Yazarken de belirttim hamileliğimle birlikte bu sorunları yaşamaya başladımBöyle birine ısrarla çocuk verme isteği neden peki önce bunu soralım…
5 aylık bir durum mu bu? Üç yıllık evlilikte yaşanmayan şeyler hamilelikle birlikte mi başladı?Yazarken de belirttim hamileliğimle birlikte bu sorunları yaşamaya başladım
Evet öncesinde yaşadıgımız sorunlar gayet olası şeylerdi çözebiliyorduk ne olduysa hamilelikle birlikte şiddetlenmeye başladı5 aylık bir durum mu bu? Üç yıllık evlilikte yaşanmayan şeyler hamilelikle birlikte mi başladı?
Arkadaşlar merhaba. Ben 3 yıllık evliyim aynı zamanda 5 aylık hamileyim fakat boşanma kararı aldım. Olayın özeti kayınvalidemle çatışmamız sonucu eşimin onun dolduruşuna gelerek bana her gün aralıksız psikolojik şiddet uyguluyor olması. Ne zamandır bebek var babasız kalmasın diyip susup alttan alıyorum ama artık tahammülüm kalmadı. Eşim bana onu mutlu etmediğimi, karnımdaki bebek için benimle birlikte oldugunu, benim yüzümden annesinin huzurunun kaçtığını söyleyip duruyor. Her fırsatta her gün kavga ediyoruz. Birkaç hafta önce sancılandım doktor üzüntü ve stresten oldugunu söyledi çok şükür bebeğim iyiydi fakat erken doğum riskin var dedi o gunden beri diken üstündeyim çünkü bu 4. Bebeğim bundan önce 3 kere kayıp yaşadım ve çok korkuyorum. Ama kocam olacak herif asla beni ve bebeğini düşünmüyor. Ben bu olayı yaşadıgımda bile kalkıp hastaneye yanıma gelmedi. Bu arada bu durum, olaylar benim hamileliğimden sonra böyle şiddetlendi bundan önce her evlilikte yaşanıp çözülebilen şeyler yaşardık. Eşimin artık beni sevdiğini düşünmüyorum ama çevremdekiler sürekli hamilesin hormonlardan böyle düşünüyorsun saçmalama karnında çocukla nereye boşanıyorsun falan diyorlar. Ben bu adamın ne bana koca ne de çocuğuma babalık yapabileceğine inamıyorum artık. Eve bir gün olsun 1 kilo meyve ne bileyim sevdiğim bir şey alıp getirmişliği yok varsa yoksa kendi boğazı kendi sevdiği şeyler bu kadar değersizliğe artık tahammülüm kalmadı. Kaynanam olacak kadın da boşanırsan o çocugu sana bırakmam diyor doğmamış çocugumu almakla tehdit ediyor açık açık. Ne olur bana bi akıl verin bi yol gösterin boşanmaktan korkar haldeyim ama artık bu evliliği sürdürecek gücüm de kalmadı.
Arkadaşlar merhaba. Ben 3 yıllık evliyim aynı zamanda 5 aylık hamileyim fakat boşanma kararı aldım. Olayın özeti kayınvalidemle çatışmamız sonucu eşimin onun dolduruşuna gelerek bana her gün aralıksız psikolojik şiddet uyguluyor olması. Ne zamandır bebek var babasız kalmasın diyip susup alttan alıyorum ama artık tahammülüm kalmadı. Eşim bana onu mutlu etmediğimi, karnımdaki bebek için benimle birlikte oldugunu, benim yüzümden annesinin huzurunun kaçtığını söyleyip duruyor. Her fırsatta her gün kavga ediyoruz. Birkaç hafta önce sancılandım doktor üzüntü ve stresten oldugunu söyledi çok şükür bebeğim iyiydi fakat erken doğum riskin var dedi o gunden beri diken üstündeyim çünkü bu 4. Bebeğim bundan önce 3 kere kayıp yaşadım ve çok korkuyorum. Ama kocam olacak herif asla beni ve bebeğini düşünmüyor. Ben bu olayı yaşadıgımda bile kalkıp hastaneye yanıma gelmedi. Bu arada bu durum, olaylar benim hamileliğimden sonra böyle şiddetlendi bundan önce her evlilikte yaşanıp çözülebilen şeyler yaşardık. Eşimin artık beni sevdiğini düşünmüyorum ama çevremdekiler sürekli hamilesin hormonlardan böyle düşünüyorsun saçmalama karnında çocukla nereye boşanıyorsun falan diyorlar. Ben bu adamın ne bana koca ne de çocuğuma babalık yapabileceğine inamıyorum artık. Eve bir gün olsun 1 kilo meyve ne bileyim sevdiğim bir şey alıp getirmişliği yok varsa yoksa kendi boğazı kendi sevdiği şeyler bu kadar değersizliğe artık tahammülüm kalmadı. Kaynanam olacak kadın da boşanırsan o çocugu sana bırakmam diyor doğmamış çocugumu almakla tehdit ediyor açık açık. Ne olur bana bi akıl verin bi yol gösterin boşanmaktan korkar haldeyim ama artık bu evliliği sürdürecek gücüm de kalmadı.
Senin de allah yardımcın olsun ben de bu cesareti göstericem inşallahMerhaba. Benim de şuan 3.5 aylık bebeğim var, ailemin evinde boşanma sürecindeyim.
