorum sonra bir de burada geriliyorum
Anlıyorsun değil mi? Yani Anladım diyen birini görünce çok sevinir oldum vallahi sarılasım geldi sana.Teşekkür ederim yorumun için, koltukta görüyorum gömülü, e bu adam bana böyle demedi mi daha bu sabah...
Falan filan...
normal adam da karşıma geçip şu dengesizliği yapmasın işte,
Helal be uzun zamandır okuduğum en güzel yorum.Selam sana güzel Gangta
Bipolar kadınlarının hepsi mi böyle güçlü diye düşünmeden edemedim bi an.
Tıpkı ben'i okudum satırlarında.
Olma bu kadar güçlü.
Her topun altına 'hallederiz yaa' kafasında girme.
Kendini biraz da çevrene bırak.
Bende bir bipolarım biliyorsun.
Bende aynı senin gibi 'amannn ben hallederim salla yaaa' kafasındayım.
Yıllarca kimseye hiç bir konuda eğilmedim.
Ama artık yoruldum ve son bir senedir hastalığımı unutan/az umursayan kocazademin kulağını büküyorum.
Bak bu ara iyi değilim biraz daha hassas hareket et bana yardımcı ol diyorum toparlıyo hemen.
Yani güzelim erkekler biz bipolarlar kadar hassas/düşünceli değiller.
Biraz dürtmeyle çalışıyorlar biliyorsun.
Ben kocama halimi izah ettikten sonra daha da rahatlıyorum.
Tavsiye ederim .
Öperim güzel yanaklarından güçlü kadın
Sana uzun zamandır bir sempati besliyorum.Helal be uzun zamandır okuduğum en güzel yorum.
Neden en ufak eleştiriyi yıkıcı eleştiri olarak algılarsınız gerçekten bilemiyorum. Biraz daha açık yazmalıyım diye yapıcı algılamak varken... Her neyse konu sahibi, sorun eşinizin dengesizliği sanırım. Eğer sizi bu tip davranışlar ile geriyorsa hastalığınızı ele almanıza gerek yok, bu tip şeylerden bipolar olmayanlar da rahatsız olur. Sıkıntı sizin hastalığınızda değil yani. Bipolar olarak değil karısı olarak konuşup incindiğinizi açıkça anlatabilirsiniz. Eğer sizi sevip önemsiyorsa "kırıcı davranmışım, o bipolar olduğuna göre daha da çok kırılmıştır" vb. iç muhasebe ile zaten davranış değişikliğine gidecektir. Bipolar olduğunuz için değil, kırıldığınız için çaba gösterirse kıymeti var zaten. Aksi takdirde bir ömür birşeyi yaptırmak için somut nedenler sunarak yaşamanız gerekir ki, yıpranırsınız.Vb. örnekler:
Fit olma savaşlarında ayrıntı verdim.
Bunu da bu konuda üstü kapalı geçtim.
Evet kimse eski konularımı açıp araştırmak zorunda değil yıkıcı ve eksik eleştiri getirmek istiyorsa. Ama konu sahibi belirtiyor ve yorumcu gerçek bir fayda ve yapıcı eleştiri ile gelmek istiyorsa, okumalı. Bu seçim zaten sizlerin, ben bir şey diyemem.
Ha pratiklik olarak eleştir: Konunda net vermeye çalış her şeyiyle, insanlar senin konun için sayfalarca okumak ayıklamak durumunda kalmasın, faydayı zorlaştırma diye ona katılırım. Belki de bu benim, hangi yorumları kale alacağıma dair yaptığım bir elemedir.
Bugün iğneye gittiğinizi , ve duygularınızı anlatın.
Sen böyle yaptın bu yüzden oldu değil de bu güzel anlatımınızi kullanarak yaşadığınızı anlatmalisiniz.
Devamlı kullanınca önemini kaybeder böyle arada hortlattiginizda silkelenir gibi geliyor bana
Teşekkürler ederimSana uzun zamandır bir sempati besliyorum.
Haberin olsun kadın!
İğne olayını söylememişsiniz, söylesem elime ne geçecek diyorsunuz, bu mantık bana göre feci yanlış mesela. Sadece "ah canım" dese bile güzeldir, bir şeydir. Sizi anlaması için bir adımdır. Şu an her şeyi doğru yapmıyordur ama hissettiklerinizi gördükçe belki bir sonrakinde bir şeyi farklı yapar. Önemli olan ne yaşadığınızı, hissettiğinizi bilmesi.Yük paylaşmak, olduğu gibi aktarmak konularında biraz da ümidi kesiyorum eşimden, bazı davranışları ve sohbetlerimizden, onun da etkisi oluyor; illa içinde "Hastalık" kelimesi mi geçirmem gerekiyor, incili leoparlı hunimle oturup "Al buyur bak" mı demem gerekiyor diyorum. :)
Doğru diyorsunuz, ne diyeyim, ne desem fazla gelecek gibi.
Yorumlarınız için teşekkür ederim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?