Arkadaşlar merhaba. Ben 3 yıllık evliyim aynı zamanda 5 aylık hamileyim fakat boşanma kararı aldım. Olayın özeti kayınvalidemle çatışmamız sonucu eşimin onun dolduruşuna gelerek bana her gün aralıksız psikolojik şiddet uyguluyor olması. Ne zamandır bebek var babasız kalmasın diyip susup alttan alıyorum ama artık tahammülüm kalmadı. Eşim bana onu mutlu etmediğimi, karnımdaki bebek için benimle birlikte oldugunu, benim yüzümden annesinin huzurunun kaçtığını söyleyip duruyor. Her fırsatta her gün kavga ediyoruz. Birkaç hafta önce sancılandım doktor üzüntü ve stresten oldugunu söyledi çok şükür bebeğim iyiydi fakat erken doğum riskin var dedi o gunden beri diken üstündeyim çünkü bu 4. Bebeğim bundan önce 3 kere kayıp yaşadım ve çok korkuyorum. Ama kocam olacak herif asla beni ve bebeğini düşünmüyor. Ben bu olayı yaşadıgımda bile kalkıp hastaneye yanıma gelmedi. Bu arada bu durum, olaylar benim hamileliğimden sonra böyle şiddetlendi bundan önce her evlilikte yaşanıp çözülebilen şeyler yaşardık. Eşimin artık beni sevdiğini düşünmüyorum ama çevremdekiler sürekli hamilesin hormonlardan böyle düşünüyorsun saçmalama karnında çocukla nereye boşanıyorsun falan diyorlar. Ben bu adamın ne bana koca ne de çocuğuma babalık yapabileceğine inamıyorum artık. Eve bir gün olsun 1 kilo meyve ne bileyim sevdiğim bir şey alıp getirmişliği yok varsa yoksa kendi boğazı kendi sevdiği şeyler bu kadar değersizliğe artık tahammülüm kalmadı. Kaynanam olacak kadın da boşanırsan o çocugu sana bırakmam diyor doğmamış çocugumu almakla tehdit ediyor açık açık. Ne olur bana bi akıl verin bi yol gösterin boşanmaktan korkar haldeyim ama artık bu evliliği sürdürecek gücüm de kalmadı.
Eşinin ağzının içine bakması lazım ya. Bu hamilelikte kendi yiyip eşle ilgilenmemekle ilgili burada o kadar şey okudum ki. Bunlar gaddar ucubeler. Allah'ta bunlara merhamet göstermesin.
Bu salak salak sözlere sakın itibar edip korkmayin.