Ben de bir kere 5 aylık hamileyken baba evine gidip dönmüştüm çocuk için derken 4 aylık hamilelik, 3 ay lohusalık dönemi, eşim ve ailesi dünyada cehennemi yaşattılar bana.
Eşin anneci, aileci bir erkekse eğer bir de evleriniz yakınsa, doğurduktan sonra normal mi sezeryan mi, sütün var mı yok mu, yediğinden içtiğine, emzirme şeklinden, bebeğini tutma şekline kadar türlü türlü yorum yapacak seni çileden çıkartacaklar eşin de seni asla korumayacak.
Bu arada benim de hamileliğe kadar pek bir sorunum yoktu, ne zaman hamile kaldım işten çıktım, senden mi anne olacak, çocuk çocuk doğuracak tarzında aşağılamalar başladi. Aldıralım diyecek kadar ileri gitti kıyamadım. Karnındaki çocuğa güvenme dedi sonra da dediği gibi de oldu.
Konularımı okursan, hamileliğimin son ayları olan marttan itibaren neler yaşadığımı görür belki fikir sahibi olursunuz.
Bana hamile iken konu açtığımda yapılan yorumların ℅100 ü doğru çıktı.
Zararın neresinden dönersen kârdır. Çoookk sancılı bir süreç oluyor tabii bebekle boşanmak, ama inşallah ben bu sınavı geçeceğim...
Kayınvalidem beni de tehdit etti, çocuğu alıp gidemezsin, eşim tehdit etti, seni gömerim, öldürürüm diye merak etme, hiç bir hakim el kadar bebeği anneden ayırıp babaya vermez. Hareketlerine dikkat et, delil niteliğinde kullanabilecek hiç bir davranışta bulunma, altınlarını sakla.
Hazır olduğun anda kurtuluşun için bir adım at..
Boşanma kararını verdim zaten sadece kaygılarım ve korkularım varBen böyle durumlarda şunu merak ediyorum , neden kadın çocuğum babasız kalmasın diye alttan almak zorunda kalıyor ?
Adam neden “Çocuğum benden ayrı büyümesin , güzel bir aile ortamında büyüsün” diye çaba harcamıyor ?
Neden hep siz fedakarlık yapıyorsunuz ?
Ayrıca evine bir gün bir kilo meyve alıp gelmeyen adamı da neden ısrarla baba yapmaya çalışıyorsunuz ?
Sonuna kadar haklısınızArkadaşlar merhaba. Ben 3 yıllık evliyim aynı zamanda 5 aylık hamileyim fakat boşanma kararı aldım. Olayın özeti kayınvalidemle çatışmamız sonucu eşimin onun dolduruşuna gelerek bana her gün aralıksız psikolojik şiddet uyguluyor olması. Ne zamandır bebek var babasız kalmasın diyip susup alttan alıyorum ama artık tahammülüm kalmadı. Eşim bana onu mutlu etmediğimi, karnımdaki bebek için benimle birlikte oldugunu, benim yüzümden annesinin huzurunun kaçtığını söyleyip duruyor. Her fırsatta her gün kavga ediyoruz. Birkaç hafta önce sancılandım doktor üzüntü ve stresten oldugunu söyledi çok şükür bebeğim iyiydi fakat erken doğum riskin var dedi o gunden beri diken üstündeyim çünkü bu 4. Bebeğim bundan önce 3 kere kayıp yaşadım ve çok korkuyorum. Ama kocam olacak herif asla beni ve bebeğini düşünmüyor. Ben bu olayı yaşadıgımda bile kalkıp hastaneye yanıma gelmedi. Bu arada bu durum, olaylar benim hamileliğimden sonra böyle şiddetlendi bundan önce her evlilikte yaşanıp çözülebilen şeyler yaşardık. Eşimin artık beni sevdiğini düşünmüyorum ama çevremdekiler sürekli hamilesin hormonlardan böyle düşünüyorsun saçmalama karnında çocukla nereye boşanıyorsun falan diyorlar. Ben bu adamın ne bana koca ne de çocuğuma babalık yapabileceğine inamıyorum artık. Eve bir gün olsun 1 kilo meyve ne bileyim sevdiğim bir şey alıp getirmişliği yok varsa yoksa kendi boğazı kendi sevdiği şeyler bu kadar değersizliğe artık tahammülüm kalmadı. Kaynanam olacak kadın da boşanırsan o çocugu sana bırakmam diyor doğmamış çocugumu almakla tehdit ediyor açık açık. Ne olur bana bi akıl verin bi yol gösterin boşanmaktan korkar haldeyim ama artık bu evliliği sürdürecek gücüm de kalmadı.
Evet var çalışıyorum tek başıma geçinebilecek kadar da maaş alıyorum. Ailemde arkamda sağolsunlar. Sadece duygusal yönden kaygılarım var boşanma konusundaAnneden çocuk almak öyle kolay değil orayı bir geçelim. Maddi bağımsızlığınız var mı?
Kaygılarınızı ve korkularınızı bir kenara bırakıp bir an önce harekete geçmekten başka yapabileceğiniz bir şey yok .Boşanma kararını verdim zaten sadece kaygılarım ve korkularım var